Morgunblaðið - 11.05.1996, Qupperneq 32

32 LAUGARDAGUR 11. MAÍ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Magnhildur
Guðlaug Stef-
ánsdóttir var fædd
á Sleðbrjót í Jökuls-
árhlíð í Norður-
Múlasýslu 20. maí
1907. Hún andaðist
í Sjúkrahúsinu á
Egilsstöðum 1. maí
síðastliðinn. For-
eldrar henanr voru
1 hjónin Stefán Sig-
urðsson, f. 6. júní
1875, hreppstjóri
og bóndi á Sleð-
brjót, og Björg Sig-
mundsdóttir, f. 13.
mars 1884. Magnhildur var elst
fjögurra systkina: Hin eru Sig-
mundur Sigurður sem nú er
látinn, Guðrún Ingibjörg Sól-
veig og Guðmóður Geir.
28. maí 1928 giftist Magn-
hildur Guðlaug Birni Kristjáns-
syni eftirlifandi eiginmanni
sínum f. 17. október 1903 frá
Kleppjárnsstöðum í Hróars-
tungu. Foreldrar hans voru
Kristján Gíslason bóndi í
Tungu og kona hans Petra
Friðrika Björnsdóttir. Magn-
hildur og Björn voru bændur
í Grófarseli í Jökulsárhlíð í
Margar minningar Ieita á okkur
við andlát Magnhildar ömmu okk-
ar, minningar um allar góðu stund-
irnar í sveitinni. Við komum sumar
eftir sumar frá Vestmannaeyjum
*til að dvelja hjá afa og ömmu í
Grófarseli. Öll góðu sumrin þegar
okkur fannst alltaf vera sól og
gott veður. Þá var oft mannmargt
í Grófarseli og glatt á hjalla enda
vart hægt að hugsa sér meiri höfð-
ingja heim að sækja en hjónin í
Grófarseli.
Við minnumst ömmu okkar í eld-
húsinu veitandi mat og kökur eins
og hver gat í sig látið. Þá var oft
borðað meira en góðu hófi gegndi,
því fátt gladdi ömmu meira en
þegar gestir gerðu veitingum henn-
ar góð skil.
Við minnumst ömmu með
áhyggjur af okkur systkinunum,
hvort við værum svöng, köld eða
að við færum okkur einhvers stað-
ar að voða, hvetjandi afa til að
gæta okkar blessaðra kaupstaðar-
barnanna.
Við minnumst ömmu eftir að hún
og afi brugðu búi og fluttu í Fjólu-
hvamm í Fellabæ. Ekki minnkaði
gestrisnin eða umhyggjan eftir að
árin færðust yfir og öll bamaböm-
in og bamabamabömin fæddust.
Gaman var að sitja og skoða ljós-
myndir með ömmu, rifja upp gaml-
ar minningar og ekki var komið
að tómum kofanum þegar talið
barst að ættum og ættfræði, þá
var amma í essinu sínu.
Síðustu árin hrakaði heilsu
'■•ömmu og hún dvaldi síðustu tvö
ár ævi sinnar á Sjúkrahúsinu á
Egilsstöðum þar sem hún naut
góðrar aðhlynningar. Við vonum
að á engan sé hallað þó við minn-
umst frábærrar umhyggju Petru
móðursystur okkar sem var alla tíð
vakin og sofin yfir velferð ömmu
og var alltaf mjög sterkt samband
milli þeirra mæðgna.
Elsku afi, megi almættið styrkja
þig í sorg þinni, því missir þinn er
mikill. Við systkinin, makar okkar
og börn sendum móðursystkinum
*- -okkar og afkomendum þeirra inni-
legar samúðarkveðjur, megi minn-
ingin um góða konu lifa.
Agnes, Björn Kristján og
Magnús.
Það er sólríkur sumarmorgunn
í Jökulsárhlíð. Seljabæimir sindra
og Kaldáin rennur næstum blíð-
meira en hálfa öld.
Þau brugðu búi 1982
og fluttust þá í Fjólu-
hvamm 11 í Fellabæ.
Magnhildur og Björn
eignuðust átta böm.
Þau em: 1) Stúlka
(óskírð), f. 15. októ-
ber 1929, d. 16. okt.
1929. 2) Stefanía
Björg, iðnverkakona,
f. 2. maí 1931. Börn
hennar og Svavars
Jakobs Stefánssonar:
Agnes, sjúkraliði, f.
1955, Björn Kristján,
verkstjóri, f. 1957,
Stefán Ómar, f. 1962, d. 5. des-
ember 1978, og Magnús Björg-
vin, sjómaður, f. 1964. 3) Petra
Friðrika, húsmóðir, f. 12. janúar
1933. Maki Björn Þór Pálsson.
Böm þeirra: Bjöm Magni, verka-
maður, f. 1956, Jóna Pála, kenn-
ari, f. 1964, og Björg, fjölmiðla-
fræðingur, f. 1969. 4) Elva,
bóndi, f. 20. september 1935.
Maki Bjöm Hólm Björnsson.
Börn þeirra: Skúli, verkstjóri, f.
1956, Magnhildur Björg, bóndi,
f. 1957, Björn, verkstjóri, f. 1959,
Birna Soffía, póstmaður, f. 1961,
og Grímlaugur, verkamaður, f.
lega áfram, eins og hún vilji ekki
trufla heiðríkju dagsins. Enn gljáir
á döggina á hundasúrunum og
rabb-
arbaranum og kýmar era komnar
út, frelsinu fegnar. Pískur leggur
það á sig að rölta út og gamla kisa
liggur á tröppunum og baðar sig í
sólinni.
Það er enn árla morguns. En
amma í Gróarseli er samt þegar
búin að gera margt því hún á von
á gestum. Allt frá því hún kveikti
upp og gekk út í dymar til að fagna
góðum degi og fara með morgun-
bænina, hefur hún haft í mörgu
að snúast. í stofunni er allt hreint
og fínt, orgelið á sínum stað svo
ekki sé minnst á blómin sem eng-
inn nema hún veit hvað heita öll
og hvemig á að hlúa að. Hvert sem
litið er má sjá merki um myndar-
skap ömmu, gardínumar fyrir
gluggunum, klukkustrengirnir á
veggjunum, prjónaðir og heklaðir
dúkar á borðunum, svo ekki sé
minnst á brydduðu sauðskinns-
skóna með leppunum, sem amma
kann svo vel að að gera. Undir
glugganum í litla herberginu stend-
ur skrifborðið hans afa, snyrtilegt
með fallegu pennastatífi og við
vegginn skattholið hennar. Það var
heldur þrengra í litla herberginu á
árunum áður þegar þar sváfu fjór-
ar litlar systur saman og hjá afa
og ömmu, þijú systkin þeirra.
Frá eldhúsinu leggur góðan ilm,
það er alltaf góður ilmur í eldhús-
inu hjá ömmu. A einni dýrmætri
morgunstund hefur hún bakað af
stakri snilld hinar eftirsóttu korn-
flekskökur, pönsur liggja upprúll-
aðar á diski og inni í búri bíða tert-
ur lítilla handa. Hún hefur meira
að segja bakað það sem hún kallar
d-tertu. Amma er nefnilega trúuð
kona og þolir illa ljótan munnsöfn-
uð, það versta sem hún segir er
„ansans“ og þá þarf mikið að koma
til.
Uppi á lofti er amma búin að
gera gestaherbergið klárt, rúmið
með stóra sænginni í hvítu veri er
uppbúið en þar hafa bamabörn
hennar flest sofið. Hún veit að
þeim leiðist ekki í þessu herbergi
því þar er Skápurinn. Þessi leynd-
ardómsfulli skápur sem hægt er
að fara inn í og virðist endalaus,
með alls kyns dóti og svo auðvitað
stöflum af gömlum Æskublöðum.
1968. 5) Jónlna Alda, bóndi, f.
14. aprfl 1937, d. 26. nóvember
1992, eftirlifandi eiginmaður
hennar er Sæbjöm Hallgrímur
Jónsson. Böm þeirra. Guðlaug-
ur, sveitarstjóri í Fellabæ, f.
1960, Eraa, skrifstofumaður, f.
1962, Þór, vélstjóri, f. 1966. 6)
Kristján Hrímnir, landpóstur,
f. 9. febrúar 1941. Maki Þórhild-
ur Vigfúsdóttir. Böm þeirra:
Elín Helga, húsmóðir, f. 1962,
Björn, vélstjóri, f. 1963, Vigdís
Hulda, skrifstofumaður, f. 1964,
Aðalsteinn Kristján, nemi, f.
1967, Guðlaugur Vigfús, verka-
maður, f. 1973. 7) Aðalsteinunn
Bára, f. 1942, starfsstúlka á
Sjúkrahúsinu á Seyðisfirði.
Maki Reynir T. Júlíusson. Böm
þeirra: Soffía, sjúkraliði, f.
1966, Jón Ágúst, landfræðing-
ur, f. 1968, Björn Hildir, nemi,
f. 1976. 8) Sigurður Gylfi, bóndi,
f. 5. nóvember 1945. Maki Sig-
urveig Björasdóttir. Böra
þeirra: Drífa, hárgreiðslumeist-
ari, f. 1970, Björn Guðjón, pípu-
lagningamaður, f. 1970, Sigur-
rós, húsmóðir, f. 1976.
Magnhildur var virk í félags-
starfi í sinni heimasveit á sín-
um yngri áram, hún var meðal
annars formaður Kvenfélags
Hlíðarhrepps um árabil, for-
maður sóknarnefndar Sleð-
bijótskirkju um tuttugu ára
skeið svo og formaður barna-
verndarnefndar.
Magnhildur verður jarðsung-
in frá Egilsstaðakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þeim hefur amma haldið til haga
og yfir þeim er legið og glímt við
margs konar þrautir og felumynd-
ir, lesnar sögur og myndasögur.
Amma hendir nefnilega aldrei
neinu. Þegar hún ólst upp þurfti
ekki að kenna fólki að nýta vel
hlutina, umhverfisvernd var því í
blóð borin. Hún varðveitir allt frá
gamla tímanum og eyðir löngum
tíma í að flokka og merkja bréf
og ljósmyndir.
Amma hefur gaman af því að
fá barnabörnin í heimsókn þó
stundum þyki henni nóg um
glannaskapinn í þeim. Hún veit að
afi hendir gaman að þessum
áhyggjum hennar og gerir það
stundum viljandi að setja krakka
fyrir framan sig á traktorinn og
keyrir fram fyrir eldhúsgluggann,
það liggur við að hún heyri hann
hvísla: „Nú skulum við sjá hvað
amma okkar segir.“ En hún hefur
gaman af því að spjalla við þetta
unga fólk, það er svo merkilega
vel að sér í ýmsum efnum. Ekkert
þeirra kemst þó með tærnar þar
sem amma hefur hælana í ætt-
fræðiþekkingu, það er einna helst
afi sem getur rætt þau mál við
hana af skynsamlegu viti. Og þá
má alltaf draga í spil. Hversu ung
og snörp sem bamabörnin telja sig
vera er það alltaf amma sem vinn-
ur í Kvikk og oftar en ekki er það
líka hún sem hefur vinninginn í
Kasínu. Þegar þau afí spila er hald-
ið ítarlegt bókhald um niðurstöð-
urnar því spiluð er framhaldskas-
ína.
Þegar amma hefur gengið úr
skugga um að allt sé til reiðu fyrir
gestakomu, tekur hún af sér svunt-
una og tekur til við að greiða og
flétta þykkt sítt hár og setja það
í fallegan hnút. Oft tjá baranböm-
in henni hrifningu sína yfir hár-
prýðinni en þau fá alltaf sama svar-
ið: „Það var einu sinni fallegt."
Sólin er að nálgast hádegisstað.
Úti á Ási glittir í ferðalanga, afi
er fyrir löngu búinn að sjá þá í
sjónaukanum sínum, amma bíður
gestanna á tröppunum. Allt er til
reiðu.
Amma í Grófarseli er dáin. En
nú eins og áður smeygjum við litl-
um höndum í stóran og hlýjan afa-
lófa og saman leitum við huggunar
í björtum minningum.
Systkinin Laufási 11.
+ Sigurður Krist-
inn Sigurðsson
fæddist í Sandgerði
8. júlí 1940. Hann lést
á Hjúkrunarheimil-
inu Sunnuhlíð í
Kópavogi 4. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin Sig-
urður Björnsson
skipsljóri frá Siglu-
firði, f. 27. maí 1917,
d. 12. febrúar 1944,
og kona hans Rósa
Magnúsdóttir hús-
móðir í Sandgerði, f.
2. september 1917.
Foreldrar Rósu voru
Magnús Sigurðsson, f. 15. ágúst
1891, d. 12. jan. 1968, og Rósa
Einarsdóttir, f. 10. janúar 1900,
d. 13. nóv. 1993. Foreldrar Sig-
urðar voru Björa Zophanías Sig-
urðsson skipstjóri á Siglufirði,
f. 14. nóvember 1892, d. 30. ág-
úst 1974, og Eiríkssína K. Ás-
grímsdóttir, f. 11. april 1897, d.
18. september 1960. Rósa giftist
aftur Braga Bjömssyni, skip-
Án sorgar vinnst ei sigur neinn,
oss sálmaskáldið kvað. -
Sjá, einn i dauðann engin fer,
hver einn skal vita það.
(Vilhjálmur frá Skáholti.)
I dag kveðjum við bróðurson okk-
ar Sigurð Kristin Sigurðsson, eða
Didda eins og hann var oftast kallað-
ur, aðeins 55 ára að aldri. Þegar
Diddi var þriggja ára gamall missti
hann föður sinn í sjóslysi, er vélbátn-
um Ægi hvolfdi út af Garðskaga, í
aftakaveðri 1944, en'Sigurður faðir
Didda var þá stýrimaður á bátnum.
Sjónarvottar að því slysi sáu að bát-
urinn hreinlega endastakkst og fór
heilan hring, en í veltunni brotnaði
stýrishúsið af og Sigurð tók út, en
skipstjórinn sem einnig var í brúnni
festist í stýriskeðjunni og það varð
honum til lífs. Eftir slysið voru Diddi
og yngri bræður hans tveir, þeir
Björn og Guðni, oft heima á Siglu-
firði á sumrin og við stelpumar föð-
ursystur þeirra höfðum að sjálfsögðu
verk að vinna að passa þessa litlu
frændur okkar, sem voru miklir
gleðigjafar ömmu sinnar og afa og
okkur frænkum þeirra og frændum.
Diddi byijaði ungur að stunda sjó,
fyrst á Sigurði SI 90, á síldveiðum
með Ásgrími Sigurðssyni frænda sín-
um og afa sínum Bimi Sigurðssyni,
oft kenndum við mb. Hrönn. Síðar
var hann á nokkrum bátum frá Sand-
gerði, svo sem Mumma, Jóni Garðari
og Ásgeiri.
Diddi stundaði nám í Stýrimanna-
skólanum í Reykjavík skólaárin 1962
til 1964 og lauk prófi þaðan með hið
meira fiskimannapróf.
stjóra í Sandgerði,
f. 24. janúar 1922,
d. 2. ágúst 1986. Al-
bræður Sigurðar
eru Guðni Magnús,
lögregluþjónn í
Keflavík, f. 15. sept-
ember 1941, og
Björa Zophanías,
múrari í Reylqavík,
f. 29. nóvember
1942. Hálfsystkini
Sigurðar eru Sigríð-
ur Bragadóttir, f.
28. október 1949,
Lilja Bragadóttir, f.
17. janúar 1951, hár-
greiðslukona, og
Guðjón Bragason, f. 22. desem-
ber 1952, skipstjóri.
Sigurður kvæntist Birthe Sig-
urðsson frá Danmörku, f. 3. maí
1951, sumarið 1972. Börn þeirra
eru Anna Karína, f. 27. febrúar
1975, nemi, og Magnús Kristinn,
f. 24. ágúst 1980, nemi.
Utför Sigurðar verður gerð
frá Hvalsneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Árið 1971 fór Diddi í ævintýraleit
til Danmerkur og kynntist þá eftirlif-
andi eiginkonu sinni Birthe. Þau giftu
sig í Danmörku 1972 og komu síðan
hingað til Islands.
En ævintýraþrá unga mannsins var
ekki fullnægt. Þau fóru aftur til Dan-
merkur árið 1979 og dvöldu þar í
þrjú ár og var Diddi allan tímann í
skiprúmi á mb. ísafoldu, sem frændi
hans Bjöm Ketilsson var skipstjóri á
og átti hlut í.
Diddi og Birthe komu aftur heim
1981 og settust að í Keflavík þar sem
hann vann við jámabindingar á Kefla-
víkurflugvelli. Á þessum árum fór
hann að kenna þess sjúkdóms sem
að lokum sigraði hann. Alla tíð var
hann mjög trúr í starfí og ávann sér
traust allra sem hann vann með.
Hann var afskaplega ljúfur í lund og
allri umgengni og þrauseigur, sem
kom sér vel, þegar hann þurfti að
fara að beijast við þennan illvíga sjúk-
dóm öll þessi ár. Alltaf sendi hann
manni kærleiksn'kt bros þó hann
gæti ekki tjáð sig öðruvísi. Það er
sárt að kveðja eiginmann, föður og
son og bróður. Dauðann ber að á
margvíslegan hátt, hann getur verið
kærkominn fyrir hina þreyttu og
þjáðu og þannig var það með Didda
frænda okkar.
En við vitum það að raunverulega
deyr enginn, sem maður elskar, held-
ur lifir áfram í hjörtum okkar og
minningin um hreina, bjarta svipinn
hans gleður okkur á erfiðum tímum.
Elsku Birthe, Anna Karína og
Magnús og Rósa mágkona og önnur
skyldmenni, við vottum ykkur okkar
innilegustu samúð.
Föðursystur.
Minningargreinar
og aðrar greinar
FRÁ áramótum til 15. febrúar
sl. birti Morgunblaðið 890 minn-
ingargreinar um 235 einstakl-
inga. Ef miðað er við síðufjölda
var hér um að ræða 155 síður í
blaðinu á þessum tíma. í janúar
sl. var pappírskostnaður
Morgunblaðsins rúmlega 50%
hærri en á sama tíma á árinu
1995. Er þetta í samræmi við
gífurlega hækkun á dagblaða-
pappír um allan heim á undan-
förnum misserum. Dagblöð víða
um lönd hafa bragðizt við mikl-
um verðhækkunum á pappír með
ýmsu móti m.a. með því að st.ytta
texta, minnka spássíur o.fl.
Af þessum sökum og vegna
mikillar fjölgunar aðsendra
greina og minningargreina er
óhjákvæmilegt fyrir Morgun-
blaðið að takmarka nokkuð það
rými í blaðinu, sem gengur til
birtingar bæði á minningargrein-
um og almennum aðsendum
greinum. Ritstjórn Morgunblaðs-
ins væntir þess, að lesendur sýni
þessu skilning enda er um hóf-
sama takmörkun á lengd greina
að ræða.
Framvegis verður við það mið-
að, að um látinn einstakling birt-
ist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd en lengd annarra
greina um sama einstakling er
miðuð við 2.200 tölvuslög eða
um 25 dálksentimetra í blaðinu.
I mörgum tilvikum er samráð
milli aðstandenda um skrif minn-
ingargreina og væntir Morgun-
blaðið þess, að þeir sjái sér fært
að haga því samráði á þann veg,
að blaðinu berist einungis ein
megingrein um hinn látna.
Jafnframt verður hámarks-
lengd almennra aðsendra greina
6.000 tölvuslög en hingað til
hefur verið miðað við 8.000 slög.
MAGNHILDUR
GUÐLA UG
STEFÁNSDÓTTIR
SIGURÐUR KRIST-
INN SIGURÐSSON