Morgunblaðið - 05.09.1993, Qupperneq 13

Morgunblaðið - 05.09.1993, Qupperneq 13
MORGUNBLAÐIÐ' SUNNUDAGUR 5. SEPTEMBER 1993 séu síður teknir alvarlega. „í ieiklist- arskólanum kynntist ég leiklistar- kúltúr sem við þekkjum lítið til hér á landi. Hann er ekki ómerkari en í öðrum löndum en líður fyrir allt það flóð af kvikmyndum og sjónvarpsefni sem berst frá Bandaríkjunum." Annars ætlaði Jóhanna sér ekki endilega að verða leikari. Hún hélt til Illinóis í nám í fjölmiðla- og leik- húsfræði. „Ég var ekki búin að vera lengi þar þegar ég einn kennari minn spurði hvers vegna ég væri að sóa leiklistarhæfileikum mínum í fjöl- miðlafræði, ég ætti frekar að helga mig leiklistinni í listaskólanum við Boston University. Hann væri einn af virtari skólum í Bandaríkjunum og ég ætti að prófa að sækja um. Ég gerði eins og mér var sagt og fékk inni. Ég umtumaðist bókstaflega þegar ég hóf leiklistarnámið. Þessi fjögur ár voru mér opinberun. Við útskrift var ég eini neminn sem hafði fengið einhveija vinnu en það var hlutverk í sjónvarpsþáttum í New York. Þetta var gylliboð, vinnan var vel borguð og það var upphefð að vera boðin vinna, einum nemenda. Vinnan við sjónvarpsþættina varði í hálft ár og var gífurleg reynsla sem ég vildi ekki vera án. En vinnan við sjónvarp sannfærði mig um hvað ég vildi, sem er að vinna í leikhúsi og við kvik- myndir. Mér hefur sýnst raunin vera sú að í bandarísku sjónvarpi skiptir karakter leikarans mestu máli. Þeir sem koma fram í sjónvarpi em því oftar en ekki valdir á götum úti, ólært fólk sem passar inn í ákveðin hlut- verk.“ Heim á leið Frá New York lá leið Jóhönnu til Los Angeles þar sem hún lék m.a. í sjónvarpsþáttunum Skálkar á skóla- bekk (Parker Lewis can’t lose) sem sýndir voru hér á landi síðasta vet- ur. „Það em óvenjulegir þættir og vinnan við þá var skemmtileg. Þá lék ég einnig á sviði, í stuttmynd og sótti tíma í leiklist, maður er aldrei búinn að læra nógu mikið. Þegar ég var í skólanum langaði mig ekkert heim, var á einhveiju mótþróaskeiði gagnvart íslandi. Sú tilhugsun að geta haft atvinnu af þessu úti hreif mig. Þegar skólinn var að baki og ég fór að kljást við hið bandaríska þjóðfélag minnkaði mótþrói minn til muna og ísland varð baðað nýjum ljóma. Fyrir ári rann atvinnuleyfi mitt út, svo ég gat ekki endumýjað það og ég tók það sem merki um það að ég ætti að fara til heim. Hingað kom ég svo og uppgötvaði að ég var með próf sem fáir tóku mark á. Það var hund- fúlt. Sumir virtust telja að ég væri uppfull af bandarískum töktum sem ég hefði lært í sápuóperum. Ég skil vel að fólk hafí haldið þetta en það gerði mér ekkert auðveldara fyrir. Þar að auki þekkti ég ekki til ís- lensks leikhúslífs. En ég sé ekki eft- ir því að hafa farið út, það var ómet- anlegt. Jóhanna segist að sjálfsögðu hafa þurft að sanna sig þegar heim var komið, sýna að hún hefði eitthvað fram að færa og losa sig undan þeirri ímynd sem sjónvarpsvinnan hafði skapað henni. Því hefði ef til vill ekki verið rétt að leika í sjónvarps- auglýsingu stuttu eftir að hún kom hingað. „Þrátt fyrir það lærði ég heilmikið á því. Ég er tilbúin að reyna ýmislegt, því reynslan er svo mikils virði.“ Síðasta vetur las Jóhanna inn á teiknimyndir fyrir Stöð 2, lék í sýn- ingunni Þrusk á Café Sólon Islandus og vann aðeins í útvarpinu. í haust taka við æfingar í Þjóðleikhúsinu en hún fer þar með hlutverk í Skilaboð- askjóðunni. Nú leikur hún hins vegar í tveimur kvikmyndum, lítið hlutverk í Skýjahöllinni eftir Þorstein Jónsson og aðalhlutverkið í útskriftarverkefni Ásgríms Sverrissonar. „Frá því að ég kom heim hafa hlutimir farið hægt og bítandi af stað. Ég er alveg sátt við það, ég get ekki hugsað mér að fást við neitt annað og er reiðubú- in að hafa mikið fyrir því að fá að starfa sem leikari. Ég trúi því einlæg- lega að sem leikari hafí ég eitthvað að gefa.“ En núna er semsagt stutt hlé á samstarfinu. Tíminn verður notaður til að læra meira, í skóla og af reynsl- unni. Svo verður hlegið dálítið og grátið svolítið að nýju með Dario Fo. Námskeið til undirbúnings aukmna okurettinda (leigubifreið, vfirubifreið, bópferðabifreið) verða haldin í Reykjavík og annars stað- ar á landinu þar sem næg þátttaka fæst. Umsóknarfrestur er til 20. sept. nk. Ökuskóli Íslands hf.r Dugguvogi 2, 104 Reykjavík. Sími 683841. (Geymið auglýsinguna) B 13 /---------------------------------------\ Ég hef opnað sálfræöistofu á Laugavegi 105, Reykja- vík, og veiti alhliða sálfræðiþjónustu, ráðgjöf og með- ferð fyrir einstaklinga og ijölskyldur. Af sviðum sem ég hef sérstaka reynslu af að sinna má nefna: ★ Vandamál tengd áfengi og öðrum vímuefnum. ★ Aðstandendur alkóhólista. ★ Erfiðleikar unglinga. ★ Uppeldisráðgjöf til foreldra. Viðtalspantanir í síma 91-628737. Einar Gylfi Jónsson, sálfrœdingur. FYRIR LÆGRA VERÐ *58 kr,: Verð á 1 mínútu slmtali (sjálfvirkt val) til Þýskalands á dagtaxta m.vsk. * 68 kr.: Verð á 1 mínútu símtali (sjálfvirkt val) til London á dagtaxta m.vsk. *51 kr.: Verð á 1 minútu símtali (sjálfvirkt val) til Parísar á iriæturtaxta m.vsk. *64,50 kr.: Verð á 1 mínútu slmtali (sjálfvirkt val) til New York á næturtaxta m.vsk. *98 kr.: Verð á 1 m| (sjálfvlrkt val) til ítal dagtaxta m.vsk. Þa5 kostar miniia cn þig grunar aó hringja til útlanda HRINGDU NIJNA PÓSTUR OG SÍMI

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.