Morgunblaðið - 16.06.1991, Qupperneq 48

48
MORGUNBLÁÐIÐ FÓLK í FRÉTTUM tfUNNÚDAGUR'
1'6. JÚNI Í991
KARLAR
Hinn fuU-
komni karl-
maður
eftir Jóninu
Leósdóttur
Það var óskaplegt áfall fyrir
mig að uppgötva að „hinn
fullkomni karlmaður" væri ekki
til. Sú staðreynd rann upp fyrir
mér þegar ég var komin á
þrítugsaldur og
farin að jafna
mig eftir heila-
þvott Theresu
Charles og ann-
arra ástarsagna-
höfunda. Á tán-
ingsárunum lifði
ég nefnilega
meira i slíkum
bókum en í raun-
veruleikanum og fór þar að auki
sex sinnum að sjá kvikmyndina
„The Sound of Music" — sem er
náttúrulega nóg til að skekkja
veruleikaskyn manns fyrir
lifstíð. Ég man ennþá eftir gæsa-
húðinni sem breiddist út um mig
alla í þau sex skipti sem ég
horfði á Trapp kaftein (Christop-
her Plummer) játa Julie
Andrews ást sína. Svona átti
lífið að vera! Eitt stykki stór og
sterkur karlmaður breiðir út
faðminn og tekur að sér að passa
litlu, veikbyggðu konuna sem
dáir hann og dýrkar og er svo
ósköp góð við móðurlausu börn-
in hans. Þetta var toppurinn á
tilverunni og alveg eins og ég
ætlaði að hafa það þegar ég yrði
stór.
Það þarf væntanlega ekki að
taka það fram að það leið og
beið og aldrei mætti Trapp kaf-
teinn upp á tröppur hjá mér. Það
sama gilti um kavalerann á
hvíta hestinum sem bæði átti
að vera góður, fallegur og ríkur.
Hann var greinilega önnum kaf-
inn annars staðar. í Reykjavík
voru bara bólóttir unglings-
strákar á bílum, sem pabbar
þeirra áttu, og þeir virtust eiga
fullt í fangi með að passa sjálfa
sig — hvað þá að þeir gætu tekið
að sér að vernda mig í lífsins
ólgusjó. Guð ætlaðist greinilega
til þess að ég sæi um mig sjálf
og það fannst mér ferlega fúlt.
Eiginlega fannst mér ég hafa
verið svikin um grundvallar-
kvenréttindi (sbr. mannrétt-
indi).
Um síðir opnuðust svo augu
mín og þótt mér líkaði ekki út-
sýnið stóð ekkert annað til boða.
Ég neyddist til að kyngja því að
við erum öll meira eða minna
gölluð, jafnt konur sem karlar,
og að lífinu er ekki leikstýrt af
mönnunum sem sömdu handrit
„Söngvaseiðs". Ég beit meira að
segja í það súra epli að hvergi á
jarðríki myndi ég finna mann
sem gæti varið mig fyrir öllu illu
um ókomin ár. Það var erfitt eft-
ir að hafa lifað í þeirri góðu trú
að brátt myndi „reddarinn mikli"
renna i hlaðið en ég tók á honum
stóra mínum og sætti mig við
þetta hlutskipti.
Leið nú enn og beið. Lífið gekk
svona upp og niður — stundum
meira niður en upp — og alltaf
reyndi ég að taka mótlæti með
stóískri ró, minnug þess að ég
var ekki á neinum sérsamningi
um áfallalausa ævi. En einmitt
þegar ég var nokkurn veginn
komin með fæturna niður á jörð-
ina skrapp ég með son minn á
„Söngvaseið" í Þjóðleikhúsinu.
Og viti menn. . . Það var ekki
fyrr búið að draga tjaldið frá en
óþægilegur kökkur kom upp í
háls og þegar Trapp kafteinn tók
nunnuna í fangið spratt gamla
gæsahúðin fram frá hvirfli til
ilja. Nú er liðinn heill mánuður
og ég verð enn að minna sjálfa
mig á það í sifellu að þetta var
bara Jóhann Sigurðarson leikari
en ekki alvöru reddarí/riddari.
MUNDU: Hinn fullkomni karl-
maður er ekki til. Hinn full-
komni karlmaður er ekki til.
Hinn fullkomni karlmaður er
lekkl til ...___________
Morgunblaðið/Bjami Eiríksson
Desertkokkurinn Baldur Öxdai og um hálsinri dingla verðlaunapen-
ingarnir frá Chicago á dögunum.
VEITIN G AREKSTUR
• •
Listakokkurinn Oxdal
sérhæfir sig í tertum
egar kokkalandsliðið var að
gera það gott á firnsterku al-
þjóðlegu matreiðslumóti í Chicago
á dögunum, og kom heim með silf-
ur og bronsmedalíur þrátt fyrir að
keppt væri á mótinu í fyrsta sinn
og Islendingarnir væru með jafn
yngsta liðið, var eftir því tekið.
Lengi hefur það verið grunur
margra að íslendingar eigi mat-
reiðslumenn í fremstu röð og á
mótinu fékkst það staðfest. Einn í
hópnum er Baldur Öxdal, en hann
er engin venjulegur kokkur, heldur
sérhæfir hann sig í tertum og öðrum
desertum. Baldur stundar grein sína
í Kaffi Mílanó í Faxafeni og Morg-
unblaðið tók hann tali og bað hann
að segja nánar frá sinni grein mat-
reiðslunnar.
„Ég er það sem kallað er „Pastry
chef“ frá skóla í New York og ég
hef einnig verið á „Kondidor“-skóla
í Sviss og unnið þar. Það má heita
að ég sé desertkokkur og með til-
liti til sérstöðu minnar í námi og
vinnu má segja að ég sé sá eini
starfandi á Islandi. Mitt starf í
kokkalandsliðinu er einmitt þessi
hlið matreiðslunnar,“ sagði Baldur.
En hver er munurinn á þessu og
því að vera einfaldlega bakari?
„Ég er ekki bakari. Kondidorar
eru hér nokkrir og það er nokkurs
konar framhald á bakaramennsku.
Þeir hafa flestir lært í Danmörku
og vinna í bakaríum. Desertkokkur
sérhæfir sig hins vegar í ísum, tert-
um, kransakökum og vinnur eink-
um fyrir hótel, veitingastaði eða
einstaklinga. Þetta er mikil sérhæf-
ing.“ En hvernig gerir desertkokkur
tertu eða annað með öðrum hætti
en bakari?
„Ég get nú bara svarað því hvern-
ig þetta er gert hjá okkur Sverri
og konu hans í Mílanó. Við flytjum
sérstaklega inn allt helsta hráefnið,
t.d. súkkulaði, frá Sviss. Galdurinn
er að nota rétt hráefni í réttum
hlutföllum og magni. Ef að því er
hugað af kostgæfni þá er þetta
ekkert mál,.“ svarar Baldur. Hann
segir enn fremur að framundan sé
nokkur breyting á þjónustu þeirra
Mflanóherra. Þeir ætla að hafa opið
á 17. júní, en um það bil og þar
eftir verður hægt að ganga inn á
kaffihúsið, kaupa eina sneið eða
heila tertu, og hafa hana heim með
sér. „Við gerum þetta einfaldlega
til að anna eftirspurninni, fólk hefur
fundið hvers lags tertur hér eru á
ferðinni og oft komast færri að en
vilja,“ sagði Sverrir Þorsteinsson
annar eigenda Kaffi Mílanó í sam-
tali við Morgunblaðið.
ATTU VEGG
FYRIR NÝJUSTU TÍSKU?
Kr.
Við erum að kynna það nýjasta nýja
í veggskápatísku í Evrópu.
Margar gerðir í mismunandi litum.
Komdu í stærstu húsgagnaverslun landsins.
Þú þarft ekki að fara annað.
98.720,-

BÍLDSHÖFÐA 20 - 112 REYKJAVÍK - SÍMI91-681199 - FAX 91-673511
'.*: -i ■ "i'.Ví-:ij . ......

—
Sigurður Þórisson
HU S AGERÐ ARLIST
Islenskur
nemi hlýtur
viðurkenn-
ingu
BÆJARHLIÐ (Byport) mun rísa
í Horsensbæ á Jótlandi í Dan-
mörku í sumar. Það teldist vart
til tiðinda ef hugmynd íslensks
arkitektanema, Sigurður Þóris-
sonar, hefði ekki verið valin til
að vinna bæjarhliðið eftir.
Isamtali við Morgunblaðið sagði
Sigurður forsögu málsins vera
þá að bæjaryfirvöld í Horsensbæ
hefðu undanfarið verið að reyna að
vekja athygli á bænum sem heil-
brigðum og fallegum bæ. Því var
ákveðið að halda listahátíð í sumar
með ýmsum uppákomum. Einnig var
ákveðið að reisa bæjarhlið þvert yflr
aðalgötu bæjarins sem standa skyldi
í sumar og vera eins konar einkennis-
merki hátíðarinnar.
Bæjaryfirvöld í Horsens hafa lagt
allt kapp á að láta bæjarbúa taka
sem mestan þátt í hátíðinni. Því var
ákveðið að hliðið skyldi byggt af
hópi atvinnulausra og leitað var til
Arkitektaskólans í Arósum eftir hug-
myndum. Arkitektaskólinn er annar
stærsti arkitektaskóli Danmerkur. í
skólanum eru um 600 nemendur, þar
af nokkrir íslendingar. Einn þeirra
er Sigurður og hans hugmynd dæmd-
ist sú besta.
Sigurður Þórisson er 28 ára. Hann
hefur verið við nám við Arkitekta-
skólann í Árósum undanfarin tvö ár.
Áður lagði hann stund á læknisfræði
en gerði hlé á því námi og hóf nám
í arkitektúr. Hann reiknar með að
halda áfram á þeirri braut og óneit-
anlega virðist hann hafa framtíðina
fyrir sér.