Morgunblaðið - 18.01.1995, Page 36

Morgunblaðið - 18.01.1995, Page 36
36 MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1995 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR VALDIMAR INDRIÐASON + Valdimar Indr- iðason, fyrrver- andi alþingismaður, fæddist á Akranesi 9. september 1925. Hann lést á heimili sínu á Akranesi 9. janúar síðastliðinn og fór útför hans fram frá Akranes- kirkju í gær. „HRATT flýgur stund“ er gjarnan sungið um Aramót og víst er um það að tíminn virðist líða hraðar, eftir því sem æviárin verða fleiri. Um tutt- ugu ár eru liðin frá því að fundum okkar bar saman fyrst og samt virð- ist svo skammt síðan. En nú er hún öll ævi félaga míns og vinar, Valdi- mars Indriðasonar, og kemur kallið mun fyrr en búast mátti við. Lífíð er straumþung elfur. Óðara en varir hefur það borið okkur að eilífðarsænum, þar sem straum- köstin slakna og við tekur hið kyrra, óræða djúp. Við sem horfum á eft- ir vinum og samstarsmönnum hvarfa svo fljótt fyrir ósinn eigum ekki mörg orð til þess að tjá þær ídlfinningar sem kveðjustundin vek- ur, enda verður litríkri ævi og fjöl- breyttum störfum aldrei lýst til fullnustu í rituðu máli. Það bindur engan stærri bagga en reipin lejrfa. Nú, þegar dauðinn hefur boðað til fundar, mega orð sín lítils. Fátæk- legar þakkir fyrir ánægjulega og gefandi samfylgd veita þó hugar- hægð þeim sem þær tjáir og þann- ig er þvi farið að þessu sinni. Sumir menn eru þeirrar gerðar að vera hvoru tveggja í senn, at- hsffnamenn á veraldlega vísu og trúir andans' menn. Foringjar tveggja oft að því er virðist ólíkra póla. Þannig hefur Valdimar Ind- riðason gjaman komið mér fyrir sjónir, einbeittur og harður maður kaldrar rökhyggju, þegar það á við, en samtímis hjartahlýr og marg- fróður um sögu, menn og málefni. Leiðir okkar Valdimars Indriða- sonar hafa legið saman á vettvangi sveitarstjórnarmála. Þar vorum við nánir samverkamenn og á ögur- stund varð hann minn örlagavaldur sem ég stend í mikilli þakkarskuld við. Valdimar var manna hæglát- astur, en aldrei tómlát- ur, ekki afskiptasam- ur, en þó aldrei fá- skiptinn. Hann var fá- máll, en sagði oft Öeira og betur en aðrir menn með litlu brosi. Hann var dulur um eigin hagi, en svipur hans var grímulaus og sagði allt það er menn áttu að vita; honum leið vel og hann lifði í ríkri sátt við samferðamenn sína. Svo var hann drenglyndur, heill, hreinskiptinn og ráð- snjall að engin man ég dæmi þess að þar hlypi nokkru sinni snurða á þráðinn. Valdimar Indriðason var einarður hugsjónamaður, lipur í samstarfí, hugmyndaríkur, stefnufastur og stilltur í fasi. Þannig minnist ég hans, samtíðar- og samverkamanns í bæjarstjórn Akraness, í hljóðri þökk fyrir samverustundir þær sem nú bregða upp minningarleiftrum frá liðinni tíð. Tíð sem eitt sinn var líðandi stund. Það sem var er nú horfíð í minningarsjóðinn, gleði gærdagsins er huggun dagsins í dag. Leiðir tengjast og leiðir skilja, það er lífsins saga. En vinabandið rofnar ekki. Frá fyrstu kynnum og allar götur síðan hefur fjölskylda mín notið vináttu og umhyggju þeirra heiðurshjóna Ingibjargar og Valdimars. Fyrir það og samfylgd- ina alla er ljúft að þakka á skilnað- arstund. Ingibjörgu, börnum sem og öðrum ástvinum sendum við Hallveig innilegar samúðarkveðjur með ósk um að þeim veitist huggun og styrkur í þungum harmi. Ingimundur Sigurpálsson. Andlát Valdimars Indriðasonar, fyrrverandi alþingismanns og for- stjóra á Akranesi, kom ættingjum hans og vinum í opna skjöldu. Hann hafði gengist undir mikla aðgerð síðastliðið haust, en var á góðum batavegi þegar kallið kom. Á kveðjustundu vil ég minnast Valdimars og þakka samfylgd og ánægjulegt samstarf. Persónuleiki Valdimars Indriða- sonar var mjög sterkur og fór ekki á milli mála að þar sem Valdimar var fór traustur forystumaður. Kynni okkar Valdimars hófust á vettvangi sveitarstjóma, en með samstarfi sveitarstjórnarmanna á Vesturlandi gefst tækifæri til þess að kynnast mönnum vel og fylgjast með vinnubrögðum þeirra. Allt starf Valdimars að málefnum sveitar- stjórna, og þá sérstaklega Akranes- kaupstaðar, báru vott um mikla yfirsýn, reynslu og réttsýni. Að starfa með slíkum manni sem Valdi- mar var er góður skóli, sem skilur mikið eftir. Þeir sem gefa sig til starfa að félagsmálum með þeim hætti sem hann gerði eru oftar en ekki valdir til margvíslegra trúnað- arstarfa. Eftir farsælan feril í bæjarstjóm Akraness og við forystu í atvinnu- lífi bæjarins í áratugi var Valdimar kallaður af sjálfstæðismönnum á Vesturlandi í framboð til Alþingis. Stuðningur við framboð Valdimars náði langt út yfír raðir flokksbund- inna sjálfstæðismanna, enda náði listi Sjálfstæðisflokksins á Vestur- landi feikna góðri kosningu 1983 og naut Valdimar sín vel í kosninga- baráttu í kjördæminu. Hann var þekktur, vel kynntur og kunnugur högum fólks og atvinnuvegum. Vandaðir legsteinar Varanleg minning BAUTASTEINN J Brautarholti 3,105. R I Sími 91-621393 Ekki fór á milli mála að orðstír hans var með þeim hætti á Vestur- landi að hann naut alls staðar virð- ingar. Þessu kynntist ég vel þá er við unnum saman í alþingiskosning- unum 1983 og 1987. Það sem vakti ekki síst athygli mína var það traust sem forystu- fólk úr verkalýðshreyfingunni bar til Valdimars. Sem forstjóri Heima- skaga hf. og þeirra fyrirtækja sem hann stýrði einnig, hafði hann átt samstarf við forystufólk úr verka- lýðshreyfíngunni úr öllum flokkum. Er ekki að efa að farsæl störf hans sem stjórnandi hafa skapað honum tiltrú og það traust sem ég fann glöggt meðal Vestlendinga. I kosningabaráttunni 1983 og aftur 1987 kynntist ég Valdimar enn betur en í samstarfi sveitar- stjórnarmanna. Ég naut vináttu og gestrisni á heimili þeirra Valdimars og hans ágætu konu Ingibjargar, sem létti mér ferðalög og fundar- höld með þeim Valdimar og Frið- jóni Þórðarsyni en samstarf okkar þriggja var mikið og að mörgu var að hyggja. í því samstarfi sá ég hversu auðvelt Valdimar átti með að starfa í hópi og vinna að mótun mála. Engu að síður voru forystu- hæfileikar hans augljósir og mynd- ugleiki stjórnandans og fyrrverandi forseta bæjarstjórnar ekki langt undan. Valdimar naut sín vel sem þing- maður. Hann var óragur við að taka afstöðu til mála og skipaði sér í sveit þeirra þingmanna sem telja það öðru mikilvægara að efla at- vinnulífið svo byggja megi upp sam- félag mennta og menningar á traustum grunni. Hann hafði sem stjórnandi út- gerðarfyrirtækis, þar sem sveiflur á mörkuðum í árferði og afla réðu afkomu fólksins, alla þá reynslu sem kemur sér best fyrir þá sem bera ábyrgð og fjalla um mál á þingi sem varða þjóðina alla. Sem þing- maður þurfti Valdimar að taka að sér ýmis viðamikil og erfið verkefni sem hlutu að reyna mjög á þennan samviskusama og heiðarlega mann sem Valdimar var. Hann sat meðal annars í bankaráði Útvegsbankans og hljóp þar í skarðið sem formaður á erfíðum tíma. Tók hann á sig í því verkefni ómælt erfiði og óþæg- indi. Öll umfjöllun um hið svokall- aða Útvegsbankamál er einstakur kafli í stjórnmálasögunni, en í því moldviðri öllu bar hvergi skugga á störf Valdimars Indriðasonar. Eftir kjörtímabilið 1983-1987 var Valdimar í framboði í þeim erf- iðu kosningum 1987. í þeim kosn- ingum var Sjálfstæðisflokkurinn klofínn. Það hlaut að hafa mikil áhrif. Þrátt fyrir sterka málefna- stöðu tapaði flokkurinn fylgi og lauk þar farsælum þingmannsferli Valdimars. Hann sneri sér að nýju að forstjórastarfinu hjá Heima- skaga hf. Valdimar var áhugamaður um sögu og þjóðlegan fróðleik og bar bókasafn hans þess glöggt merki. Naut ég þess ríkulega að ferðast með honum, ekki síst um sveitir Borgarfjarðar þar sem hann var kunnugastur um söguna, menn og málefni. Sjálfstæðismenn á Vesturlandi eiga Valdimar Indriðasyni mikið að þakka. Hann fór fyrir traustu liði sjálfstæðismanna á Akranesi í ára- tugi og var ötull forystumaður fyrir flokkinn í kjördæminu. Fyrir öll þau störf eru nú færðar þakkir og Valdi- mar minnst með virðingu og þökk. Eftirlifandi eiginkonu, Ingibjörgu Ólafsdóttur og fjölskyldunni allri, eru færðar samúðarkveðjur. Megi minningin um Valdimar lifa. Sturla Böðvarsson. Svo er stilltur tímans gangur að hnigin er til viðar sól eins af öndveg- ismönnum Akraness, Valdimars Indriðasonar. Á sjötugasta aldurs- ári er genginn þessi góði drengur, sem á farsælli ævi ávann sér virð- ingu og vináttu samferðamanna sinna með verkum sínum í þágu samfélagsins. Þennan vin minn kveð ég með trega því mér fínnst hann falla frá langt fyrir aldur fram. Sjö áratugir voru enginn mælikvarði á vilja hans til verka og margt vildi hann gera enn. Fáir Skagamenn þekktu betur sögu Akraness en Valdimar og mörgu vildi hann koma til skila í því efni. En starf hans er á enda að loknu gjöfulu dagsverki, sem við þökkum honum af heilum hug: Valdimar Indriðason var alla tíð virkur baráttumaður framfara í sín- um bæ, Akranesi. Hann var fram- kvæmdastjóri Síldar- og fískimjöls- verksmiðju Akraness hf. frá árinu . 1960 og síðar Vélsmiðjunnar hf. og um skeið Heimaskaga hf., en lét af störfum þegar fýrirtæki þessi voru sameinuð Haraldi Böðvarssyni hf. Sem formaður stjórnar þessara fyrirtækja skamma stund kynntist ég vel þessum góða manni sem var alltaf reiðubúinn að fræða og gefa góð ráð. Valdimar var sjálfstæðis- maður og starfaði á vettvangi þess flokks um langt skeið. Lengst af sem bæjarfulltrúi á Akranesi eða frá 1962 til 1986 og forseti bæjar- stjórnar var hann frá 1977 til 1984. Þingmaður var Valdimar frá 1983- 1987. í áratuga löngu starfi sínu fyrir Akranes, þingmennsku og á vettvangi sjávarútvegs starfaði Valdimar í fjölda nefnda og ráða auk annarra félagsstarfa sem hann tók sér fyrir hendur. Ávallt var hann í fararbroddi, farsæll og ein- arður í því starfí sem hann tók að sér. Ekki hreppti Valdimar alltaf byr í starfí sínu, en ótrauður hélt hann sinni stefnu og vann bug á því sem í vegi stóð af heiðarleika og áræðni. I fáum orðum verður ófullkomin sú mynd sem dregin er upp af þeim mannkostum sem prýddu Valdimar Indriðason. Á starfsævi sinni var hann á tímum breytinga forystu- maður í mótun samfélagsins á Akranesi, virkur þátttakandi í fé- lagslífi bæjarins, unnandi lista og menningar og einstaklega fróður um allt sem snerti sögu Akraness. í fasi var Valdimar glaðvær og skemmtilegur maður, sem hafði þann góða eiginleika að skila hlýju sinni til þeirra sem umgengust hann. Ég mun sakna þeirrar glað- værðar og hlýju sem frá honum stafaði, en minnast þessa góða fé- laga og vinar með þakklæti fýrir liðnar stundir. Frá árinu 1987 starfaði ég ásamt fleirum með Valdimar í ritnefnd um sögu Akraness. Fúndir þessarar nefndar verða mér alltaf minnis- stæðir. Annars vegar vegna feiki- legrar þekkingar Valdimars á sögu bæjarins og áhuga hans á að minna yngri samferðamenn sína á hve merkileg sú saga er og hins vegar vegna orðaskipta hans og sögurit- ara þegar Valdimar vildi að afköst söguritara væru meir en raun ber vitni. Nú er það okkar, sem sjáum á bak Valdimar, að knýja sögurit- ara úr sporunum. Af hálfu sögu- nefndarinnar er send kveðja og því heitið að ljúka því verki, sem Valdi- mar vildi að yrði skilað til bæj- arbúa. Svo mun verða, en því miður án styrkrar leiðsagnar og hálpar Valdimars. Sumarið 1993 var efnt til göngu um Akranesbæ undir leiðsögn Valdimars Indriðasonar. Er skemmst frá því að segja að hund- ruð bæjarbúa fylktu liði og hlýddu á frásögn hans. Og ári seinna að kvöldi þess 19. júní fylgdu á þriðja hundrað manns honum í fallegu veðri og þá leyfði ég mér að ganga með segulband honum við hlið. í endurriti af þeirri frásögn er margt fróðlegt, sem nauðsynlegt _er að prenta og kynna bæjarbúum. I þess- ari kvöldgöngu fór Valdimar, þrátt fyrir veikindi, á þvílíkum kostum að jengi verður í minnum haft. Á kveðjustundu fylla hugann fal- legar minningar um Valdimar Ind- riðason. Minningar um hlýtt viðmót hans, atorku og störf í þágu bæjar- ins. Sá er gæfumaður, sem tekur upp merki hans og starfar í þeim anda sem hann gerði. Fyrir hönd bæjarstjórnar Akraness flyt ég Valdimar hinstu kveðju með ein- lægu og djúpu þakklæti fyrir ómet- anleg störf í þágu samferðamanna sinna og komandi kynslóða. Samúðarkveðjur færi ég fjöl- skyldu Valdimars og sérstakar kveðjur eftirlifandi eiginkonu hans, Ingibjörgu Ólafsdóttur, sem af reisn hefur tekið fullan þátt í farsælu starfí manns síns. Megi minningin um góðan mann lengi lifa. Gísli Gíslason, bæjarstjóri. Með Valdimari Indriðasyni er genginn einn þeirra manna sem hvað mestan svip hafa sett á Akra- nes á undanförnum áratugum og það í tvennum skilningi. Bæði var hann með allra myndarlegustu mönnum á velli og einnig lágu spor hans svo víða í bæjarlífinu; hann var mjög virkur í fjölþættu félags- starfi Akurnesinga, oddviti 'Sjálf- stæðisflokksins, bæjarfulltrúi, al- þingismaður og veitti forstöðu myndarlegum atvinnufyrirtækjum. Valdimar lærði vélvirkun hjá Vélsmiðju Þorgeirs & Ellerts, tók próf frá Vélskóla íslands og varð síðan vélstjóri á togurum Bæjarút- gerðar Akraness. Þaðan lá leiðin til Síldar- og fiskimjölsverksmiðju Akraness þar sem hann starfaði fyrst sem verksmiðjustjóri og síðan sem framkvæmdastjóri í yfir 30 ár. Fyrirtækið dafnaði vel undir stjórn Valdimars. Verksmiðjan var stór- lega endurbætt og afköst hennar aukin, jafnframt voru færðar út kvíarnar í rekstrinum; hafin togara- útgerð, stofnuð vélsmiðja og hrað- fyrstihúsið Heimaskagi og útgerð- arfélagið Hafbjörg keypt. Þegar fyrirtækin voru sameinuð Haraldi Böðvarssyni & Co fyrir nokkrum árum voru þau orðin mjög öflug og gerðu út tvo togara og stórt loðnuskip, ráku vélsmiðju, frysti- hús, fiskivinnslustöð og fiskimjöls- verksmiðju. Ég kynntist hæfileikum og mannkostum Valdimars vel. Ég sat i tæp 20 ár í stjórnum þeirra fyrir- tækja sem hann veitti forstöðu og við störfuðum saman að bæjarmál- um í fjögur kjörtímabil, auk þess sem leiðir okkar lágu saman í ýms- um félögum og í flokksstarfi Sjálf- stæðisflokksins. í rekstri fyrirtækj- anna var hann mjög stórhuga og lagði metnað sinn í að efla þau til hagsbóta fyrir Akurnesinga. Stund- um komu erfið ár í rekstrinum eins og gengur, þá kom sér vel styrk- leiki Valdimars og yfirvegun og ekki síst það mikla traust sem hann hafði jafnt hjá starfsfólki, viðskipta- mönnum og lánardrottnum. Hann hélt alltaf sínu striki á hverju sem gekk og gat stoltur kvatt myndar- leg og öflug fyrirtæki þegar hann hætti störfum árið 1991. Valdimar átti sæti í bæjarstjórn samfellt í 24 ár, þar af í bæjarráði í 9 ár og forseti bæjarstjórnar í 7 ár. Á vettvangi bæjarmálanna naut hann sín einstaklega vel. Hann lagði jafnan gott til mála, vildi leysa mál án hávaða, gauragangs og skrums, en var fastur fyrir ef einhver sýndi honum óbilgirni. Gott samband hans við bæjarbúa skapaði honum víðtæka þekkingu á högum þeirra, sem kom sér vel við úrlausn ýmissa mála. Okkur samherjum hans þótti framúrskarandi gott að starfa með honum og ég held að svo hafi einn- ig verið um pólitíska andstæðinga sem hann sýndi jafnan fulla sann- girni. Valdimar hafði mikinn metn- að fyrir Akranes og þekkti sögu bæjarins okkar betur en flestir aðr- ir. Það var gaman að vinna með Valdimari í kosningabaráttu. Hann átti svo auðvelt með að laða fólk að sér með sínu létta yfirbragði og alþýðlegu framkomu auk þess sem hann naut almenns trausts bæj- arbúa. Honum lét vel að blanda geði við kjósendur og hafði held ég meiri trú á þeirri aðferð en greinar- skrifum og ræðuhöldum. Árið 1983 var Valdimar kosinn á Alþingi, en áður hafði hann setið þar sem varaþingmaður. Þekking hans og reynsla nýttust honum vel á Alþingi og hafa samþingsmenn hans sagt mér að mikil eftirsjá hafí verið að honum þegar hann hvarf af þeim vettvangi, en Valdi- mar náði ekki endurkjöri árið 1987,

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.