Morgunblaðið - 22.04.1995, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 22. APRÍL1995 39
MINNINGAR
SIGURÐUR
GUÐBJARTSSON
+ SigTjrður Guð-
mundur Guð-
bjartsson var
fæddur 20. ágúst
1913 á Minna-
hrauni í Skálavík í
Hólshreppi. Hann
lést í Sjúkrahúsinu
á ísafirði 11. apríl
sl. Hann var sonur
hjónanna Halldóru
Margrétar Sigurð-
ardóttur og Illuga
Guðbjarts Sigurðs-
sonar. Börn þeirra
hjóna voru Krist-
ján, Sigurrós, Sig-
urður Guðmundur, Elías, Elías
Krislján, María, Elías og Sig-
urvin. Sigurður ólst upp hjá
foreldrum sínum fyrst í Skála-
vík, en síðar í Bolungarvík.
Kona hans var Engilráð Ólína
Bæringsdóttir, f. 20. sept-
ember árið 1914 á Dynjanda í
Grunnavíkurhregpi. Hún lést
10. janúar 1986. Olína var áður
gift Runólfi Hjálmarssyni sjó-
manni sem drukknaði 30. jan-
úar 1941. Með honum átti hún
soninn Pétur, síðar útgerðar-
mann og skipstjóra, sem Sig-
urður gekk í föðurstað. Kona
Péturs er Þórdís Ósk Sigurðar-
dóttir. Með fyrri konu sinni
Kristnýju Pálma-
dóttur átti hann
fjögur börn: Run-
ólf, Jón Pálma,
Margréti og Sigurl-
ín. Dóttir Sigurðar
og Ólínu er Kristín
Guðný. Eiginmað-
ur hennar er Agúst
Sverrir Sigurðsson
bifreiðastjóri í Bol-
ungarvík. Börn
þeirra eru Sigurð-
ur Guðmundur,
Ólína, Guðlaugur
og Halldór. Sigurð-
ur og Ólína bjuggu
á árunum 1943 til 1946 að
Breiðabóli í Skálavík, en fluttu
þá til Bolungarvíkur. Á yngri
árum sinum stundaði hann sjó-
mennsku. Eftir að hann flutti
til Bolungarvíkur vann hann
hjá Vélsmiðju Bolungarvíkur
hf. alls í 14 ár. Síðar við pípu-
lagnir með Gunnari Leóssyni
í alls 19 ár, en siðustu árin
vann hann hjá Síldar- og fiski-
mjölsverksmiðju Einars Guð-
finnssonar hf. Lengst af var
hann með fjárbúskap meðfram
öðrum störfum sínum. Útför
hans fer fram frá Hólskirkju
í Bolungarvík í dag, laugar-
daginn 22. apríl.
SIGURÐUR Guðbjartsson stendur
fyrir mér fyrir hugskotssjónum
allt frá bernskuárunum. Rólegur,
traustur og ævinlega reiðubúinn
til þess að rétta hjálparhönd.
Æskuheimili mitt stóð við hlið
húss þehra Sigurðar Guðbjartsson-
ar og Ólínu Bæringsdóttur konu
hans. Það var mikill samgangur á
milli heimilanna og vináttan einlæg
og traust. Raunar hófu foreldrar
mínir búskap sinn í húsi þeirra
Ólínu og Sigurðar og þar fæddist
ég og ólst upp fyrstu æviárin.
Á þessum árum áttu þau Ólína
1 og Siggi nokkurn fjárstofn og fjár-
I hús ofan til við byggðina. Þeir voru
ófáir dagamir sem við Haraldur
bróðir minn trítluðum með Sigga
til gegninga, eða til þess að líta til
með fénu, fylgjast með burði, eða
eitthvað það annað sem tilheyrir
bústangi með fjárstofn. Þetta var
mikið ævintýri og setti skemmtileg-
an svip á uppvaxtarárin.
Á sumrin voru frístundirnar not-
aðar til heyskapar. Þá var haldið
á dráttarvélinni með kerru inn í
Syðridal, þar sem þau áttu tún og
tekið til við heyverkin. Oftast var
margt um manninn. Við krakkarn-
ir fengum að fljóta með, þó sjálf-
sagt hafi ekki alltaf verið mikið
gagn að okkur við störfin. Þegar
leið á daginn var dregið upp ríku-
legt nestið, sem Ólína hafði útbúið.
Þessa daga var glatt á hjalla og
gleði og kátína réð ríkjum.
Sömu sögu var raunar að segja
af heimilishaldinu. Þar var sömu-
leiðis oft margt um manninn.
Frændlið og vinafólk lagði oft leið
sína inn á heimilið og margt var
skrafað. Þó Sigurður hafi verið
rólegur fannst honum gaman að
taka þátt í samræðum og hló dátt
þegar það átti við.
Hann var einstaklega barngóð-
ur. Þess nutu öll börn sem voru
heimagangar á heimili þeirra Ól-
ínu. Skipti þá engu hvort í hlut
áttu barnabörn, eða við sem áttum
til skyldleika að telja við heimilis-
fólkið.
Sigurður var afar handlaginn
og það er ekki ofmælt að segja
að allt hafi bókstaflega leikið í
höndunum á honum. Gilti einu
hvort um var að ræða stærri verk,
eða fíngerða smáhluti sem hann
handlék. Sérstaklega hafði hann
gaman af því að glíma við hvers
konar mekanískar viðgerðir á vél-
um, úrum og öðru því sem til féll.
Þess vegna var það ekki óalgengt
að fólk leitaði til hans með hluti
sem höfðu úr lagi gengið. Það var
oft aðdáunarvert að fylgjast með
því er hann færði þá hluti í samt
lag.
Það var honum mikið gleðiefni
að byggja sér sumarbústað í Skála-
vík á efri árunum. Þar áttu þau
Ólína sér griðastað og skjól í faðmi
fjölskyldunnar. Ég vissi líka að
fátt fannst þeim jafn gaman og
að fá fólk í heimsókn og kunnu
þeim litlar þakkir sem gengu hjá
án þess að þiggja góðgerðir. Þessa
hlið þeirra hjóna þekkti ég vel af
löngum kynnum.
Eftir að Ólína lést árið 1986 var
Sigurði mínum brugðið. Ég vissi
að hann saknaði hennar sárt enda
hafði sambúð þeirra verið góð og
ástrík. Þá kom það sér hins vegar
vel að böm þeirra Ólínu, Pétur og
Kristín, voru honum einstaklega
góð og lögðu sig fram um að veita
honum gott atlæti á efri árunum.
Þetta kunni hann vel að meta.
Góður maður er genginn. Það
hefur verið ómetanlegt fyrir mig
ESTHER TH.
JÓNSDÓTTIR
i
+ Esther Thorarensen Jóns-
dóttir fæddist 26. júlí 1923
1 í Hafnarfirði en var alin upp
| á Gjögri í Árneshreppi,
I Strandasýslu. Hún lést á Borg-
arspítalanum 7. apríl sl. Esther
var jarðsungin 21. apríl sl.
MIG langar í örfáum orðum að
minnast elsku ömmu minnar Esth-
erar Th. Jónsdóttur með hlýju og
þakklæti í huga. Ég sé hana fyrir
mér sem glaðlega og káta’ konu
sem alltaf tók vel á móti öllum.
Hún var myndarleg húsmóðir sem
( sá til þess að enginn fór svangur
| frá henni. Hún var góða amma
mín, heilbrigð og einlæg og það
var mikið áfall fyrir okkur öll þeg-
ar hún var kölluð burt úr þessum
heimi.
Mínar fyrstu minningar tengdar
ömmu eru í stóru hjónarúmi á
Bárugötunni þar sem hún er að
kenna okkur systkinitnum faðir-
| vorið og Ungum er það allra best
I og svo strauk hún okkur blíðlega
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
'egt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
Perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu.
Senda má greinar til biaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimasíðum. Það
( eru vinsamleg tilmæli að iengd greina
. fari ekki yfir eina og hálfa örk A-4 mið-
> að við meðallínubil og hæfilega línu-
i lengd — eða 3600-4000 slög. Höfundar
eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir greinunum.
um kinn og bað Guð um að gefa
okkur góða nótt. Hún var trúuð
kona og lifði samkvæmt því.
Amma var félagslynd og hafði
gaman af hvers kyns spilum.
Ösjaldan sátum við saman við okk-
ar uppáhaldsspil, rommí, hlógum
og göntuðumst langt fram eftir
nóttu. Oft sátum við á köldum
vetrarnóttum í hlýja eldhúsinu
hennar og töluðum um lífið og til-
gang þess. Sérstaklega síðastliðna
tvo vetur eftir að við höfðum náð
svo vel saman aftur, eftir smá
aðskilnað þar sem ég hafði ratað
í villu á minni lífsleið en hún tók
svo vel á móti mér. Hennar heim-
speki var að vera góð við aðra, trú
sjálfri sér og rækta sinn innri
mann. Þannig yrði maður ham-
ingjusamur og farsæll á lífsleið-
inni.
Elsku amma mín, hve tómlegt
og snautt það er án þín, að vita
ekki af þér á fallega heimili ykkar
Bergs á Birkimelnum.
Ég ber þína myndina bjarta i hjarta
blessuð sé minning þín vina mín góð.
Það huggun mér veitir um haustnótt svarta
að hugsa um þig kæra og yrkja um þig ljóð.
Elsku Bergur minn, mamma og
aðrir aðstandendur, ég votta ykkur
mína dýpstu samúð. Megi Guð
styrkja ykkur í sorg ykkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Svanfríður Ósk.
t
Þökkum innilega þeim, sem sýndu okk-
ur samúð og hlýhug við andlát og útför
SVEINS ÞORKELSSONAR,
Laugarnesvegi 63.
Brynhildur Sigurðardóttir,
Sveinn Brynjar Sveinsson, Guðveig B. Guðmundsdóttir,
Jóna Sveinsdóttir,
Elma Björk Sveinsdóttir, Björn J. Björnsson,
Arnar Þór Sveinsson, Signý Magnúsdóttir
og barnabörn.
og fjölskyldu mína alla að eiga
hann að vini og samferðarmanni.
Fyrir það ber að þakka. Við send-
um Pétri og Kristínu, mökum
þeirra, börnum og barnabömum
og öðrum ættingjum og ástvinum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Einar K. Guðfinnsson.
Hann afi þinn er dáinn! Þessa
frétt fékk ég þegar ég kom heim
úr vinnunni 11. apríl. Ég verð að
segja að þessi orð slógu mig í gegn-
um símanm Þetta var svo sárt.
Afi hafði verið veikur í eina viku
og var á batavegi, og vonuðumst
við eftir honum á sjúkraskýlið 12.
apríl. Ég var svo lánsöm að fá að
kynnast Sigga afa þar sem ná-
lægðin við hann var svo mikil. Afi
hafði í mörg ár kindur, og eigum
við systkinin góðar minningar frá
þeim tíma.
Við fengum að hjálpa afa í fjár-
húsinu, fylgjast með sauðburði,
reka féð til Skálavíkur á vorin og
svo var það heyskapurinn, honum
gleymi ég aldrei. Afi og amma
áttu sumarbústað í Skálavík og var
alltaf mjög gaman að heimsækja
þau þangað. Þar var gott að vera.
Amma dó árið 1986 og var þá eins
og slökkt hefði verið á einhveijum
lífsneista hjá afa. Hann saknaði
ömmu alla tíð. Eftir að amma dó
fluttust mamma og pabbi til afa
og var það honum mikils virði.
Fyrir u.þ.b. fjórum árum fékk
pabbi sér nokkrar kindur og var
það eins og vítamínsprauta fyrir
afa, hann fór í fjárhúsin alla virka
daga fyrir pabba, og á vorin fór
hann með pabba með fjárhópinn
út í Skálavík þar sem þær áttu að
bera. Þar passaði afi æmar og
lömbin eins og um fólk væri að
ræða, þetta var hans líf og yndi.
Hann lét það ekki á sig fá að vera
einn í einangrun í langan tíma,
svona var afi. í heilan vetur tók
hann að sér að passa fyrir mig
fjögurra ára langafabarn og hafði
bara gaman af. Það eru þrjú ár
síðan.
Afi kvæntist ömmu árið 1943
og átti hún þá son frá fyrra hjóna-
bandi, Pétur Runólfsson. Hann var
afa alla tíð sem hans eigin sonur.
Saman eignuðust amma og afi
tvær dætur en aðeins önnur komst
á legg. Það er móðir mín, Kristín
Guðný Sigurðardóttir. Pétur eign-
aðist fjögur börn og em barnabörn
hans orðin sex. Mamma á líka fjög-
ur börn og eru barnaböm hennar
orðin níu og eru átta á lífi. Sonur
minn Ágúst Sverrir var kallaður
brott 1988 aðeins átta ára gamall
og er ég sannfærð um að amma
og Sverrir hafa tekið vel á móti afa.
Elsku mamma, pabbi, Pétur,
Dísa og aðrir aðstandendur, við
Viggi, Kolbrún, Sigurvin og Sverr-
ir vottum ykkur okkar dýpstu sam-
úð og elsku afa þakka ég fyrir
samfylgdina í gegnum árin.
Blessuð sé minning elsku Sigga
afa.
Ólína Sverrisdóttir.
+
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SVEINS ÁRNASONAR,
Nýjabæ,
Eyrarbakka.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
okkar ástkæra föður, tengdaföður, afa og langafa,
GESTS BJÖRNSSONAR,
Meðalholti 3,
Reykjavík.
Kolbrún Gestsdóttir, Ragnar Árnason,
Svafar Gestsson, Jakobína Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegustu þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför eiginmanns míns, föður, fósturföður, sonar,
tengdasonar og bróður,
BRAGA REYNIS AXELSSONAR,
Urðarbraut 18,
Blönduósi.
Guðbjörg Hinriksdóttir, Inga Jóna Bragadóttir,
Hinrik Ingi Magnússon, Þorgrfmur Gunnar Eiríksson,
Axel Þorsteinsson, Kristbjörg Bjarnadóttir,
Hinrik Lárusson, Ingibjörg Sigurðardóttir
og systkini hins látna.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, bróður
og afa,
MAGNÚSAR EINARSSONAR
kennara
frá Laxnesi,
Sérstakar þakkir til læknis og hjúkrunar-
fólks á deildum 11 e og 11 a Landspítala.
Sömuleiðis þökkum við öllum, sem starfa
við heimahjúkrun, frábæra þjónustu.
Ingibjörg Sveinsdóttir,
Einar Magnússon, Margrét Steingrimsdóttir,
Helga Magnúsdóttir,
Sveinn E. Magnússon, Guðrún Guðmundsdóttir,
Sigurbjörg I. Magnúsdóttir, Kristinn R. Jóhannsson,
OddnýS. Magnúsdóttir, Ingimundur Guðmundsson,
Margrét Einarsdóttir
og barnabörn.