Morgunblaðið - 06.12.1995, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNIIMGAR
MIÐVIKUDAGUR 6. DESEMBER 1995 37 .

Guð blessi minningu hans, fyrir
hönd fjölskyldunnar,
Karl Arnason.
Elsku afi minn. í dag mun ég
kveðja þig í síðasta skipti. Nú ertu
horfinn yfír móðuna miklu til henn-
ar ömmu sem búin er að bíða þín í
þó nokkurn tíma. Þú varst alltaf svo
stoltur af því sem maður gerði og
vildir að allt gengi vel hjá mér,
bæði hvað varðaði skólann og bara
daglegt líf. Ég hef aldrei hugsað
annað en að þú gætir verið við út-
skriftina hjá mér, eins og hjá Guð-
björgu systur, og fyllst stolti af að
sjá barnabarn þitt útskrifast úr
skóla, en ég veit af þér og ömmu
fyrir ofan mig og þið munið horfa
stolt niður til mín. Þau munu verða
sérkennileg þessi jól hjá mér og
minni fjölskyldu að hafa þig ekki
hjá okkur.
Dýrlega þig dreymi,
og drottinn blessi þig.
Eva Björg Fanndal.
Jæja, afi minn. Nú ertu kominn
á þann stað sem þú talaðir um og
ég veit að þér iíður vel núna. Allar
þær minningar sem þú gafst mér
verða alltaf hjá mér, þó svo þú hald-
ir áfram hinn langa veg. Ég man
alltaf eftir því þegar ég var lítil og
var að stelast niður í kjallara og þú
sást til mín. Þá sagðir þú að kölski
ætti heima þar og eftir það fór ég
ekki aftur niður í kjallarann.
Þú hafðir frá svo mörgu að segja
og þær eru margar sögurnar sem
þú sagðir mér um þína bernsku og
þær eru allar sérstakar á sinn hátt.
Síðustu ár hefur þú verið mikið
hjá okkur og alltaf yfír jólahátíðina,
en nú verður afar einkennilegt að
hafa engan afa hjá okkur. í ár held-
ur þú jólahátíðina með ömmu að
nýju.
Elsku afi minn, þú fylgdir mér
fyrstu tvo áratugina mína í þessu
lífi og þú sást allar mínar stærstu
stundir, þú varst alltaf svo ánægður
með það sem gert var, það er að
segja ef það var rétt.
Litlu systur mínar fengu líka að
njóta nærveru þinnar, en ekki í jafn-
langan tíma og ég. Þær tala um að
afi sé kominn til ömmu og það sé
gott.
Missir okkar og sorg er mikil en
minningin er stærri.
Nú finn ég vorsins heiði í hjarta.
Horfin, dáin nóttin svarta.
Ótal drauma blíða, bjarta
- barstu, vorsól, inn til mín.
Það er engin þörf að kvarta
þegar blessuð sólin skín.
Guðbjörg.
Störf hans öll innan Reglunnar
voru unnin af einlægni og einurð,
enda voru honum falin mikilvæg
trúnaðarstörf og verkefni, sem
hann ávallt sinnti og skilaði með
sérstökum sóma en jafnframt lítil-
læti.
Hann átti því láni að fagna að
vera jafnan ungur í anda og áhugi
hans á málefnum Oddfellowa var
alltaf jafn brennandi. Mikil reynsla,
veivild og hæfíleiki til þess að hrífa
aðra með sér einkenndu störf hans
á síðari árum. Það var því ekkert
undrunarefni að starf Ingólfs Th.
Guðmundssonar var afar árangurs-
rík og eftir orðum hans var vand-
lega tekið.
Það eru forréttindi að hafa feng-
ið að kynnast Ingólfi og eiga sam-
leið með honum um fjölda ára.
Kynnast eijusemi hans og góðvild
og loks að finna stuðning hans á
efri árum við stöif sín. Sannarlega
prúður og góður félagi. En jafn-
framt hvikaði hann aldrei frá
stefnufestu sinni og einbeitni við
að gera hlut Reglu okkar þann veg
að hlutverk okkar í þjóðfélaginu
yrði Oddfellowum til sóma.
Að leiðarlokum vil ég flytja ást-
vinum hans öllum einlægar samúð-
arkveðjur um leið og góðs drengs
og góðs vinar er minnst og þökkum
samfylgd á liðnum árum.
Friður sé með sálu hans. Frið-
helg veri minning hans.
Geir Zoega.
AGNAR
BIERING
+ Agnar Biering
fæddist í Reyk-
javík 16. sept. 1928.
Hann lést á Land-
spítalanum 25. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Henrik
C.J. Biering (1891-
1976) sem lengst
var búsáhaldakaup-
maður við Lauga-
veg í Reykjavík og
Olga Astrid Hansen
(1895-1983). Agnar
var yngstur fjög-
urra systkina: Lára
Biering, gift Þorvarði Jóni Júi-
íussyni (d. 1972) framkvæmda-
stjóra Verzlunarráðs íslands,
Henrik Biering kaupmaður, kv.
Ingunni Jensen Biering og
Gunnar Biering yfiriæknir.
Fyrri kona hans var Edda Ólafs-
dóttir (d. 1957) hjúkrunarfræð-
ingur. Seinni kona hans er Her-
dís Jónsdóttir Biering hjúkr-
unarfræðingur. Stúdentsprófi
lauk Agnar frá MR árið 1949
og lagaprófi frá HÍ 1955. Hann
varð héraðsdóms-
lögmaður 1959.
Agnar var fulltrúi
við iögreglustjóra-
embættið í Reykja-
vík 1955-65. Á þeim
tíma fór hann til
Bandaríkjanna tii að
kynna sér lögreglu-
stjórn. Upp frá þvi
stundaði hann kaup-
sýslu og lengi fast-
eignasölu í félagi við
Hermann H. Helga-
son hdl. Árið 1957
gekk Agnar að eiga
Sigríði Guðrúnu
Magnúsdóttur (f. 1928) kaup-
konu, dóttur Magnúsar Böð-
varssonar (1887-1944) bakara-
meistara í Hafnarfirði og konu
hans, Sigríðar Eyjólfsdóttur
(1897-1983). Sonur þeirra er
Gunnar Biering (f. 1969) versl-
unarmaður í Reykjavík. Sam-
býliskona hans er Hanna Lára
Sveinsdóttir og eiga þau dóttur-
ina Áróru Lind (f. 1989).
Útför Agnars fór fram í kyrr-
Þey.
KUNNUGLEIKI okkar Agnars
Biering er orðinn langur, óslitinn
og vaxandi frá því að við settumst
í fyrsta bekk Gagnfræðaskóla Reyk-
víkinga við Lækjargötu fyrir 52
árum. Ég hafði veitt honum athygli
nokkrum árum fyrr á Tjörninni fyr-
ir fími í að fara á skautum og ekki
síst skautunum hans sem voru fastir
við skóna, ekki skrúfaðir undir
klossana með lykli eins og hjá okk-
ur krökkunum vestan Tjarnar. Agn-
ar var þar í hópi glæsilegra drengja
úr íbúðarhverfum fyrirmanna við
Hringbraut, Fjólugötu, Smáragötu
og Laufásveg. Æskuheimili hans
var við Hringbraut, næst Gróðrar-
stöðinni.
Smám saman tókst með okkur
vinátta og við bundumst sama vina-
hópi. Það var hópur á vinstri kantin-
um, meðan vinstri var vinstri, en
ekki hægri. Við Agnar vorum
beggja blands en létum mannkosti
félaganna innsigla vinaböndin.
Þarna mættust mismunandi menn-
ingarheimar og ekki alltaf gott að
láta dæmið ganga upp.
Löngu síðar kynntist ég foreldr-
um Agnars og hans góða heimili.
Þau voru bæði af gamalgrónum
dönskum kaupmannaættum í
Reykjavík. Það voru forréttindi að
eignast vináttu Bieringsfólksins,
sem var fastheldið á fomar siðvenj-
ur, rausnarlegt og velviljað menn-
ingarfólk í besta skilningi, Reykvík-
ingar að langfeðgatali en með
dönsku yfirbragði.
Agnar fór hefðbundnar leiðir á
þessum árum. Hann stundaði skóla-
nám sitt, byggingar- og síldarvinnu
á sumrin og lagði stund á laganám.
Hann var vinsæll og vej látinn með-
al skólasystkina sinna. í HÍ myndað-
ist nýr vinahópur með traustum
vinaböndum sem héldust alla tíð að
viðbættum fjölskyldum í fyllingu
tímans.
Að líta yfír farinn veg er eins og
að fylgjast með tónverki. Fiðlurnar
hijóma og þagna, slagverkið lætur
heyra í sér, blásturshljóðfærin
hljóma hvert með sínum blæ. Allt
kemur saman í lokin, þótt um skeið
megi við öðru búast. Eins er það
með lífið, vinahóp, störf, fjölskyldu;
mismunandi hraði og hljómur. Öll
var hljómkviðan í lífi Agnars indæl
og ánægjuleg.
Þau Rúrí settu saman heimili að
Sólvallagötu 45 og vinirnir aðstoð-
uðu við flutninginn, daginn fyrir
brúðkaupið. Um nóttina var talið
rétt að snúa hjónarúminu. Það var
hinsvegar of stórt fyrir herbergið
og festist skakkt miili veggja þann-
ig að margra stunda erfíði var að
losa það. Var brúðkaupið tekið að
nálgast fskyggilega þegar sú gesta-
þraut var leyst. Þar eignuðust þau
soninn Gunnar. Einnig kynntumst
við frábæru fólki Rúríar sem auðg-
aði líf heimilisvinanna með traustri,
gróinni menningu Hafnarfjarðar,
þótt þar hafi stór skörð verið höggv-
in í raðimar.
Félagslyndi þeirra Agnars og
Rúríar og gestrisni var mikil, heim-
ilið fagurt og heimilislífið ljúft. Þau
reistu sumarhús í félagi við vini sína.
Ávallt lagði Agnar sig allan fram í
hverju verki, enda smiður góður,
vinnusamur og ósérhlífínn. Því
kynntumst við þegar þau reistu sér
heimili við Helluland og tóku að
snyrta hús og rækta garð. Mikill
heiður okkur hjónum var að við
vorum nánast tekin í fóstur af fjöl-
skyldu Agnars. Um áratuga skeið
höfum við notið ótal samfunda við
systkinin og fylgst með þeim í blíðu
og stríðu. Þá kom í ljós sú trausta
og djúpstæða menning sem fylgir
því fólki öllu. Agnar reyndist trúr
íslensk-danskri menningu, sem
hann hafði úr foreldrahúsum. Hann
var óvenju látlaus maður, lítt gefínn
fyrir að berast á. Heimilið, starf,
vinir og fjölskylda voru ávallt í fyrir-
rúmi.
Svo kvaddi ískyggilegur gestur
sér dyra, átti skamma dvöl og tók
kæran vin á brott með sér sem hendi
væri veifað. Engum vörnum varð
við komið. Agnar tók kveðju hans
af karlmennsku og þrótti. Varð engu
víli við komið í hans návist.
Við hjónin þökkum Agnari sam-
fylgdina öll þessi mörgu ár. Umfram
allt minnumst við tryggðar hans og
umhyggju. Ef hann hafði minnsta
grun um hættur eða vandræði var
hann kominn á okkar fund, uppör-
vandi og hjálpfús. Kærleikur, vel-
vilji og greiðvikni hans var einlæg
og skýlaus. Hann var ávallt sam-
kvæmur sjálfum sér. Ráð hans voru
heiðruð verðmæti á heimili okkar.
Blessuð veri minning Agnars Bi-
ering.
Eggert Ásgeirsson.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUCLBIÐIR
IKÍTEL LOFTLEIUIR
t
Maðurinn minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
ALFREÐ BÚASON,
Kleppsvegi 2,
sem lést í Borgarspítalanum að morgni 29. nóvember, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 7. desember kl.
13.30.
Þeir, sem vilja minnast hans, vinsamlegast láti líknarstofnanir
njóta þess.
Hrefna Jónsdóttir,
Agnar Búi Alfreðsson,
Elsa Alfreðsdóttir, Erlingur Hansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkaer eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
AGNAR BIERING,
Hellulandi 24,
Reykjavík,
lést 25. nóvember.
Útför hans hefur farið fram.
Þeir, sem vildu minnast hans, eru beðnir að láta Barnaspítala
Hringsins njóta þess.
Sigriður M. Biering,
«- Gunnar Biering,
Hanna Lára Sveinsdóttir,
Áróra Lind Biering.
t
Elskuleg móðir og fósturmóðir okkar,
MARTA ELÍNBORG
GUÐBRANDSDÓTTIR
frá Loftsölum,
Mýrdal,
Skeggjagötu 10,
Reykjavík,
andaðist á Droplaugarstöðum þriðju-
daginn 5. desember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Guðbrandur Guðjónsson
og Guðbjörg Guðjónsdóttir.
+
Ástkœr eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTA JÓNSDÓTTIR,
Skólagerði 37,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju
fimmtudaginn 7. desember kl. 13.30.
Ólafur Guðjónsson,
Jónina Vilborg Ólafsdóttir, Karl Olsen jr.,
Oddur Ólafsson, Elsa Sigtryggsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Systir okkar og frænka,
GUÐLAUG VILHJÁLMSDÓTTIR,
Bólstaðarhlið 50,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli
21. nóvember sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Þökkum innilega sýnda samúð og vinar-
hug.
Fyrir hönd vandamanna,
Eva Vilhjálmsdóttir,
Ásta Vilhjálmsdóttir,
Fanney Vilhjálmsdóttir,
Vilhjálmur Ragnarsson.
+
Innilegar þakkir til allra, sem veittu aðstoð og sýndu samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegs eiginmanns míns, föður okk-
ar, stjúpföður, tengdaföður og afa,
ARNARS GUÐBJÖRNSSONAR,
Hákoti,
Álftanesi.
Sérstakar þakkir fyrir frábæra umönnun og alúð til lækna og hjúkr-
unarfólks krabbameinsdeildar Landspítalans.
Ragnhildur Nikulásdóttir,
börn, stjúpsonur, tengdabörn
og barnabörn.