Morgunblaðið - 15.12.1995, Blaðsíða 54

54 FÖSTUDAGUR 15. DESEMBER 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
GULLSMIÐJAN
PYRIT-G15
SKÓUAVÖRÐUSTlG 15 • SÍMI 5511505
♦ Nytsamleg gjöf
við öll tækifæri!
- - -• Stóll:

A.GUÐMUNDSSON HF.
húsgagnaverksmiðja
-•Tölvuborð
með 3 hillum:
Skemmuvegi 4 Kópavogi Sími 557 3100
adidas
úrvals
sportfatnaður
Opið laugardag kl. 10-22,
sunnudag kl. 13-17,
mónud.-föstud. kl. 10-22,
Þorláksmessu kl. 10-23,
aðfangadag kl. 9-12.
pltrjgttnlrlteltiti
-kjarnimálsms!
HINRIK
ALBERTSSON
+ Hinrik Alberts-
son fæddist í
Hrauntúni í Leirár-
sveit 20. nóvember
1925. Hann andað-
ist í St. Jósepsspít-
ala 8. desember sl.
Foreldrar hans
voru hjónin Petrína
Jónsdóttir og Al-
bert Gunnlaugsson.
Systkini Hinriks
voru þessi: Sigurð-
ur Ingiberg f. 1915,
Jón Eggerts f.
1921, d. 1983. Ing-
veldur f. 1923,
Gunnlaugur f. 1924, d. 1993,
Guðrún Karitas f. 1927, Aldís
Petra f. 1928, Pétur Hugi f.
1931 og Ásta f. 1934. Eiginkona
Hinriks var Guðrún Þorsteins-
dóttir frá Hrólfsstöðum I
Skagafirði, f. 17. ágúst 1925,
d. 31. desember
1980. Þau áttu tvær
dætur: Margréti f.
30. desember 1956,
eiginmaður hennar
er Siguijón Ingi
Haraldsson, þau
eiga þijú börn:
Guðrúnu, f. ’77,
Ágústu f. ’81 og
Einar Örn f. ’89;
Halldóru, f. 6. maí
1958, eiginmaður
hennar er Sigurður
Emil Ævarsson.
Þau eiga fjögur
börn: Hinrik Þór f.
’82, Bryndísi Kolbrúnu f. ’84,
Margréti Freyju f. ’88 og Haf-
dísi Órnu f. ’94.
Útför Hinriks fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði
föstudaginn 15. desember og
hefst athöfnin kl. 13.30.
TENGDAFAÐIR minn og vinur
Hinrik Albertsson er lát.inn, rétt
sjötugur að aldri. Þó að andlátið
hafi alls ekki átt að koma manni
á óvart, var samt sem strengur
brysti í brjósti manns. Eftirsjáin
og sorgin þyrmir yfir mann, en
hann skilur eftir sig góðar minn-
ingar, heilan fjársjóð. Þær hrann-
ast upp í huga manns.
Okkar kynni hófust fyrir u.þ.b.
14 árum þegar ég var 19 ára, feim-
inn og óframfærinn strákpjakkur
fór að draga mig á eftir yngri
dóttur hans. Hann afgreiddi alla
feimni og hlédrægni út í hafsauga
strax á fyrstu mínútunum með
hlýju og ljúfu viðmóti en jafnframt
uppfullur af kímni og léttleika.
Þama á þessum tíma höfðu tvö
stór áföll riðið yfir hjá honum.
Hann hafði misst konu sína eftir
erfiða sjúkralegu og sjálfur greinst
með MS og var óvinnufær af þeim
sökum. Svona stór áföll hljóta að
marka sín spor á menn, en hann
hafði þær sorgir bara fyrir sig og
hélt áfram lífsgöngu sinni léttur í
lund og skemmtilegur.
Hann bar tilfinningar sínar og
líðan aldrei á torg og ef einhver
spurði hvernig hann hefði það var
alltaf sama svarið „Hva, það er
ekkert að mér, maður“.
Eftir að hann fór að vera heima
við alla daga var oft gestkvæmt
hjá honum og þéttsetinn bekkurinn
í kaffi og yfir hestaspjalli. Vina-
hópurinn var stór og á öllum aldri.
Hann hafði svo ótrúlega gott lag
á að tala jafnt við unga sem aldna
en fyrir honum voru allir menn
jafnir. Þá nutu ekki hvað síst afa-
börnin þess að geta alltaf leitað
til afa, bæði fyrir og eftir skóla,
jafnt sem um helgar og er hans
þáttur í uppeldi þessara barna
mikill og ómetanlegur. Þeirra sorg
er jafnframt erfiðust og mest.
Hestar voru hans áhugamál og
lífsfylling. Hann var alltaf með
nokkra hesta á húsi og var seigur
að hæna að sér og róa ótamin
trippi, „fóðurtemja". Ég naut oft
góðs af því að láta hann undirbúa
fyrir mig trippi sem ég síðan klár-
aði að temja. Þegar fór að vora
var spennan mikil hjá Hinna að
komast norður í Hrólfsstaði, lítið
eyðibýli í Skagafirði, en þar dvaldi
hann innan um hrossin og ekki
síður vinafólk sitt á Borgarhóli.
Stefán á Borgarhóli og hans fólk
hefur reynst honum og okkur öllum
sérstaklega vel og gert þennan
borgarbúskap mögulegan. Sveita-
ferðir þessar voru mikið eftirvænt-
ingarefni hjá fleirum en honum, því
bamabömin skiptust á að fara með
og áttu þau öll yndislegar stundir
þar með honum. Fijálsræði náttúr-
unnar og fegurð Skagafjarðar réð
ríkjum. Ég fór nokkuð margar ferð-
ir með honum norður. Þá var nátt-
úrlega margt spjallað, en það var
helst í svona ferðum sem hann tal-
aði um gamla tíma og uppvaxtarár
sín. Þær sögur vora allar bjartar
og fallegar, þó svo að maður viti
að oft var erfítt á þeim tíma fyrir
stóra föðurlausa fjölskyldu að sjá
sér farborða. Þess vegna var
snemma farið að vinna og eitthvað
Íítið um skólagöngu nema í skóla
lífsins og þar var mikið lært.
Hinrik var lengi á sjó, en seinna
við ýmsa verkamannavinnu í landi
og var hann annálaður dugnaðar-
forkur. Það er margs að minnast
um svona karl eins og hann Hinna,
en orð verða eitthvað svo máttvana
á blaði, en minningarnar hjálpa
manni í gegnum þessa tíma og
ylja manni. Manni ber að þakka
fyrir að kynnast svona heilsteypt-
um og góðum manni eins og Hinna.
Hann sýndi ekki hvað síst kraft
sinn og kjark núna síðasta hálfa
árið, en hann greindist með
krabbamein og fór í stóra aðgerð
snemma síðastliðið vor og barðist
hetjulegri baráttu við þennan vá-
gest, en varð að láta undan síga
fyrir rest. Hann átti samt sem
áður góða tíma inn á milli og var
síðasti mánuður einn af þeim.
Honum leið þá þokkalega vel og
gat tekið á móti vinum sínum í
kringum sjötugsafmælið sitt sem
var 20. nóvember. Skömmu áður
hafði hann fengið heimsóknir að
norðan, en honum þótti alveg
skelfilegt að hafa ekki • komist í
Skagafjörð síðastliðið sumar.
Núna er þessi vinur minn farinn
á fund þess fólks sem hann dáði
og er á undan honum farið. Hans
er sárt saknað hérna megin, en
við verðum að láta minningarnar
um_ góðan karl duga okkur.
Ég læt fylgja þér, Hinni, vísu-
brot eftir Davíð Stefánsson, þó ég
viti að þú hefðir viljað hafa far-
skjótann bleikan og vakran.
Um hádegi beislaði ég blakkinn.
Á bak honum sté
er sá ég að sólin bak við svörtu fjöllin hné.
Nú sést ei hvort beini ég blakknum
til byggða eða upp á fjöll.
Því haustnóttin hylur okkur
og hjúpar sporin mjöll.
+ Hallfríður
Guðnadóttir
fæddist 11. desem-
ber 1936, á Rúts-
stöðum í Gaulverja-
bæjarhrepp í Ár-
nessýslu. Hún lést á
Landspítalanum 7.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Guðni
Guðjónsson og Ses-
selja Júníusdóttir,
hún var elst 13
systkina, 10 eru á
lífi. Hallfríður gift-
ist Kjartani Kjart-
anssyni frá Siglufirði, hann lést
fyrir tveimur árum, eignuðust
þau 3 börn. Þau eru: Halldór
Sævar Kjartansson, Eygló
Björk Kjartansdóttir, Kjartan
Haukur Kjartansson. Hallfríð-
ur eignaðist soninn Viðar
Reyni Helgason fyrir hjóna-
band.
Útför Hallfríðar fer fram frá
Garðakirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 13.30.
í DAG kveð ég elsku frænku mína
og vinkonu. Hún kvaddi þennan
heim aðfaranótt 7. desember, eftir
langa og harða baráttu við illvígan
sjúkdóm. Það var mikið þrek og
sálarró sem henni var gefið, hennar
hugsun var sú að gef-
ast aldrei upp. Ekki
heyrði ég hana tala um
veikindi sín, frekar
hugsaði hún um aðra.
Mikið á ég henni að
þakka. Allt reyndi hún
til að fá að vera lengur
meðal okkar en
stundaglasið var út
rannið. Hún var svo
sérstakur persónuleiki,
bæði í orðum og verki
og ljúf í framkomu.
Átti hún því auðvelt
með að laða fólk til sín
og miðla því sinni
þekkingu. Það var alveg sama hvað
hún gerði, hvort sem var að sauma,
baka, elda góðan mat eða sauma
út, allt lá þetta opið fyrir henni.
Hennar glæsilega heimili ber þess
llka vott, þau stóra listaverk prýða
veggi þess. Það eru ófáar minning-
ar sem koma í hugann þegar að
kveðjustund er komið. Þær minn-
ingar eru mér dýrmætar og ég er
þakklát fyrir þær. Við vorum búnar
að þekkjast frá því að við mundum
eftir okkur. Þó sambandið rofnaði
um tíma milli okkar þá slitnaði
þráðurinn aldrei í hugum okkar.
Það urðu miklir fagnaðarfundir
þegar við heimtum hvor aðra á ný.
Aldrei leið svo sá dagur að við
heyrðum ekki hvor í annarri, sím-
leiðis eða yfír kaffíbolla. Ég sakna
hennar mikið. En minningin er svo
falleg um þig, hana mun ég geyma
í hjarta mínu. Oft var glatt á hjalla
þegar æskuminningarnar vora rifj-
aðar upp. Margt var brallað heima
á Rútsstöðum. Mikið var talað og
hlegið heilu næturnar heima. Rúts-
staðir var hennar annað heimili,
þar bjuggu foreldrar mínir, bræður
og amma og afí okkar sem við
unnum svo heitt. En á Selfossi bjó
hún hjá foreldrum sínum og systk-
inum. Hún var elst 13 systkina.
Það lá mikið á hennar herðum að
hjálpa systkinum sínum og móður.
Mikill var dugnaður hennar. Þegar
hún var 18 ára veiktist hún og
lamaðist alveg. Á fætur komst hún
eftir hálft ár með dugnaði og
kjarki, áfram skyldi haldið. Hún
giftist Kjartani Kjartanssyni heild-
sala og eignuðust þau þijú börn.
Halldór Sævar, Eygló Björk og
Kjartan Hauk. Áður hafði hún
eignast soninn Viðar Reyni Helga-
son. Þau voru henni allt og starfa
þau öll við heildverslun Kj. Kjart-
ansson, sem er fjölskyldufyrir-
tæki. Sólargeislar hennar voru
litlu sonarsynirnir Birgir Rúnar og
Eiríkur Búi sem hún unni mjög
heitt.
Það er mjög erfítt að kveðja þig
elsku Friða mín en nú hefur þú feng-
ið frið í hjarta þínu vegna veikinda
þinna. Nú nálgast hátíð ljósanna og
mun stjarna þín skína skært í hjört-
um okkar, og vil ég þakka þér, elsku
frænka mín, fyrir allt sem við gerð-
um saman. Ég veit að við eigum
eftir að hittast aftur.
HALLFRIÐUR
GUÐNADÓTTIR
í
4
4
i
4
<
<
<
<
<
I
<
<
<
i
<
l