Morgunblaðið - 14.12.1993, Blaðsíða 56
56
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. DESEMBER 1993
Heilsupakkinn sjö sjö
• 5 tíma nudd hjá menntuðum nuddurum.
• 10 tíma ljós í frábærum ljósabekkjum.
• 2 mánuðir í líkamsrækt fyrir
kyrrsetufólk og byrjendur.
Sérstakur stuðningur fyrir þá, sem vilja leggja af
• Allt þetta fyrir kr. 7.700,-.
• Kjörorð okkar er vöðvabólga og stress, bless.
Láttu DHL sjá um
jólasendingar þínar
til útlanda.
WOnUJWtDE EXPRESS ®
DHL Hraðflutningar hf.
Skeifan 7, sími 689822, fax 689865
Sérstakt jólapakkatilboð!
Hafðu samband í síma
Bjarni Ara og Stormsker/Ör-ævi
I minningn meistarans?
Hljómplötur
Sveinn Guðjónsson
Ég hef alltaf haft lúmskt gam-
an af tiltektum Sverris Storm-
skers á tónlistarsviðinu og oft
hefur honum tekist að koma
mönnum skemmtilega á óvart. Á
nýrri plötu, Ör-ævi, sem hann
sendir nú frá sér ásamt söngvar-
anum Bjarna Arasyni, kemur það
kannski helst á óvart að Sverrir
er hér að fást við tónlistarform
sem var i tísku nokkrum árum
áður en hann fæddist, á gullaldar-
árum rokksins. Það kann því að
bögglast eitthvað fyrir mönnum
hvaða erindi slík tónlist á við al-
menning nú á ofanverðri tuttug-
ustu öld, en mér dettur helst í hug
að þeir félagar séu að heiðra
minningu meistarans, rokkkóngs-
ins Elvis Presley, kannski í tilefni
af því að á þessu ári var stofnað-
ur aðdáendaklúbbur kappans hér
á landi.
Á plötunni eru 12 lög, flest
hugljúfar ballöður af gamla skól-
anum, sem hefðu ef til vill slegið
í gegn ef Elvis sjálfur væri enn á
meðal okkar til að koma þeim á
framfæri. Bjami hefur hins vegar
ekki þann hlustendahóp sem til
þarf til að vekja alþjóðlega at-
hygli á þessum nostalgíu-verkum
Sverris, þó Bjarni sanni enn og
aftur á þessari plötu að hann er
frábær söngvari. Það er eiginlega
synd að ekki skuli hafa tekist að
finna rödd Bjama þann farveg
sem dugað gæti honum til varan-
legra vinsælda og viðurkenningar,
því hann á það fyllilega skilið.
Við þetta má kannski bæta orðum
Sverris sjálfs um Bjama: „Hvern-
ig er annað hægt en að fá trú á
söngvara sem útgefendur hafa
ítrekað hafnað undanfarin þijú
ár, eða frá þvi ég klæðskerasaum-
aði þessi lög fýrir hann? Það hlýt-
ur bókstaflega að vera eitthvert
vit í slíkum söngvara. Reyndar
var trú mín á Bjarna áður komin
til, en ekki dofnaði hún við þessar
undirtektir spekinganna í útgáfu-
verksmiðjunum."
Hvað sem þessum orðum líður
má hins vegar færa rök að því
að ef til vill voru það mistök við
gerð þessarar plötu, að Sverrir
skuli ekki hafa notað tækifærðið
til að fínna nýja fleti á þeim mögu-
leikum sem rödd Bjama býður upp
á, í stað þess að þröngva honum
eina ferðina enn inn í gamla Pres-
ley-rammann. En kannski vill
Bjami sjálfur hafa þetta svona
og eflaust eru þeir fjölmargir
aðdáendur Sverris, Bjarna og El-
vis sem fagna þessum efnitökum.
Og staðreyndin er sú að það má
vel hafa gaman af þessari plötu,
sérstaklega fýrir þá sem enn em
með hugann vestur í Memphis.
Þarna er nefnilega að fínna nokk-
ur prýðileg lög í þeim gamla, góða
anda og Sverri tekst víða vel upp
í textagerðinni, með hnyttilegu
orðalagi og meinfýsnu háði eins
og hans var von og vísa.
Lokahnykkurinn á plötunni er
svo gamli „Platters-standardinn",
Smoke gets in your eyes, og fer
Bjarni á kostum í túlkun sinni á
laginu. Hefði það lag sprottið al-
skapað með þessum hætti úr höfði
Sverris sjálfs hefði það líklega
dugað þeim félögum báðum til
heimsfrægðar. En þar liggur ein-
mitt hnífurinn í kúnni, 0 þetta
með „ef“ og „hefði“...
Móeiður Júníusdóttir/Lögin við vinnuna
Að skera sig úr meðalmennskunni
Þegar Móeiður Júníusdóttir
kom fyrst fyrir augu og eyra
landsmanna í sjónvarpi varð uppi
fótur og fit. Þetta var í söngva-
keppni framhaldsskólanna,
skömmu eftir kvöldmat og landinn
lá værðarlega á meltunni, gjösam-
lega óundirbúinn undir slík tilþrif
í framkomu og raddbeitingu.
Flestir vom á því að stelpan væri
bara að grínast og tóku ró sína á
ný. Síðar hefur þó komið í ljós
að Móeiði var fúlasta alvara. 0g
þótt eitthvað hafí dregið úr
glannalegustu munngeiflunum,
villtustu augngotunum og dýpsta
strigabassanum hefur Móeiður
haldið allvel þeim stíl, sem hún
markaði sér þama um haustið
þegar hún var í menntó.
Sviðsframkoma Móu er hlut.i
af þeirri ímynd sem hún hefur
skapað sér. Fyrir utan að vera
glæsileg tilsýndar, hefur stúlkan
yfír sér þann sviðssjarma sem
þarf til að skera sig úr meðal-
mennskunni. Þess vegna fær mað-
ur talsvert meira út úr söng henn-
ar með því að horfa á hana um
leið og maður hlustar. Ég var svo
heppinn að vera viðstaddur út-
gáfutónleika Móeiðar á Borginni,
þegar hún kynnti nýju plötuna
sína Móa syngur lögin við vinn-
una, og sú skemmtilega upplifun
hefur vissulega sitt að segja þegar
maður fer svo að hlusta á sjálfa
plötuna heima í stofu. Ekki þar
fyrir að platan stendur fyllilega
fyrir sínu ein og sér og markar
glæsilegt upphaf á ferli þessarar
ungu söngkonu, sem væntanlega
á eftir að verða bæði langur og
litríkur.
Platan hefur að geyma 16 lög,
sem flest eru gamlir „djass- og
dægurstandardar" frá fyrri tíð.
Undirleikinn annast ungir og
bráðefnilegir piltar, sprenglærðir
úr Berklee og öðram bandarískum
tónlistarháskólum og er ánægju-
legt að vita af slíkum efnivið á-
okkar litla og kalda Iandi. Kjartan
Valdimarsson leikur á píanó og
er, þrátt fyrir ungan aldur, nú
þegar orðinn okkar besti djass-
píanisti, ásamt Eyþóri Gunnars-
syni. Hinir þrír, Þórður Högnason
á bassa, Matthías Hemstock á
trommur og Jóel Pálsson á saxa-
fón og klarinett, standa líka vel
fyrir sínu, einkum þó Þórður, sem
sýnir víða afburða góð tilþrif. Ég
er hins vegar ekki alveg sáttur
við „trommusándið" í öllum lög-
unum og hefði Matthías að ósekju
mátt nota burstaslátt í anda Guð-
mundar „papa-jass“ Steingríms-
sonar í fleiri lögum á plötunni.
Jóel, sem reyndar er hvergi getið
á plötuumslagi, fer snyrtilega með
sína parta, en á eftir að slípast og
í sumum lögunum hefur maður á
tilfinningunni að hann sé enn dá-
lítið bundinn af nótnablöðunum
frá Berklee. Hann mætti gefa
örlítið meira af sjálfum sér í
spunaköflunum, en eflaust kemur
það allt með aðeins meiri reynslu.
Þegar á heildina er litið er undir-
leikurinn þó í góðu lagi og gefur
lögunum þann létt-djassaða blæ
sem til er ætlast.
Móeiður fer yfirleitt mjög vel
með lögin þótt sums staðar örli
aðeins fyrir tilgerð, sem í rauninni
er bara hluti af hennar stíl. Per-
sónulega fínnst mér hún best í
rólegu lögunum og túlkun hennar
á Piaf-perlunni La Vie en Rose
er snilld. Hins vegar ofgerir hún
í Vorvísum Hallbjargar Bjarna-
dóttur og Prúðuleikaralaginu
Mah, na, mah, na, og hefðu þessi
tvö lög mátt missa sín að mínu
mati. En þegar á heildina er litið
getur Móa vel við unað og er full
ástæða til að óska henni til ham-
ingju með vel heppnað verk.
Dröfn og Ásgeir Reykjanes-
meistarar í tvímenningi 1993
Brids_____________
Arnór G. Ragnarsson
Dröfn Guðmundsdóttir og Ásgeir
Ásbjömsson urðu Reykjanesmeist-
arar í tvímenningi en mótið fór
fram sl. helgi í Njarðvíkum. Mjög
góð þátttaka var í mótinu. 36 pör
spiluðu og komust færri að en vildu
þ.e. eftir að skráningu lauk.
Dröfn og Ásgeir hlutu 145 stig yfír
meðalskor en spilaður var 28 umferða
barometer. Þekktar kempur, Vilhjálm-
ur Sigurðsson og Ármann J. Lárusson
urðu í öðru sæti eftir að hafa leitt
mótið fyrstu umferðirnar en lokastað-
an varð annars þessi:
Dröfn - Ásgeír M5
Vilhjálmur-Armann 117
GarðarGarðarsson-EyþórJónsson 115
ÞórðurBjömsson-ErlendurJónsson 114
Stefanía Skarphéðinsd. - RagnheiðurTómasd. 101
Sturlaugur ólafsson - Gunnar Guðbjömsson 85
Guðbrandur Guðjohnsen - Magnús Þorkelsson 76
ÞorvaldurÞórðarson-GuðmundurÞórðarson 75
Keppnisstjóri og reiknimeistari var
Einar Sigurðsson.
Morgunblaðið/Arnór
Sigurvegararnir i Reykjanes-
mótinu í tvímenningi, Dröfn Guð-
mundsdóttir og Ásgeir Ásbjörns-
son, spila gegn Suðurnesjamönn-
unum Kjartani Sævarssyni og
Guðjóni Jenssen. Á minni mynd-
inni spila Ármann og Vilhjálmur
Sig. gegn Guðnýju Guðjónsdótt-
ur og Guðrúnu Jóhannesdóttur.