Morgunblaðið - 31.10.1992, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 31.10.1992, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1992 13 Hafnarborg Síðasta sýn- ingarhelgi í Hafnarborg, raenningar- og listastofnun Hafnarfjarðar er síðasta sýningarhelgi á verkum Asrúnar Tryggvadóttur. Ásrún stundaði nám við Mynd- listarskólann í Reykjavík 1974—78, lauk BS námi í myndlistarkennslu við Minnot State University í Norð- ur-Dakóta_ og BA námi í ensku frá Háskóla íslands 1989. Hún var kennari við Myndlistarskólann í Reykjavík 1983—87 og við Kenn- araháskóla íslands frá 1987. Ásrún var í stjórn SÍM, Sambands ís- lenskra listamanna 1989 og 1990. Formaður félagsins íslensk grafík frá 1990. Sýningin er opin milli kl. 12—18. ------------- Sýning á dam- askdúkum SÝNING á damaskdúkum frá Georg Jensen í Danmörku verð- ur laugardag og sunnudag í Safa- mýri 91. Á sýningunni kynnir Ragnheiður Thorarensen, umboðsmaður Georg Jensen á íslandi, ný mynstur og nýja liti á dúkum. Georg Jensen er 500 ára gamalt listvefnaðarfyrirtæki sem alltaf hef- ur verið í eigu sömu ættarinnar. Dúkarnir eru úr 100% bómull og öll mynstrin eru teiknuð af viður- kenndum hönnuðum og arkitektum. Dúkarnir eru sniðnir að óskum hvers viðskiptavinar og þola 90 gráðu hita í þvotti. Juliet Faulkner og Natalia Chow á tónleikum. Morgunblaðið/Silli Söngvari frá Hong Kong skemmti Húsvíkingum Húsavík. LISTAKONURNAR Natalia Chow sópransöngkona og Juliet Faulkn- er píanisti skemmtu Húsvíkingum síðastliðið laugardagskvöld i Sám- komuhúsinu. Aðsókn var mjög góð og listakonunum mikið og inni- lega fagnað með miklu lófataki og blómum. Fluttu þær fyrst sex íslensk lög og fjögur kínversk og síðan nokkrar óperuaríur. Vakti framburður söngkonunnar í islensku lögunum sérstaka athygli. Natalia er frá Hong Kong og hóf tónlistarnám sitt þar og að loknu námi stjórnaði hún ýmsum kórum þar í landi vel þekktum. Síðar fór hún til Englands og lauk masters- prófi við háskólann í Reading árið 1989 og tók þar þátt í uppfærslum á óperum eftir Verdi og fleiri tón- skáld. Síðan fór hún til heimahag- anna og starfaði við International Institute of Music í Hong Kong. Þá hún var við nám í Englandi kynntist hún skólabróður sínum þar, tónlistarmanninum Helga Pét- urssyni, og fluttist til Húsavíkur síðastliðið vor og kennir nú söng og tónmennt við skólana á Húsavík. Juliet Faulkner píanisti og orgel- leikari er orðin þekkt hér á landi. Á árunum 1980-84 bjó hún í Lond- on og stundaði nám við Royal Ac- ademy of Music, bæði sem einleik- ari og undirleikari, hjá heimsþekkt- um kennurum og vann síðan við þá frægu stofnun. Hún var organ- isti við St. Lukes kirkju í London á árunum 1983-86 að hún fluttist til íslands. Árið 1986 flyst hún til íslands með manni sínum, Robert Faulkn- er, og réðust hjónin til kennslu að Hafralækjarskóla í Aðaldal og við þann skóla og í héraðinu öllu hafa þau unnið mikilsvert og merkt tón- listarstarf. Juliet er nú kennari við Hafralækjarskóla og organisti við Húsavíkurkirkju. - Fréttaritari Borð fyrir tvo Sýningn Þór- dísar að ljúka SÝNINGU á málverkum Þórdís- ar Árnadóttur í versluninni Borð fyrir tvo í Borgarkringlunni lýk- ur mánudaginn 2. nóvember, en sýningin hefur staðið frá 12. september. Þetta er önnur málverkasýning Þórdís sem nýlega er komin heim frá Danmörku þar sem hún stund- aði nám við „Det Fynske Kunstaka- demi“. Myndirnar á sýningunni eru málaðar með akrýl, og eru þær flestar unnar á þessu ári. Sýningin er opin á verslunartíma í Borgar- kringlunni. Þórdís Ámadóttir við eitt verka sinna. Katrín Didriksen ________Myndlist Eiríkur Þorláksson Það er ef til vill ekki oft sem listunnendur hugsa til skartgripa sem listmuna sem vert sé að gefa nánari gætur. Þetta er miður enda er smíð úr góðmálmum ein elsta listgrein mannkyns og margir sem starfa á þessu sviði leggja mikinn listrænan metnað í verk sín, líkt og aðrir myndlistarmenn. Sjálf- stæður skartgripur getur þannig verið listaverk í sjálfu sér og ætti ekki að líða í áliti manna fyrir fjöldaframleiðslu á þessu sviði fremur en góð málverk fyrir alla þá lélegu myndlist sem framleidd er í heiminum. Um þessar mundir stendur yfir í Stöðlakoti við Bókhlöðustíg sýn- ing á skartgripum Katrínar Did- riksen. gullsmiðs en hún hefur valið sér nokkuð sérstakar vinnu- aðferðir við verk sitt. Katrín lauk sveinsprófi í gullsmíði 1985 og hefur síðan sótt framhaldsnám- skeið og nám í skartgripahönnun í Kaupmannahöfn og tekið þátt í ýmsum samsýningum á þessu sviði en hér er á ferðinni fyrsta einkasýning hennar. Katrín sýnir hér tæplega fjöru- tíu muni, sem flestir eru unnir með tækni veflistarinnar; þræðir úr kopar, stáli, silfri, áli eða áróru eru ofnir saman í armbönd, nælur og eyrnalokka. Hrosshár, bómull, íslenskt vaðmál og píanóstrengir er síðan notað til fyllingar í verk- unum, og spanskgræna, ryð og oxun kopars er látin ljúka því lita- spili, sem hér er á ferðinni í mörg- um gripanna. Hin einfalda vinnuaðferð gefur skartgripunum sterkan svip, og um leið er mögulegt að skapa fjöl- breytt verk á þennan hátt. Litur málmsins nýtur sín til fullnustu í hveiju verki; einkum verður sam- setningin falleg í verkum nr. 3 til 7, þar sem kopar, silfur og áróra koma saman í fallegu litaspili. í verkum sem þessum kynnast gestir vel þeim gildum, sem gaf skartgripum úr góðmálmum það aðdráttarafl, sem þeir hafa enn í dag. Sýning Katrínar Didriksen í Stöðlakoti við Bókhlöðustíg stend- ur til sunnudagsins 1. nóvember. Louise Bourgeois Það hefur stundum komið fýrir, jafnvel á þessari öld fjölmiðlunar og markaðshyggju, að myndlist- armenn hafa náð að vinna um áratuga skeið í kyrrþey að eigin listsköpun en lenda síðan allt í einu í brennipunkti athyglinnar þar sem list þeirra þykir skyndi- lega tengjast því sem er efst á baugi í listheiminum. Oft hafa slíkar „uppgötvanir" reynst tísku- bólur, sem ekki hafa staðist nán- ari athygli, og hjaðnað aftur fljót- lega, þrátt fyrir mikla vinnu markaðsaflanna við að „selja“ við- komandi. En stundum hefur verið um varanlegt framlag til list- heimsins að ræða, framlag sem hefur snert strengi manna um lengri tíma. I hinum óvenjulega sýningarsal „Önnur hæð“ að Laugavegi 37 stendur nú yfir sýning á nokkrum verkum mjög sérstæðrar lista- konu, Louise Bourgeois, sem óhætt er að segja að sé í hópi hinna síðarnefndu. Hún fæddist í París árið 1911 og er því á áttug- asta og þriðja aldursári. Hún flutti til Bandaríkjanna rúmlega hálf- þrítug og vann lengi að list sinni án þess að vekja verulega at- hygli. Hún teiknar, málar og vinn- ur höggmyndir, og það var loks um miðjan áttunda áratuginn sem höggmyndir hennar fóru að vekja eftirtekt og hafa afköst hennar og áræði aukist mikið síðustu ár eins og lesendur erlendra listtíma- rita kannast við. Verk hennar eru nú eftirsótt á sýningar víða um heim, og vakti hún m.a. nokkra athygli á alþjóðlegu sýningunni Documenta 9 í Kassel í Þýska- landi, sem er nýlokið. Á sýningunni hér getur að líta blekteikningar listakonunnar frá ýmsum tímum þar sem einkum vekur athygli hversu lífræn form- in eru í teikningunum án þess að tákna þekkjanleg dýr eða verur; það er hin mjúka sveiglína eins og Hogarth nefndi hana sem ræð- ur ríkjum. Auk þess er ein höggmynd á sýningunni „Janus í leðuijakka", sem hangir í miðju sýningarrým- inu, en aðspurð lýsir listakonan þessu verki á eftirfandi hátt: „Jan- us hangir á einum punkti, við- kvæmur og berskjaldaður fyrir öllu. Verkið endurspeglar and- stæðuna milli tilfinningalegra öfga - frá ást til haturs og morðs, frá ofbeldi til aðgerðaleysis og undanhalds. Maður reynir að við- halda jafnvægi, þörfinni fyrir að vera sáttur við sjálfan sig og aðra.“ Þessi aldna heiðurskona er skýrt hugsandi listamaður í verk- um sínum, og er rétt að hvetja listunnendur til að líta við í sýn- ingarsalnum Annarri hæð að Laugavegi 27, en sýningin á verk- um Louise Bourgeois stendur út nóvembermánuð. Ruslland - Listland Listamenn hafa oft velt fyrir sér hvar mörkin liggi á milli mynd- listar annars vegar og framleiðslu sem hefur ekkert listrænt gildi hins vegar. Myndverk af síðara taginu hafa oft náð að villa á sér heimildir en ýmis heiti eru þekkt sem benda til álits manna á þess- ari framleiðslu: Stofulist, vegg- fóðurslist, fermetraframleiðsla, kitch. Mörkin þarna á milli hafa þó sjaldan verið jafn óljós og nú um stundir þegar myndlistin leitar fanga langt út fyrir hefðbundin svið og nýtir fjölbreyttar afurðir samfélagsins, rusl jafnt sem ann- að, til listsköpunar. Hreyfingar eins og Art Povera, Fluxus og hugmyndalist af ýmsu tagi hafa átt mikinn þátt í þessari þróun og listamenn hafa t.d. fylgt henni eftir með umhverfislist og umQöll- un um mengunarmál og náttúru- vemd. Þorvaldur Þorsteinsson er einn þeirra listamanna sem hefur verið að takast á við landamæradeilur Rusllands og Listlands og hefur ljallað um það á málþingum og skrifað greinar. Hér er í raun á ferðinni fagurfræðilegt eða heim- spekilegt vandamál sem aldrei verður leyst þannig að endanlegt sé; ólíkar skoðanir verða alltaf til staðar. Tilhneigingin undanfama áratugi hefur þó verið fremur í þá átt að færa út landamæri list- arinnar þannig að meira af því sem áður var úrskurðað msl hefur öðlast þegnrétt í listheiminum. Nú stendur yfir í menningar- miðstöðinni Gerðubergi í Breið- holti lítil sýning þar sem Þorvald- ur leggur sitt til þessarar þróun- ar. Hann hefur sett hér saman fimm lágmyndir sem segja að nokkm sögu einstaklings frá æsku til hins fullkomna lífs fjöl- skyldumannsins; þetta er m.a. gert með úrklippum úr auglýsing- um, skólamyndum og smáhlutum. Út af fyrir sig er hver þessara hluta ómerkilegt rusl en sem hlut- ar þeirra heilda sem listamaðurinn setur saman öðlast þeir ný gildi sem þjóna því hlutverki sem lista- maðurinn hefur ætlað þeim. Sú veröld sem birtist í gegnum þessar ímyridir er frekar alþjóðleg og snertir þannig ekki beint til- veru þeirra Islendinga sem nú eru á miðjum aldri. Myndefnið er engu að síður vel þekkt og skólatilveran er flestum ljóslifandi eins og hún kemur fram hér. Sýning Þorvaldar Þorsteinsson- ar í Gerðubergi stendur til þriðju- dagsins 3. nóvember. i RIR FJOLSKYLDUNfl
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.