Morgunblaðið - 26.10.1988, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER 1988
17
Gallerí Grj ót
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
Um þessar mundir hefur litli
fallegi sýningarsalurinn fremst á
Skólavörðustíg, er við þekkjum
undir heitinu Gallerí Gijót, starf-
að í fimm ár.
í því tilefni hefur verið efnt til
afmælissýningar og taka allir níu
listamennimir, er nú standa að
rekstri húsakynnanna, þátt í
henni með eitt upp í fimm verk
hver og má af því marka, hve
mikið rúmast í hinum litlu húsa-
kynnum, en fjöldi verka, smárra
og stórra, nemur tuttugu og fimm
númerum á skrá. Auk verka í
innri sal. Og þó verður maður
ekki var við ofhleðslu, heldur er
öllum verkunum á þann veg kom-
ið fyrir, að þau fá mætavel notið
sín. Hliðstæður slíkrar starfsemi
finnast víða erlendis og njóta
hvarvetna mikillar virðingar, enda
getur fólk verið öruggt um að
finna þar vandaða vöru, sem
stendur undir sér listrænt séð og
er iðulega í háum gæðaflokki.
a Við lifum á miklum breyt-
ingtímum í heimi hér, og einkum
eru breytingamar örar í einangr-
uðum þjóðfélögum líkt og á Is-
landi, þar sem þjóðmenning stend-
ur ekki á jafn traustum fótum og
víðast hvar annars staðar. Landið
er ungt í öllu tilliti og miklar
menningarlegar hræringar í því.
í sumar fullyrti við mig nýbak-
aður listsögufræðingur með
óvenju dijúgt nám að baki í þeirri
grein, og hyggst þó bæta við sig
tveim árum við virtan háskóla
vestra, að tími þeirra, sem söfn-
uðu myndum af ástríðu, væri að
líða undir lok, en fjárfestingar-
sjónarmiðið sækti stöðugt á. Þetta
er um sumt rétt, en þó hef ég
orðið var við, *að sauðsvartur al-
múginn sækir meira listsýningar
ytra en nokkru sinni fyrr og varla
verður þverfótað fyrir mann-
mergð á söfnum, sem næsta fáir
rötuðu á fyrir einum og tveimur
áratugum. Aðsóknin er svo hrika-
leg á sum söfn og sýningar, að
stór og viðamikil söfti eru farin
að skila gróða, þótt að við stofnun
þeirra og lengi framan af hafði
engum dottið slíkur möguleiki í
hug, því að hér voru varðveislu-
sjónarmið og hugsjónir í fyrirr-
úmi, og slíkir eiginleikar hafa
hingað til ekki verið vænlegir tii
að skila arði. Jafnvel lætur þetta
fólk ekki fomgripasöfn í friði, sem
þó voru nær galtóm í gamla daga,
nema að af og til urðu á vegi
manns gráir og geispandi safn-
verðir. Nú eru þessir menn út-
búnir labb-rabbtækjum á hveiju
strái og hafa vakandi auga með
öllu.
Þetta er örtölvuþjóðfélagið í
hnotskum, og hér em að rætast
spár örtölvufræðinga, sem ég
vakti fyrst athygli á fyrir áratug
eða svo. En í raun hefur það
merkilega skeð, að þessi þróun
virðist ekki nema að litlu leyti
hafa náð til íslands nema þá í
óhóflegri notkun tækjanna svo og
skmm- og hávaðamenningu. Svo-
kallaðri Hong-Kong menningu.
Upphaf spekinnar er þó að kunna
að þegja líkt og Goethe sagði og
Beethoven hélt því fram, að þögn-
in væri mikilvægasti og vanda-
samasti tónn hljómsveitarinnar.
Hér hefur eitthvað farið úrskeiðis
og eitthvað bmgðist, en þetta er
ekki rétti vettvangurinn til að
reyna að skilgreina það. En það
Yfirlitsmynd fi-á Gallerí Gijót.
er alveg víst, að listamennimir
hafa ekki bmgðist, sem þrátt fyr-
ir ágjafir halda áfram á fullu og
rækta jafnvel þá kynningarstarf-
semi, sem ætti að vera sjálfsögð
og almenn í öllum fjölmiðlum en
aðeirts eitt dagblað ræktar af
nokkmm sóma.
Við búum í einstöku landi með
meiri almennum áhuga á listum
en í flestum löndum heims, og því
ættu skyldur fjölmiðla að vera
Morgunblaðið/Árni Sæberg
meiri. Og það er öðm fremur al-
menningur, sem hingað til hefur
haldið uppi listastarfsemi, og sem
þyrstir í fróðleik og upplýsingar,
svo sem almennar skoðanakann-
anir um lesefni gefa til kynna.
Hér ræði ég ekki frekar um þetta,
en vek athygli á fallegri afmælis-
sýningu í Gallerí Gijót og því, að
staðurinn gegnir mikilvægu
menningarhlutverki hér í borg og
heldur því vonandi áfram ...
„Laxárfoss“, eitt verka Gunn-
ars Hjaltasonar.
í Kolbeinsdal, Skagafirði" (86) og
„Úr Flatey" (87). Hvað pastel-
myndimar snertir staðnæmist ég
aðallega hjá myndunum „Á Hjöll-
um, Skálaeyjum" (33) og „Þingm-
úli í Skriðudal" (66), málverkin
vöktu hins vegar minni athygli
mína. Aðeins þessi nafnaupptaln-
ing segir sögu um það, hve
viðreist Gunnar Hjaltason gerir í
myndefnaleit sinni og fjöldi mynd-
anna (121) sýnir hvílíkur atorku-
og ákafamaður er hér á ferð ...
Á vit
náttúrunnar
Þeir eru margir íslendingamir,
sem finna hjá sér óstöðvandi hvöt
til að mála og rissa upp útlínur
hinnar ægifögru íslensku náttúru.
Hjá sumum er þetta mikil íþrótt
og þeir þeysast um landið þvert
og endilangt og skjalfesta náttúr-
una með penslinum, rissblýinu eða
pennanum.
Eg hef eiginlega alltaf dáðst
að þessu fólki og mikið held ég
að þetta sé heilnæmari og göf-
ugri íþrótt en að sparka bolta með
fótunum eða þeyta honum með
höndunum og ríkidæmið, sem hún
gefur, er ábyggilega öllu meira
en það, sem skærustu stjörnur
boltaleikjanna hljóta í forgengi-
legum auði.
Gömlu meistaramir okkar áttu
sér sín sérstöku uppáhaldsmynd-
efni, sem þeir rannsökuðu út í
kjölinn á vinnustofum sínum í ljósi
myndrænna lögmála og máluðu
svo upp aftur og aftur.
Aðrir, eins og t.d. Gunnar
Hjaltason, virðast mála myndim-
ar á staðnum eða kannski stund-
um eftir Ijósmyndum, sem þarf
ekki að vera verra, en þeim er
viðfangsefnið ekki bein rannókn
á myndrænum lögmálum heldur
eins konar andleg nautn, og gleði
þeirra að loknu verki er vafalftið
mikil og sönn.
Sýning Gunnars stóð yfir frá
8. - 23. október í hinni veglegu
menningarmiðstöð gaflara, Hafn-
arborg, og skiptist hún í málverk,
vatnslitamyndir og pastelmyndir.
Vinnubrögðin eru ákaflega keim-
lík þvf, sem áður hefur sést frá
hans hendi og ég hefi þegar fjall-
að um, en hér kemur þó fram nýr
tónn, sem em vatnslitamyndir,
sem em málaðar á japanpappír.
Þykja mér það vera langsamlega
áhugaverðustu mjmdimar á sýn-
ingunni sökum hreinleika síns og
mettaðra litatóna og vísa ég hér
máli mínu til áréttingar til mynda
eins og „Úr Flatey" (1), „Gjögur"
(2), „Frá Gjögri" (78), „Bakka-
kot, Skagafirði" (79),„ Heljardals-
heiði" (81), „Frá Flatey" (82),
„Smiðjan, Valdalæk" (83), „Fjall
Suattm; mjúkur
ogmagnaður
lakktis
c®
INNSK
l21.-29.OKT0
VII<A
OKTÓBER 1988
HAR-
VÖRURNAR
• HAFA
SÉRSTÖÐU
Próteinbætti Manex
hárvökvinn samanstendur af
22 amínósýrum sem inni-
halda nægilega lítil mólikúl
til að komast inn í hárslíðrið
og næra hárrótina með
hreint undraverðum árangri.
Virkni próteinbætta
hárvökvans er ótvíræð:
Hárvökvinn stöðvar hárlos í
allt að 100% tilvika.
jf Flasa hverfur í 100% tilvika.
í 73% tilvika hefur Manex
hárvökvinn endurheimt hár
í hársverði þar sem lífsmark
er enn með hárrótinni.
Með því að bæta hár-
vökvanum í permanent festi,
næst langvarandi ending
permanents í þunnu hári.
Próteinbætti Manex hár-
vökvinn dregur úr exemi
hársverði.
Hárvökvinn lífgar og styrkir
hár sem er þurrt og slitið
eftir efnameðferð.
Manex bárlcekninga-
vörumar samanstanda af
sjampó, hárnceringu, vítamín-
töflum og próteinbcettum
bárvökva ogfást á flestum
rakara- og hársnyrtistofum
um land allt.
HEILDSÖLUBIRGÐIR
a
ambrosia
UMBOÐS- OG HEILDVERSLUN
SÍMI 680630
MYNDAMÓT HF