Morgunblaðið - 17.02.1996, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 17. FEBRÚAR 1996 5
FRÉTTIR
Greinargerð sóknarnefndar Langholts-
kirkju vegna deilnanna í kirkjunni
*
Ottast klofning
í sókninni
SÓKNARNEFND Langholtskirkju
hefur mestar áhyggjur af klofningi
innan sóknarinnar á meðan deilumál
innan hennar hafa ekki verið leyst,
að því er fram kemur í greinargerð
til biskups. í henni segir að allstór
hópur hafi alvarlega rætt um að segja
sig úr söfnuðinum verði sr. Flóki
Kristinsson áfram sóknarprestur. „Þá
hafa viðhorf sóknarprests sem fram
hafa komið í Ijölmiðlum, að deilan sem
ríkir komi söfnuðinum ekkert við, og
skoðanir hans á safnaðar- og kirkju-
starfinu valdið almennri hneykslan
og gremju meðal sóknarbarna.“
Sóknarnefndin lýsir yfir áhyggjum
sínum af því að sóknarbörn hafi
hafnað þjónustu sr. Flóka og leitað
til annarra presta um kirkjulegar
athafnir. „Er óánægja þessi því mið-
ur ekki einskorðuð við hina fullorðnu
heldur finnst börnum og unglingum
erfitt að umgangast prestinn. Þessi
óánægja kemur m'.a. fram í þeirri
staðreynd að innan við helmingur
fermingarbarna í sókninni, sem
fermast eiga í vor, ganga nú til
prestsins."
Ekki aðeins um prest
og organista
Sóknarnefndin vekur athygli á því
að of mikil einföldun sé að tala að-
eins um ágreining milli prests og
organista. Nefndin rekur sáttargjörð
frá 8. febrúar 1994 til ákvörðunar
sóknarnefndar um að hætta auka-
greiðslum til sóknarprestsins að fjár-
hæð kr. 50.000 kr. á mánuði. Eftir
að sóknarpresti var tilkynnt þessi
ákvörðun sóknarnefndar um afnám
aukagreiðslnanna var Haukur Ingi
Jónasson ráðinn æskulýðs- og safn-
aðarkennari við kirkjuna. Sóknar-
nefnd var einhuga í afstöðu sinni í
báðum þessum efnum enda fannst
henni sóknarpresturinn ekki hafa
sinnt safnaðarstarfinu sem skyldi.
„Þar sem hvoru tveggja kom upp á
sama tíma, ráðning æskulýðsfulltrúa
og afnám greiðslna til sóknarprests,
hafði sóknarprestur í hótunum við
sóknarnefnd að leggja stein í götu
hins nýráðna starfsmanns. Gekk það
eftir og neitaði sóknarprestur að rita
undir starfssamninginn sem hann
hafði þó sjálfur gert. Stóð styrr um
samning þennan og ráðninguna fram
eftir vetri og allt þar til áðurnefnd
sáttargjörð var undirrituð af sóknar-
nefnd og sóknarpresti."
Sóknarnefndin segir að mikil eftir-
sjá hafi verið í æskulýðsfulltrúanum
þegar hann hafi ákveðið að segja upp
störfum og tekur fram að sóknar-
prestur hafi tilkynnt formanni sókn-
arnefndar að ef hún tæki þá ákvörð-
un að hætta greiðslum til sín þá
væri samskiptum hans við sóknar-
nefnd lokið nema að forminu til.
Hafi það gengið eftir. „Frá því
ákvörðunin var tekin að afnema
greiðslurnar til sóknarprests og til
þess tíma þegar hann fór í náms-
leyfi um mitt ár 1994 ríkti ófremdar-
ástand innan veggja kirkjunnar og
grunnt var á því góða rnilli sóknar-
prests og sóknarnefndar. Þá var
stirðleiki milli prestsins og starfs-
manna safnaðarins . . .,“ segir í
greinargerðinni og tekið er fram að
segja megi að sóknarprestur hafi
lagt sérstaka fæð á gjaldkera sóknar-
nefndar, Ólöfu Kolbrúnu Harðardótt-
ur, og taldi að ákvörðun um að fella
greiðslurnar niður væri runnin undan
hennar riijum. Fram kemur að sókn-
arprestur hafi gert þá kröfu við sátt-
argjörð í júní 1995 að Ólöfu Kol-
brúnu yrði vikið úr sóknarnefndinni.
Fram kemur að fljótlega hafi farið
að bera á ágreiningi á milli sóknar-
prests og organista og hæst hafi
borið söfnun fyrir nýju orgeii.
„Fannst presti að sú söfnun stæði
annarri fláröflun innan kirkjunnar
fyrir þrifum jafnframt því sem hann
lýsti sig mótfallinn fyrirhugaðri stað-
setningu og stærð orgelsins í kirkj-
unni. Þá skapraunaði organistanum
það áhugaleysi sem sóknarprestur
sýndi söfnuninni og þær yfirlýsingar
sóknarprests í fjölmiðlum að nýta
ætti söfnunarféð til lagfæringa á
kirkjubyggingunni."
Sóknarnefndin telur ekki lausn á
deilunni að segja organistanum upp
störfum. „Hefði sóknarnefnd farið
að vilja sóknarprests er vitað mál
að sú ákvörðun hefði skapað fleiri
vandamál en hún hefði leyst og söfn-
uðurinn klofnað til mikils skaða fyrir
þjóðkirkjuna,“ segir sóknarnefndin í
greinargerðinni.
Nefndin fagnar því að biskup ís-
lands ætli að úrskurða í málinu því
sú staða sem ríki innan safnaðarins
sé óþolandi. „Er það mat sóknar-
nefndarinnar að því neyðarástandi
verði ekki aflétt meðan séra Flóki
Kristinsson er sóknarprestur Lang-
holtssafnaðar."
Varað við rýmri lieim-
ildum til símahlerana
RAGNAR Aðalsteinsson hæstarétt-
arlögmaður segir mjög varasamt að
rýmka lagaheimildir um hleranir hér
á landi. Lögreglustjórinn í Reykjavík
vill að slíkar lagabreytingar verði
skoðaðar. Ragnar segist sannfærður
um að verði það gert verði hleranir
misnotaðar og vísar þar til reynslu
í öðrum löndum. Standa eigi fast
gegn tilhneigingu ríkisins að ganga
inn á einkalífssvið borgaranna.
„I Evrópu er alltaf verið að reyna
að styrkja friðhelgi einkalífsins og
koma í veg fyrir að þar verði sam-
bærileg þróun og er t.d. í Bandaríkj-
unum þar sem menn hafa misst þetta
dálítið úr böndunum. Við höfum ver-
ið að gera þetta einnig og gerðum
nýlega brejftingar á stjórnarskránni
þar sem hleranir voru teknar inn.
Það er alltaf tilhneiging hjá ríkisvald-
inu til að ganga inn á þetta einkalífs-
svið borgaranna, en það á ekki að
láta undan þeim þrýstingi. Auðvitað
væri mjög þægilegt fyrir lögregluna
að geta hlustað á það sem ég og þú
segjum hvenær sem er, en við eigum
ekki að láta undan þeim rökum að
það sé hagkvæmt að fá að njósna
um einkalíf fólks þó að þetta sé gert
í góðu skyni, þ.e. að upplýsa glæpi.
Við verðum að vega og meta þá
hagsmuni sem eru í húfi.
Alls staðar þar sem slíkur ágangur
hefur verið leyfður hefur þetta verið
misnotað og ég -er sannfærður um
að það sama myndi gerast hér. Það
er þannig að tæknin tekur stjórnina
af mönnum í þessum efnum. Það er
enginn vafi á að um leið og slakað
verður á lagaheimildum þá verður
þetta misnotað," sagði Ragnar.
Friðhelgi einkalífs
Sigurmar K. Albertsson, varafor-
maður Lögmannafélagsins, sagðist
telja að lögmenn væru almennt þeirr-
ar skoðunar að fara ætti mjög var-
lega í að rýmka lagaheimiidir um
hleranir. Hættan á misnotkun ykist
ef slakað væri á reglum um þessa
hluti. Hann benti á að ef herbergis-
hlustun yrði leyfð væri hætt við að
farið yrði að hlusta fleiri samtöl en
þau se_m beinlínis tengdust rannsókn
máls. I þessu efni bæri að leitast við
að standa vörð um friðhelgi einkalífs
borgaranna.