Morgunblaðið - 20.10.1988, Blaðsíða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. OKTÓBER 1988
fclk í
fréttum
TÓNLEIKAFERÐ
Barnakór Varmár-
skóla í Frakklandi
w
Islenskir _ kórar gera orðið
víðreist. í sumar hélt efri deild
Bamakórs Varmárskóla í
tveggja vikna ferð til Frakk-
lands, en i Mosfellsbæ syngja
rúmlega 80 böm í kómum. För-
inni var einkum heitið til bæj-
anna Binic og Paimpol á
Bretagneskaga, en frá báðum
þeim bæjum sóttu franskir sjó-
menn fyrrum á íslandsmið á
skútum sínum.
Barnakórinn fór til Binic í boði
drengjakórs bæjarins. Þar hélt kór-
inn tónleika fyrir fullu húsi í dóm-
kirkjunni við mjög góðar undirtekt-
ir. Gist var í skóla, en oftast borðað
hjá fjölskyldum drengjanna.
Til Paimpol hélt kórinn í boði
bæjarins. Sýndi bæjarstjórinn kóm-
um þann heiður að bjóða til sérs-
takrar móttóku í ráðhúsinu, þar sem
kórinn fékk að gjöf mynd frá heim-
sókn forseta íslands til Paimpol
árið 1983. Forseti íslands nýturþar
mikillar virðingar, sem m.a. mátti
sjá af því að í skrifstofu bæjar-
stjora var mynd af Vigdísi Finn-
bogadóttur, en annars vom þar
aðeins myndir af Francois Mitter-
rand Frakklandsforseta og forver-
um hans. í Paimpol hélt kórinn tón-
leika í gamalli sjómannakirkju, þar
sem áhugasamir áheyrendur fylltu
bekkina. í fordyri kirkjunnar em
áletraðir skildir til minningar um
dmkknaða sjómenn. Margir þeirra
höfðu farist við ísland eða á hinni
erfíðu siglingu á miðin hér við land.
Gistu krakkarnir í skólanum, en
skiptu sér á heimilin og borðuðu
hjá bæjarbúum.
Auk þessara ánægjulegu heim-
sókna til Bretagne kom kórinn við
í París og söng við fjölmenna guðs-
þjónustu í kirkjunni Saint Pierre
de Chaillot. Einnig heimsótti bama-
kórinn Balleroy í Normandí, þar
sem menningarfélag bæjarins tók á
móti kómum. Hélt hann tónleika
fyrir bæjarbúa í samkomuhúsinu á
þjóðhátíð Frakka 14. júlí.
í móttöku hjá bæjarstjórninni í Paimpol.
Við borgarhlið borgarinnar Saint Malo, sem fræg er fyrir sæfara
sína í margar aldir, m.a. komu þaðan sjóræningjar.
Morgunblaðið/Bjami
Forseti íslands, frú Vigdís Finnbogadóttir, afhenti Axel Arnasyni
heiðursverðlaunin, gullpening og viðurkenningaskjal og sagði hún
við það tækifæri: „Mér er það mikil ánægja að fá að afhenda þér
þessi fallegu verðlaun, heiðurspening úr gulli, fyrir að hafa skarað
fram úr á Olýmpíuleikunum í myndlist“.
GULLVERÐLAUNAHAFI í TEIKNIMYNDASAMKEPPNI
Teikning uppáhalds-
fagið í skólanum
Axel Ámason, 9 ára Akur-
eyringur, vann fyrstu verð-
laun, svokölluð „Grand“ verðlaun,
í alheims teiknimyndasamkeppni
skólabama á aldrinum 6-12 ára.
Yfír 17.000 myndir bámst frá 73
löndum víðs vegar að úr heiminum
og vom aðeins tvenn heiðursverð-
laun veitt af 1.738 viðurkenningum.
Heiðursverðlaunin hlaut einnig
stúlka frá Kóreu. Þá hafði annar
íslenskur drengur, Grímur Hákon-
arson, hlotið bronze verðlaun, en
181 bam hafði unnið til þeirra verð-
launa. Teiknimyndasamkeppnin var
liður í listssýningu vegna Olýmpíu-
leikanna í Seoul.
Axel hafði ekki haft neinn pata
af þessari viðurkenningu fyrir fram-
lag sitt á listahátíð Ólýmpíuleik-
anna, fyrr en fréttamaður útvarps-
ins hringdi til foreldra hans, Áma
Ámasonar og Kristínar Axelsdótt-
ur, eftir að hafa lesið um það í
Morgunblaðinu. Kom fréttin þeim
að vonum á óvart. Forseti íslands,
frú Vigdís Finnbogadóttir, afhenti
Axel heiðursverðlaunin í Stjómar-
ráðinu, að viðstöddum aðilum frá
Ólympíunefnd íslands.
—En hvað segir ungi verðlauna-
hafinn á slíkri stundu? Móðir hans
verður fyrst fyrir svömm: „Hann
er hinn rólegasti yfír þessu, en af-
skaplega sæll og ánægður með að
vera búinn að fá þetta í hendumar.
Honum fannst mjög gaman að hitta
forsetann í eigin persónu, og hafði
orð á því að sér fyndist hún vera
elskuleg kona“.
—En Axel, þú hefur varla búist
við þessu þegar þú teiknaðir mynd-
ina?
„Nei, ég vissi nefnilega ekki á
hvaða sýningu myndin mín væri."
—En fínnst þér gaman að teikna?
„Já, teikning er uppáhaldsfagið
mitt í skólanum, en ég á fleiri
áhugamál, fótbolta og líka hand-
bolta.“
— Ef þú skyldir ekki fá myndina
af spjótkastarum til baka, ætlarðu
kannski að teikna alveg eins mynd
aftur?
„Já, kannski.“
—En varstu nokkuð feiminn við
forsetann okkar?
Neeeei, kannski smá.“
—Og hvar ætlarðu nú að geyma
gullpeninginn?
„Bara, einhvers staðar uppi á
hillu.“
Ekki varð spjallið við þennan
unga verðlaunahafa lengra, hann
var að leggja upp í ferð með flugi
heim til Akureyrar, og átti þar eft-
ir að fínna góðan stað fyrir gullið.
Stærsta
kúabjalla
heims
Svissneski vélsmiðurinn, Robert Dubach, sem
nú er kominn á eftirlaun, heldur hér á 45
kílóa skraut-kúabjöllu sem hann smíðaði nýlega.
Heimsmetabók Guinnes hefur viðurkennt bjölluna
sem hina stærstu sinnar gerðar. Það tók þijá
mánuði að smíða hana, og er hún úr stáli.
COSPER
Nú verð ég að hætta þessu spjalli, elskan mín, nýi einka-
ritarinn minn þarf að taka niður bréf, og ég get ekki
látið hana biða lengur, gamla ræksnið.