Morgunblaðið - 27.09.1995, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 27. SEPTEMBER 1995 31
ÓLÖF
SIG URÐARDÓTTIR
+ Ólöf Signrðar-
dóttir var fædd
í Reykjavík 22. nóv-
ember 1947. Hún
lést í Landspítalan-
um 17. september
síðastliðinn. For-
eldrar Ólafar voru
Sigurður Guð-
mundsson, d. 1994,
og Friðbjörg Ólafs-
dóttir, d. 1994.
Hinn 18. mars árið
1967 gekk Ólöf að
eiga eftirlifandi
eiginmann sinn,
Guðmund Einars-
son, f. 7. mars 1945. Börn Ólaf-
ar og Guðmundar eru Sigurð-
ur, f. 20. mars 1970, Einar
Gunnar, f. 9. júní 1972, og Mar-
grét Björg, f. 31. október 1980.
Útför Olafar var gerð frá
Vidalínskirkju í Garðabæ 26.
september.
í GÆR var til moldar borin Ólöf
Sigurðardóttir, Grenilundi 2,
Garðabæ. Ólöf kom til starfa í stjórn
Sjálfstæðisfélags Garðabæjar á ár-
inu 1991. Hún vakti strax athygli
okkar samstarfsmanna sinna á
þeim vettvangi fyrir að setja sig
vel inn í öll mál sem til umfjöllunar
voru og í framhaldi af því að taka
sjálfstæða og einarða afstöðu,
byggða á sinni sannfæringu. Það
fór líka svo að hún var valin til að
gegna forystuhlutverki í okkar röð-
um og var kjörinn formaður Sjálf-
stæðisfélags Garðabæjar 1993 og
var fyrsta konan sem gegndi því
hlutverki. Ólöf var endurkjörinn
formaður 1994 og stýrði félaginu
til sigurs í kosningabaráttunni fyrir
síðustu sveitarstjórnakosningar af
sinni alkunnu röggsemi. Um svipað
leyti kom í ljós að hún hafði eign-
ast öllu hatrammari andstæðing en
þá pólitísku, það er þann sjúkdóm
sem hún að lokum beið ósigur fyr-
ir. Barátta hennar við þennan and-
stæðing lýsir Ólöfu í raun og veru
best, óbilandi baráttuvilji sem nán-
ast átti sér engin takmörk meðan
kraftar leyfðu. Þannig hélt hún
áfram um stjómartaumana í sjálf-
stæðisfélaginu fram að síðustu al-
þingiskosningum er hún tók við for-
mennsku í fulltrúaráði sjálfstæðisfé-
laganna í Garðabæ, fýrst kvenna,
ákveðin í að láta ekki sitt eftir liggja
í baráttunni, jafnt á pólitískum vett-
vangi sem sínum eigin. Ólöf átti
sæti í heilbrigðisnefnd Garðabæjar
1990-1994 og í skólanefnd frá
1994 og þar til yfír lauk. Við sem
áttum því láni að fagna að starfa
með henni erum þakklát fyrir sam-
starfið og þá reynslu sem við öðluð-
umst af samstarfinu við hana, alla
þá birtu og gleði sem alltaf stafaði
af henni. Hvernig sem á stóð var
alltaf stutt í hláturinn sem gerði
öll verkefni auðveldari. Nú að stríð-
inu loknu stöndum við eftir hljóð
og horfum á vandfyllt skarð í okkar
röðum en minningin um góðan fé-
laga og vin mun lifa.
Fjölskyldu Ólafar sendum við
innilegar samúðarkveðjur og biðjum
Guð að styrkja þau öll á þessari
erfiðu stundu.
F.h. Sjálfstæðisfélags Garðabæjar,
Gunnar Pálmason formaður.
Elskuleg vinkona okkar er dáin.
Við sem eftir stöndum vissum svo
sem að hverju stefndi, en kjarkur
og bjartsýni Lólóar fyllti okkur von
um að henni tækist að sigra þann
vágest sem leggur svo marga að
velli, bæði unga og aldna. Það var
því dapurlegur sunnudagur þegar
sameiginlegur vinur hringdi og til-
kynnti okkur lát hennar. Ekki er
ætlunin að rekja hér æviferil Lóló-
ar, það munu eflaust aðrir sjá um.
Okkur langar aðeins að þakka henni
fyrir allar samverustundirnar sem
við áttum saman, nú síðast í júlí í
Skagafirðinum þar sem Lóló lék á
als oddi þrátt fyrir þann dimma
skugga sem yfir hvíldi,
en Lóló var sterk og
kannski var hún sterk-
ust af okkur öllum.
í þessúm fátæklegu
orðum er ekki minnst
á það æðruleysi, kjark
og dug sem Lóló sýndi
í veikindum sínum.
Þess þarf ekki, allir
sem fylgdust með bar-
áttu hennar vita að hún
var hetja.
Elsku Lóló, þetta eru
erfiðir dagar og sökn-
uðurinn er sár, en við
sem eftir stöndum vit-
um að við eigum minningar sem
enginn tekur frá okkur og við þær
getum við yljað okkur og þegar við
hittumst öll á ný tökum við kannski
lagið saman og syngjum kvæðið
sem þér þótti svo vænt um, kvæðið
um „Blakk“ og allir syngja með
sínu lagi. Guð blessi þig og varð-
veiti.
Elsku Mummi, Margrét Björg,
Einar Gunnar og Siggi, það er sárt
að sjá á eftir yndislegri konu og
móður í blóma lífsins, ykkar sökn-
uður er mikill. Við skiljum sjaldnast
hver ætlun Guðs er og verðum því
samfara söknuðinum reið yfir því
ranglæti sem okkur fínnst við hafa
orðið fyrir, en þegar frá líður skilj-
um við að það er Guð sem líknar,
þurrkar tárin og mildar hjarta okk-
ar. Blessuð sé minning Ólafar Sig-
urðardóttur.
Betsý og Arnór.
Allt síðastliðið ár hefur Lóló vin-
kona mín barist af æðruleysi við
sjúkdóm þann er loks bar hana ofur-
liði, nú þegar sumri tók að halla.
Okkar kynni hófust er við vorum
unglingar í Hagaskólanum, þá þeg-
ar tókst með okkur sú vinátta er
haldist hefur óslitið allt fram á
þennan dag. Við, sem unglingar,
nutum lífsins á þeim árum eins og
kostur var. Bæjarlífíð var töluvert
öðruvísi á þeim árum og samastað-
ir okkar unglinganna voru skólinn
og heimili hvers annars. Á heimili
þínu á Lynghaganum hjá Fríðu og
Sigga var mér alltaf tekið sem einni
úr íjölskyldunni og eru þær stundir
mér ógleymanlegar. Margt brölluðu
við vinkonurnar saman á þessum
árum og var oft líflegt í kringum
okkur. Á stundum sem þessum þyrl-
ast upp minningar og samveru-
stundirnar renna í gegnum hugann
jafn skýrar og þær hefðu gerst í
gær. Bjartasta minningin er þá allt-
af hvellandi hlátur þinn og bjart-
sýni þín á lífíð og tilveruna, alltaf
sást þú ljósu punktana, hvað sem
á gekk, og ekki má gleyma fóta-
taki þínu sem lýsti hvað best per-
sónuleika þínum, fast og ákveðið.
Þú lást ekki á skoðunum þínum
heldur sagðir hlutina beint út og
var enginn í vafa um hvað meint
var. Þitt eðli var hjálpsemi við alla,
jafnt við ókunnuga sem vini og
kunningja, og alveg var sama hvað
þú tókst þér fyrir hendur, allt var
gert af miklum krafti og myndar-
skap. Alltaf var jafn gott að koma
á heimili ykkar Mumma og hitta
Sigga, Einar Gunnar og Margréti
Björgu, sem voru miklir vinir mínir
og fjölskyldu minnar. Ekki má
gleyma umhyggju þinni fyrir böm-
um mínum og barnabörnum, því að
í hvert sinn sem við hittumst eða
töluðum saman í síma komu börn
okkar inn í umræðuna. Ofarlega í
minningunni er þegar þú, sjálfstæð-
ismanneskjan mikla, fórst út í
stjórnmálaumræðu og talaðir yfír
hausamótunum á framsóknar-
manninum á mínu heimili, þá
naustu þín vel og í kjölfarið fylgdi
dillandi hlátur þinn, enda þú og
hann miklir vinir, því að þá lifnaði
yfir hlutunum, það gerði þín líflega
framkoma og skemmtileg tilsvör,
sem eftir var tekið. Elsku Lóló mín,
þessar stundir okkar saman í þessu
lífí verða ekki fleiri, en minningin
um þig mun lifa í huga mínum um
ókomna tíð, en erfítt verður að fylla
það tómarúm sem myndast er þú
ert farin frá okkur, en hvatning þín
í gegnum tíðina mun verða mitt
leiðarljós. Elsku Lóló, við Bóbó og
allir í fjölskyldunni kveðjum þig og
þökkum fyrir allt er þú hefur gefíð
okkur í gegnum árin.
Megi góður Guð styrkja ykkur á
þessari erfiðu stund, elsku Mummi,
Siggi, Einar Gunnar, Margrét
Björg, Hrafnhildur og Nicola um
ókomna framtíð.
Agnes M. Jónsdóttir.
Það er erfítt að sætta sig við
dauðann og enn erfiðara þegar fólk
á blómaskeiði lífsins er brott kallað.
Við sitjum eftir hnípin og hnugg-
in er okkar kæri félagi Ólöf Sigurð-
ardóttir er brott kölluð langt um
aldur fram.
Ólöf hafði um nokkurra ára skeið
verið formaður sjálfstæðisfélagsins
í Garðabæ og að auki setið i nefnd-
um og ráðum á vegum bæjarins sem
fulltrúi okkar sjálfstæðismanna.
Af krafti og eljusemi sinnti hún
störfunum í þágu bæjarins eins og
öllum þeim störfum sem hún tók
að sér. Af trúmennsku og dugnaði
sinnti hún hveiju því sem hún var
kölluð til og var einkar fljót að til-
einka sér þau málefni sem til um-
ræðu voru hveiju sinni.
Það var gott að leita í smiðju til
Ólafar og ófá samtöl áttum við um
þau margvíslegu mál er varða vel-
ferð bæjarfélagsins. Reyndist hún
notadijúg og úrræðagóð er leysa
þurfti einhver mál.
Viðmót og viðhorf Ólafar ein-
kenndust af bjartsýni og hlýju. Það
ríkti alltaf gleði og kátína þar sem
Ólöf var og allir brattir hjallar voru
einungis til að sigrast á, því var
það mikið áfall þegar sjúkdómurinn
sem leiddi hana til dauða greindist
hjá henni. Á þeirri stundu kom best
í ljós hvem mann Ólöf hafði að
geyma, bjartsýni hennar gaf okkur
hinum von og trú.
Að leiðarlokum fæmm við fjöl-
skyldu hennar og venslafólki öllu
okkar dýpstu samúðarkveðjur og
biðjum þann er öllu ræður að veita
þeim styrk og huggun á stund sorg-
ar og trega.
Fyrir hönd bæjarfulltrúa og bæj-
armálaráðs Sjálfstæðisflokksins í
Garðabæ.
Laufey Jóhannsdóttir.
Þú, Guð míns lífs, ég loka augum mínum
í líknarmildum fóðurörmum þínum
og hvili sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu fóðurhjarta.
Þín líknarásján lýsi dimmum heimi,
þitt ljósið blessað, gef í nótt mig dfeymi.
I Jesú nafni vil ég væran sofa
og vakna snemma þína dýrð að lofa.
(M. Joch.)
Okkur, sameignarfélagana á
Skammbeinsstöðum, langar að
kveðja Lóló með þakklæti fyrir allar
yndislegu samverustundimar á
undanförnum árum.
Mumma og fjölskyldu hans send-
um við kveðjur og biðjum Guð að
styrkja þau í þeirra miklu sorg.
Halldóra, Valdimar,
Hrafnhildur, Ríkharð.
Erfidiykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
saJir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
ísíma 5050 925
og 562 7575
t
Móðir okkar,
STEFANÍA STEINDÓRSDÓTTIR,
Munkaþverárstræti 1,
Akureyri,
lést 24. september.
Útförin auglýst sfðar.
Eria, Ásta, Marta, Aida og Þórdís Þórðardætur.
t
Elskuleg móðir okkar og dóttir,
KRISTÍN JÓHANNSDÓTTIR,
Bláhömrum 9,
lést í Landspítalanum þriðjudaginn
26. september.
Nanna Renee Husted,
Dakri Irene Husted,
Kristín Dana Husted,
Jóhann Sigurðsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN OLGA STEFÁNSDÓTTIR
frá Hjarðartúni,
Suðurgötu 76,
Hafnarfirði,
lést í Landspítalanum sunnudaginn 24. september.
Útförin verður gerð frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 3. október
kl. 15.00.
Guðni Þór Ólafsson, Herbjört Pétursdóttir,
Stefán Ólafsson, Ólafía Þórdis Gunnarsdóttir,
Sigurður Rúnar Olafsson, Mjöll Gunnarsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður og afa,
KRISTJÁNS SIGURÐSSONAR,
Snorrabraut 22.
Guðrún S. Kristjánsdóttir, Gunnar Einarsson,
Kolbeinn R. Kristjánsson,
Jakob Kristjánsson, Elsa Björk Gunnarsdóttir,
Ástgeir Kristjánsson
og barnabörn.
t
Innilegariaakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför elskulegs eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
BJARNA ÞÓRÐAR
HALLDÓRSSONAR,
Skólabraut 3,
Seltjarnarnesí.
Rúna Vigdís Halldórsdóttir,
Ragna G. Bjarnadóttir, Guðmar E. Magnússon,
Sigurþór Bjarnason,
Halldór G. Bjarnason, Ingibjörg Kristleifsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.

t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför sonar okkar, föður
og vinar,
BOGA Þ. FRIÐRIKSSONAR,
Hrafnakletti 1,
Borgarnesi.
Guð blessi ykkur öll.
Hulda Bára Jóhannesdóttir,
Friðrik Bogason,
Jóhannes G. Friðriksson, Lovisa Shen,
Vigdís Einbjarnardóttir,
Þorsteinn Jóhannesson, Svaniaug Vilhjálmsdóttir
og aðrir aðstandendur.