Morgunblaðið - 29.06.1989, Blaðsíða 40

Morgunblaðið - 29.06.1989, Blaðsíða 40
40 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ 1989 * Þorsteinn Olafsson íLitlu-Hlíð — Minning Þorsteinn Ólafsson í Litlu-Hlíð lést 31. mars sl., þá kominn á 99. aldurs- ár. Hann átti því láni að fagna að fá að lifa allt fram á sitt síðasta ár við góða heilsu líkamlega og andlega. Þorsteinn fæddist í Miðhlíð á Barðaströnd 23. nóvember 1890 son- ur hjónanna Kristínar Ólafsdóttur og Ólafs Sveinssonar. Hann ólst upp í hópi 5 systkina við öll almenn sveitastörf eins og þau gerðust á síðustu árum liðinnar aldar. Einnig ^kynntist hann snemma sjónum, var t.d. nokkuð á skútum á sínum yngri árum. Ævistarfið var þó fyrst og fremst starf bóndans. Þorsteinn kvæntist 22. febrúar 1913 Guðrúnu Jónu Margréti Finn- bogadóttur (f. 16. febrúar 1893, d. 11. október 1978) frá Reykjarfirði í Amarfírði sem þá var í þann veginn að ljúka Ijósmæðranámi. Guðrún starfáði sem ljósmóðir í Barðastrand- arhreppi 1913 til 1918,1920 til 1923 og öðru hvoru allt til 1946. Ungu hjóin hófu sinn búskap í Miðhlíð í sambýli við fjölskyldu hans en 1929 fluttu þau að Litlu-Hlíð, leigðu fyrst og keyptu síðar % hluta jarðarinnar. Þar var þeirra heimili upp frá því en sonur þeirra og tengdadóttir Jóhann og Kolbrún tóku við búinu þegar Þorsteinn og Guðrún voru komin á sjötugsaldurinn. Afram áttu þau samt sinn hlut í bústofninum og Kristján sonur þeirra líka, en hann lést 1973. Guðrún og Þorsteinn eignuðust 14 börn. Af þeim dóu 3 í frumbernsku en 11 komust á fullorð- insár: Sigurður (f. 1913) kvæntist Margréti Friðriksdóttur, Kristín (f. 1915) giftist Óskari Þójðarsyni, Gunnar (f. 1918) kvæntist Ástu Sig- mundsdóttur, Mikael (f. 1919) kvæntist Sabínu Sigurðardóttur, Kristján (f. 1922), Þuríður (f. 1923) giftist Friðgeiri Guðmudssynt, Hös- kuldur (f. 1925) kvæntist Ásrúnu Kristmundsdóttur, Jóhann (f. 1928) kvæntist Kolbrúnu Friðþjófsdóttur, Vigfús (f. 1930) kvæntist Páleyju J. Kristjánsdóttur, Bjami (f. 1933) kvæntist Helgu Jónsdóttur og Ásta (f. 1936) en hún giftist Gísla Hjartar- syni. Við sem þetta skrifum vorum sam- ferða afa frá því við fyrst munum t Systir mín og frænka, FAIMNEY GUÐMUNDSDÓTTIR CAMPHAUSEN, Dvalarheimili aldraðra, Seljahlíð, lést á gjörgæsludeild Landspítalans 27. júní. Jarðarförin auglýst síðar. Þorgeir Guðmundsson, Nína S. Hannesdóttir, Guðmundur Hannesson, Thor B. Eggertsson. t Eiginkona mín, móðir okkar og amma, PÁLÍNA OTTÓSDÓTTIR, Búðarvegi 45, Fáskrúðsfirði, lést mánudaginn 26. júní í Landakotsspítala. Trausti Gestsson, börn og barnabörn. "f Móðir okkar og tengdamóðir, ■ TÓMASÍNA ODDSDÓTTIR frá Meiðastöðum, verðurjarðsunginfrá Útskálakirkju föstudaginn 30. júní kl. 14.00. Anton Sumarliðason, Anna Sumarliðadóttir, Ríkarður Sumarliðason, Þorsteinn Halldórsson, Valgerður Jónsdóttir, Guðrún Sumarliðadóttir, Leifur Einarsson, Hörður Sumarliðason, Erna Hartmannsdóttir, Guðiaugur Sumarliðason, Sigrún Siggrgestsdóttir. t Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð vegna fráfalls JÓNS ALFREÐS ANDERSEN, Eyrargötu 9, Siglufirði. Kristin Jónsdóttir, Hanna Maronsdóttir, Nanna Maronsdóttir, Maron Björnsson, Hulda Símonardóttir, barnabörn, barnabarnabörn og systkini. Ólafur Ingimundarson, Árni Sæmundsson, Georg Scarles, Halldóra Garðarsdóttir, t Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengamóður, ömmu og langömmu, MAGNÚSÍNU JAKOBSDÓTTUR, Skarðsbraut 15, Akranesi. Erna G. Benediktsdóttir, Guðbjartur Benediktsson, Hanna M. Benediktsdóttir, Sigríður Benediktsd. Soto, Jakob R. Garðarsson, Karl Ragnarsson, Kristm Guðmundsdóttir, Pálmi Guðmundsson, Alaister Soto, Sólrún H. Óskarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. eftir okkur en þá var hann kominn hátt á sjötugsaldur. Hann var glað- ur, gefandi og vildi helst alltaf gauka einhvetju að smáfólkinu og þeim sem stærri voru. Það vitum við og það vita langafabörnin sem sum hver eru ekki há í loftinu ennþá, að von var á einum og einum bijóstsykurmola í herberginu hjá langafa þegar kom- ið var í heimsókn. Þetta átti við um afmælin og um jólin og líka þess á milli. Jólin voru reyndar mikil hátíð hjá afa og ömmu, enda bæði trúuð, byijuðu t.d. hvern dag með því að signa sig og senni- lega var það ekki oft sem farið var að sofa án bænar. Það var alltaf ein- hvers konar jólastemmning, alveg sérstakur andi sem tók á móti þegar komið var inn í herbergið þeirra á jólum. Þar lifði á ellefu kertum og maður hafði á tilfinningunni hvað þau táknuðu. Þarna inni var líka dagbókin hennar ömmu meðan hún lifði, sú dagbók hafði verið skráð upp á hvern éinasta dag, ár eftir ár, ára- tug eftir áratug og var þar fróðleik að finna um veðurfar og ýmsa at- burði sem skáru sig úr í daganna rás. í þessu herbergi var það líka sem við systkinin lærðum að stafa og „kveða að“. Þá var það afi sm hélt um pijóninn og honum var fylgt þar til talið var að nemandinn væri sæmi- lega stautfær. Þetta var verk sem þurfti að vinna, börnin áttu að læra að lesa og afinn og amman tóku það að sér. Hafi maður tekið eitthvað að sér þá er það nokkuð sem þarf að gera, það verður að vinna jafnt og þétt og klára. Þá er það seiglan sem dugir. Þetta, seiglan og vinnan er nokkuð sem var lýsandi fyrir afa. Harkan var mikil. Það er verið að taka af og í réttinni og við einn vegg- inn stendur hálfníræður maður. Hans verkefni nú seinni árin er að haída í meðan tekið er af. Þetta er ekki svo ýkja erfitt ef rollurnar eru hyrnd- ar en þær kollóttu hafa reynst mörg- um ungum manninum strembnar. Þama verða þær þó að láta í minni pokann, gamli maðurinn hefur náð taki og eftir það er sama hvemig þær láta, takinu er ekki sleppt. Það er vetur. Út um eldhús- gluggann má sjá gamlan mann á leið í fjárhúsin. Það er vont veður, bylur og hörkufrost en það virðist engin áhrif hafa á gamla manninn, hann er á leið í „húsin“ á sama tíma og í gær og hina dagana. Annað vekur athygli. Hann er í sama ófóðr- aða jakkanum og í sumar, jakkinn er opinn í hálsinn og lauslega hneppt- ur. Svo er hann með derhúfuna, hún er kunnugleg, rétt hylur kollinn fyrir ofan eyru og hún va reyndar þarna líka í sumar. En það er enginn tref- ill, engin úlpa. Þetta er afi, og hann sem leggur svo mikla áherslu á það við okkur börnin að við búum okkur nú vel. Gamli maðurinn leggst á móti veðrinu og honum miðar vel, í húsin verður jú að fara þar eru kind- ur, þar eru kálfar og þar eru kýr. Afi lifði iengi, hann mundi þá tíma þegar fábreytni var mikil í fæði og klæðum, hann hafði kynnst því að halda varð vel á því sem maður hafði, nýta það litla sem úr var að spila, þá myndi allt bjargast. Hann hafði séð hvemig bændasamfélagið breyttist með árunum. Hann sá nýj- ungamar koma, sá byltingu í land- búnaði, allt í einu var múgavél kom- in í stað hrífu, sláttuvél búin að leysa orfið og ljáinn af hólmi, túnin orðin slétt. Hann viðurkenndi að þetta væri til bóta og fylgdist með af + Þökkum hjartanlega þeim sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa, ÞORMÓÐS JÓNASSONAR húsgagnasmiðs, Grettisgötu 43. Steinunn Bergþóra Pétursdóttir, Hilmar Pétur Þormóðsson, Björg Atla, Ásgeir Þormóðsson, Valgerður Ólafsdóttir, Áslaug Þormóðsdóttir, Páll Björgvinsson og barnabörn. Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa, KRISTÓFERS KRISTJÁNSSONAR, Einigrund 3, Akranesi. Margrét Arnfinnsdóttir, Lilja Kristófersdóttir, Ómar Örn Ragnarsson, Kristófer Kristófersson, Eiríkur Kristófersson, Sigurjóna Kristófersdóttir, Ingimundur Andrésson, Ragnar Már Amazeen, Guðrún Jóhannsdóttir og barnabörn. + Vegna andláts og útfarar eiginkonu minnar, móður okkar, tengda- móður og dóttur, ERNU SIGURLÁSDÓTTUR, frá Reynistað, Vestmannaeyjum, þökkum við öllum þeim fjölmörgu nær og fjær, sem á einn eða annan hátt sýndu okkur, fjölskyldum okkar og venslafólki samúð og hlýhug. Sérstakar þakkir færum við kvennadeild TÝS, starfsfólki ísfélags- ins og eigendum Bása. Guð blessi ykkur öll. Ævar Karlesson, Kolbrún Lilja Ævarsdóttir, Linda Hrönn Ævarsdóttir, Anton Gylfason, Þuríður Sif Ævarsdóttir, Þuri'ður Sigurðardóttir. áhuga. Þó var það nú þannig þrátt fyrir alla tæknina að þegar búið var að raka saman og hirða með þessum tækjum þá var alltaf eitthvað eftir. Það vissi hann. Þó svo að örðum ungum og tækjaglöðum fyndist að lítið sem máli skipti væri eftir af heyi á stórri sléttu þá breytti það ekki því að afi var kominn af stað með hrífuna, þetta verkfæri sem hafði reynst honum svo vel um dag- ana. Ekki leið á löngu þangað til föng fóru að myndast. og fyrr en varði virtist vera ástæða til að ná í heyið á dráttarvél. Það þurfti að nýta það sem nýtanlegt var áður, það hlaut þó að gilda enn. Afi vissi að þessi strá gætu komið sér vel þegar á liði, svo var líka ólíkt fallegra yfir að líta túnið þar sem engin dreif var eftir, heldur en sléttuna sem ekki var búið að raka. Eitt sinn tók ungur manni upp á því að ganga í félag við afa sinn um ræktun rófna. Afinn var til í það og þeir fengu garð til afnota, sáð var, uppskorið og afurðir seldar. Afi var í þessu af miklum áhuga og eljusemi sem oft á tíðum var meiri en samstarfsmanninum þótti hæfa en þarna var verk að vinna og best að „halda vel á“. Einhvern veginn var það þó þannig með þá litlu inn- komu sem af þessum atvinnurekstri varð að afinn vildi eiga þar sem minnstan hlut. Afi var orðinn 85 ára þegar lítil langafastúlka kom inn á heimilið. Hann hafði alla tíð haft sérstakt lag á smábömum og gat enn skipt um bleiu ef svo bar undir. Hún fékk líka að njóta þess að sitja á hnjám hans og læra að lesa eins og við systkin- in. Saman sungu þau og saman leidd- ust þau niður í fjöru og upp í hlíð. Þessar samverustundir voru báðum mikils virði og móðurinni ómetanleg- ar. Eftir að byijað var að gera út á grásleppu frá Litlu-Hlíð var það hon- um mikið hugðarefni hvernig gengi á sjónum og lét sig ekki vanta ef honum fannst að hann gæti gert gagn í landi t.d. þegar flá þurfti sel eða hreinsa net að lokinni vertíð. Afi tók að sér ýmis störf önnur en bústörfin á sinni löngu ævi. Hann var forðagæslumaður um árabil og kjötmatsmaður í sláturhúsinu á haustin. Einnig var hann meðhjálp- ari í Hagakirkju. Svo var það um sjötugt, þegar margir eru farnir að hægja ferðina, að hann tók upp á því að ráða sig í vegavinnu á sumr- in. Þarna var um þannig vinnu að ræða að menn voru ijarri manna- byggðum og settu upp búðir eins og það gekk til þegar nýir vegir voru lagðir um afskekkta fírði og fjöll. Fyrstu árin var legið í tjöldum, seinna komu svo vegavinnuskúramir. Hann hætti ekki í vegavinnunni fyrr en áttatíu árunum var náð. Þessi ár voru án efa skemmtileg í lífi hans enda var hann mjög félagslyndur að eðlisfari og leið vel í margmenni. Síðustu árin voru líka ár tilbreyt- ingarinnar. Ásamt foreldrum okkar dvaldi hann sunnanlands á vetrum en í Litlu-Hiíð á sumrin. Fyrstu tvo vetur í Þorlákshöfn þar sem hann kynntist mörgum í innkaupa- og gönguferðum um plássið. Síðar í Grafarvoginum þar sem hann fylgd- ist með hraðri uppbyggingu hverfis- ins. Þar gat verið gaman að rölta um með hundinn Sám og spjalla við nágrannana. Afi vildi fylgjast með sínu fólki og eftirvæntingin leyndi sér ekki þegar gera mátti ráð fyrir að ein- hveijir kæmu í heimsókn. Það var • líka svo að oft var gestkvæmt á heim- ilinu enda afkomendur margir. Hann vildi vera með í umræðunni, fá frétt- ir og fylgjast með því sem var að gerast á hveijum tíma. Þar fór mað- ur gleðinnar og gáskans, líf og fjör átti vel við og ekki sakaði að geta stungið léttri athugasemd að kven- fólkinu svona inn á milli. Það má segja að nútíðin væri oft ofar í huga en fortíðin og kannski er það það sem dugar best. Fyrir rúmu ári var það svo að hann veiktist og þurfti að fara á sjúkrahús. Á sjúkrahúsinu á Patreks- firði naut hann góðrar umönnunar og góðra heimsókna barna og tengdabarna. Við viljum að lokum þakka afa fyrir alla hlýjuna við okkur og fjöl- skyldur okkar gegnum árin og erum þess fullviss að hann hefur átt góða heimkomu. Áróra og Siggi

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.