Morgunblaðið - 11.05.1994, Side 38

Morgunblaðið - 11.05.1994, Side 38
38 MIÐVIKUDAGUR 11. MAÍ 1994 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ RAGNAR MAGNÚSSON tRagnar Magn- ússon var fædd- ur í Reykjavík 22. september 1920. Hann lést á heimili sínu í Reykjavík 3. maí 1994. Foreldr- ar hans voru Magn- ús Theodór Bene- diktsson og Björg Guðmundsdóttir og áttu þau fjögur börn fyrir: Jón, Magnús Björgvin, Sigurstein og Svövu. Fyrri kona Ragnars var Elín Sessejja Guðmundsdóttir (f. 5.3. 1920, d. 14.9.1982). Börn þeirra eru Gunnlaugur Óskar, Helga Rósa og Ragnar. Seinni kona Ragnars, Ingibjörg Margrét Jónsdóttir (f. 3.6. 1923), lifir mann sinn. Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju í dag. í DAG er kvaddur hinstu kveðju vinur okkar hjóna, Ragnar Magnús- son forstjóri. Dauðinn kemur alltaf á óvart; við eigum hans aldrei von, síst til vina. Fyrir u.þ.b. hálfum mánuði fórum við Ragnar saman á söngæfíngu hjá Gömlum Fóst- bræðrum, sem hann hafði hlakkað mjög til. Hann fór til að hitta vini sína og söngbræður, syngja með þeim og blanda við þá geði, en það var hans líf og yndi. Það kom mér á óvart þegar hann vék að því á leiðinni þangað, að þetta gæti alveg eins verið í síðasta sinn sem hann yrði þessarar gleði að- njótandi. Mér fannst það fráleitt. Við eldri kórfélagar áttum sam- an mjög ánægjulega kvöldstund. Ragnar var ánægður á heim- leiðinni, létt yfír honum og bjart þegar við kvöddumst við heimili hans að æfingu lokinni. Ragnar Magnússon átti að baki langt og farsælt söng- og fé- lagsstarf með Karla- kómum Fóstbræðmm. Hann gekk í kórinn árið 1955. Söngrödd hans var sterk og blæfögur baritón-rödd, enda söng hann ávallt I. bassa í kómum og var ein af traustustu stoðum þeirrar kórraddar á meðan hans naut þar við.. Störf hans að félags- málum kórsins vom ekki síðri. A fyrri ámm starfaði hann í flestum nefndum kórsins, en síðar var hann kosinn í varastjóm hans og var formaður Karlakórsins Fóstbræðra á áranum 1968- 1970. Ragnar var einn þeirra sem í upphafí var valinn í hóp Fjórtán Fóstbræðra árið 1964 og söng með þeim þar til þeir hættu að syngja saman að loknu löngu, öflugu og afar skemmtilegu söngstarfi til fjár- öflunar fyrir kórinn. Að lokum skal það áréttað að hann starfaði í félaginu Gamlir Fóstbræður þar til yfír lauk, eins og áður er nefnt, og naut þeirra samfunda mjög. t Faðir okkar, GUNNAR HJÁLMARSSON skipstjóri, Akralandi 3, Reykjavik, lést 9. þessa mánaðar. Fyrir hönd annarra ættingja, Inga Birna Gunnarsdóttir, María H. Gunnarsdóttir, Gunnar Haukur Gunnarsson. t Hjartkær móðir okkar, HREFNATYNES, lést 10. maí. Ásta, Otto og Jón. t Ástkær móðir mín og tengdamóðir, MARGRÉT J. LILLIENDAHL, Birkivöllum 15, Selfossi, lést á Ljósheimum, Selfossi, 9. maí sl. Jarðarförin auglýst síðar. Gústaf Lilliendahl, Anna María Lilliendahl. t Minningarathöfn um eiginmann minn, föður okkar, tengdaföður og afa, ANDRÉSKONRÁÐSSON, Skúlagötu 17, Borgarnesi, fer fram í Borgarneskirkju laugardaginn 14. maí kl. 10.30. Jarðsungið verður frá Hólmavíkurkirkju sama dag kl. 17.00. Kristín Sigurðardóttir, Sæunn Andrésdóttir, Sigurður Sigurðsson, Guðrún Andrésdóttir, Magnús Hallfreðsson, Konráð Andrósson, Margrét Björnsdóttir, Anna María Andrésdóttir, Aðalheiður G. Andrésdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. —— ......I ■■■■——— Ragnar lauk gagnfræðaprófi og stundaði sjómennsku til 21 árs ald- urs. Frá þeim tíma starfaði hann við verslunarstörf og veitingarekst- ur. Hann var forstjóri veitingahúss- ins Röðuls í Reykjavík um árabil. Ragnar var heimsmaður með fág- aða framkomu. Hann hafði létta lund og átti auðvelt með að um- gangast fólk. Hann hafði óvenju- lega ljúfa, frjóa og skemmtilega frásagnargáfu og var gleðiauki öll- um sem umgengust hann. Hann var því réttur maður á réttum stað. Það átti einnig við í Karlakómum Fóstbræðmm, en þar bar fundum okkar fyrst saman. Við urðum fljótt hinir bestu kunningjar og síðar tókst með okkur vinátta sem aldrei bar skugga á. Fátt sameinar menn og bindur sterkari vináttuböndum en sú sam- vinna og samstarf sem fram fer í karlakómum. Sum verða sterkari en önnur, eins og vill verða. Konur Fóstbræðra hafa alltaf unnið mikið starf fyrir kórinn. Elín Guðmunds- dóttir, fyrri eiginkona Ragnars, og kona mín urðu fljótlega miklar vin- konur og urðu því samskipti okkar og þeirra hjóna enn nánari. Heimili þeirra var sannkallaður rausnar- garður, enda bæði gestrisin og veit- ul með afbrigðum. Þar áttum við og fjölskylda okk- ar margar góðar stundir og þá ekki síður á fjölmörgum ferðalögum hér- lendis og erlendis. Þær unaðsstund- ir gleymast aldrei. En þessar góðu samvemstundir okkar stóðu of stutt, því Elín lést árið 1982. Hún var höfðingskona og sannur vinur. Við söknum hennar sárt. Síðari kona Ragnars er Ingibjörg Jónsdóttir, en hún hafði áður misst mann sinn, Gunnlaug Ólafsson, bif- reiðastjóra, sem lést langt um aldur fram. Milli þessara tveggja heimila var áratuga vinskapur og þær Elín og Ingibjörg voru bestu vinkonur. Það er flestum okkar minnisstætt hvað Ingibjörg lét sér annt um Elínu í erfíðum veikindum hennar og dauðastríði. Nokkrum árum síðar gengu þau Ingibjörg og Ragnar í hjónaband, sem var hið farsælasta. Áður fór Ragnar að kenna hjartasjúkdóms og gekkst undir aðgerð vegna þess. Þá dapraðist sjón hans mjög í seinni tíð. í veikindum Ragnars á liðnum árum hefír Ingibjörg verið stoð hans qg stytta og létt honum lífíð með umhyggju og ástúð. Eins og getið er um á undan minningargreinum þessum eignað- ist Ragnar þijú böm með fyrri konu sinni. Öll vom börnin föður sínum góð og hjálpleg, ekki síst í veikind- um hans á undanförnum ámm. Þau og makar þeirra vora honum afar kær og þá ekki síður barnabörnin, sem hann unni mjög og lét sér annt um. Góður drengur er genginn. Minn- ingamar um góðan vin munu lifa í huga okkar. Frú Ingibjörgu, börnum Ragn- ars, bamabörnum og öðmm að- standendum sendum við innilegar samúðarkveðjur. Megi Guð gefa ykkur styrk og æðraleysi og lýsa ykkur veginn. Þá skulu hér fluttar hugheilar samúðarkveðjur frá Fóstbræðram. Annie og Þorsteinn R. Helgason Erfídnkl\jur (iktsileg kaílí- hlaðborð íallegir stilir og mjög góð þjónustiL Uþplýsingar ísúna22322 FLUGLEIÐIR i>-imn>i/v iibb.l iiaii) Ég vil hér fáum orðum minnast vinar míns Ragnars Magnússonar. Þótt aðeins séu liðin um tíu ár frá því Ragnar og Ingibjörg móðir mín, gengu í hjónaband eftir lát fyrri maka sinna, hafa fjölskyldur okkar þekkst í áratugi, því Ragnar og Elín, fyrri kona hans, voru góð- vinir foreldra minna. Samneyti fjöl- skyldnanna var töluvert á tyllidög- um, allt frá bamaafmælum til stór- hátíða, um árafjöld, að ég tali nú ekki um ferðalög. Ég minnist því Ragnars frá æskudögum mínum, minnist glað- værðar hans og uppátækja, sem heilluðu okkur strákana. í mínum huga var hann fjölskylduvinur, sem ætíð flutti með sér bros í húsið, hafði óspart á takteinum gamán- sögur og eftirhermur, og ekki síst sanna góðvild og vináttu. Á margan hátt vom þeir ótrúlega líkir vinirn- ir Ragnar og pabbi, með þessa léttu lund og bjartsýni, eins ólíkir menn og þeir annars vom. Eitt af því sem sameinaði þá vinina var óbilandi áhugi á stangveiðum, og fóra þeir marga veiðiferðina saman. Einmitt núna fyrir fáum dögum var Ragnar að segja mér gamlar veiðisögur, lýsa fyrir mér aðstæðum og veiði- brellum. Það lýsir honum vel að í flestum frásögnum var það einhver annars sem hafði fengið þann stóra eða flesta fískana, en öll broslegu eða klaufalegu atvikin höfðu hent hann sjálfan. Ég er ekki viss um að þetta hafi verið alveg rétt, en svona fundust honum veiðisögurn- ar bestar og skemmtilegastar til frásagnar. Það var svo auðvelt að hrífast með honum og taka undir bros og hlátur, hvergi til kaldhæðni né aðfínnsla í garð nokkurs manns. Ragnar fór ekki margar veiðiferð- irnar hin síðustu árin, eftir að sjón- in fór að bila, en þó bar það við, en ég veit hann saknaði þess að geta ekki notið útivistar á árbakk- anum með sama hætti og fyrr. Hljómlist, og þá ekki síst söng- ur, átti stóran þátt í lífi Ragnars, og veit ég að aðrir munu geta áhuga hans og starfa á þeim vett- vangi. Fyrir mér var hann einlægur en gagnrýninn aðdáandi fagurra lista á mörgum sviðum, og naut hann þess að hafa fagra og vel unna hluti í kringum sig, einnig eftir að hann var nær hættur að geta notið þess að horfa á þá. Ég og fjölskylda mín þökkum fyrir það að hafa fengið að deila dögum með Ragnari Magnússyni, og sendum börnum hans, tengda- börnum og barnabörnum, og þér, elsku mamma, okkar innilegustu samúðarkveðjur. Ragnar hlýtur nú laun fyrir sanna trú sína og bíður okkar með- al vina sinna handan markanna. Guð blessi minningu hans. Grettir Gunnlaugsson. Við minnumst afa okkar ekki bara sem góðum afa, heldur líka sem félaga og vinar. Þó að það fyrsta sem kemur í huga okkar þegar við minnumst hans sé hversu glaður, skemmtileg- ur og hress hann var, þá var hann einnig mjög hjartahlýr, góður og alltaf tilbúinn til að gefa góð ráð. Hann hafði þann einstaka hæfí- leika í öllum þeim vandamálum sem upp komu að halda lífsgleðinni og sjá ljósu punktana. Mest stendur upp úr þegar sjón hans fór hrak- andi og hann varð allt að því blind- ur, hversu duglegur hann var að lifa lífinu glaðlega. Hann var vanur að taka gula vagninn niður í miðbæ, til að fara sinn daglega rúnt í gegnum bæinn. Þá féllu nokkur vel valin orð um borgarstjóra þegar upp voru settir litlir grænir ljósastaurar í miðbæn- um og sagði afi að það hefði alla- vega mátt hafa staurana appelsínu- gula. Þetta er aðeins eitt lítið dæmi um það hvemig afa tókst að sjá ljósu punktana í öllu. Eftir að Ella amma dó, giftist afí yndislegri konu, sem við köllum ömmu Maggý og hefur hún reynst honum, sem okkur, mjög vel í gegn- um árin og vottum við henni okkar dýpstu samúð. Hafðu þökk elsku afí. Afabörn. HARALDUR GUNNLA UGSSON + Haraldur Gunn- laugsson var fæddur að Kolgili í Víðidal 6. júlí 1908. Hann lést I Land- spítalanum 30. apríl 1994. Foreldr- ar hans voru Gunn- laugur Daníelsson og Ogn Auðbjörg Grímsdóttir. Al- systkini hans voru Ingibjörg, f. 1902, Kristín, f. 1903, Björn, f. 1904, Sig- ríður, f. 1906, og Daníel Grímur, f. 1911. Þau eru öll látin. Ogn Auðbjörg dó frá eiginmanni og ungum börnum. Gunnlaugur kvæntist aftur Sigrúnu Jóns- dóttur og eignaðist með henni þijú börn, Agnar, f. 1915, Ing- var, f. 1917, báðir látnir, og Ásu sem búsett er á Akranesi. Utför Haralds verður gerð frá Fossvogskirkju í dag. HALLI frændi, eins og ég kallaði hann, fór ungur að heiman og vann við hin ýmsu störf. Á stríðsárunum fór hann til Ameríku og lærði þar kvikmyndasýningarstjóm. Þegar hann kom heim aftur hóf hann störf hjá bögglapóstinum og starfaði þar meðan vinnuþrek entist. Halli var ógiftur og barnlaus og bjó lengi á Grettisgötu 92 í Reykjavík þar sem ég bjó einnig um tíma. Halli var heimsborgari og ævin- týramaður og sagði enginn eins fyndnar og skemmtilegar sögur og hann. Maður horfði agndofa á stórt og mikið frímerkjasafn hans, kín- verskat- korkmyndir, , handunnin teppi frá Albaníu og Afganistan, myndir frá Júgóslavíu, Rússlandi, Ungveijalandi og fleiri löndum. Halli hafði mikla ævintýraþrá og ferðaðist um allan heim. Ég á aldrei eftir að gleyma sögum hans um kónga, drottningar og prinsessur. Á ferða- lögum sínum kynntist hann fjölda fólks sem hann skrifaðist á við í mörg ár. Halli var einstak- lega góður og gjaf- mildur. Eftir að ég eignaðist fjöl- skyldu sendi hann mér fullan poka af ávöxtum og hangikjötslæri fyrir hver jól. Dæmigert fyrir gjafmildi Halla er að ég gaf honum peysu í afmælisgjöf. Nokkram dögum síðar hitti ég hann og spurði hvort peys- an væri ekki góð. Jú, hann kvað svo vera en sagðist ekki eiga hana lengur, það hafði nefnilega komið til hans maður sem átti enga peysu svo hann gaf honum peysuna. Sér- stakt yndi hafði Halli af því að fara í réttirnar á Kolgili og hitta systk- ini sín sem þar bjuggu. Halli var mjög greindur maður, hann var mjög reffilegur karl, virðulegur með hatt og í mokkajakka. Á skilnaðarstundu koma upp í hugann ótal minningabrot. Ef efst í huga mér era samverustundirnar sem aldrei gleymast, hlý orð og óskir á tímamótum, gamanyrði á gleðistundum. Guð blessi minningu Haraldar Gunnlaugssonar. Jón Albert. -lij (ílOjCj figainbíiifio fttWE89(j fiþl

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.