Morgunblaðið - 31.05.1990, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. MAI 1990
47'
Ingimundur Guð-
mundsson — Mmning’
Fæddur 16. október 1900
Dáinn 21. maí 1990
Þakkarorð verða alltaf fátækleg.
Okkur langar samt til að kveðja afa
okkar með nokkrum orðum og
minningarbrotum, nú, þegar lífið
hans með okkur er að baki.
Ég man þegar við vorum saman
í Landmannalaugum, — hann, ég
og amma. Við busluðum í laugun-
um, — hann var stóri hvalurinn og
blés eins og fýsibelgur, ég var litli
selurinn og naut útsýnisins af baki
hvalsins. Eftir sundið opnaðist mat-
artaskan og vísaði leiðina að Sesam.
Lítil stúlka horfði á meðan afi og
amma tilreiddu dásemdirnar, — afi
svo risastór-að ég skildi varla hvern-
ig hann komst fyrir inni í tjaldinu.
Það var svolítið gott mál að eiga
svona stóran og sterkan afa, — jafn-
vel ekki laust við mont hjá sonar-
dótturinni nokkrum árum, síðar,
þegar hann dró rútuna upp úr ánni
Blöndu með lítilli aðstoð annarra
að mér fannst, sjötíu og þriggja ára
gamall.
Önnur lítil stúlka stendur í dyrun-
um á Gamla pakkhúsinu. Pakkhús-
ið er svakalegur geimur, — ég er
lítil og ekkert alltof kokhraust.
Þarna innst inni stendur afi, ég
hleyp til hans á harðaspretti og
kasta mér í fangið á honum. Þetta
er ein af mínum fyrstu minningum.
Nokkrum árum seinna segir afi við
ömmu: „Er nú ekki kominn tími til
að stúlkan fái sitt eigið rúm?“ Þá
er ég búin að lúra hjá þeim mestan-
part ævinnar, orðin átta eða níu
ára. Öðru sinni: Afi situr inni í
miðstöð og burstar skóna sína; eng-
inn á jafn glansandi skó og afi,
hann er alltaf svo fínn og flottur.
Hann afi okkar var reglusamur,
hörkuduglegur og mikið snyrti-
menni.
Já, við eigum allar þijár sterkar
og góðar minningar um afa. Ég
man þegar hann og amma sátu
inni í prjónaherbergi og voru að
hnýta á. Þetta voru aukatekjur fyr-
ir heimilið og ég fékk að hjálpa til,
— stundum vildu önglarnir stingast
í puttana en það gerði lítið til. Ilmur-
inn af snærinu leið um herbergið
og óneitanlega var þetta hefðbund-
ið baðstofuandrúmsloft, þótt ég
gerði mér ekki grein fyrir því þá.
Jólin hjá afa og ömmu voru jól
stórfjölskyldunnar, — ég hélt niðri
í mér andanum þegar stofan opnað-
ist og jólatréð blasti við, — heilt
gósenland af gersemum. Hvert sem
ég sneri mér sá ég fólk, — við vor-
um mörg og það var gott!
Afi fæddist 16. október árið l900
að Kaldrananesi í Bitrufirði. For-
eldrar hans voru Guðmundur Jó-
hannesson frá Fremri-Vatnadal í
Súgandafirði og Guðrún Einars-
dóttir frá Snartartungu í Stranda-
sýslu. Systkini hans voru Skúli og
Svanborg, en hún dó á barnsaldri.
Afi flutti síðar með fpreldrum sínum
að Vífilsmýrurri í Önundarfirði og
þar í sveitinni kynntist hann konu-
efni sínu, Ástríði Guðmundsdóttur
frá Hjarðardal, fæddri 22. mars
árið 1900. Þau giftust 17. janúar
1925 og hófu búskap á Hesti í
Önundarfirði. Þar fæddust synir
þeirra tveir; Guðmundur Einar
(1924) og Guðni Baldur (1926).
Árið 1929 fluttu þau suður og þá
að Hlébergi við Hafnarfjörð. Það
var nýbýli, en auk bústarfanna
stundaði afi ýmsa verkamanna-
vinnu í Hafnarfirði. Á Hlébergi
fæddist dóttir þeirra, Guðrún Svan-
borg, árið 1933. Tveimur árum síð-
ar tók fjölskyldan sig upp og flutti
í Skerjafjörðinn. Árið 1940 fór afi
að vinna hjá Eimskipafélaginu, og
þar vann hann í þrjátíu ár, — lengi
sem verkstjóri. Árið 1950 byggðu
afi og amma veglegt hús á Lang-
holtsvegi 96 í Reykjavík. Fjölskyld-
an hefur alla tíð verið mjög sam-
rýnd. Guðni og Guðrún búa enn á
Langholtsveginum og Guðmundur
'bjó þar einnig, þar til hann kvænt-
ist árið 1963.
Við systurnar ólumst upp í stór-
fjölskyldu, — með frænda og
frænku, afa og ömmu, pabba og
mömmu og yngri systkinum. Það
var gestkvæmt á heimilinu og ætt-
ingjar utan af landi áttu gjarnan
vetursetu eða skemmri dvöl á Lang-
holtsveginum. Þar mætti þeim höfð-
inglegt viðmót, sem einkenndi bæði
afa og ömmu í öllum þeirra sam-
skiptum við annað fólk.
Það var ómetanlegt að fá að al-
ast upp í þessu stóra húsi með öllu
þessu fólki. Ef kastaðist í kekki,
var alltaf skjól að finna eða afdrep
hjá afa eða ömmu.
Það er erfitt að skrifa um afa
án þess að skrifa jafnframt um
ömmu, — jafn samrýnd sem þau
voru í öllu sínu lífi. Það er oft sagt
að andstæður laðist hvor að ann-
arri. Afi og amma voru vissulega.
ólík, en lífsviðhorf þeirra voru mjög
lík _og áhugamálin einnig.
Á miðjum aldri þegar tómstundir
fóru að gefast, urðu ferðalög aðal-
áhugamál þeirra beggja afa og
ömmu. Á hveiju sumri ferðuðust
þau um landið, aðallega inn á há-
lendið, og eigum við systurnar
margar yndislegar ferðaminningar
frá þeim tíma er við ferðuðumst
með afa og ömmu. Þau tóku líka
fjöldann allan af myndum á ferðum .,
sínum sem gaman var að skoða á
stóru tjaldi síðarmeir.
Við munum líka vel eftir ferðum
okkar norður á Eyjar á Ströndum,
þar sem afi keypti jarðarhluta á
sjöunda áratugnum. Staðurinn var
heill ævintýraheimur fyrir börn, —
selir, minkar, bátsferðir og óþijót-
andi dýrgripir fjörunnar.
Öllu sem að afa sneri var óaðfinn-
anlega vel við haldið, — hvort sem
um var að ræða umhverfið innan-
húss eða utan. Garðurinn umhverf-
is húsið var yndislegur og þar áttu
þau afi og amma margar ánægju-
stundir, og ekki síður aðrir í fjöl-
skyldunni.
Þegar afi hætti að vinna hjá Eim-
skip, kynntumst við nýjum hliðum
á afa okkar. Hann tók fullan þátt
í heimilisstörfum, las mikið og
sýndi ávallt lífi og störfum okkar
systranna mikinn áhuga. Hann kom
okkur á óvart með miklu vísna-
minni, sem fram til þessa hafði
verið aðal ömmu og honum óvið-
komandi að við héldum.
Þegar við lítum til baka, er sú
hugsun áleitin, hversu miklu fátæk-
legra lífið og tilveran hefðu orðið
ef afa og ömmu hefði ekki notið við.
Við ljúkum þessari kveðju í
bundnu máli, en ljóðið þýddi Stein-
grímur Thorsteinsson úr þýsku:
Nú kallar kvöldsins bjalla
til hvíldar alla drótt,
og skuggleit fer að falla
á fold hin blíða nótt.
Hún mýkir, huggar, hvílir,
með helgum vængjum skýlir.
Leið biund á brár oss rótt,
ó, blíða nótt!
Ásta, Soffia og Kristín Elfa
Guðnadætur
Minningar-
og aftnælis-
greinar
Það eru eindregin tilmæli
ritstjóra Morgunblaðsins til
þeirra, sem rita minningar- og
afmælisgreinar í blaðið, að
reynt verði að forðast endur-
tekningar eins og kostur er,
þegar tvær eða fleiri greinar
eru skrifaðar um sama ein-
stakling. Vilji höfundur vitna í
áður birt ljóð eða sálma verða
ekki tekin meira en tvö erindi.
Frumort ljóð eða kveðja í
bundnu máli eru ekki birt.
’fyrir hjólhýsi
danska fyrir-
tœkinu Trio.
Vönduð og sterk
í mörg-
um stœrðum.
Gísli Jónsson & Co.
Sundaborg 11 Slirii 91-686644
ODYRASTA
SLÁTTUVÉLIN
á markaðnum með 3,5 hp.
BRIGGS & STRATTON
tjórgengisvél
• Kostar aðeins Kr. 17.700 stgr.
MTD 052
• Þrælsterk amerisk sláttuvél með öryggi í
handfanginu fyrir hnífinn.
Vildarkjör Visa eöa Eurokredit:
Engin útborgun og jafnar mánaðarlegar
greiöslur allt upp í 6 mánuði.
Viðurkennd viðhalds- og varahlutaþjónusta.
Gerið verö- og gæðasamanburö!
Rafeindakveikja
• Grassafnari (auka)
• Hæðarstilling
Opiö laugardaga
frákl. 10-16.
G.Á. Pétursson hf
Iláilinéla
■naikoðurinn
Raðgreiðslur
Nútíðinni Faxafeni .14, sími 68 55 80

Steinvari 2000
í>egar engin önnur málning er nógu góð
Þeir sem vilja vanda til hlutanna, eða berjast
gcgn alkalí- og frostskcmmdum, mála með
Steinvara 2000 frá Málningu hf.
Steinvari 2000 býður upp á
kosti, scm engin önnur
utanhússmálning á stein
hefur í dag. Hann stöðvar
því sem næst vatnsupptöku
steins um leið og hann gefur
steininum möguleika á að
„anda“ betur en hefðbundin
plastmálning. Viðloðun
Steinvara 2000 við stcin er
gulltrygg, unnt er að ntála með honum við
lágt hitastig, jafnvel í frosti, hann þolir regn
eftir um eina klst. og hylur auk þess
fullkomlega í tveimur um-
ferðum. Steinvari 2000 er
góð fjárfesting fynr húseig-
cndur. Veðrunarþol hans og
ending er í sérflokki og
litaval fallegt. Steinvari
2000 er máhring fagmanns-
ins, þcgar mæta þarf hæstu
kröfum um vernd og end-
ingu.
Næst þegar þú sérð fallega málað hús - kynntu þér þá hvaðan málningin i
Imálning’f
- það segir sig sjálft -