Morgunblaðið - 04.07.1991, Blaðsíða 10
‘io
xeer liöi .t íiuoAdUTMMR aiciAuanuoiiOM
"MÖRGDNBLAÐIÐ f’IMMTUDAGÚR 4. JULÍ 1991
HLJOÐ ORÐI
HULDULEffi
Bókmenntir
Jenna Jensdóttir
Unnur Sólrún Bragadóttir:
Fyrir utan gluggann (37 bls.)
Hringskuggar 1991
Forsíða: Ingiberg Magnússon
Fyrir utan gluggann er önnur
ljóðabók höfundar. Sú fyrri kom
út 1972 - hana hefi ég ekki séð.
Hér er leitað til orða sem gera heild-
arsvip ljóðanna mildan og sátt-
gjarnan. Þó er skáldinu ljóst að
samtíminn á ekki fagran svip:
/Tíðarandinn./ Okkar tími/ eltir
sorgina/ sem hvílist við dyr,/ óör-
yggið fikrar sig með veggjum/
meðan tillitsleysið gefur langt nef,/
tilfinningakuldinn glottandi á miðju
gólfi/ og sjálfselskan í eigin faðm-
lögum./ Okkar tími í slæmum fé-
lagsskap./
Það eru ljúfar minningar og
vangaveltur um lífið, stundum ei-
lítið heimspekilegar, sem leita oft-
ast út I ljóðunum: /Yrking ræktun-
ar./ A vængjum kvöldroðans/ flugu
kíló./ Fjaðurléttar í dansinn/
svífandi fliss á skýjum./ Platan
daðrandi/ við draumfagra nóttina
og litlu bústnu englabörnin/ með
örvar og boga/ fljúgandi með nótt-
inni/ svo langri- / svo langt./
Atburðir daganna, það sem var
- það sem er - birtast hljóðlega
og stundum er eins og klippimynd-
um sé raðað saman, glaðlega en
átakalítið: / Gjöfin./ Vináttan á
vegi okkar./ Vorblærinn og hvísl
hans./ Friðurinn og fegurðin/ frels-
ið./ Veturinn/ vinur og jólin/ við
ennþá til./ Himininn svo þláan/ og
glaðlegar stjörnur/ gef ég þér ein-
um. / Astarþakkir fyrir allt./
Aðeins rísa hár á höfði skáldsins
þegar hitt kynið birtist sem Þrándur
í Götu og uppvakningur kröftugri
orða: /Jafnréttisbaráttan./ Sokk-
ar/ Öskraði Sófus./ En ég skop-
greind kona/ sem hló innra með
mér./ Þarna stóð hann/ með heljar-
tærnar út úr./ Hann fyllti þó altént
út í götin sjálfur/ í grábölvuðu karl-
rembusamfélaginu./ Meira en
margur getur sagt./
Skáldið hefur lagt mikla rækt
við ljóðin sín og uppsker í samræmi
við það. Stundum verða þau næsta
kliðmjúk í vitund lesandans - en
hvorki áreita þau né valda hugljóm-
un.
Bókin er sérlega vönduð að frá-
gangi. Kápumynd er eftir Ingiberg
Magnússon hún er látlaus og sómir
sér vel.
Lífshlaupið
Dagar úr vegi
víkja of fljótt
nótt,
aftur nótt.
Sundlaugavegur
Mjög góð 120 fm fyrsta sérhæð ásamt 40 fm bílskúr
og aukaherbergi í kjallara á Sundlaugavegi 14. Bein og
ákveðin sala. Hæðin er laus nú þegar. Suðursvalir.
Fallegur garður. Lítið áhvílandi. Verð 9 millj.
28444 HÚSEIGMIR
&SKIP
VELTUSUNDI 1
SJMI 28444
Daníel Amason, lögg. fast.,
Helgi Steingrímsson, sölustjóri.
911 Kn 91 970 LARUS Þ' VALDIWIARSS0N framkvæmdastjóri
L I IQU't I0/U KRISTINN SIGURJÓNSSON, HRL. löggiltur fasteignasali
Til sýnis og sölu - nánari uppl. á skrifst.:
Stór og góð - bílskúr - tilboð óskast
3ja herb. 87 fm suðuríb. á 2. hæð í 3ja hæða blokk á vinsælum stað
v/Blikahóla. Sólsvalir. Ágæt sameign. Góður bílsk. 32 fm. Tilboð: óskast.
Sérinng. - sérþvottahús - lyftuhús
4ra herb. góð íbúð 107 fm ofarlega í lyftuhúsi við Ljósheima. Sérinng.
af gangsvölum. Ágæt sameign. Laus fljótlega. Frábær greiðslukjör.
Fjöldi fjársterkra kaupenda
að íbúðum, sérhæðum, rað- og einbhúsum.
Sérstaklega óskast um 200-250 fm húsnæði í borginni. Um helming-
ur þarf að henta fyrir Ijósmyndastofu. Nánari upplýsingar trúnaðarmál.
• • •
í nágrenni Háskólans óskast
2ja-5 herb. íbúðir.
Fjársterkir kaupendur. _________________________________
Opið á laugardaginn. uÚgÁvÉgM8 SÍMAR 21150 - 21370
AIMENNA
FASTEIGNASAIAH
Til sölu
Höfum í einkasölu eftirtaldar fasteignir:
Stigahlíð: Glæsilega innréttuð efri sérhæð. 3 svefn-
herb., sjónvarpsskáli og samliggjandi stofur ásamt sér-
geymslu á jarðhæð og sameiginlegu þvottahúsi. Hæðin
er ca 120 fm. Eigninni fylgir 40 fm bílskúr.
Skipti á minni eign koma til greina.
Hringbraut: Hlýleg 3ja herb. íbúð á 4. hæð. Stórt svefn-
herb., stofa og borðstofa ca 80 fm. Lítið herb. í risi
fylgir og sérgeymsla í kjallara.
Vesturberg: Góð 2ja herb. íbúð á 5. hæð ca 65 fm.
Eitt svefnherb., stofa og skáli ásamt sérgeymslu í kjall-
ara. Frábært útsýni.
Upplýsingar gefur Kristín Sigurðardóttir í síma 813111.
Hæstaréttarlögmenn:
Kjartan Reynir Ólafsson,
Magnús Thoroddsen,
Háaleitisbraut 68.
EFNILEGUR
FIÐLULEIKARI
Unnur Sólrún Bragadóttir
Vikur úr vegi,
sumarvikur
víkja of fljótt,
vetramótt,
aftur vetramótt,
Árin einnig
alltof fljótt á ferð,
þú sérð
þau færast yfir.
_________Tónlist______________
Jón Ásgeirsson
Ungur fiðluleikari, Finndís
Kristinsdóttir, þreytti frumraun
sína sem einleikari á þriðjudags-
tónleikunum 2. júlí í Listasafni
Siguijóns Ólafssonar. Á efnis-
skránni voru verk eftir Brahms;
Debussy, Beethoven og Saint-
Saéns. Samleikari á píanó var
Vilhelmína Ólafsdóttir.
Tónleikarnir hófust á skersó úr
fiðlusónötu eftir Brahms og þar
eftir kom sónata eftir Debussy og
c-moll fiðlusónatan eftir Beetho-
ven en tónleikunum lauk með Inn-
gangi og Rondo eftir Saint-Saéns.
Vel mátti heyra að ekki hafði
gefist langur tími til samæfinga,
en Finndís er enn við nám í
Svíþjóð. Óhætt er að segja að
Finndís er efnilegur fiðlari, hefur
á valdi sínu hljómmikinn tón og
þegar náð nokkurri tækni, sem-
þó á eftir að slípást. Leikur henn-
ar var ákveðinn en í sónötunum
eftir Debussy og Beethoven skorti
nokkuð á að túlkun og mótun tón-
hendinga væri í jafnvægi, þó víða
mætti heyra vel leikna staði.
Inngangurinn í verki Saint-
Saéns var ágætlega leikinn og
margt var þokkalega gert í Rondó-
inu. Eins og fyrr segir er Finndís
efnilegur fiðlari og segja má að
tónleikarnir séu undirbúningur
fyrir einleikarapróf, sem hún áætl-
ar að taka á næsta ári í Stokk-
hólmi, svo það er vart fyrr en þá
og jafnvel ekki fyrr en að loknu
framhaldsnámi, sem fullgert verð-
ur um það hversu langt Finndís
getur náð í tækni og þroskaðri
túlkun.
Þórir S. Gröndal skrifar frá Flórída:
íslenzkir vökvar
flæða yfir heiminn
Allir miklir íslendingar í út-
landinu styðja gamla landið sitt
með ráðum og dáð. Þarf ég ef
til vill að útskýra „miklir íslend-
ingar“? Þið hljótið að hafa rekist
á orðtakið í afmælis- og minning-
argreinum, aðallega þegar talað
er um íslandsmenn, sem dottið
hafa út af hólmanum og sezt að
úti í hinum stóra heimi. Mesta
hól, sem hægt er að hlaða þetta
fólk er það, að það hafi verið
„mikill íslendingur í sér“. Viður-
kennt skal, að ég hefi aldrei al-
mennilega skilM mismuninn á því
að vera „mikill íslendingur í sér“
eða bara „mikill íslendingur“. En
við kippum okkur nú ekki upp
við svoleiðis smámuni og látum
það liggja milli hluta.
Við landar, héma í henni
Ameríku, erum alltaf feikilega
spenntir, þegar við heyrum um
það, að hinir athafnasömu menn
og konur á Fróni séu farin að
hefja útflutning á einhverri nýrri
vörutegund á Bandaríkjamarkað.
Við viljum allt gera til þess, að
útflutningurinn takist og landið
okkar fái þar nýja tekjulind. Ekki
veitir af.
Undanfarin ár höfum við heyrt
um útflutning ýmissa nýrra
vökva. Mikill spenningur varð,
þegar það fréttist, öllum á óvart,
að blessað landið okkar ætlaði
að hjálpa Ameríkönum í drykkju-
málum með því að selja þeim
bezta vodka í heimi. Lásum við
í Mogga, að útflutningur á tveim-
ur tegundum vodka myndi aukast
svo hratt, að á örfáum árum
myndu landsmenn skjóta aftur
fyrir sig bæði Finnum og Svíum
sem séð hafa Ameríku fyrir vodka
í mörg ár. Við hérna í Flórída
biðum og biðum, og eftir tíð og
tíma birtist þessi prýði Fjallkon-
unnar í nokkrum verzlunum. Ein
skýring á drættinum var sú, að
íslenzka vodkað seldist svo hratt
hér fyrir norðan, að birgðir ent-
ust ekki alla leið hingað suður.
Fjöldi íslendinga, sem ég veit
um, hefir hjálpað landinu sínu
með því að kaupa íslenzka vodkað
dyggilega. Heyrt hefi ég á skot-
spónum um einn landa okkar, sem
stutt hefir vodkaútflutninginn svo
drengilega, að hann er orðinn að
meiriháttar óreglumanni. Þyrfti
hann að komast heim til Fróns í
meðferð. Persónulega finnst mér,
að hið opinbera eigi að setja hann
í beztu meðferð honum algjörlega
að kostnaðarlausu. Það er það
minnsta, sem þjóðin getur gert í
þakkarskyni, því hann er eins
konar særður uppgjafahermaður,
sem barist hefir fyrir landið sitt
í hinu vonda útlandi.
Landinu hefir auðvitað flutt út
aðra vökva. Elztur þeirra er
líklega lýsið. Hér má stundum
finna það í náttúrulækningabúð-
um, en því miður hafa landar hér
ekki verið eins áfjáðir í það og
vodkað. Við erum afbrýðisöm yfir
því, að ekki skuli vera fluttir út
hingað gosdrykkir, eins og Svali,
sem nú ku vera orðinn einn þekkt-
asti svaladrykkur á Bretlandi,
eins og lesa má um á viðskiptasíð-
um Mogga aðra hvetja viku.
Halda þessir menn, að Ameríká
eigi ekki eins vel skilið og Bret-
land, að verða aðnjótandi
íslenzkra gæða gosdrykkja? Ekki
háði Ameríkaninn mörg landhelg-
isstríð við Island. Vonandi verður
bætt úr þessu misrétti hið allra
fyrsta.
Og nú er stóra stundin að
koma! íslendingar hafa byijað
útflutning til Ameríku á dásam-
legu, tæru bergvatni. Landar hér
eru miður sín af tilhlökkun. Þeir
eru margir hveijir búnir að þjást
hér í mörg ár, dæmdir til þess
að drekka ódrekkandi svokallað
vatn, sem stundum er hreinsað
skolp, blandað klóri og flúor. Er
að undra þótt þetta fólk, sem alið
er upp við að teyga Gvendar-
brunnavatnið beint úr krananum,
hlakki til að geta bráðum farið
að kaupa dásamlega, íslenzka
vatnið? Að geta notið þess, og
um leið stutt við bakið á landinu
sínu.
En við verðum að vera þolin-
móð, því enn er vatnið langþráða
ekki komið til Suður-Flórída.
Búið er að leita logandi ljósi í
öllum búðum, en ekki dropi hefur
sést frá íslandi. Við ímyndum
okkur, að erfitt sé að fullnægja
gífulegri eftirspurn norðan-
manna, en vonum samt, að ekki
líði á löngu þar til fyrstu bílfarm-
arnir komist alla leið hingað suð-
ur eftir. Um daginn komst reynd-
ar orðrómur á kreik um það, að
vatnið myndi verða fyrst selt í
stórmarkaði hér í nágrenninu.
Byijaði fólk að bíða við búðina á
miðri nóttu. Þarna voru bæði
Ameríkanar, sem heyrt höfðu um
vatnið góða, og svo auðvitað land-
ar okkar. Stækkaði hópurinn fyr-
ir opnun, og varð mikill kurr og
reiði, þegar forstöðumenn verzl-
unarinnar urðu að tilkynna, að
íslenzka vatnið væri enn ekki
komið. Öldruð íslenzk kona sást
stijúka tár af kinn.
Ekki er að efa, að vatnsútflutn-
ingurinn á eftir að skila landinu
góðum hagnaði. Nóg er af vatni
alls staðar og það kostar ekki
neitt! Það er ekki eins og það
þurfi að leggja í stóran kostnað
til að ná í það eins og t.d. fisk-
inn. Einfaldara gæti það ekki
verið; Og ekki þarf að eyða stórfé
í auglýsingar, því öll heimsbyggð-
in veit, að íslenzka vatnið er bezta
vatn í víðri veröld.
Auðvita eru allir hér með tung-
una lafandi, bíðandi eftir íslenzka
vatninu, hugsandi sér gott til
glóðarinnar að slökkva með því
þrálátan þorsta. Samt hefi ég
heyrt um tilfelli, þar sem íslenzkt
fólk hér ætlar að nota vatnið til
annarra hluta. íslenzk hjón bíða
eftir því, til þess að geta látið
prest sinn blessa það og vígja.
Síðan á hann að ausa son þeirra
þessu vatni frá eyjunni hvítu og
skíra hann kjarngóðu, íslenzku
nafni. Hjónin eru búin að bíða
lengi, því drengurinn er að verða
fimm ára.
Kona frá Fróni, sem hérna
hefir verið búsett í áratugi, og
er mikill íslendingur í sér, hefir
heitið því að kaupa mörg gallon
af vatninu góða. Hún ætlar að
, hita það og fylla með því baðkar-
ið sitt. Svo ætlar hún að fara í
rólegheita og afslappandi bað
eitthvert kvöldið. Hyggst hún
spila frónsk ættjarðarlög á
grammafóninn sinn og dreypa á
íslenzku vodka með! Hún segist
varla geta beðið.