Morgunblaðið - 16.07.1989, Síða 38
38
C
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 16. JÚLÍ 1989
Avalltmeð
bók í hendi
Menn segja hann harðan af sér en kunnugir
lýsa honum sem hinu mesta ljúfmenni. Margir
segja að hann hafi fæðst með silfurskeið í munni,
^en þeir sem þekkja hann best lýsa honum sem
miklum hæfileikamanni er hefiir sannað svo um
munar hvað í honum býr.
ÆSKUMYNDIN...
Davíð Scheving Thorsteinsson er
fæddur á ísafirði 4. janúar árið
1930, sonur Láru Sch. Thorsteins-
son, fædd Havstein, og Magnúsar
Sch. Thorsteinsson, stofnanda og
forstjóra Smjörlíkisgerðarinnar
Ljóma. Davíð er elstur í hópi fjög-
urra s;-stkina, en þau heita Gyða,
sem er fædd sama ár og Davíð, Erla
og Gunnar.
Foreldrar Davíðs fluttu frá ísafirði
til Reykjavíkur þegar hann var níu
mánaða, svo að hann sleit barnsskón-
um í höfuðborginni. Davíð er sagður
þafa verið félagslyndur strákur, til í
flest og kannski fyrir ofan meðallag
hvað prakkaraskap snerti. Einn við-
mælandi bætti þó við að það hefði
alltaf verið græskulaust gaman.
Ævintýraheimur
Fjölskyldan flutti að Laufásvegi
62, en sú gata var sú fínasta í
Reykjavík á þeim tíma. Viðmælendur
sögðu að það hefði verið ævintýri
líkast að koma á heimilið því þar var
allt af öllu. Davíð átti mikið af leik-
föngum, þar á meðal forláta járn-
J%rautarlest sem vinum hans þótti
mikið til koma. En þó að mikið væri
af veraldlegum gæðum á því heimili
sögðu viðmælendur að meira hefði
þó borið á einstakri ljúfmennsku er
einkenndi fjölskylduna.
Davíð var lítið gefinn fyrir dæmi-
gerðar strákaíþróttir, svo sem fót-
bolta. Hann eyddi miklum tíma
heima fyrir og segja heimildarmenn
að hann hafi alltaf verið með bók í
hendi frá því hann lærði að lesa.
Hann hlustaði og mikið á tónlist,
ERAFDAVÍÐ SCH. THORSTEINSSON, FORSTJÓRA SÓLAR
HF. OG SMJÖRLÍKIS HF.
Indíánahöfðinginn Davíð.
Þessa mynd tók móðir hans. Myndin komst
á póstkort og var seld í verslunum.
faðir hans átti stórt og mikið plötu-
safn sem systkinin sóttu í. Davíð er
sagður hafa verið mömmustrákur og
lengi vel búið við hálfgert kvenn-
aríki, því að amma hans og móður-
systur bjuggu langa hríð á heimilinu
auk þess sem hann eignaðist ekki
bróður fyrr en hann var 15 ára.
Hann var heimakær og hafði lítinn
áhuga á að fara í sveit á sumrin eins
og siður var á þeim tíma, en við
annan tón kvað þegar fara átti í
sumarbústað sem fjölskyldan átti að
Perluhvammi á Kjalarnesi.
Bísar og bófar
A þessum árum var líflegt við
Laufásveginn. Strákarnir sóru sig í
fóstbræðralag, síðan var farið í bófa-
hasar við Nönnugötubísana og
Holtabísana úr Grímsstaðaholtinu.
Kveikt voru bál hér og þar, meðal
annars í bréfarusii í sandkassa við
bílskúrinn heima hjá Davíð við lítinn
fögnuð foreldranna.
Samkvæmt heimildum mun það
fljótt hafa einkennt Davíð hversu
hjálpsamur hann var, enda hefði það
verið ræktað með honum því foreldr-
ar hans hjálpuðu oft þeim sem minna
máttu sín og skutu ósjaldan skjóls-
húsi yfir útigangsfólk. Davíð var að
sögn heimildamanna fljótt ákaflega
vel kynntur, hvert sem hann fór.
Davíð gekk í Austurbæjarskóla og
átti að sögn heimildarmanna létt með
að tileinka sér námsefnið. Margir
viðmælenda kváðu hann vera þann
mesta lestrarhest sem þeir hefðu
kynnst og eftir því fljótan að lesa.
Hann las það sem einn heimildar-
manna kallaði „alvörubækur" og
hafði lítinn áhuga á afþreyingarbók-
menntum. Sagt er að þegar hann var
í menntaskóla hafi hann alltaf labbað
út í Eymundsson í löngu frímínútun-
um og lesið í bókunum þar. Þá fylgdi
sögunni að hann hafi lesið að minnsta
kosti eina bók frá upphafi til enda í
bókahillunum.
ÚR MYND AS AFNINU
ÓLAFUR K. MAGNÚSSON
ÍÚTVARPb
Ifrumbernsku Sjónvarpsins, ætlun Ríkisútvarpsins sem lögð
árið 1967, mábúastvið að eitt- var fyrir útvarpsráð árið 1930.
hvað hafi dregið úr útvarpshlust- | Fyrsta útvarpsleikritið var síðan
un, en landsmenn
höfðu þá notið út-
varpsins í 37 ár.
Einn af þeim liðum
útvarpsins sem
lengst hefur verið
við lýði eru leikritin,
en þeirra er strax
getið í kostnaðará-
flutt þann 21. nóv:
ember 1931. í
myndasafni Ólafs K.
Magnússonar er að
finna nokkrar mynd-
ir sem teknar voru
árið 1967 við tökur
á þessu sívinsæla
útvarpsefni.
Vid hljóðnemann.
Arnar, Rúrik og Erlingur.
STARFID
, SJALFB OÐALIÐIIHEIMSOKNARHÓP
Ása Brandsdóttir er einn sjálf-
boðaliðanna í heimsóknarhóp frá
I Neskirkju.
j Þörfin er
óþrjótandi
í Neskirkju er nýstofnaður hópur
fólks sem er í sjálfboðaliðavinnu
við að heimsækja aldraða, sem
ekki eiga heimangengt á spila-
4 kvöld eða annað sem tilheyrir
öldrunarstarfi kirkjunnar. Ása
Brandsdóttir er einn sjálfboðalið-
anna.
ur og erum svona tengiliðir þess
við umhverfið, ef svo má segja.
Heimilishjálp og heimahjúkrun er
allt annað.
Þetta starf gefur manni fyllingu,
gamalt fólk er svo rólegt. Þessi
kona sem ég heimsæki er mjög já-
kvæð og góð manneskja. Eg tek
átta ára dóttur mína stundum með
mér og hún er farin að líta á hana
sem ömmu sína. Þjóðfélagið hefur
breyst svo mikið, fólk einangraðist
ekki eins mikið áður fyrr. Mér finnst
að heimsóknarþjónusta ætti að vera
í öllum kirkjum. Ég var að lesa að
í Noregi er farið að halda námskeið
fyrir svona starfsemi. Þetta er gott
starf sem skapar vinatengsl og
þörfin er óþrjótandi.
Heimsóknarþjónusta er ætluð
þeim sem af ýmsum ástæðum
geta ekki tekið þátt í hefðbundnu
öldrunarstarfi innan kirkjunnar.
, „Starfið felst meðal annars í því
að við spjöllum við fólkið, förum í
. stuttar gönguferðir. lesum. fyrjr
það, fylgjum þeim til læknis, í mess-
ÞETTA SÖGDU
ÞAV ÞÁ...
Guðmundur
Árni Stefáns-
son lögreglu-
þjónn í Vísi í
maí 1978.
Spurn. Um hvað verður
kosið í kosningum?
„...Það fer eftir því hver gefur
bestu loforðin hvort ég trúi
þeim eða ekki. Sumir flokkar
eru með röð af kosningaloforð-
um sem opin eru í báða enda
og auðvelt er a svíkja.“
BÓKIN
ÁNÁTTBORÐINU
Ragna Jó- /
hannsdótt-
ir, húsmóðir.
Eg er sílesandi og les mjög mik-
ið af ljóðum. Ég les ljóð á hveij-
um einasta degi og núna er ég með
í takinu ljóð eftir Stein Steinarr.
Uppáhaldsskáldið mitt er samt
Tómas Guðmundsson, ég get líka
nefnt Margréti Jónsdóttur. Reyndar
les ég líka skáldsögur og aðrar
bókmenntir, en ijóðabækur og ljóða-
söfn eru í alveg sérstöku uppáhaldi
hjá mér.
Ingvar Frið-
leifsson for-
stöðumaður
Jarðhitaskól-
Anáttborðinu eru tvær bækur.
Önnur heitir Dómsdagur eftir
Guðmur.d Daníelsson og er það
heimildarskáldsaga sem fjallar um
Sigurð Guðbrandsson, langafa
bókahöfundar. Þar er meðal annars
sagt frá langalangafa mínum Arn-
birni Guðbrandssyni sem um tíma
bjó ásamt konu sinni í hellisskúta
sem kallaður er Ampahóll við Veiði-
vötn. Hin bókin heitir Ljuset eftir
sænska rithöfundinn Torgny Lind-
gtéhl.........
PLATAN
ÁFÓNINUM
Eiríkur G.
Ragnars-
son, fram-
kvæmdastjóri
Það sem ég les tengist vinnu,
ýmsar skýrslur og framtíðará-
form, enda er ég algjör vinnuvit-
leysingur. Tónlist hlusta ég á til
þess að slappa af eftir erilssaman
dag og síðast hlustaði ég á Imagine
með John Lennon, ég er mikill aðdá-
andi hans. Þar áður hlustaði ég á
Double Fantasy og þar áður á
Tjækovski.
Regína
Stefnis-
dóttir hjúkr-
unarfræðing-
Það er ein plata sem ég er að
spila núna aftur og aftur. Hún
heitir Anything Goes og er gaman-
söngleikur eftir Cole Porter með
Patti Le Pon í aðalhlutverki. Þennan
söngleik sá ég í New York um jóla-
leytið í fyrra. Ég hef mjög gaman
af Dixieland tónlist eða tónlist í
þeim anda, hún kemur manni alltaf
í gott skap.
MYNDIN
ÍTÆKINU
Guðrún
Vilhjálms-
dóttir, hús-
móðir.
Eg og ellefu ára gömul dóttir
mín fórum um daginn á mynd-
andaleigu og leigðum myndinaShe’s
Haveing A Baby. Ég held að það sé
í fyrsta skipti sem við mæðgur velj-
um okkur mynd saman til að horfa
á. Mér fannst þessi mynd ágæt, þó
aðeins langdregin á köflum, en dótt-
ur minni fannst hún alveg frábær.
Ég er að hvíla mig á Stöð 2 núna
og horfi þess vegna oftar á mynd-
bönd en venjulega.
Hjörtur L.
Jónsson,
sölumaður.
Eg geri þó nokkuð af því að
horfa á myndir og þá aðallega
myndbönd sem ég kaupi erlendis.
Það eru ýmisskonar akstursíþróttir
— mest mótorhjólaíþróttir — sem
ég horfi á með „yndislegri ánægju".
Eg er með algjöra sjónvarpssýki og
stefni á að kaupa mér gervihnatta-
móttakara; ég er eiginlega alæta á
sjónvarpsefni. Frúnni leiðist hins
vegar allt þetta sjónvarpsgláp, en
ég eyði þó nokkrum tíma í þessa
‘fðjn:------------------—----------.
4