Morgunblaðið - 25.02.1996, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 1996 37
MINNINGAR
+ Bjarney Holm
Sigurgarðsdótt-
ir fæddist á Ey-
steinseyri við
Tálknafjörð 12. ág-
úst 1908 og þar ólst
hún upp í stórum
systkinahópi. Hún
lést á Kumbaravogi
29. desember síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Vikt-
oría Bjarnadóttir
og Sigurgarður
Sturluson.
Hinn 12. júní
1933 giftist hún
Tryggva Salomonssyni, f. 21.8.
1898, d. 23.9. 1976. Börn þeirra
eru: Sigrún, f. 4.2. 1934; Magn-
ús Örn, f. 13.2. 1936; Lára, f.
21.10. 1942; Hrafnkell, f. 16.1.
1951. Áður átti hún eina dótt-
ur, Ásdísi Maríu Sigurðardótt-
ur, f. 26.11. 1928, d. 12.7. 1995.
Útför Bjarneyjar fór fram
frá Fossvogskapellu 8. janúar.
FÆÐINGARSTAÐUR og æsku-
heimili mömmu minnar á Eysteins-
eyri við Tálknafjörð voru henni
ætíð hugljúf. Þar ólst hún upp í
stórum systkinahópi hjá ástkærum
foreldrum sínum, Viktoríu Bjarna-
dóttur og Sigurgarði Sturlusyni, og
móðurforeldrum í hinum sterka og
hlýja vestfirska anda liðinna ára.
Mamma minntist oft æskuáranna
með þros á vör og sagði
okkur börnunum sín-
um frá lífi, gleði og
ástúð íjölskyldunnar.
Mamma kynntist
föður okkar, Tryggva
Salomonssyni, á Korp-
úlfsstöðum þar sem
þau voru starfsfólk.
Eftir að þau gengu í
hjónaband bjuggu þau
á Korpúlfsstöðum til
1937, er þau fluttust
að Sunnuhvoli við Há-
teigsveg í Reykjavík
og hófu þar búskap.
Styrkur hennar, trú,
ást og gleði, sem hún ætíð bar með
sér, átti rætur fyrir vestan, og það
var hennar dýrmætasta gjöf til okk-
ar barnanna og veganesti. Við höf-
um ætíð haft í huga hvort mömmu
líkaði háttalag, framkoma og gerð-
ir okkar. Eins hefur viðkvæðið ver-
ið: „Þetta er uppáhaldsliturinn
hennar mömmu,“ eða hlutur sem
henni myndi líka við. Einnig gæti
það verið heilræði hennar, sem
koma í huga og auðvitað er aldrei
neinn matur eins góður og hjá
mömmu, eða pönnukökurnar og
kleinurnar.
Við systkinin áttum yndisleg
æskuár í foreldrahúsum, en þau
voru flest á Sunnuhvoli, þar sem
pabbi var með búskap til ársins
1956 og starfaði hann jafnframt
því sem fangavörður í Hegningar-
húsinu við Skólavörðustíg.
Seinna, er við vorum uppkomin
og flutt að heiman, áttum við alltaf
hlýjan samastað hjá mömmu og
pabba, og við systurnar, báðar bú-
settar í Bandaríkjunum, settumst
stundum að sumarlangt með dætur
okkar litlar. Á seinni árum hef ég
oft hugsað til þess hvað mamma
og pabbi voru þolinmóð þegar þess-
ar heimsóknir stóðu yfir. En allt
var gert fyrir okkur og við fundum
að við vorum öll velkomin og okkur
var tekið opnum örmum.
Eftir að ég fluttist úr landi, hélt
mamma nánu sambandi við vinkon-
ur og vini mína, sem heimsóttu
mömmu og pabba oft og héldu vin-
skap öll árin. Mamma hafði svo
sérstaka eiginleika hlýju, gleði og
klmni til að blanda geði við sér
yngra fólk.
Mamma kvaddi okkur á fögrum
vetrardegi, 29. desember 1995,
skömmu eftir sólarlag. Ég veit að
ég tala einnig fyrir hönd Sigrúnar,
Bóa og Hrafnkels, systkina minna,
þegar ég kveð þig, elsku mamma
mín, með þessum vísum, sem pabbi
þinn kvað, um sólaruppkomuna og
bjartsýnina:
Sólin blessuð ljóma ljær,
líf hún öllu gefur.
Ávalit mér það unað fær,
allt í skrauti vefur.
Vor í huga vermir önd,
vertu glöð í hjarta.
Við skulum haldast hönd í hönd
og horfa á veginn bjarta.
(Sigurgarður Sturluson.)
Við elskum þig ætíð. Guð blessi
minningu þína.
Þín dóttir,
Lára.
BJARNEY HOLM
SIG URGARÐSDÓTTIR
l
I
I
<
<
<
JÓN GUÐMUNDSSON
+ Jón Kristján Guðmundsson
fæddist 31. október 1906 í
Þórunnarseli í Kelduhverfi í
Norður-Þingeyjarsýslu. Hann
andaðist á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri 12. febrúar
sl. og fór útför hans fram frá
Akureyrarkirkju 19. febrúar.
LÁTINN er á Akureyri föðurbróðir
minn, Jón Guðmundsson forstjóri,
er um langa hríð sá um umboð og
rekstur margra stórra fyrirtækja,
svo sem Sjóvár, Happdrættis Há-
skóla íslands og Vélbátatrygginga
Eyjafjarðar.
Jón var fæddur í Þórunnarseli í
Kelduhverfi, annar í röðinni af
þrem systkinum, elstur var faðir
minn Árni, yngst Sigurveig sem
lifir bræður sína og býr á Akureyri.
Þannig háttaði til að fjölskyldur
bræðranna, svo og föðurforeldrar
mínir og Sigurveig bjuggu hlið við
hlið á Bjarmastíg 9 og 11, var því
samgangur mikill milli heimilanna.
Höfðum við systkinin mikla
ánægju og gleði af sambýlinu við
okkar nánustu sem ævinlega gáfu
okkur góð ráð er voru vel þegin.
Þótt við værum kannski ekki alltaf
nógu ráðþægin, síaðist ýmislegt
inn er við höfum búið að og nýtt
okkur síðan.
Sem smástelpa notfærði ég mér
oft að heimsækja Jón og Veigu á
skrifstofu hans í Skipagötu til að
fá að leika mér á gömlu Reming-
ton-ritvélina. Þar gat ég setið tím-
unum saman án þess að nokkuð
væri amast við mér. Þegar ég var
búin að fá nóg af pikkinu labbaði
ég út með fínu hvítu vélrituðu blöð-
in mín og þóttist hafa lokið góðu
dagsverki, en lét þau jafnframt
vita að ég kæmi fljótt aftur. „Vertu
velkomin sögðu þau.“
Hinn 8. apríl 1949 urðu mikil
straumhvörf í lífi þeirra Jóns og
Sigurlínu konu hans því þá fædd-
ist einkadóttir þeirra, Svava Ásta,
sólargeislinn í lífi þeirra. Skömmu
áður höfðu þau flutt í nýtt hús í
Þórunnarstræti 120, þar bjuggu
þau æ síðan. Svava Ásta býr á
Akureyri ásamt eiginmanni sínum,
Guðjóni Steinþórssyni viðskipta-
fræðingi, og tveim börnum þeirra,
Elínu Dögg og Jóni Orra,
Árið 1954 flutti fjölskylda mín
suður yfir heiðar til Reykjavíkur,
fækkaði þá að sjálfsögðu samveru-
stundunum, en gott var að koma
í heimsókn og rifja upp gamlar
minningar.
Jón var einstaklega víðlesinn og
fróður um menn og málefni. Vísur
og kvæði kunni hann um flestar
sögur sem hann sagði okkur er
unun var á að hlýða, hætt er við
að eitthvað af þessu lendi í glat-
kistunni nú þegar Jón er genginn.
Síðasta sumar er við hjónin vor-
um á ferð norður á Akureyri heim-
sóttum við frænda minn sem
endranær. Ekki brást það að hann
hafði ýmislegt að fræða okkur um,
en sagðist lítið hafa fyrir stafni
annað en að bregða sér á golfvöll-
inn. Þangað fór hann með Jóni
Orra dóttursyni sínum sem hann
hafði verið óþreytandi við að kenna
íþrótt sína undanfarin ár. Hann
sagði þá með miklu stolti í rödd-
inni: „Strákurinn er bara orðinn
ansi sleipur á vellinum."
Nú þegar við kveðjum Jón þökk-
um við Tómas Agnar og börn okk-
ar allt, sem hann og Lína kona
hans voru okkur.
Guð blessi Svövu Ástu, hennar
fjölskyldu og Veigu frænku mína
sem sjá á bak þessum góða föður
og bróður.
Þórunn Árnadóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUNNAR HAFSTEINN VALDIMARSSON
frá Rúfeyjum,
Breiðafirði,
síðar Hnúki, Dalasýslu,
til heimilis íMávahlíð 16,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju mánudaginn 26. febrúar
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Gigtarfélag islands.
Kristfn Gunnarsdóttir, Hörður Þorsteinsson,
Sigurður Óli Gunnarsson, Ólafía Ingibjörg Ingólfsdóttir,
Pétur Gunnarsson, Helga Þ. Sigurðardóttir,
Jóhannes Valdimar Gunnarsson, Guðríður Linda Karlsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug
við andlát og útför elskulegrar eigin-
konu minnar, móður okkar, tengdamóð-
ur og ömmu,
ELÍNAR ÓLADÓTTUR,
Hnífsdalsvegi 10,
ísafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks íshúsfé-
lags Isfirðinga og Sjúkrahúss ísafjarðar
fyrir einstakan hlýhug og vinsemd.
Jens Markússon,
Halldóra Jensdóttir, Jóhann Marinósson,
Guðmunda Jensdóttir, Halldór Halldórsson,
Ásgerður Jensdóttir, Guðmundur Jónsson
og barnabörn.
MARGRÉT
HÖSKULDSDÓTTIR
+ Margrét Höskuldsdótir
fæddist að Löndum í Stöðv-
arfirði 11. september 1906. Hún
lést 3. febrúar síðastliðinn og
fór útförin fram frá Berunes-
kirkju á Berufjarðarströnd 10.
febrúar.
FYRST ég fékk ekki tækifæri til
að kveðja þig á lífi, þá langar mig
til að gera það á þennan hátt.
Þótt þú hafir verið ömmusystir
mín varstu mér og systkinum mín-
um, alltaf sem hin besta amma.
Þar sem Alla amma átti heima í
Reykjavík en þú á Krossi var ekki
nema eðlilegt að ég kynntist þér
betur og ég kem til með að búa
lengi að þeim kynnum. En þótt þú
værir mér góð gerði ég því miður
of lítið af því að heimsækja þig.
Ég keyrði framhjá Krossi daginn
fyrir andlát þitt, á leið minni frá
Djúpavogi til Breiðdalsvíkur,
ásamt Hillu systur og hugsaði með
mér að við ættum að kíkja inn í
kaffi, það gæti farið svo að við
fengjum ekki annað tækifæri til
þess, en ekkert varð úr því eins
og svo alltof oft áður. Það er auð-
velt að vera vitur eftir á.
Ég man þegar ég var í bama-
skóla, þá var sérstakur jólaföndur-
dagur fyrir jólin. Það var fastur
punktur á þessum degi að búa til
aðventukrans til að færa þér og
oft gerðum við systur þetta sam-
an. Þegar við færðum þér kransinn
og þú þakkaðir fyrir, leið mér eins
og þetta væri sú fallegasta gjöf
sem þú hefðir fengið, þó að krans-
inn bæri jafnan auðsæjan vott af
því að vera handverk barna. En
þú kunnir að láta barni líða vel í
návist þinni og þegar ég kom að
Krossi þegar ég var lítil, var fólk
oftar en ekki að ræða um landsins
gagn og nauðsynjar, nokkuð sem
lítill krakki hafði ekki mikinn
áhuga á. Þá hafðir þú alltaf tíma
til að spjalla við mig um það sem
ég kunni skil á.
Það vantaði ekki húmorinn í þig
og tilsvörin voru með ólíkindum.
Nú síðustu árin áttir þú, ásamt
fjöldanum öllum af öðru fólki, við
það vandamál að stríða að þekkja
okkur Hillu systur ekki í sundur.
Þá sagðir þú mér að ég skyldi allt-
af lyfta þremur fingrum þegar ég
sæi þig. Og svo sagðir þú: „Nú,
ef þú lyftir þeim ekki, þá ert þú
gara greinilega ekki þú.“ Seinna
kom Hilla til þín en ég var ekki
með, þá varst þú alveg viss um
að hún væri ég, svo þú spurðir
hana af hveiju hún lyfti ekki fingr-
unum. Og þegar þú uppgötvaðir
eigin vitleysu þá hlóstu ósköpin öll.
Já, við sem þekktum þig, erum
öll búin að missa mikið en ég þyk-
ist vita að þú hefur ekki yfirgefið
okkur að fullu. Og nú ertu búin
að hitta hann Albert þinn aftur
eftir 13 ára langan aðskilnað, það
hljóta að hafa verið miklir fagnað-
arfundir. En ég vil ljúka þessu með
því að þakka þér fyrir samfylgdina
og allt sem þú hefur gefið mér,
bæði huglægt og hlutlægt. Hvíldu
í friði og megi Guð blessa minn-
ingu þína.
Ragmheiður Arna
Höskuldsdóttir.
Skilafrestur
minningargreina
Eigi minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði
ef útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: í sunnu-
dags- og þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstu-
dag. í miðvikudags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir að skilafrestur er útrunninn eða
eftir að útför hefur farið fram, er ekki unnt að lofa ákveðnum birt-
ingardegi.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu samúð við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURJÓNS INGVARSSONAR
skipstjóra
frá Ekru,
Neskaupstað.
Margrét Sigurjónsdóttir,
Jóhann Sigurjónsson,
Sigþór Sigurjónsson,
Benedikt Sigurjónsson,
Friðrik Pétur Sigurjónsson,
Hjálmar Sigurjónsson,
Anna M. Sigurjónsdóttir,
Ragnar Ingólfsson,
Jón Lundberg,
Valgerður Franklin,
Sigrún Guðmundsdóttir,
Jóna Katrfn Aradóttir,
Taina Otsamo,
Wendelin Suuring,
Ove Búlow Nielsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför föður
míns, tengdaföður, afa og langafa,
SVEINS H.M. ÓLAFSSONAR,
Bústaðavegi 75.
Theodóra Sveinsdóttir, Sigurður Sveinsson Hálfdanarson,
Ásta Hulda Kristinsdóttir, Ögmundur Kristinsson,
Áslaug Adda Sigurðardóttir, Smári Jónsson,
Helga Hanna Sigurðardóttir, Ægir Steinn Sveinþórsson
og barnabarnabörn.