Morgunblaðið - 25.04.1990, Blaðsíða 40

I
10
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. APRÍL 1990
nmmm
/f Afhvegu nekurÁu ekki upp ejtt rryndcir-
legt öskur / eitt ókipti fyriröLL f "
Þegar ég hætti að segja
nei, er ég búin að fá nóg.
Hvað ert þú að gera í minni kirkju?
Velvakandi.
Fyrir skömmu bar kynþátta-
vandamál á góma í „Þjóðarsál-
inni“. Að vissu marki er ég sam-
mála þeim, sem vilja halda í þjóð-
ernisvitund okkar íslendinga. Við
erum fámenn eyþjóð, og hljótum
að fara varlega í að flytja inn fólk
af gjörólíkum kynstofni. Fyrr eða
síðar leita börnin uppruna síns,
siðar og trúar, að ég minnist ekki
á baráttuna um brauðið, og þá
geta orðið árekstrar. Þeir blasa við
manni í fjölmiðlum alla daga —
þar sem eitt þjóðarbrotið lemur á
öðru. Það er ófögur sjón.
Hinsvegar brá mér í brún er ég
hlustaði á málflutning nokkurra
mótmælenda. Þar bar til dæmis á
góma sagan af safnaðargesti ein-
um, sem vék sér að lokinni messu
að skiptinema frá Afríku og
spurði: Hvað ert þú að gera í
minni kirkju?
Og hvað bar annar á borð?
Svarts manns er að engu getið
í Biblíunni, svo hann hlýtur að
vera fæddur þræll!
Ja, nú hygg ég að þeim íslend-
ingum fari að fækka, sem tekst
að smjúga gegnum nálarauga
himnaríkis í fyllingu tímans.
Eru til dæmis konur hátt skrif-
aðar í Bók bókanna? Onei. Kvenna
er lítils eða að engu getið í Bibl-
íunni nema til að ala börn eða
smyija fætur meistarans. Sem-
sagt. Bara húsmóðir fram á þennan
dag. Þær eru orðnar margar Mör-
turnar gegnum tíðina, sem mædd-
Svört
læða týnd
Þessi svarta læða er týnd. Hún er
ómerkt, tveggja ára gömul og er
sími eigenda hennar 37244, en þeir
óttast að hún hafi ef til vill komið
sér í klípu eins og t.d. að lokast inni
í bílskúrum. Biður fólkið húseigend-
ur í nágrenni Geitlands að svipast
ust og mæðast í mörgu, en hafa
jafnhliða borið Guðsorðið í höndun-
um.
Og þá hygg eg nú að dýrakvót-
inn verði öllu magrari hinumegin
en hérnamegin. Aðeins þau dýr eru
nefnd í Biblíunni, sem við megum
ekki neyta, að undanteknum sjáv-
ar- og vatnadýrum, fuglum himins-
ins og guðslambinu.
Að liðnum líkhúsdögum,
Guðrún Jacobsen
í skúrum sínum ef vera kynni að
kisa leyndist þar. Fundarlaunum er
heitið.
Þesslr hringdu . . J
Hjá Eistum?
Það hringdi iesandi nokkur og var
undrandi yfir því er hann heyrði
rætt um Eislendinga í fréttum.
Þeir gengu nú undir nafninu Eist-
ar. „Það er ekki bara að þetta sé
hrikalega ljótt heldur efast ég um
að þetta sé rétt. Hugsiði ykkur,
að ef þetta festist við, þá er hægt
að segja að ung stúlka hafí dvalið
hjá Eistum," sagði lesandi. Um-
ræddur lesandi vildi einnig taka
undir tvennt sem komið hefur
fram í Velvakanda síðustu daga,
ekki síst bréf þar sem grint var
frá hundaskítsplágu í Þingholtun-
um. „Ég bý að vísu í öðrum bæjar-
hluta, en í mínu hverfi er þetta
einnig hið versta mál og fólk sem
ég þekki um allan bæ kvartar
einnig undan þessu. Virðist vera
full þörf á að endurskoða hunda-
haldsreglur í Borginni," sagði les-
andi. Og að lokum tjáði lesandi
sig um málefni Aburðarverksmiðj-
unnar, „Ég skil ekki hvað er ver-
ið að þvaðra um þetta núna, mis-
tökin eru fyrst og fremst þau að
teygja byggðina svona nálægt
verksmiðjunni, því hún er búin að
vera þarna í áraraðir.“
Hlutverk Lútersku
kirkjunnar
Ellilífeyrisþegi hringdi og sagði:
“Það er mála sannast að Katólska
kirkjan bauð ævinlega kommúnis-
manum byrginn og átti stóran
þátt í frelsi Austur Evrópu. Ætlar
Lúterska kirkjan á Vesturlöndum
að sitja aðgerðarlaus meðan Sov-
ét-Rússar svelta Lítháa til hlýðni
svo þeir megi verða hreppur í
Sovétríkjunum og fái ekki sjálf-
stæði sitt um ókomin ár?
Garbo-hræsni?
Kristinn Pálsson í Keflavík
hringdi og sagði það fara verulega
í taugarnar á sér tvískinnungur
og hræsni ijölmiðla sem greindu
í löngu máli frá láti leikkonunnar
Gretu Garbo. „Það er sagt ein-
hver soköp frá fegurð hennar,
dulúð og hæfileikum, en sannast
sagna man ég ekki eftir því að
sýnd hafi verið ein einasta kvik-
mynd með Garbo á sjónvarpsstöð-
unum tveimur. Þetta er eins og
að Ijalla um listaverk sem aldrei
hefur verið afhjúpað," sagði Krist-
inn.
Tapaði úri
Kona hringdi og sagðist hafa tap-
að gylltu úri með hvítri skífu á
miðvikudaginn fyrir bænadag-
anna. Hún taldi að úrið hefði tap-
ast í eða nærri Kjötstöðinni í
Glæsibæ. Síminn er 38376.
Kvengullúr
Kvengullúr fannst norðanvert við
Hagkaup í Kringlunni fyrir vik-
utíudögum eða svo. Eigandi getur
vitjað úrsins í síma 36329.
Gleraugu fundust
Lesandi hringdi og sagðist hafa
fundið gleraugu við Réttarholts-
veginn fyrir svona þremur vikum
síðan. Gleraugun eru kringlótt
með svartri umgjörð og gátu ver-
ið hvort heldur, dömu- eða herra-
gleraugu. Finnandi er í síma
39802.

HÖGNI HREKKVÍSI
„ é<3 NÆ l MAR.GA i VGISUJNUM
HANS HÖGNIA.'"
Víkyerji
Idálki Velvakanda á sumardaginn
fyrsta birtist bréf frá Frið riki
Ó. Schram. Við gerð fyrirsagnar-
innar hafa Velvakanda orðið á hra-
palleg mistök en hún var þannig:
Sár vonbrigði með sjónvarpsefni.
Þegar bréfið er lesið kemur í Ijós,
að Friðrik hrósar sjónvarpinu mikið
fyrir páskadagskrá þess en lýsir
hins vegar sárum vonbrigðum yfir
dagskrá hljóðvarps ríkisins og telur
að þar hafi verið atriði, sem stang-
ist á við helgi páskanna í huga kris-
tinna manna.
Þetta bréf minnti Víkveija á
gagnrýni áhugamanna um
klassíska tónlist vegna páskadag-
skrár hljóðvarps ríkisins; þar hafi
ekki verið að finna neitt þeirra stór-
verka tónbókmenntanna, sem
tengjast sérstaklega þessari miklu
kristnu hátíð.
Með öllum hátíðarlausu rásunum,
síma- og músíkglamrinu, ættu for-
ystumenn í dagskrárgerð á höfuð-
rás ríkisins að sjá um að hún skeri
sig úr á hátíðarstundum með sem
bestri dagskrá, jafnt í tali og tón-
um. Velja þarf efni sem hæfir
skrifar
stundinni, annað er hrein smekk-
leysa.
xxx
IBretlandi er verið að auka frelsi
í útvarps- og sjónvarps rekstri.
Ríkisstjórn Margaret Thatcher vill
hins vegar sjá til þess, að hlustir
almennings fyllist ekki af ódýru
uppfyllingarefni og spjalli um allt
og ekkert. Til þess að fá leyfi til
að reka hljóðvarp þurfa umsækj-
endur að leggja fram tillögur að
dagskrá, sem annars vegar býður
upp á mikið talað mál og hins veg-
ar klassíska tónlist. Með þessu er
beinlínis verið að kalla á samkeppni
við 3. og 4. rás breska ríkisútvarps-
ins BBC.
Víkverji er undrandi á því, hve
illa einkastöðvunum hér gengur að
skapa sér sérstöðu. Á Aðalstöðinni
hefur gætt viðleitni til þess að feta
inn á nýjar brautir en ekki er eins
auðvelt og áður að þekkja hana frá
öðrum stöðvum. Er ástæðan fyrir
þessu sú, að stöðvarnar leita allar
á sömu mið eftir starfskröftum?
Er alltaf verið að keppast um fólk
með sama eða svipaða smekkinn?
XXX
Fyrir skömmu var skýrt frá því
á forsíðu Morgunblaðsins að
dómstóll í Svíþjóð hefði sett skorður
við sértilboðum í verslunum; væru
rauðu miðarnir með lága verðinu á
vörunni lengur en fjórar vikur í
senn bæri að skoða verðið sem eðli-
legt verð verslunarinnar. í fréttinni
segir, að mörgum í Svíþjóð finnist
að með sértilboðum sé verið að
„freista fólks til að kaupa meira en
það ætlar sér“. Vafalaust líta sum-
ir þannig á, að með forsjá ríkisins
og afskiptum dómstóla eigi að
bægja þessari freistingu frá fólki
og því hafa verð á vöru sem hæst.
Víkverji heldur hins vegar að rök
dómstólsins í Svíþjóð hafi verið
þau, að ekki sé um neitt sértilboð
að ræða ef sama „lága“ verðið er
auglýst á sömu vörunni lengur en
fjórar vikur, kaupmenn séu þá í
raun að nota rauðu miðana sem
auglýsingabrellu og kynna venju-
legt verð sem sérverð. Er þetta
vandamál hér?
I