Morgunblaðið - 10.01.1991, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. JANÚAR 1991
Sterk prédik-
un á aðventu
Um j óladagatal sj ónvarpsins
„ A baðkari til Betlehem44
eftir Ragnheiði
Sverrisdóttur
Ríkissjónvarpið sýndi á aðvent-
unni jóladagatalið Á baðkari til
Betlehem eftir Sigurð G. Valgeirs-
son og Sveinbjörn I. Baldvinsson.
Það voru stuttir þættir sem voru
sýndir tvisvar á dag og ætlaðir
börnum sem hluti af undirbúningi
jólanna. Þessir þættir voru góðir
fyrir margra’ hluta sakir. Öll gerð
þeirra virtist vera vönduð alveg frá
upphafi og er það til fyrirmyndar
þegar um barnaefni er að ræða.
Hér var ekki um neitt fljótfærnis
sturtubað að ræða, heldur skemmti-
lega unnið efni út frá ríku hug-
myndaflugi og reynt að koma boð-
skap á frámfæri á margvíslegan
hátt. Boðskapur þáttanna var ekki
matreiddur á einfaldan hátt heldur
leyfði hann fleiri en eina túlkun.
Þannig gátu bæði börn og fullorðn-
ir fengið mikið út úr þvi að horfa
á þættina því þeir voru á „háu
plani“ um leið og þeir voru einfald-
ir. Leikmyndirnar voru vandaðar
og sýnast manni að ekkert væri til
sparað. Einna sterkustu virtist mér
leikmyndin í heimkynnum illfyglis-
ins, hjá honum Klemma.
Sjónvarpið er sterkur miðill og
hefur oft mikil áhrif á heimilislíf
landsmanna og það er álit mitt og
margra sem ég hef rætt við að
þessir þættir hafi haft bætandi áhrif
á heimilislífið. Það var ekki verið
að æsa upp í börnunum og öðrum
áhorfendum lífsgæðakapphlaup eft-
ir innantómum verðmætum heldur
miklu fremur verið að styrkja hin
sönnu gildi sem ættu að vera okkur
mun hugleiknari á aðventunni en
raun ber vitni. Ein sterkasta minn-
ingin er tengd þættinum þegar
börnin komu í sjúkratjaldið til Har-
ún sem hafði kynnst ógnum
stríðsins. Börnin voru alveg forviða
þegar Harún sagðist ekki fá neitt
dót í jólagjöf og að hann langaði
ekki heldur í það. Hann þurfti á
öðru að halda sem skipti máli til
að halda lífi og limum, nefnilega
friði. Þessu tóku áhorfendur eftir
þó ungir væru að árum. Andstæðu
Harún hafði áður verið lýst og var
hún gott dæmi um hvemig mikil
Prufu-hitamælar
+ 50 til + 1000 C
í einu tæki meö elektrón-
ísku verki og Digital sýn-
ingu.
Vesturgðtu 16 - Sim® 14680-13210
V^terkurog
kJ hagkvæmur
auglýsingamiöill!
„Hér var ekki um neitt
fljótfærnis sturtubað að
ræða, heldur skemmti-
lega unnið efni út frá
ríku hugmyndaflugi og
reynt að koma boðskap
á framfæri á marg-
víslegan hátt.“
velmegun getur spillt okkur. Hér
var verið að vinna með gildismat
og slíka umijöllun vantar okkur
bæði fyrir börn og fullorðna. í þætt-
inum um Barbie var einnig unnið
með gildismat og grín gert að neyt-
endum „merkjavarnings". Þar tókst
hins vegar ekki betur til en svo að
sumum heimilum sögðu litlu döm-
urnar „Mig langar í Barbie-hús í
jólagjöf". En ekki er séð við öllu.
Það var gott að fá íslenskt efni
og það var mjög skemmtilegt þegar
innlendir brandarar eins og vatna-
mælingamaðurinn Oliver Tvist bar
á góma. Stundum fannst mér útúr-
snúningarnir hins vegar leiðinlegir
en því hafa börn verið mér ósam-
mála. Að vera konfektmeistari er
með því betra að þeirra mati og ég
tala nú ekki um lærissneiðarnar.
Stína var framan af þáttunum
heldur fullkomin á móti Hafliða sem
var dálítið seinheppinn. En þau
breyttust bæði í rás þáttanna og
var það ágætt. Stína var ekki eins
fullkomin og hún hélt sjálf og Haf-
liði var ekki eins nískur og við héld-
um því það var hann sem gaf Har-
ún skóna sína. Leikendurnir Sigrún
Waage og Kjartan Bjargmundsson
voru sannfærandi sem börn og skil-
uðu hlutverkum sínum vel. Hin sak-
lausu augu Hafliða.sem samt voru
að plata komu sterkt 'ut. Þá brá
Inga Hildur Haraldsdóttir sér í hin
ýmsu gervi og tókst henni vel áð
aðlaga sig að hinum ólíkum hlut-
verkum, allt frá engli til illfyglis.
Klemmi, sem var alltaf að. tæla
og plata börnin, verður að lokum
alveg máttvana í illsku sinni vegna
gæsku krakkanna, Stínu og Haf-
liða. Hér er komið ágætt dæmi fyr-
ir alla uppalendur til að minna börn
á að reyna að mæta illu með góðu
og vænta góðs árangurs. Að sjálf-
sögðu er þetta um leið áminning
til uppaldendanna sjálfra í lífsbar-
áttu þeirra. En gervi Klemma var
skemmtilegt og hljóð hans enn betri
og ekki laust við að þau heyrðust
of oft við piparkökubaksturinn, þó
ekki væri bakað úr gulli.
Englar eru verur sem flestir hafa
beðið um að gæta sín í kvöldbænum
sínum. Englar eru því lifandi raun-
veruleiki fyrir mörgum. Það var því
afar skemmtilegt að fá Dagbjörtu
inn í þessa þætti. Hún staðfesti
hugmyndir um að englar séu til en
var um leið raunveruleg.
Atburðarrás þáttanna byggðist á
því að börnin ætluðu að koma gjöf-
unum til Jesúbamsins en þær höfðu
þau gefið áður en komið var til
Betlehem. Þættirnir voru ævintýrin
sem þau lentu í á leiðinni og bað-
karið var farkostur þeirra. Gjafirnar
og ýmislegt af eigum barnanna
hafa þeir sem betur þarfnast þeirra
fengið og Jesúbarnið fékk aðeins
nokkrar smákökur. Þetta minnir
okkur á orð Jesú í Matteusarguð-
spjalli 25,40: „Sannlega segi ég
yður, það allt sem þér gjörðuð ein-
um minna minnstu bræðra, það
hafið þér gjört mér.“
Það var ágætt að bókin Á bað-
kari til Betlehem skuli einnig hafa
komið út og því þar var að finna
hæfilegan kvöldlestur við rúm-
stokkinn á hveiju kvöldi alla að-
ventuna. Þættirnir festust þá enn
í tilefni Her-
maiiiissögri
Ragnheiður Sverrisdóttir
frekar í minni og hægt að rifja upp
góða skemmtun. Börn eru mjög
fegin að fá efni endurtekið eða
sömu söguna lesna aftur og aftur.
Hér hefur boðskapur Krists verið
túlkaður á afargóðan hátt að mínu
mati og þess vegna vil ég kalla
þessa þætti sterkustu prédikun að-
ventunnar og vil.þakka höfundum,
öðrum aðstandendum þáttanna og
sjónvarpinu fyrir gerð góðra þátta
sem vafalaust þola endursýningu
en geta einnig verið hvatning til
að gera vel næsta ár þegar nýtt
jóladagatal verður framleitt.
Höfundur er djákni. Hún starfar
sem framkvæmdastjóriÆSKR
(Æskulýðssamband kirkjunnar í
Reykja víkurprófastsdæmi).
eftir Guttorm
Sigurbjörnsson
Fyrir jólin kom út fyrri hluti sögu
Hermanns Jónassonar, forsætisráð-
herra, samantekin og skráð af Ind-
riða G. Þorsteinssyni, ritstjóra og
rithöfundi. Eins og vænta mátti frá
hendi Indriða þá er bókin vel skrif-
uð og læsilegt heimildarrit, bæði
um sögupersónuna og þann
samtíma, sem hún fjallar um.
-En ætlun mín er nú ekki sú, að
fara að ritdæma þessa bók, um það
hafa aðrir mér hæfari ijallað.
Ástæðan fyrir því að ég sting
niður penna er sú, að í umfjöllun
ijölmiðla um bókina hefur komið
upp umræða um það hvort Her-
mann Jónasson, þrátt fyrir niður-
stöðu dómsrannsóknar, hafi skotið
margnefnda kollu úti í Örfirisey.
Það verður nú að segjast að þetta
gamla kollumál ætlar að verða
lífseigt ekki síður en Þorgeirsboli.
í einni blaðagrein var vitnað til
þess, að Arnór Siguijónsson frá
Laugum hafi getið þess í minning-
argrein um Hermann, að hann hafi
sagt sér í prívat samtali að hann
hafi skotið kolluna. í þessari tilvitn-
un finnst mér nú orðaval Hermanns
nokkuð frá því að vera trúverðugt,
þó ætla ég ekki að rengja Arnór á
Laugum, þann merka skólamann,
enda erfitt að eiga orðastað við
hann í bili. Hinsvegar langar mig
til að segja frá því hvað ég heyrði
Hermann Jónasson segja um þetta
atvik þegar hann var að spurður.
Fyrir Alþingiskosningarnar
1956, þ.e. Hræðslubandalagskosn-
ingarnar, þá vann ég fyrir Fram-
sóknarflokkinn við skipulagningu
funda út um land og mætti á flest-
um þeirra. Dr. Kristinn Guðmunds-
son var utanríkisráðherra í þeirri
ríkisstjórn, sem þá var við völd.
Kristinn var ættaður úr Barða-
strandarsýslu og höfðu ýmsir
frammámenn Framsóknarflokksins
í sýslunni áhuga á að fá hann í
framboð. Það varð því að ráði að
dr. Kristinn mætti á fundi, sem
flokkurinn boðaði til í Bjarkarlundi
og héldi þar ræðu um utanríkismál
en Hermann Jónasson ræddi stjórn-
málaviðhorfið almennt.
Þegar fundarmenn voru farnir
ÉGNÝTIÖLL
TÆKIFÆRIN í LÍFINU
- ÉG MENNTA MIG - ÉG STUNDA LÍKAMSRÆKT
- ÉG FERÐAST 0G SPIIA
í HAPPDRÆTTI HÁSKÓIANS
í Happdrætti Háskóla íslands er hærra
vinningshlutfall en í nokkru öðru happdrætti í heimi:
70% veltunnar eru greidd út í vinninga. Hæstu
mögulegir vinningar í hverjum mánuði eru 18 milljónir
og í desember er hæsti vinningur 45 milljónir. Allir
vinningar eru að sjálfsögðu skattfrjálsir.
HAPPDRÆTTI
HASKÖLA ÍSLANDS
vænlegast til vinnings
>

ii