Morgunblaðið - 25.07.1996, Blaðsíða 44

44 FIMMTUDAGUR 25. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Smáfólk
m,CHUCK! IT 5 MARCIE
Andmeíwe'reatcAmp
AHD UIE'RE MOT HAPPY..
LOE WANTYOUTORENT
A HEUCOPTER, and
COME RE5CUE U5..
Halló? Hæ, Kalli! Þetta erum við Við viljum að þú leigir þyrlu
Magga! Við erum í sumar- og komir og bjargir okkur
búðum og... við erum ekki
ánægðar...
MAKE IT TWO
HELIC0PTER5, CHARLE5..
OMF FOR FACU OF 1/4 '
Hafðu það tvær þyrlur, Kalli...
eina fyrir hvora okkar!
BREF
TLL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: Iauga@mbl.is
SÓLSETURSBOGINN horfinn.
Sólsetursboginn
sem hvarf
fregir af merku framtaki Lions-
manna þar á svæðinu. Þeir létu
útbúa mynd af ysta hluta Snæfells-
ness ásamt jöklinum og merkja inná
öll örnefni, sem vitað var um.
Þarna lá mikil nákvæmisvinna
að baki. Við keyptum eina mynd
til að gefa húsi félagsins okkar.
En því miður var hún að einu leyti
úrelt. Sólsetursboginn var horfinn,
hafði brotnað niður í vonskuveðri í
vetur. Það fengum við staðfest þeg-
ar við hringdum í Skúla Alexand-
ersson. Ég læt fylgja hér mynd sem
tekin var fyrir ári af boganum, og
aðra síðan í vor, hún er að vísu
tekin frá öðru sjónarhorni, en vel
má greina sömu kletta og syllur.
Ég vil segja við ferðalanga fram-
tíðarinnar, sparið ykkur leit að
Sólsterusboganum, hann er horfinn
í gleymskunnar djúp í orðsins
fyllstu merkingu.
En þökk sé Lionsklúbbi Nesþinga
fyrir að standa að útgáfu örnefna-
myndar.fyrir Útnesið. Hún er ágæt
leiðbeining fyrir ferðamenn. Mættu
aðrir taka þetta framtak þeirra sér
til fyrirmyndar.
MARÍA S. GÍSLADÓTTIR,
Akurholti 6, Mosfellsbæ.
Frá Maríu S. Gísladóttur:
EITT af því fjöimarga sem glatt
hefur augu ferðalangsins „undir
jökli“ á liðnum árum er Sólseturs-
boginn. Hann var að finna á norðan-
verðu Snæfellsnesi nokkru utan við
Gufuskála, ekki í alfaraleið niður
við sjó og gjáin sem hann var yfir
mjög opin fyrir úthafsbárunni.
Fyrir réttu ári vorum við hjónin
með fjölskyldu okkar eina viku í
húsi Snæfellingafélagsins á Arnar-
stapa. Ymislegt markvert var skoð-
að þessa daga og í einni ferðinni
hittum við Skúla Alexandersson í
hrauninu úti af Gufuskálum.
Hann vakti athygli okkar og
bamabamanna sem með okkur vora
á ýmsum athyglisverðu bæði úr
dýraríki og steinaríki, enda manna
kunnugastur á þessum slóðum. Sér-
staklega lagði hann áherslu á að við
færam ekki framhjá Sólsetursbog-
anum, sem fundist hefði við sjóinn
fyrir nokkrum áram og væri merki-
legt náttúrufyrirbæri. Við fóram að
hans ráðum, vorum honum sammála
og festum bogann því á fílmu.
Við ætluðum að endurtaka ævin-
týrið í vor, þegar við áttum yndis-
lega góðviðrisdaga í sama húsi
fyrstu viku júní-
mánaðar. Þá átti að
sýna samferðafólki
Sólsetursbogann
góða. En hvað var
nú? Við fundum
hann hvergi. Ég
sem þóttist vera svo
fundvís. Eftir
nokkra leit varð
niðurstaðan sú að
Sólstetursboginn
væri horfinn, týnd-
ur. Gat það verið?
Gjána þóttumst við
þekkja.
Við fórum svo
búið inná Hellis-
sand, komum við í
þeirri góðu búð
Blómsturvöllum og
spurðumst fyrir um
Sólsetursbogann:
Þar vissi enginn
slæm örlög hans.
En við fengum
Sólsetursboginn á
réttum stað.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.