Morgunblaðið - 10.01.1991, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. JANUAR 1991
Ljósvaka-
gildran
Hljómplötur
Andrés Magnússon
Gagnrýnandi hefur aldrei skilið
hvers vegna Gildran hefur ekki
„meikað það“ á öldum ljósvakans.
Og reyndar botna hljómsveitarmeð-
limir hennar ekki í því sjálfir. Þaðan
er nafn nýjustu plötu Gildrunnar,
Ljósvakaleysingjarnir, fengið.
Gildran á sér tryggan aðdáenda-
hóp og miðað við aðsókn að tónleik-
um þeirra þarf hljómsveitin ekki
að kvarta. Gildran hefur ekki hikað
við að leika hressilegt rokk og ról
fram að þessu, og bregst ekki nú
frekar en endranær. Samt sem áður
hefur melódían alltaf ráðið ferðinni
og er í heiðurssæti hér.
Það er beinlínis þakkarvert hvað
Gildran hefur þraukað þrátt fyrir
afskiptaleysi ýmissa útvarpsstöðva.
Hljómsveitin lætur dægurflugna-
höfðingja ekki stjóma sér og fyrir
vikið er meiri breidd í íslensku poppi
en ella. Án slíkra hljómsveita kæmi
ekkert út þessi jól nema Rokkling-
arnir og Sléttuvarúlfarnir.
Gildran er skipuð þeim Birgi
Haraldssyni, söngvara og gítarleik-
ara, Karli Tómassyni, trumbuleik-
ara, og Þórhalli Ámasyni, bassa-
leikara. Sér til fulltingis hafa þeir
gítarleikarann Guðlaug Falk.
Birgir hefur gríðarlega kraft-
mikla og sérstæða rödd, sem hann
beitir óspart. Mér finnst Karl reynd-
ar ekki njóta sín jafnvel á plötunni
og gerist á tónleikum, hann virðist
halda aftur af sér og lætur nægja
að vera á þungum skriði. Þórhallur
er sérkapítuli, en að mínu viti er
hann einn smekklegasti bassaleik-
ari landsins. Hann sýnir margvísleg
tilþrif á bassann, en fellir þau svo
að lögunum að engin misfella verð-
ur á. Það getur hver sem er þjösn-
ast á bassanum pg leikið hraðar
mnur, en þetta er vandi.
Guðlaugur Falk er Gildrunni góð-
ur liðsauki. Hann er mjög lunkinn
gítarleikari og gefur hljómsveitinni
mjög góða fyllingu, sem hana hefur
stundum skort. Flestir taka vafa-
laust eftir gítarsólóum hans, sem
vissulega eru meiriháttar (taka mið
af ekki minni foringjum en Eddie
Van Halen og Stevie Vai), en mér
finnst undirleikurinn jafnvel enn
meiri snilld. í lagi eins og Stundum
gæðir hann það nýju lífi með „undir-
spiis-riffi“.
Ljósvakasnúðar hafa enga afsök-
un fyrir því að leika þessa plötu
Gildrunnar ekki. Á henni er sandur
af góðum lögum, sem vel falla að
útvarpi. Sem dæmi má nefna Mfn
eina von, Stundum, Andvökunætur
og blúsinn Játning. Vilji menn frek-
ar hugljúfar ballöður eru þama lög
eins og Það sem var og Tregi, sem
er alveg stórfallegt.
Satt best að segja er hið eina sem
finna má að Ljósvakaleysingjunum
að þar er ekki að finna yfirburða-
lagsmíð á borð við Mærina, sem
kom út á Hugarfóstri. Þó má segja
að Tregi sé af svipuðu kalíberi. Á
þessari plötu er það hins vegar
hressilegt rokk, sem er í aðalhlut-
verki, svo um það er ekki að fást.
Þá ber að geta sérlega vel hannaðs
umslags, sem er með því betra um
þessi jól. Þessi plata fær fjórar
stjörnur af fimm mögulegum.
V^terkurog
kJ hagkvæmur
auglýsingamiöill!