Morgunblaðið - 10.06.1993, Side 30

30
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. JÚNÍ 1993
t
Hjartkær móðir okkar,
SIGURBJÖRG KRISTJÁNSÓTTIR
frá Hjalteyri,
Hjallalundi 18,
Akureyri,
lést í Kristnesspítala þriðjudaginn 8. júní.
Börn hinnar látnu.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTA JÓIMSDÓTTIR,
Hjallaseli 51,
andaðist þann 8. júní.
Hilmar Guðmundsson, Gíslína Jónsdóttir,
Heiðrún Guðmundsdóttir, Gunnar Þorbjarnarson,
Inga Dóra Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn,
SIGURBJÖRN BJARNASON,
Hamarsstíg 26,
Akureyri,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 8. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Axelína Stefánsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BALDUR
HÓLMGEIRSSON,
Bragagötu 38,
Reykjavík,
lést 9. júní í Borgarspítalanum.
Þuríður Vilhelmsdóttir,
Guðmundur Baldursson,
Hólmgeir Baldursson,
Birgir Ragnar Baldursson,
tengdadætur og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓHANNA EYSTEINSDÓTTIR,
Hátúni 10B,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 11. júní kl. 10.30.
Eysteinn Jónsson, Sigríður Jónsdóttir,
Birgir Jónsson, Guðmunda Hjálmarsdóttir,
Nanna Jónsdóttir, Jóhannes Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓSKAR HELGASON
fyrrv. stöðvarstjóri Pósts og sfma,
Höfn, Hornafirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarkirkju laugardaginn 1 2. júní kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á hjúkrunarheimilið Skjól-
garð eða Hjartavernd.
Guðbjörg Gisladóttir,
Ingibjörg Óskarsdóttir, Auðunn Kl. Sveinbjörnsson,
Helgi Óskar Óskarsson, Kristin Þorkelsdóttir,
Þröstur Óskarsson, Guðrún Margrét Karísdóttir,
Svala Ósk Óskarsdóttir, Bjarni Sævar Geirsson,
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS DANÍELSSON,
Syðri-Ey,
sem lést 2. júní, verður jarðsunginn frá Höskuídsstaðakirkju laug-
ardaginn 12. júní kl. 14.00.
Filippia Helgadóttir,
Helga Magnea Magnúsdóttir, Sturla Snorrason,
Daníel H. Magnússon,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Tómas Gfslason,
Ragnheiður Magnúsdóttir, Sævar R. Hallgrímsson,
Árni Geir Magnússon,
Helgi Hólm Magnússon, Valgerður K. Sverrisdóttir
og barnabörn.
Minning
Gunnar Olafsson
verslunarmaður
Fæddur 15. september 1927
Dáinn 3. júni 1993
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
Gunnar Ólafsson verslunarmaður
lést 3. júní sl. Með honum er geng-
inn afar vandaður maður sem
hvergi mátti vamm sitt vita, far-
sæll í lífi sínu og starfí. Okkur, sem
höfum verið tengd honum §öl-
skylduböndum í yfír 30 ár, langar
til að minnast hans í nokkrum orð-
um.
Gunnar var fæddur 15. septem-
ber 1927 í Reykjavík og ólst þar
upp. Foreldrar hans voru Ólafur
R. Björnsson, stórkaupmaður og
kona hans, Gyða Gunnarsdóttir.
Hann var elstur þriggja systkina
og átti sín uppvaxtarár heima á
Fjölnisveginum í Reykjavík. Gunnar
stundaði nám við Verslunarskóla
íslands og að því loknu framhalds-
nám í Bretlandi. Er heim var kom-
ið hóf hann störf við verslunarfyrir-
tæki foreldra sinna, sem varð hans
aðal starfsvettvangur.
Gunnar var gæfumaður í einka-
lífí. Hann kvæntist Margréti Leós-
dóttur árið 1958 og eignuðust þau
tvö böm, Gunnar, kerfísfræðing við
Reiknistofu bankanna og Laufeyju,
sem stundar nám í viðskiptafræði
við Háskóla íslands.
Gunnar var einstaklega ljúfur í
viðmóti og traustur vinur vina
sinna. Ekki var hann fyrir fjöl-
menni en naut sín best í fárra, góðra
vina hópi og þá var hann hrókur
alls fagnaðar. Gat hann þá bæði
verið glettinn og stríðinn er sá gáll-
inn var á honum. Hluti af hans lífs-
mynstri voru ferðalögin með fjöl-
skyldunni á sumrin og rjúpnaveið-
arnar á hvéiju hausti með kunningj-
unum. Hann var reglumaður í sín-
um athöfnum og sérlegt snyrti-
menni í klæðaburði.
Stærstan sess í lífi hans áttu
samt fjölskyldan og heimilið og var
aðdáunarvert að fylgjast með af hve
mikilli natni og samheldni hann og
Gréta bjuggu sér og sínum glæsi-
legt heimili, fyrstu árin á Baróns-
stígnum, en lengst af í Gnoðarvog-
inum. Til þeirra var alltaf gott að
koma.
Við minnumst með þakklæti vin-
áttu hans og hjálpsemi sem hann
sýndi okkur. Óbeðinn mætti hann
oft til að rétta okkur hjálparhönd,
eins og þegar við vorum að mála,
flytja, svo að eitthvað sé nefnt, og
var þá ekki slegið slöku við né
hætt við hálfklárað verk.
Að leiðarlokum viljum við þakka
fyrir að hafa átt þess kost að kynn-
ast og vera samferða Gunnari
Ólafssyni. Minningin um góðan
dreng mun lifa um ókomin ár.
Grétu og bömunum vottum við
okkar dýpstu samúð.
Gunnar og Guðný.
í dag fer fram jarðarför æskuvin-
ar míns, Gunnars Ólafssonar, sem
lést á sjúkrahúsi þriðja þessa mán-
aðar eftir stutta en erfíða sjúkdóms-
legu.
Gunnar fæddist í Reykjavík 15.
september 1927, sonur Ólafs R.
Bjömssonar stórkaupmanns og
konu hans, Gyðu Gunnarsdóttur
Gunnarssonar kaupmanns. Hann
var næstelstur þriggja systkina, en
hin em Sigríður fædd 1925, gift
Guðmundi Guðmundssyni fyrrver-
andi skipstjóra, en hann dó fyrr á
þessu ári, og Ólafur verslunarmað-
ur, kvæntur Ólöfu Lydiu Bridde,
en hún lést 1987.
Gunnar ólst upp í Reykjavík og
bjó lengst af við Fjölnisveginn.
Bamaskóla sótti hann í Landakots-
skóla, en fór síðan í Verslunarskóla
íslands. Árið 1947 fór hann til náms
í verslunarfræðum til Englands,
fyrst til Hull og síðan til London.
Við Gunnar kynntumst í Bret-
landi haustið 1947 þegar hann var
í Hull ásamt frænda sínum og
æskuvini mínum, Magnúsi Mekkin-
óssyni. Ég bjó þá í Leeds og það
var stutt á milli okkar. Eftir stuttan
tíma í Mið-Englandi fluttumst við
allir til London og settumst á skóla-
bekk þar í ársbyijun 1948. Gunnar
og Magnús fóra í verslunarskóla,
en ég í tækniskóla. í London voram
við saman í eitt og hálft ár og urð-
um miklir vinir. Vináttan hélst alla
tíð, einlæg og hnökralaus, uns yfír
lauk. Magnús dó í febrúar 1990 og
nú þremur áram síðar er Gunnar
allur.
Eftir námið snera þeir frændur
heim, en ég kom heim í árslok 1949.
Þá hófst aftur vinátta okkar félaga
og má segja að á þeim áram hitt-
umst við nánast daglega. Við fóram
saman á skíði, skemmtanir, göngu-
ferðir o.s.frv. Eitt sumar ákváðum
við að fara að græða peninga með
því að rækta kartöflur, en í þá daga
var oft kartöflulaust, jafnvel í
marga mánuði á hveiju ári. Við
leigðum heljarstóra spildu hjá
Reykjavíkurborg á nýju garðsvæði
sem var rétt fyrir ofan Arbæ. Það
var mikið verk að hreinsa garðinn,
stinga upp og setja niður útsæðið.
Síðan kom umhirða við garðinn og
ekki get ég leynt því að við urðum
fyrir vonbrigðum þegar leið á sum-
arið og við gerðum okkur grein
fyrir að uppskeran yrði rýr. Ekki
náðist að afla fyrir útsæðinu, hvað
þá öðra, en við höfðum í raun og
vera gaman af þessu, þótt tap yrði
á útgerðinni.
Eftir heimkomuna frá London fór
Gunnar að vinna við heildsölu föður
síns, sem hann hafði áður unnið við
á sumrin. Hann var fljótur að átta
sig og læra öll þau störf sem hann
þurfti að vinna og gat þar með
hlaupið í hvaða starf sem var aðkall-
andi hverju sinni.
Heimili foreldra hans á Fjölnis-
vegi var mjög myndarlegt og gest-
risni var þar í hávegum höfð. Mörg
vora þau kvöldin sem við þremenn-
Móðir okkar, + INGA ÞÓRARINSSON,
er látin. Snjólaug Sígurðardóttir, Sven Þ. Sigurðsson.

LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöf ða 4 — sími 681960

ingamir ræddum landsins gagn og
nauðsynjar í stóra kvistherbergi
Gunnars, og ævinlega kom Gyða
með veitingar upp til okkar. Oftast
var það súkkulaði með þeyttum
rjóma og heitum vöfflum, enda afar
vinsælt hjá okkur. Þegar ég fluttist
til Akureyrar í ársbyijun 1952
komu þeir Gunnar og Magnús oft
í heimsókn allt þar til ég fór til
útlanda í árslok 1953. Þremur áram
seinna kom ég aftur heim til Akur-
eyrar og við höfðum strax sam-
band. Það var að vísu með öðram
hætti en fyrr, því að nú var tilhuga-
lífið komið á fulla ferð hjá okkur
Gunnari og Magnús þegar giftur.
Gunnar kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Margréti Leósdóttur, umsjón-
armanns Langholtskirkju, árið
1957. Hún er dóttir Margrétar Lúð-
víksdóttur og Leós Sveinssonar, fv.
branavarðar, sem er látinn. Þau
eignuðust þijú börn, Gunnar kerfís-
fræðing, fæddur 28. september
1967, Laufeyju viðskiptafræðinema
sem er fædd 12. júní 1971, og dótt-
ur sem fæddist andvana 1977.
Þegar Ólafur faðir Gunnars dó,
tók Gunnar við rekstri fyrirtækisins
ásamt systkinum sínum. Þau ráku
það til ársins 1986 þegar það var
lagt niður. Frá þeim tíma vann
Gunnar ýmis störf þar til hann
veiktist núna í vor.
Þau hjónin komu oft til Akur-
eyrar og heimsóttu okkur. Við
skemmtum okkur konunglega sam-
an. Eftir að við hjónin fluttumst til
Reykjavíkur í árslok 1985 hittumst
við þremenningarnir oft með eigin-
konum okkar. Fórum í leikhús sam-
an, vorum heima hjá hver öðram
o.s.frv. Gunnar var okkur sérstak-
lega hjálpsamur, þegar við voram
að koma okkur fyrir í Reykjavík.
Hann var ávallt reiðubúinn að að-
stoða og kom nánast á hveiju kvöldi
í langan tíma að hjálpa okkur.
Gunnar var sérstakur persónu-
leiki. Hann var einlægur og mjög
tryggur vinur, höfðingi heim að
sækja, duglegur og laginn við nán-
ast hvaða starf sem var, en umfram
allt var hann vandvirkur. Það var
alltaf reisn yfír honum. Jafnvel
lokabaráttuna háði hann með reisn.
Gunnar og Gréta, eins og Margrét
er alltaf kölluð af vinum og vanda-
mönnum, áttu einstaklega fallegt
heimili þar sem hver hlutur var
valinn af kostgæfni. Þangað var
gaman að koma. Þar var alltaf tek-
ið á móti manni af hlýju og gleði.
Gréta var mikil húsmóðir. Hún er
listahannyrðakona og sá um heimil-
ið af sérstökum myndarskap og
dugnaði þrátt fyrir mikið annríki í
sínu starfi. Óskabömin, Laufey og
Gunnar, vora foreldram sínum
miklir gleðigjafar enda vel gerð í
alla staði.
Um leið og við hjónin kveðjum
tryggan vin sendum við Grétu,
Gunnari yngri og Laufeyju innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Hjörtur Eiríksson.
ERFIDRYKKJUR
Verð frá kr. 850-
p E R L A N sími 620200