Morgunblaðið - 02.10.1993, Blaðsíða 36

“1
36
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. OKTÓBER 1993
Þessi gólfdúkur hentar sér-
staklega vel með tilliti til
þess að börn eru á heimilinu.
Sjúklingar sem þjást af
minnisleysi eru alltaf beðnir
að greiða fyrirfram. Því
miður.
HÖGNI HREKKVISI

S I /VT|
, E6 HELÞ AE> þAO SÉO AV> TALA SAMAN • '
BEEF HL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Skemmdar star fsemin
í heilbrigðiskerfinu
Frá Aðalheiði Jónsdóttur:
Hér hefur margt verið að gerast
á síðustu tímum sem vert er að hug-
leiða og meta að verðleikum, ef fólk
vill lifa í heilbrigðu og réttlátu samfé-
lagi. Vítt og breitt um þjóðfélagið
gýs upp spilling, athyglisvert er að
kratarósimar þrífast þar einkar vel.
— í tíð þessarar ríkisstjómar hafa
kratar hreiðrað um sig víðsvegar í
kerfinu, — hæfileikar skipta ekki
máli, kratar skulu það vera. Ömur-
legast er að oft er um æviráðningu
að ræða, svo að hætt er við að kratar
geti enn um sinn haft óskemmtilega
mikil áhrif á þjóðfélagsgerðina, þótt
þeir hverfi úr ríkisstjóm.
Svo virðist sem kratar hafi haft
forystu í að umtuma og rústa vel-
ferðarkerfinu og finna upp nýjar og
nýjar leiðir til að spilla kjörum hinna
verst settu. — En Islendingar geta
sjálfum sér .um kennt. Margir áratug-
ir em síðan Alþýðuflokkurinn átti
að geispa golunni.
Sumir gerðu sér vonir um að
skárra ástand mundi skapast í heil-
brigðismálum, þegar eðalkratinn úr
Hafnarfirði tillti bossa sínum í stól
heilbrigðisráðherra. En líklega hefur
Guðmundur Árni haft öllu meiri hug
á utanlandsferðum og dagpeningum
en að ráða bót á skemmdarverkum
fyrirrennara síns og flokksbróður,
því að aldrei hefur hjól heilbrigðis
kerfisins snúist með meiri hraða
rangsælis en nú: Nýir skattar á sjúkl-
inga, heilsukort og annað slíkt, sem
þú borgar eða þú færð enga sjúkra-
húsvist hvað sem við liggur nema
greiða allt að fullu. — Islendingar
hafa talið fram að þessu að það
væri ekkert gustukaverk, þótt ríkið
héldi uppi heilbrigðiskerfinu, þá fjár-
muni, sem til þess færu, hefðu skatt-
borgaramir greitt gegnum tíðina og
væru alltaf að greiða.
fram á næsta þingi hveijir styðja
heilbrigðisráðherrann, nema hann
verði búinn að ganga frá öllu áður
en þing kemur saman og Guðmundur
Árni geti gert allt upp á sitt eindæmi
eða ódæmi eins og utanríkisráðherra.
í öllu þessu kratafargani væri
gaman að skoða örlítið biðlaunabatt-
eríið, sem er svo rausnarlegt við sína
menn að það kann sér ekkert hóf
að margra dómi, ef vinnuveitendur
í einkageiranum væru svo örlátir við
sitt fólk væru engir láglaunahópar
til á íslandi.
Sagj, er að biðlaun Guðmundar
Árna séu tæpar 300 þús. kr. á mán-
uði. Biðlaun miðast reyndar við að
menn þurfi að bíða eftir að fá starf, •
en það er eins og menn eigi erfitt
með að átta sig á því.
Spillingin slær um sig
Biðlaunabatteríið
Enginn flokkur hefur sýnt annan
eins fantaskap í velferðarkerfinu sem
kratar. — En væntanlega kemur það
Samfundur fermingarbama í
Olafsvallakirkju á Skeiðum
Frá Axel Arnasyni
Það er von mín og ósk að koma
á sérstökum samfundi ferming-
arbama Stóra-Núpsprestakalls
fýrsta sunnudag í október ár hvert
héðan í frá, eins konar dag endumýj-
unar játningar og einnig til að huga
sérstaklega að því sem játað var á
fermingardeginum. Þessi stund sem
verður, er og tækifæri til að koma
saman til samfundar og samfélags
Guðs og manns.
Fermingarundirbúningur hefst
þann sama dag í prestakallinu. Ferm-
ingarböm er fermast í Ólafsvalla-
kirkju ogStóra-Núpskirkju árið 1994
taka þá á móti Biblíum sem söfnuð-
irnir gefa þeim.
Ég vil því sérstaklega hvetja ferm-
ingarböm liðinna ára til að fjölmenna
og taka einhvern með sér til kirkj-
unnar til að eiga uppbyggjandi stund
við borð Drottins. Hún hefst kl. 14.
Á næsta ári verður samfundur I
Stóra-Núpskirkju í Gnúpveijahreppi.
Ólafsvallakirkja á Skeiðum er um
80 km frá Reykjavík. Altaristafla
kirkjunnar er máluð af listamannin-
um Baltasar. Hún er áhrifarík mynd
sem dregur fram merkingu altarisins
í kirkjunni og nærveru Jesús við
borðið sem hann hefur blessað. Þátt-
taka í hinni heilögu máltíð verður
mönnum ljós. Hún er því kjörinn
sunnudagsbíltúr fyrir þá sem utan
sóknanna búa og vilja huga sérstak-
lega að játningu sinni.
AXEL ÁRNASON,
sóknarprestur,
Stóra-Núpsprestakalli.
Alltaf leggur leiðan daun af spill-
ingunni en átakanlegast er þó þegar
hún blómstrar innan veggja Alþing-
is. — Fjölmiðlar hafa allmikið rætt
um biðlaun að undanförnu, bæði bið-
laun Guðmundar Áma svo og biðlaun
þeirra krataþingmanna sem sögðu
upp þingmennsku til að ganga inn í
önnur störf. Svo var helst að heyra
að eitthvað merkilegt væri að ger-
ast, því að þeir hefðu hafnað biðlaun-
um. Undarlega að orði komist, að
þeir hafi hafnað. Er það rétt máls-
meðferð að tala um að hafna því sem
menn eiga engan rétt á. Guðmundi
Árna fannst reyndar ólíku saman að
jafna, þar sem þeir hefðu allir fengið
betur launuð störf en þeir áður höfðu
hann aftur á móti lægri laun. — En
til þess að fá vinnufrið við að bæta
ástandið í heilbrigðiskerfinu ætlaði
hann að afsala sér biðlaunum!!
Varla trúi ég öðru en Vigdís for-
seti fylgist með öllu því sem þessir
menn gera fyrir þjóð sína, svo fram-
arlega sem hún er á landinu og veiti
þeim fálkaorðu. Það er alltaf yndis-
legt að fá að veita heiðursmerki eins
og allir vita.
AÐALHEIÐUR JÓNSDÓTTIR,
Kaplaskjólsvegi 55,
Reykjavík.
Víkveiji skrifar
Sparnaður er það, sem allir leggjá
áherzlu á nú um þessar mund-
ir. Tekjur þjóðarinnar og fólksins í
landinu dragast saman og þá er
ekki um annað að ræða en að draga
úr útgjöldunum á móti, enda litlir
sem engir möguleikar til að auka
tekjurnar með yfírvinnu eða öðrum
slíkum hætti. Þetta er sjálfsagður
hlutur í heimilishaldi hverrar fjöl-
skyldu og gengur væntanlega vel
hjá flestum. Fólkið heimtar einnig
sparnað hjá hinu opinbera, en þá
vandast málið. Sparnaður þar á bæ,
kemur nefnilega niður á fólkinu.
Minni vinna verður í boði og sérrétt-
indin eru skorin niður. Það vill svo
til að starfsfólk hins opinbera hefur
í mörgu notið ýmissa sérréttinda
umfram almenning í landinu og má
þar nefna ódýr rnötuneyti og sér-
staka dagvist barna á ríkisspítölum.
Sú einkennilega aðferð hefur verið
notuð í kjaramálum opinberra starfs-
manna að halda grunnlaunum þeirra
niðri, en bæta lág laun upp með
ýmsum fríðindum og óunninni yfir-
vinnu. Þegar þenslan ríkti í þjóð-
félaginu, var sérstök dagvistun við
ríkisspítalana notuð til að laða konur
í vinnu þar, en fram hefur komið
að spítalarnir hafi greitt um 30.000
krónur á ári með hveiju barni í dag-
vist á vegum þeirra. Þarna verður
hið opinbera við kröfunni um að
spara í rekstrinum, en þá bitnar
sparnaðurinn á fólkinu, sem sparn-
aðarins krefst og allt verður vit-
laust. Hér ríkir nefnilega gamla góða
viðkvæðið, sparnaður á að bitna á
öðrum en mér. Þetta mál snýst enn
fremur um það, að mati Víkveija,
af afnema óeðlileg fríðindi opinberra
starfsmanna, hvar í hópi sem þeir
eru. Opinberir starfsmenn eiga að
sitja við sama borð og aðrir, fá sín
laun og lifa af þeim eftir beztu getu,
og vafalaust mættu laun margra
þeirra vera hærri.
xxx
um“ úr fjarlægð, í stað þess að leita
samvinnu við fólkið um úrlausnir
vandasamra mála.
xxx
Ahinn bóginn er það svo til marks
um enn eitt klúðrið hjá valda-
mönnum þessarar þjóðar, að starfs-
fólk dagvista ríkisspítalanna fær
fyrst að vita það í fjölmiðlum að til
stendur að segja því upp. Það er
eins og okkar háu herrar hafi dreg-
ið einhvers konar múr milli sín og
fólksins og vilji helzt sitja í fíla-
beinsturni sínum og stjórna „puplin-
Talandi um sparnað hins opin-
bera má svo benda á að um
11 manns frá ríkinu og bönkunum
sóttu ársfund Alþjóðabankans og
Alþjóðagjaldeyrissjóðsins í Washing-
ton í Bandaríkjunum á dögunum.
Kostnaður við för þeirra liggur ekki
fyllilega ljós fyrir, en þar koma til
flugfargjöld og uppihaldskostnaður.
Tvær milljónir króna er þó líklega
ekki fjarri lagi. Hæpið má telja að
nauðsynlegt hafi verið að senda allan
þennan flokk manna vestur um haf
til að sækja tvær ársskýrslur. Vilji
menn ekki nota póstþjónustuna,
hefði líklega verið nóg að senda einn
eftir bunkanum og dreifa honum svo
hér heima. Þó má reyndar gera ráð
fyrir því að menn hafi sinnt einhveij-
um öðrum erindum í þessari för.
Þess má líka geta að miðað við
höfðatölu, hefði þátttaka Banda-
ríkjamanna á þessum ársfundum
verið um 11.000 manns, þar sem sú
mikla þjóð er þúsund sinnum fjöl-
mennari en við.
í
í
í