Morgunblaðið - 11.05.1994, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 11. MAI1994
BREF TIL BLAÐSINS
STARFSMENN Sendibílastöðvarinnar Þrastar söfnuðu 200 þús-
und krónum til styrktar Barnaspítala Hringsins.
Hugleiðing um
fréttamat fjölmiðla
Frá Hilmari Vigfússyni:
FYRIRTÆKI það sem ég vinn hjá
og á hlut í varð 40 ára hinn 5. maí
sl. í tilefni af þessum tímamótum
ákváðum við í stjórn fyrirtækisins
að safna peningum meðal starfs-
manna og gefa þá Barnaspítala
Hringsins. Við ákváðum fyrirfram
að við skyldum safna kr. 200.000,
sem tókst, þrátt fyrir mikla erfið-
leika í okkar atvinnugrein, sendi-
bílaakstrinum, en á síðastliðnum 6
árum hafa tekjur okkar dregist
saman um ca. 50% á ársgrundvelli.
Nú skyldi maður ætla að þetta
væri gott mál og frekar uppbyggi-
legt þjóðhagslega séð.
Við höfðum samband við alla
helstu fjölmiðla og spurðum frétta-
menn á þeim hvort við gætum feng-
ið birta þessa frétt. Okkur var tek-
ið vægast sagt misjafnlega á þeim
bæjum. Hjá Morgunblaðinu og Tím-
anum var allt sjálfsagt, þeir sendu
meira að segja ljósmyndara á stað-
inn. Hjá Dagblaðinu voru svörin
engin myndataka, birtum kannski
fréttina stytta.
Ekki sama Jón og séra Jón
Svo kom 5. maí — engin frétt í
Dagblaðinu um þessa gjöf — þá
komum við að Sjónvarpinu og Stöð
2. Þar voru svörin svipuð, þetta
væri frétt í lágmarki, þeir myndu
koma ef þeir gætu það með góðu
móti, en þeir komu ekki. Sá sem
svaraði fyrir Sjónvarpið var Árni
Þórður en fyrir Stöð 2 Sigmundur
Ernir, þeir létu ekki sjá sig. Rás 1
og Bylgjan sögðu fréttina eins og
beðið var um.
Mér verður hugsað nokkrar vikur
aftur í tímann er Hermann Gunn-
arsson fór með nokkra bangsa í
fylgd sjónvarpsfólks upp á Bama-
spítala Hringsins í beinni útsend-
ingu sjónvarpsþáttar sem hann
stjórnar hjá Sjónvarpinu og gaf
börnunum á deildinni, sjálfsagt
keypt fyrir almannafé. í þessu sam-
bandi dettur mér í hug máltækið
„það er ekki sama Jón og séra Jón“.
Það sem mér finnst sárgrætileg-
ast við þetta er að þegar beðið er
um að birta eitthvað jákvætt í helm-
ingnum af áhrifamestu fjölmiðlum
þá er skellt á mann dyrum en ef
eitthvað neikvætt skeður, svo sem,
árásir á fólk, nauðganir, eitthvað
tengt fíkniefnum og s.frv. þá er það
fréttaefni númer eitt.
Ég var mjög sár og reiður að
kvöldi 5. maí út af þessu máli gagn-
vart áðurnefndum þremur fjölmiðl-
um, því það er svo margt ómerki-
legt sem þeir flytja manni daglega
og á jafnvel ekkert erindi inn á
heimili landsmanna.
Þetta greinarkorn er skrifað í
þeirri von að framvegis taki áður-
nefndir fjölmiðlar betur á móti
mönnum sem hafa eitthvað jákvætt
fram að færa í þjóðfélaginu.
HILMAR VIGFÚSSON,
ritari í stjórn sendibílastöðvarinnar
Þrastar hf., Reykjavík.
Þorsteinn Gylfason
Enn kom vor
Ef magn væri meira en gæði
þá mætti nú yrkja kvæði.
Nú er"vetur úr bæ
eins og vant er í maí
og vorgyðjan svífur í bræði.

Þorvaldur Halldórsson
Gumit
na upp goðri stémmningu
Þœgilegt umhverfi
- ögrandi vinningar!
OPIÐ FRÁ KLUKKAN 1 9:00 - 03:00
Nokkurorð
um flórgoðann
Frá Valtý Guðmundssyni:
í MORGUNBLAÐINU 26. apríl
rakst ég á stutta grein, er bar yfir-
skriftina „Flórgoðanum hefur
fækkað um 60 til 80% — og voru
tilgreindar 3 ástæður varðandi
þessa óheilla þróun; minkurinn,
netalagnirnar og maðurinn á skurð-
gröfunni — allt með þó nokkur
sannleikskorn . í fari sínu, en þó
gleymdist aðal bölvaldurinn, hett-
umávurinn, enda slunginn við það
í orðsins fyllstu merkingu, að villa
á sér heimildir.
Hettumávur aðal
skaðvaldurinn
Ég er fæddur og uppalinn svo
að segja á bakka Miklavatns í Aðal-
dal og hlýt að þekkja nokkuð vel
til á þeim slóðum.
Nálægt vatninu og sömuleiðis í
því á þremur stöðum verpti mikið
af flórgoða áður fyrr, en þegar
hettumávurinn kom til sögunnar
tók honum að fækka smátt og
smátt.
Tala þessara litlu matgogga var
með ólíkindum á tímabili og sóttu
þeir vítt til fanga, enda hæg heima-
tökin í þessu tilfelli — varplöndin
hin sömu í megin atriðum.
Ungar sefandarinnar eru lítt
færir um að bjarga sér, fyrstu dag-
ana eftir tilkomu sína í þennan
heim, hreiður þeirra vot og skríði
þeir upp á bak mæðra sinna er það
skammgóður vermir því matarþörf-
in knýr á og þá sækja mæðurnar
til fanga niður í djúpið, en litlu
pollarnir sitja eftir á yfirborði þess
— gersamlega varnarlausir. Við
slíkar aðstæður hefi ég séð hettu-
mávinn, hvað eftir annað, sporð-
renna þeim í heilu lagi, án teljandi
erfiðleika.
Ég hélt nú reyndar lengi vel að
þessir innflytjendur væru sauð-
meinlausir, en það kom heldur bet-
ur annað í ljós við nánari kynni,
enda svo komið hin síðustu ár að
flórgoðinn er gersamlega horfinn
úr landareigninni, sést enginn ein-
asti.
Mjög líkt er ástandið með sund-
hana og lóuþræl, máski líka stelk,
jaðrakam, kríu og uslönd; kafand-
ar- og gróandar-ungar of stórir
fyrir þennan bíræða aðskotagest,
sem hér að framan hefur verið drep-
ið á.
En það eru til fleiri vargar sem
láta að sér kveða, þótt fuglafræð-
ingar ýmsir telji að þeir bara
„hreinsi til í vörpunum" — til feg-
urðarauka skilst manni, já já, hinu
og öðru má troða niður í askana“
— þegar svo ber undir, það vantar
VALTÝR GUÐMUNDSSON,
Aðaldal.
Laugavtgi 45 - s. 21 255
Miðvikudagur:
Opiðtil kl. 03
Sniglabandið
Föstudagur 13. maí:
Pláhnetan
Laugardagur 14. maí:
Landskeppnin í
karaoke - úrslit
Ath.:
Fimmtudagur 19. maí:
Hinn eini, sanni
Hörður Torfa

Opið í kvöld, föstudags- og laugardagskvöld
Hijómsveitin Gleðigjafamir
ásamt Andra Bachmann og
Ellý Vilhjálms skemmta í kvöld
Sími 686220