Morgunblaðið - 24.05.1990, Page 32

32
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. MAI 1990
Að rata úr
eftir Valþór
Hlöðversson
Hörð og á stundum óvægin
kosningabarátta í Kópavogi er nú
á enda. Menn hafa barist með þeim
vopnum sem þeir hafa talið duga
best. Sumir eru sárir eftir vígaferl-
in, flestir ákaflega móðir en von-
andi ailir heilir þegar upp verður
staðið að kvöldi kosningadags.
í kosningabaráttunni hefur G-
listinn í Kópavogi staðið í fylking-
arbijósti gegn áróðri Sjálfstæðis-
flokksins og efstu menn listans
mátt þola linnulausar árásir af
þeim sökum. Síðasta tölublað
Voga, sem dreift var sl. miðviku-
dag, er t.d. helgað Alþýðubanda-
laginu í Kópavogi og einkum og
sér í lagi undirrituðum. Er síst
undan því kvartað, því sú hatrama
atlaga að sjónarmiðum G-listans
sýnir vitanlega gleggst að Sjálf-
stæðisflokkurinn lítur á hann sem
sinn höfuðandstæðing. Kjósendum
hefur verið rækilega komið í skiln-
ing um að valið á laugardaginn
stendur á milli manngildissjónar-
miða G-listans og lítt skilgreindra
stefnumiða D-listans í Kópavogi.
Sjálfstæðisflokkurinn í Kópa-
vogi, undir stjórn Gunnars Birgis-
sonar verktaka í Garðabæ, hefur
háð talsvert öðru vísi baráttu en
menn hafa átt að venjast. í stað
þess að koma með málefnalega
gagnrýni og tiltölulega heillega
stefnu, hafa Gunnar og skutil-
sveinar hans ruðst fram á ritvöllinn
með ofsafengnum yfirlýsingum,
tvíslegið á margföldunartakka vas-
atölvunnar þegar um fjármál er
að ræða og það sem verra er: Sagt
eitt í dag og annað á morgun.
Þörf fyrir fleiri?
Meginókostur sumra íslenskra
stjórnmálamanna er að flestra
mati sá að erfitt hefur reynst að
treysta orðheldni þeirra. Skortur á
stefnufestu er einkennandi en
hentistefna þess í stað allsráðandi.
Siðbót íslenskra stjórnmála hin
síðari árin hefur m.a. verið fólgin
í því að reyna að losa sig við þetta
orðspor með því að tefla fram
hreinum línum. Láta kjósendum
eftir að velja á milli.
Gunnar Birgisson er nýr á hin-
um pólitíska vígvelli en hann styðst
við úreltar kennisetningar um að
háttvirtir kjósendur gleypi hvað
sem er. Að almenningur hafi ekk-
ert sjálfstætt mat á raunveruleik-
anum og að hægt sé að skipta um
formerki að vild án þess fólk taki
eftir því. Úrslit kosninganna á
iaugardag munu sýna að hér er
um afdrifaríkt vanmat á bæjarbú-
um að ræða.
Við skulum glugga í nokkur
dæmi um ótrúlegan tvískinnung
hinnar nýju forystu íhaldsins í
Kópavogi.
Hinn rauði þráður í málflutn-
ingnum hefur verið sá að Kópa-
vogskaupstaður skuldi of mikið fé.
Rógurinn um Kópavog hefur geng-
ið svo langt að jafnvel háttvirtur
félagsmálaráðherra sá sig tilknú-
inn hér í blaðinu til að benda les-
endum Morgunblaðsins á að flest
myrkrinu
af áróðri Sjálfstæðismanna í Kópa-
vogi væri ósannindi. En þrátt fyrir
þessar áhyggjur íhaldsins af
skuldastöðu bæjarins, gerir Gunn-
ar Birgisson sér lítið fyrir og boðar
þá stefnu að nú skuli tekið 5-600
milljóna króna lán til að ljúka við
frágang gömlu gatnanna. Og að-
spurður í sjónvarpsþætti sl. sunnu-
dag upplýsti hann að fjármagns-
kostnaður af slíku láni yrði um 400
milljónir króna til viðbótar!
Þurfum við fleiri svona
pólitíkusa í saftiið?
í deilum varðandi íþrótta- og
skólahús í Kópavogsdal er verktak-
inn við sama heygarðshornið. í
þessu blaði setur hann fram þá
skoðun í febrúar að sjálfsagt sé
að byggja svona hús og að eðlilegt
framlag ríkisins til þess séu 200
milljónir króna. í apríl ritar hann
aðra grein þar sem hann finnur
húsinu allt til foráttu og tilkynnir
lesendum Morgunblaðsins að þær
300 milljónir sem við fengum frá
ríkinu sé allt of lítið framlag!
Þuríúm við fleiri svona
pólitikusa í safnið?
Og áfram um hið glæsilega
íþrótta- og skólahús. Gunnar Birg-
isson og þeir Sjálfstæðismenn hafa
verið á móti byggingu hússins
vegna þess að þeir töldu það of
stórt fyrir Kópavog. En Gunnar
Birgisson gerir sér lítið fyrir í fyrr-
nefndum sjónvarpsþætti og til-
kynnir þjóð sinni að húsið sé allt
of lítið. Að nauðsynlegt sé að
stækka það um tugi metra á hvern
kant!
Valþór Hlöðversson
*
„Eg óska Kópavogsbú-
um þess eins að þeir
kjósi yfir sig þau sljórn-
völd í Kópavogi sem
þeir eiga skilið. Þeirra
er valið í kjörklefanum:
Að setja x við D og
kjósa gegn hagsmunum
Kópavogs eða x við G
og tryggja áfram gott
mannlífí félags-
málabæ.“
Þurfúm við fleiri svona
pólitíkusa í saftiið?
Eitt helsta afrek Gunnars Birg-
issonar á fjármálasviðinu í þessari
kosningabaráttu var það klámhögg
hans að fullyrða að Kópavogskaup-
staður væri talinn svo slæmur
skuldari að fjármálastofnanir
krefðust allt að 42% ávöxtunarkr-
öfu af skuldabréfum bæjarsjóðs.
Hann baðst ekki einu sinni afsök-
unar þegar viðskiptabankar bæjar-
ins upplýstu að ávöxtunarkrafan
væri í reynd 8-10%. Og honum
flökrar ekki við þvi að upplýsa í
fyrrnefndum sjónvarpsþætti að nú
standi kaupstaðnum til boða lán
með 6-7% vöxtum!
Þurfúm við fleiri svona
pólitíkusa í saftiið?
Að vera hreinskiptin
Þeir sem eru að vasast í pólitík
verða að koma til dyranna eins og
þeir eru klæddir. Almenningur í
lýðræðisríki á kröfu á slíku. Því
miður reyna menn enn gömlu að-
ferðina og óskýr hugsun og
pólitiskt reynsluleysi villir mönnum
sýn. Vissulega er Gunnari Birgis-
syni vorkunn að rata ekki í því
miðaldamyrkri sem hann og hans
fylgismenn hafa sveipað um sig
síðustu dagana. Við skulum þó
vona að með ört hækkandi sól fari
menn að þekkja kennileitin og að
þeir rati til mannabyggða á ný.
Ég óska Kópavogsbúum þess
eins að þeir kjósi yfir sig þau
stjómvöld í Kópavogi sem þeir eiga
skilið. Þeirra er valið í kjörklefan-
um: Að setja x við D og kjósa
gegn hagsmunum Kópavogs eða x
við G og tryggja áfram gott
mannlíf í félagsmálabæ.
Höfundur er bæjarfulltrúi í
Kópavogi ogskipar 1. sæti
G-Iistans þar.
Um rétt og rangt
Tvær athugasemdir við grein Markúsar Á. Einarssonar
eftirBrodda
Broddason
Fréttamenn ' Ríkisútvarpsins
héldu þar til um síðustu helgi að
útvarpsráð hefði áttað sig á, að
það hefði lent á villigötum, þegar
það hóf afskipti af fréttaskrifum
um málefni VT-teiknistofunnar.
En laugardaginn 5. maí ritar
Markús Á. Einarsson varaformað-
ur útvarpsráðs grein í Morgunblað-
ið, sem tekur af öll tvímæli um,
að hann a.m.k. hafí engan vilja til
að rata út úr villuþoku sinni. Eftir
að hafa lesið grein varaformanns-
ins, hvarflar ekki að undirrituðum
fréttamanni Útvarpsins, að hægt
sé að snúa Markúsi í trúnni á út-
varpslög, fréttareglur og endan-
lega og lögbundna úrskurði. Það
verður enda ekki reynt. Aðrir menn
og lærðari en við Markús Á. Ein-
arsson fá það hlutverk og á allt
öðrum vettvangi en síðum Morgun-
blaðsins að kryfja útvarpslögin.
Hér verður því ekki fengist við
lögskýringar, hér verður ekki fjall-
að um þá dæmalausu smekkvísi
að saka Starfsmannasamtök
Ríkisútvarpsins um að bergmála
sjónarmið eins hóps starfsmanna
stofnunarinnar. Hvað þá að mér
detti í hug að elta ólar við það sem
MÁE kalla rangindi í ályktun Fé-
lags fréttamanna. Hér verður ein-
ungis vikið að tveimur þáttum
þessa máls, og báðir skipta miklu
í deilunni um ljósrit ofan af Akra-
nesi.
Af fyrstu bókun útvarpsráðs
Varaformaður útvarpsráðs
greinir frá því í Morgunblaðinu að
20. ápríT hafi" ráðií „úrskurðað“
að ekki hafi verið gætt fyllstu
óhlutdrægni í frétt ríkisútvarpsins
af teikningu að íþróttahöll. Hins
vegar er varaformaðurinn á villi-
götum þegar hann segir að frétta-
stofan hafi tregðast við að birta
„umbeðna athugasemd við frétt-
ina“. Hið rétta er að fréttastofan
neitaði að birta umbeðna athuga-
semd. Sýnu alvarlegra er í mál-
flutningi MÁE að í Morgunblaðs-
grein sinni birtir hann ranga leið-
réttingu. Orðrétt segir; „Leiðrétt-
ingin, sem birta átti í upphafi hljóð-
aði svo: Vegna samþykktar út-
varpsráðs er rétt að fram komi:
Af frétt Útvarpsins mátti ráða ...“
Þessi orð voru aldrei samþykkt á
útvarpsráðsfundi 20. apríl, hvað
þá að leiðréttingin hafí verið borin
upp til samþykktar. Þessa „leið-
réttingu“ útvarpsráðs var ekki einu
sinni búið að semja 20. apríl. Ekki
veit ég hvaða ástæður liggja til
þess að varaformaður útvarpsráðs
kýs að birta ranga „leiðréttingu“
í grein sinni, en hitt veit ég að
samþykkt útvarpsráðs, sem hann
vísar til að gerð hafí verið 20.
apríl er önnur en sú sem hann birt-
ir í Morgunblaðinu.
Hið rétta er að útvarpsráð sam-
þykkti á-fundi sínum 20. ápríl, að
birt skyldi „umbeðin athugasemd“,
einsog segir í bókun ráðsins. Út-
varpsráð samþykkti ekkert annað.
Og eina athugasemdin, sem borist
hafði útvarpinu var tveggja síðna
grein, sem framkvæmdastjóri VT-
teiknistofunnar sendi fréttastof-
unni til birtingar. Til þessarar til-
teknu greinar var vísað sérstak-
lega í greinargerð, sem teiknistof-
an sendi útvarpsráði.
Það sem útvarpsráð í raun gerði,
var að samþykkja að óséð athuga-
semd, skyldi birt í frettum útvárps-
ins.
Vera má að útvarpsráð hafi
ætlast til að samþykktin yrði skilin
með einhverjum öðrum hætti, en
það kemur hvergi fram í samþykkt
ráðsins. Því er ekki furða að frétta-
mönnum hafi blöskrað fyrsta
ályktun útvarpsráðs, ekki síður en
sú síðasta, þegar orð þeirra voru
lýst ómerk í fréttatíma.
Ég er ekki svo kunnugur vinnu-
brögðum útvarpsráðs að ég geti
sagt um hvort þetta er vinnuregla
ráðsins. Hygg þó að svo sé ekki.
Nýr texti var saminn síðar og hann
var birtur í kvöldfréttum útvarps
27. apríl, gegn vilja fréttastofunn-
ar, sem tók fram að hún stæði við
hina umdeildu frétt.
Hvers vegna varaformaður út-
varpsráðs, heldur nokkurra vikna
gömlum skollaleik úr útvarpsráði
áfram á síðum Morgunblaðsins,
verður hann væntanlega að skýra
fyrir ráðinu, því ekki trúi ég því
að aðrir ráðsmenn kunni að meta
þetta leiðrétta ljósrit sannleikans.
Bréf stjórnar Arkitektafélags
Islands
Eftir að deilur hófust um frétta-
flutning af íþróttahallarteikningu
eða ljósriti, leitaði arkitekt VT-
teiknistofunnar til stjórnar Arki-
tektafélags íslands. Stjóm Arki-
tektafélagsins skrifaði bréf til fé-
lagsmanns síns á Akranesi 18.
apríl, þar sem segir meðal annars:
„Miðað við þau gögn, sem frétta-
maður hefur í höndum, er það
ekki óeðlileg niðurstaða af hans
hálfu að um leiðrétt ljósrit hafi
verið að ræða... í ljósi framan-
sagðs telur stjórn Arkitektafélags
íslands að opinber kynning teikn-
inga hafí gerst með fremur vill-
ancfi hætti.. . Stjóm telur ekki
ástæðu til að hafast frekar að í
Broddi Broddason
„Útvarpsráð tók sér
það hlutverk í nafiii
Ríkisútvarpsins 28.
apríl, að biðjaVT-
teiknistofima á Akra-
nesi afsökunar.
Samtímis voru orð
*
fréttastofu Utvarps lýst
ómerk. Hvort tveggja
var jafii fráleitt.“
þessu máli.“ Stjórn Arkitektafé-
lagsins tekur einnig sérstaklega
fram, að ekkert liggi fyrir um hvort
leyfi til að birta umrædda teikn-
ingu, hafi legið fyrir frá framleið-
endum og hönnuðum þess húss,
sem myndin sýnir.
' SéfStölf athygli- skal vakin -á því
að hér er um að ræða bréf stjórn-
ar fagfélags til eins félagsmanna
sinna, sem taldi að fréttastofa út-
varpsins hefði brotið á sér. En
ekki er síður ástæða til að benda
á að stjóm Arkitektafélagsins
komst að ofangreindri niðurstöðu
áður en útvarpsráð tók afstöðu til
fréttar fréttastofunnar. í þriðja
lagi lá þessi afstaða Arkitektafé-
lagsins fyrir, heilum tíu dögum
áður en útvarpsráð ómerkti orð
fréttastofu útvarps. Og í fjórða
lagi skal vakin athygli á að MÁE
sér ekki ástæðu til að nefna ofan-
greint álit fagmanna einu orði í
Morgunblaðsgrein sinni, ríflega
hálfum mánuði eftir að það lá fyrir.
Varaformaður útvarpsráðs finn-
ur það fréttamönnum til foráttu
að hafa „einungis viljað ræða rétt
og rangt“. Fréttamenn segja frétt-
ir og þeir vilja vita muninn á réttu
og röngu, þeir vilja vita hvort ljós-
rit er ljósrit, þeir vilja vita hvort
ljósrit hafí verið „leiðrétt". Þeir
vilja segja hlustendum satt og rétt
frá. Þess vegna var fréttin af
VT-teikningunni flutt.
Fréttastofa útvarps er hins veg-
ar ekki óskeikul og hún viðurkenn-
ir mistök sín með því að birta leið-
réttingar eða athugasemdir í frétt-
atímum. Stundum hefur útvarpsr-
áð meira að segja komið slíku efni
á framfæri í fréttatíma. Hins vegar
rekur starfandi fréttamenn á
fréttastofunni ekki minni til að það
hafi gerst fyrr en í þetta eina
skipti, að fréttastofan hafi neitað
að birta samþykktir útvarpsráðs.
Það er einfaldlega vegna þess að
-hún stendur við fréttina. Þess
vegna var það ítrekað eftir að „ieið-
rétting“ var birt 27. apríl. En öðr-
um geta einnig orðið á mistök, og
vera má að það verði einhvern tíma
viðurkennt.
Útvarpsráð tók sér það hlutverk
í nafni Ríkisútvarpsins 28. apríl,
að biðja VT-teiknistofuna á Akra-
nesi afsökunar. Samtímis voru orð
fréttastofu Útvarps Iýst ómerk.
Hvort tveggja var jafn fráleitt.
Höfundur er fréttainadur hjá
Útvarpinu.