Morgunblaðið - 28.11.1989, Blaðsíða 14

14....................................... - - MORGUNBLAÐÍÐ :ÞRÍÐJUDAGÚR 28? NÓVEMBÉR 1989
NÝTT FJÖLSKYLDUSPIL FRÁ IÐUNNI
MISHEYRN MÍN?
Svolítið um Tónlistarhús o g sjúkrahús
eftir Önnu S.
Snorradóttur
í sjónvarpsviðtali á haustdögum
mátti heyra menntamálaráðherra
okkar geta þess, að um tónlistar-
hús gætum við ekki hugsað fyrr
en á næstu öld. Það flaug í gegnum
hugann, að þetta hlyti að vera
misheyrn, og kannski voru orðin
eitthvað öðruvísi og því ekki vert
að setja neitt í gæsalappir, en eitt-
hvað settist að í bijóstinu, eitthvað
vont, og ég fór að velta málinu
fyrir mér. Ef ekki á að byija að
hugsa málið fyrr en eftir aldamót,
fáum við seint þetta langþráða
hús. Það þarf nefnilega að hugsa
lengi og vel áður en lagt er til
atlögu, hvort heldur á að reisa hús
eða ráðast í aðrar framkvæmdir.
í mörgum málum hefði okkur bet-
ur farnast, ef meira hefði verið
hugsað áður en ganað var af stað
og stundum út í óvissuna. Og svo
stöndum við uppi alveg steinhissa
á gölluðum mannvirkjum, slæmu
viðhaldi opinberra bygginga, svo
að við hmni liggur, taumlausum
ijárfestingum og ekki allt bráð-
nauðsynlegt og engir peningar til!
Búið að bruðla fjármunum þjóðar-
innar út um holt og hæðir og allt
á hausnum. Nei, ráðamenn verða
að hugsa og sleppa hreppapólitík,
áður en settar eru milljónir í vit-
laus verkefni, eins og nú er sagt
um alla hluti.
Heilbrigðisþjónusta okkar
Það er mikið rætt og ritað um
heilbrigðisþjónustu okkar og ekki
allt af sanngirni. Mánuðum saman
höfum við mátt hlusta á og lesa
um bruðl og alls kyns fár, sem
slengt er á læknana okkar og
sjúkrahúsin, það eina e.t.v. sem
aldrei má slaka á, ef við viljum
teljast menningarþjóð. En það má
lengi ræða það, hvort þeir sem
efni hafa skuli taka þátt í þeim
kostnaði, sem fylgir því að fá frá-
bæra læknishjálp, sérfræðinga-
þjónustu og jafnvel sjúkrahúsdvöl,
og auðvitað má í öllum mannanna
verkum finna ýmislegt, sem betur
má fara. Skyldi ekki vera farsæl-
ast að halda í gömlu sjúkrasamlög-
in? Og er ekki skriffinnskan í kerf-
inu sjálfu býsna þungur baggi? Það
er ekki sársaukalaust að hlusta á
ráðamenn tala um bruðl og óstjórn
í sjúkrahúsum og hjá sérfræðing-
um, mönnunum sem stöðugt vinna
að því að hjálpa okkur, þegar á
bjátar með heilsuna. Hvergi hefi
ég séð bruðl þar sem ég hefi þurft
á hjálp að halda. Einna oftast
líklega hefi ég notið góðrar hjálpar
á Landakotsspítala, þótt ég hafi
aldrei verið lögð þar inh. Þetta
merka sjúkrahús lítur m.a. eftir
augum okkar, ekki bara fólks í
borginni heldur um allt land, og
þar eru frábærir læknar í hverri
grein. Þar andar á móti manni
hlýja strax og komið er inn fyrir
dyr, og vel má hugsa sér að and-
blærinn frá bænahaldi og kær-
leiksríku líknarstarfi nunnanna
innan þessara veggja áratugum
saman, svífi enn yfir vötnunum og
muni fylgja húsinu. Þetta sjúkra-
hús má aldrei gera að venjulegri
stofnun. Við eigum svo fátt svona
„ekta“ og ósvikið, að það verður
að varðveita. Það er sárt að finna
neikvætt viðhorf ráðamanna gagn-
vart læknastéttinni, fólkinu sem
vinnur dag og nótt að því að hjálpa
sjúkum til betri heilsu. Og það er
líka sárt að vita, að þeir skuli þurfa
að nota sinn dýrmæta tíma til að
veija „málstaðinn“. Ég gæti skrif-
að langa grein um þetta mál,
kannski þegar of langt, en Morg-
unblaðið vill ekki langar greinar
og það er skynsamlegt.
Áhugafólk um byggingu
tónlistarhúss
Þetta var dálítill útúrdúr, mál
sem lá mér á hjarta, en snúum
aftur að því atriði, sem vonandi
var eintóm misheyrn, sem sé að
þeir sem ráða landinu geti ekki
farið að hugsa um hús fyrir tónlist-
ina fyrr en á næstu öld. Sem betur
fer eigum við stóran hóp af áhuga-
sömu fólki, sem hefir hugsað lengi
og unnið margs konar undirbún-
ingsvinnu, svo að takast megi að
reisa tónlistarhús í höfuðborginni,
alvöru tónlistarhús, en til þess þarf
að sjálfsögðu mikið fjármagn. Það
getur vel verið, að við höfum ekki
efni á því núna, en ekki er að sjá,
að það veíjist fyrir snillingunum
okkar að láta hundruðir milljóna í
handboltahallir út um allar koppa-
grundir, en um tónlistarhús má
ekki hugsa fyrr en á næstu öld.
Eitthvað hljómar þetta illa allt
saman. Rétt er að fram komi, að
greinarhöfundur gleðst yfir
íþróttaáhuganum og fagnar því,
að vel er búið að sportinu. En tón-
listarhús má ekki lengur vera horn-
reka. Tónlistin þarf sérhannað hús
til eigin þarfa þar sem hugsað er
fyrir sérþörfum listgreinarinnar
frá upphafi, alveg á sama hátt og
leikhús og myndlistarhús. Vel má
hugsa sér að nota íþróttamannvirki
fyrir skallarokk, popp og raf-
magnshávaðann, sem oft og tíðum
tryllir unglingana, svo að við ekk-
ert ræðst. Kunningi minn sagði
um daginn, að það væri móðgandi
við alþýðu manna að nefna þetta
alþýðutónlist, þá yrði a.m.k. að
skilgreina orðið alþýða uppá nýtt.
Um þetta má lengi ræða, en verð-
ur ekki gert hér.
Hvar er konserthúsið?
Fólk sem kemur til höfuðborgar
íslands og hefir haft fréttir af
miklum þrótti í tónlistarlífinu spyr
stundum: Hvar er konserthúsið?
Flestum vefst tunga um tönn, en
sumir nefna Gamla bíó, þótt sin-
fóníuhljómsveitin okkar komist þar
með engu móti fyrir. Tónlistin er
út um allt, í bíóum, kirkjum, söfn-
úm o.s.frv. og vel má nota marga
slíka staði fyrir flutning á kammer-
tónlist, söng og fyrir einleikstón-
Hér má sjá hið glæsilega lieimili sinfóníuhljómsveitarinnar í San
Francisco, sem vígt var í sept. 1980, í daglegu tali nefnt David Hall.
Hagstætt verð -
leitið upplýsinga.
VÉLASALAN H.F.
ÁNANAUST 1, REYKJAVÍK. SÍMI 91-26122
MORSE CONTROL
Stjórntæki fyrir vélar og gíra, spil o.fl. Mikið úrval fyrirliggjandi. Flestar lengdir og
sverleikar af börkum. Stýrisvélar og stýri fyrir allar vélategundir og bátagerðir.