Morgunblaðið - 09.02.1995, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 9. FEBRÚAR 1995 33
MINNINGAR
OLAFUR SÆVAR
SIG URGEIRSSON
+ Ólafur Sævar
* Sigurgeirsson
fæddist í Reykjavík
10. febrúar 1952.
Hann lést í Reykja-
vík 2. febrúar síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hans eru Sigríð-
ur Guðmundsdóttir
og Sigurgeir Jó-
hannsson og eiga
þau einnig tvær
dætur, Kristínu og
Sigrúnu Lóu.
Hinn 25. ágúst
1974 kvæntist Olaf-
ur Auði Tryggva-
dóttur, f. 25. ágúst 1953. Þau
eignuðust þrjú börn, Arnar, f.
1979, Hörpu Rún, f. 1982, og
Hlyn, f. 1988. Ólafur átti áður
eina dóttur, Helgu Björk, f.
1972. Sambýlismaður hennar
er Sigursteinn Bjarni Leifsson.
Útför Ólafs fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 13.30.
HANN Óli er horfinn úr lífi okkar.
Ég átti erfitt með að trúa því þeg-
ar systir mín hringdi í mig og sagði
mér tíðindin. Ég sagði hana segja
ósatt og var langt frá því að trúa
henni. Enda gat þetta ekki verið
því ég hitti hann í sundlauginni á
laugardag. En þegar leið á símtalið
gerði ég mér ljósa alvöru málsins,
Öli var látinn.
Mín fyrstu kynni af Óla, eða Óla
Bestu eins og flestir þekktu hann,
voru þegar ég var smá peyi í Eyj-
um. Það var toppurinn á tilverunni
að fá að vera með Óla frænda og
„stóru strákunum" að leika sér.
Við vorum félagar í skylminga-
flokki vesturbæjarins. Óli var for-
inginn því hann átti alvöru sverð.
Ég fékk að vera aðstoðarmaður
foringjans, en það þekktist ekki að
smápolli eins og ég fengi þá stöðu,
en ég var í klíkunni, ég var frændi
Óla sem átti alvörusverð.
Árin líða hratt og fæst okkar fá
að vera börn nógu lengi. Nýir hlut-
ir taka við, menn þroskast, breyt-
ast og takast á við alvöru lifsins.
Óla var það eðlislægt að ganga
þessa ævibraut með glæsibrag.
Hann var framgöngumaður í hópi
fullorðinna og röggsamur athafna-
maður. Meðal barna var hann jafn-
oki og félagi sem þau litu upp til.
í fyrrahaust þegar við Óli fórum
til Eyja með fjölskyldur okkar á
lundapysjuveiðar, þá var Óli sjálf-
skipaður foringi flokksins en ég
aðstoðarmaðurinn og okkur leið
vel. Við fengum að vera börn í
nokkra daga og leika okkur. Við
Óli vorum dálitlir grínkarlar. Okkur
fannst gaman að spauga svolítið
og skemmtum okkur oft konung-
lega, en ég á eftir að sakna hans
og þessara góðu stunda. Auði, Arn-
ari, Hörpu og Hlyn votta ég mína
dýpstu samúð, og guð gefí ykkur
styrk í sorginni.
Óli, ég vil þakka þér fyrir þær
stundir sem þú gafst okkur. Vertu
blessaður, frændi.
Axel, Fríða og börn.
Hvað flýgur í gegn um hugann
þegar fréttist af andláti æskuvinar?
Minningar liðins tíma yfirtaka alla
hugsun, góðar minningar. Á
augnabliki rífjast upp stundirnar
sem við áttum saman úti í Eyjum
í barnaskóla. Uppátektasami gló-
kollurinn sem var alltaf með eitt-
hvað á pijónunum allt frá því að
smíða seglbáta til þess að hanna
eilífðarvél. Þú varst stöðugt með
áætlanir um að bæta það sem fyr-
ir var. Þér var ekkert óviðkom-
andi. Þú varst peyinn á Boðaslóð-
inni sem með atorkunni einni sam-
an gerði hina í bekknum að af-
gangsstærðum. Svo urðum við vin-
ir, miklir vinir. Bestu ár ævinnar
eru námsárin og frelsið sem fylgir
því að vera ungur og
finnast að allt sé
mögulegt. Framtíðin
er björt og þú varst
ljósið sem geislaði af.
Ég mun ávallt njóta
þeirrar birtu.
Ég minnist sumars-
ins í Maine hjá „mom
and dad“, Dave og
Karen. Allra prakkara-
strikanna sem íbúar
norðausturfylkja
Bandaríkjanna eru enn
að súpa seyðið af.
Góðu tímanna hjá
Sigga og Bestu og
þeirrar hlýju sem þar ríkti.
Svo tók alvaran við. Fjölskylda,
böm og ábyrgð sem því fylgir. Við
uppteknir í lífsbaráttunni. Ég
fylgdist með þér og þú með mér.
Eg sá hve góður þú varst Auði og
bömunum. Þú varst fyrirmyndar-
faðir og eiginmaður. Það lék allt í
höndum þér hvort sem það voru
smíðar, CB-tækni eðatölvur. Vand-
virkni, hjálpsemi og góður smekkur
vom þín aðalsmerki.
Ég kveð þig, vinur, með söknuði
og óska þér góðrar ferðar.
Elsu Auður, Arnar, Harpa Rún,
Hlynur, Helga, Siggi, Besta, Krist-
ín og Lóa, megi almættið gefa
ykkur styrk og huggun.
Einar Oskarsson.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljðta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Auður, Arnar, Harpa Rún
og Hlynur, Guð gefí ykkur stvrk í
sorginni. Blessuð sé minning Ölafs
S. Sigurgeirssonar.
Valdís, Þorbjörn og Bryiyar.
Dáinn, horfinn! - Harmafregn!
Hvílíkt orð mig dynur yfir!
en ég veit að látinn lifir.
Það er hugpn harmi gegn.
Hvað væri annars guðleg gjöf,
geimur heims og lífið þjóða?
Hvað væri sigur sonarins góða?
Illur draumur, opin gröf.
(Jónas Hallgrímsson)
Óli. Við árgangssystkin úr Eyj-
um hugsum til þín á sorgarstundu.
Innilegustu samúðarkveðjur send-
um við eiginkonu, börnum og öðr-
um ástvinum. Minningin um þig á
bemskuslóðum lifir með okkur.
Hafðu þökk fyrir samfylgdina.
Árgangssystkin ’52 úr Eyjum.
Það er ekki auðvelt að setja
kveðjuorð á blað, þegar fólk í blóma
lífsins hverfur af braut. Okkur
starfsfólki Borgarspítalans var öll-
um mjög brugðið þegar tilkynnt
var um lát Ólafs á lagernum, eða
Óla eins og flest okkar kölluðum
hann.
Óli var innkaupastjóri Borgar-
spítalans og sem slíkur hafði hann
mikil samskipti við stóran hóp
starfsmanna, bæði stjómendur og
aðra. Hann birtist okkur sem hress
og kátur drengur og mörg okkar
munum eftir honum segja ótrúlegar
veiði- og golfsögur. Við eigum því
erfítt með að trúa að við eigum
ekki oftar eftir að mæta honum á
göngum spítalans.
Á stórum vinnustað eins og
Borgarspítalinn er, þá þekkti fólk
Óla auðvitað misvel. Sumir þekktu
hann það vel að þeir fylgdust með
afmælisdögum barna hans, skíða-
ferðum með íjölskyldunni og ýmsu
öðru sem tengdist fjölskyldulífi
hans, en aðrir þekktu hann minna.
En eitt er víst að öll vorum við
harmi slegin við ótímabært fráfall
góðs drengs. Við viljum þakka Óla
samfylgdina á undanförnum árum.
Vort líf er lán frá þér,
það líður harla skjótt,
og lát oss eygja ljósið þitt,
er lýkur dauðans nótt.
(Siguijón Guðjónsson)
Kæra Auður, við sendum okkar
innilegustu samúðarkveðjur til þín
og barnanna þinna þriggja. Ykkar
sorg er mikil, megi algóður Guð
styrkja ykkur og leiða á þessum
erfiðu tímum. Einnig sendum við
öðrum aðstandendum innilegar
samúðarkveðjur. Guð veri með ykk-
ur öllum.
F.h. starfsmanna Borgarspítal-
ans,
Inga J. Arnardóttir
form. starfsmannaráðs
Borgarspítalans.
Kveðja frá foreldrafélagi
Barnakórs Grensáskirkju
Ólafur S. Sigurgeirsson er í dag
kvaddur hinstu kveðju. Hann var
einn þeirra sem fyrir þremur árum
stofnaði foreldrafélag til stuðnings
Barnakórs Grensáskirkju. Hann
gaf strax kost á sér til setu í for-
ystusveit og sat þar til dauðadags.
Hann átti sinn þátt í að móta starf
félagsins og vann af snerpu og
áhuga að því sem á döfinni var
hveiju sinni. Hann var ævinlega
hvetjandi fyrir okkur hin sem náið
samstarf áttum við hann og ódeig-
ur að takast á við ný verkefni
hvort sem um var að ræða tónleika
eða söngferðalög. Hann sýndi
sjálfu kórstarfinu vakandi áhuga,
lét sig ekki vanta þegar kórinn
kom fram, hvort sem var í kirkj-
unni sinni eða annars staðar og
hann gladdist yfir framförum
ungu söngvaranna.
Að leiðarlokum viljum við for-
eldrar þakka Ólafi óeigingjarnt
starf í þágu Barnakórs Grensás-
kirkju og biðjum góðan Guð að
styrkja Auði, Hörpu, Arnar og Hlyn
í þungbærri sorg.
Aldrei er svo bjart
yfir öðlingsmanni,
að eigi geti syrt
eins sviplega og nú;
og aldrei er svo svart
yfir sorgarranni,
að eigi geti birt
fyrir eilífa trú.
(M.Joch.)
+
Ástkœr eiginkona mín og móðir okkar,
MARGRÉT
BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Álfheimum 17,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni
föstudaginn 10. febrúar kl. 10.30.
Friðrik Rafn Kristjánsson,
Bjarney Friðriksdóttir,
Brynjar Þór Friðriksson.
Móðir mín og tengdamóðir,
ANNA KATRI'N SIGFÚSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum að kvöldi hins 7. febrúar.
Margrét Kristjánsdóttir Arnar, Örn Arnar.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MARINÓ MAGNÚSSON
frá Þverá,
Ólafsfirði,
Bylgjubyggð 39a,
Olafsfirði,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 6. febrúar.
Margrét Hallgrimsdóttir,
Kristín Halla Marinósdóttir, Bjarki Bragason,
Stefán Marinósson, Jóhanna Herdfs Árnadóttir
og barnabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín,
KRISTÍN EINARSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
Hraunbæ 128,
Reykjavík,
andaðist í Landspítalanum 7. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Bjarni Bjarnason.
+
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og
langafi,
MARÍUS G. GUÐMUNDSSON
frá Görðum,
Snæfellsnesi,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju,
Garðabæ, föstudaginn 10. febrúar
kl. 13.30.
Dagmar Mariusdóttir, Hólmbert Friðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir mín,
LISE GÍSLASON,
sem lést 2. febrúar, verður jarðsungin frá Laugarneskirkju föstu-
daginn 10. febrúar kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast
hennar, er bent á liknarstofnanir.
Eva Ólafsdóttir.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRA MAGNÚSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 10. febrúar
kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð.
Magnús B. Pétursson, Unnur Kristinsdóttir,
Gunnar P. Pétursson, Þórdís Sigurðardóttir,
Sofía B. Pétursdóttir, Haraldur Ingólfsson,
barnabörn og langömmubarn.
+
Ástkær eiginkona mín, móöir, tengda-
móðir og amma,
MARÍA VESTMANN MÖLLER,
Brekkustfg 33B,
Njarðvfk,
er lést í Sjúkrahúsi Suðurnesja miðviku-
daginn 1. febrúar sl., verður jarðsungin
frá Áskirkju föstudaginn 10. febrúar
kl. 13.30.
Einar Möller,
Kristján Möller, Díana Arthúrsdóttir,
Birgir Möller,
Ragnheiður Möller,
Arthúr Ross Möller, Einar Marius Mötler.