Morgunblaðið - 11.08.1996, Page 29

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 11. ÁGÚST 1996 29
I
|
I
1
i
í
i
i
i
i
<
i
i
<
<
<
I

I
I
j
I
f
JONINA
JÓHANNESDÓTTIR
+ Jónína Jóhann-
esdóttir fæddist
27. ágúst 1907. Hún
lést 4. ágúst síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Helga
Vigfúsdóttir frá Sól-
heimum í Mýrdal, f.
16.11.1875, d. 15.11.
1918, og Jóhannes
Jónsson, trésmiður í
Reykjavík frá
Narfastöðum í
Melasveit (Deildar-
tunguætt), f. 21.5.
1872, d. 17.12. 1944.
Systkini Jónínu
voru: Þórdís, f. 1.10.
1904, Kristín, f. 27.4. 1906, Vig-
fús, f. 5.12. 1908, d. 17.4. 1996,
Karl, f. 30.9. 1910, Þorbjörn, f.
10.3. 1912, d. 4.7. 1989, Theódór,
f. 18.9. 1913, Elín, f. 4.4. 1915,
d. 24.7. 1916, og hálfbræðurnir
Sólmundur, f. 31.3. 1930, d. 12.7.
1989, og Siguijón, f. 31.3. 1930.
Önnur kona Jóhannesar var
Sólveig Sæmundsdóttir sem lést
1928 og voru þau barnlaus.
Þriðja kona hans var Kristín
Jónsdóttir og áttu þau saman
tvíburana.
Jónína giftist Jóni Friðriki
Matthíassyni, loftskeytamanni,
29.1. 1927. Jón Friðrik var sonur
hjónanna Matthíasar Ólafssonar,
kaupmanns og alþingismanns í
Haukadal í Dýrafirði og konu
hans Marsibilar Ól-
afsdóttur. Marsibil
og Matthías eru af
Arnardalsætt. Jón
Friðrik, eiginmaður
Jónínu, lést 22.10.
1988.
Börn Jónínu og
Jóns Friðriks eru:
Jóhannes Helgi, f.
5.9. 1926, maki Mar-
grét Guttormsdóttir,
Björg Sigríður, f.
13.3. 1929, maki Jón
Guðmundsson, Helga
Elsa, f. 16.8. 1931,
maki Björn St.
Bjartmarz, Hrönn, f.
31.3. 1933, maki Grímur Magn-
ússon, látinn, Matthildur, f. 2.1.
1936, maki Bolli Þ. Gústavsson,
Marsibii, f. 19.3.1938, maki Ferd-
inand Þ. Ferdinandsson, Ólafur,
f. 7.5.1940, maki Jóhanna Sigríð-
ur Einarsdóttir, Ingibjörg Krist-
ín, f. 2.7. 1942, maki Ingólfur
Þ. Hjartarson, Elín, f. 5.6. 1944,
maki Elías B. Jónsson, Matthías
Jón, f. 26.11. 1945, maki María
Erlingsdóttir, þau skildu. Barna-
börn Jónínu og Jóns Friðriks eru
31, eitt þeirra lést skömmu eftir
fæðingu. Barnabarnabörn eru
27,_eitt lést í fæðingu.
Utför Jónínu fer fram frá
Bústaðakirkju mánudaginn 12.
ágúst og hefst athöfnin klukkan
15.00.
„Hún mamma á bara eina tengda-
dóttur“. Þessa setningu heyrði ég
oft af vörum Hlífar móður minnar,
mágkonu Jónínu Jóhannesdóttur, en
Marsibil amma mín og Matthías afi
voru nokkur ár í forsjá foreldra
minna í Borgarnesi og sambandið
því náið. Ellefu barna móðirin og
þar af voru fimm synir allir vel gift-
ir, fannst svo mikið spunnið í þessa
tengdadóttur sína að hinar fjórar
gersamlega gleymdust.
Seinna - nýkominn frá námi
nyrðra, tók ég að mér að mála heima
hjá Jóni og Jónínu með börnin sín
tíu, þá varð mér fyrst ljóst og skildi
hví amma hafði tekið svona sterka
afstöðu.
Gömlu íslensku hetjurnar okkar
týna ört tölunni og hverfa á vit for-
feðra sinna en við dáðum þær og
syrgjum nú, getum þegar fram líða
stundir yljað okkur við ljúfar og
bjartar endurminningarnar.
Móðir mín og ég viljum með þess-
um fáu orðum kveðja ástkæra mág-
konu og vin og vottum öllum niðjum
Jónínu samúð okkar.
Hlíf Matthíasdóttir,
Matthías Ólafsson.
Gamalt, reisulegt hús við Flóka-
götu í Reykjavík. Lítil íbúð á neðstu
hæð, gangur og þvottahús. Við vask-
ann stendur roskin kona, þéttvaxin,
með mildan svip og dökkt fallegt
liðað hár tekið upp með stórri hár-
spennu öðrum megin. Ilmandi mat-
arlykt leggur frá eldhúsi og full-
komnar stemmninguna í huga
barnsins í fyrstu heimsókninni, sem
það man eftir hjá afa og ömmu.
Manni er svo hiýtt hjá þessari mjúku
ömmu, sem er komin fram í eldhús,
að hafa til mat handa svöngu. ferða-
löngunum að norðan. Inn af eldhús-
inu er lítið svefnherbergi. Þar er
heilmargt spennandi að skoða, en
þó aðallega afa, sem liggur enn í
rúminu eftir síðdegisblund. Brosandi
spyr hann, hvort hann eigi ekki að
standa upp, svo ég geti „virt þennan
skrítna kall betur fyrir mér“.
Skömmu seinna er hann kominn
fram í stofu stór og mikill, myndar-
legur maður með hvítt hár í fínni
skyrtu og afabuxum. Amma hefur
lokið við að bera fram matinn, svo
nú er sest niður og tekið til við að
borða mat, sem engan svíkur. Afi
segir sögur, mikið er hlegið og amma
situr brosandi, umvafin einstakri ró
og þeirri sérstæðu festu, sem alla
tíð einkenndi sterka persónu hennar.
Inn á milli litskrúðugra sagna frá
heimsóknum til fjarlægra landa
kinkar amma kolli til afa og segir:
„Já, Jón minn, ég man eftir því.“
Um langt skeið ferðaðist afi um fjar-
læg höf sem loftskeytamaður á
gamla Gullfossi. Þá var amma heima
með börnin sín tíu, vafði þau örmum
mikillar móður, fuíl kvíða í hjartanu,
en lét aldrei á neinu bera. Jafnvel,
þegar afi sigldi á ólgutímum stríðs-
áranna og aldrei var vissa fyrir því,
hvort hann kæmi heim. Þá stóð
amma eins og klettur sem skjól
barna sinna, reiðubúin að verjast
öllum mótbyr og áföllum.
Amma Jóna var mikil kona. Full
kærleika tók hún á móti börnum
sínum og barnabörnum, þegar þau
komu í heimsókn. Hún kunni svo
vel að gefa af sér og hún var þakk-
lát fyrir allt, sem fyrir hana var
gert. Hún gætti alltaf hófsemi í tali,
var orðvör, en óspör á að minnast á
það, sem vel var gert. Fyrir sjö árum
lagði afi af stað í ferðalag til þeirra
landá, sem órannsakanleg eru. Nú
hefur hún amma Jóna lagt upp í
sömu ferðina, þess albúin að dvelj-
ast hjá Guði og vitja afa enn á ný.
Elsku amma. Mig langar að þakka
þér fyrir þær lífsreglur, sem þú
kenndir mér og öllum, er urðu þeirr-
ar gæfu aðnjótandi að kynnast þér.
Guð vefur þig nú örmum sínum, líkt
og þú umvafðir okkur þínum mjúka
faðmi.
Þín
Hildur Eir.
Ég vil minnast ömmu minnar Jón-
ínu Jóhannesdóttur með nokkrum
orðum. Þegar hún er farin frá okkur
88 ára gömul sækja að hugsanir um
APÓTEK
AUSTURBÆJAR
Háteigsvegi 1
BREIÐHOLTS
APÓTEK
Álfabakka 12
eru opin til kl. 22
—
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Apótek Austurbæjar
MINNINGAR
yndislega konu. Hún var ávailt tilbú-
in að finna björtu hliðarnar á hveiju
máli. Því veitir ungu fólki oft ekki af.
Ég var svo heppin að komast í
náin kynni við ömmu síðustu þrettán
árin. Jón Matthíasson afi og amma
sömdu við mig um að þrífa. Eg heim-
sótti þau því einu sinni í viku á Flóka-
götu 61 þar til afi dó fyrir átta árum,
en ömmu síðan í Hlíðartún 8. Ávallt
höfum við átt góðar stundir saman
á þessum tíma.
Amma leit alltaf á jákæðu hliðarn-
ar. Eru ekki allir strákarnir frískir,
Maggý mín? Það er jú aðal málið
að allir séu frískir þannig bar hún
velferð okkar stöðugt fyrir brjósti.
Heimili hennar var öllum opið og
stundum líkt og umferðarmiðstöð
væri. Þarna hittist stórfjölskyldan
og amma hellti upp á könnuna. Allt-
af vissi hún um hagi allra sextíu
afkomendanna, hvar svo sem þeir
héldu sig.
Amma hafði oftast eitthvað á
milli handanna og naut þess að sjá
aðra vinna handavinnu. Hún var
óspör að hæla manni fyrir myndar-
skapinn, en það hafði góð áhrif á
sjálfstraustið. Ég vil því þakka henni
yndislegar samverustundir. Þegar
ég kveð hana með söknuði óska ég
henni góðra endurfunda við afa sem
henni fannst tímabært að hitta.
Magnea Guðný
Ferdinandsdóttir.
Á mestu ferðahelgi íslendinga
höfðum við systur ákveðið að sam-
eina fjölskyldur okkar á kyrrlátum
stað við Eyrarvatn í Svínadal, í fjar-
lægð frá amstri hversdagsins, til
þess að styrkja enn frekar sterk
tengsl sem okkur eru kær.
Að áliðnum sunnudegi kom boð-
beri á bát yfir Eyrarvatnið með þær
fregnir að móðuramma okkar Jónína
Jóhannesdóttir hefði kvatt þetta
jarðneska líf að morgni þess sama
dags. I skjóli birkitijáa og kyrrðar
syrgðum við persónu hennar sem
alia tíð hafði í okkar augum verið
tákn um kyrrð og yfirvegun. Með
raunsæjum augum minnumst við
þess að hún átti frið við alla menn.
Af hjartans einlægni kunni hún að-
eins að sameina en ekki sundra.
Það er sannarlega dýrmætt vega-
nesti fyrir barnabörn að kynnast
þeirri yfirvegun sem fólst í því að í
þau 30 ár sem við vorum henni sam-
ferða heyrðum við hana aldrei halla
í orði eða verki á nokkurn mann. í
mörg ár átti hún við líkamlega van-
heilsu að stríða en ef spurt var um
heilsu hennar hafði hún ævinlega
frekar samúð með þjáningum og
erfiðleikum annarra. Er fundum
okkar bar saman var henni ætíð
efst í huga að fá fregnir af líðan
þeirra sem okkur eru hjartfólgnastir.
Þegar við systur deildum minning-
um okkar í kyrrðinni við vatnið vor-
um við sammála um að með lífs-
hlaupi sínu hafi amma verið okkur
lifandi prédikun um það hvernig
beri að efla það besta í sjálfum sér.
Það er sá arfur sem okkur ber að
koma til skila sem mæður og síðar
ömmur.
Á útfarardegi ömmu Jónu horfum
við með augum trúarinnar til þess
atburðar er átti sér stað á sunnu-
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík * Sími 553 1099
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyru- ölí tílefni.
Gjafavörur.
dagsmorgni fyrir nær 2000 árum,
er konurnar komu til að bera ilm-
smyrsl á látinn vin. En gröfin var
tóm. Frelsari þeirra Jesús Kristur
hafði unnið sigur á dauðanum og
hafði þar með gefið þeim og okkur
öllum von um eilíft líf.
í trausti til sigurs hans segjum
við: Kæra amma Jóna, far þú í friði,
friður Guðs þig blessi. Hafðu þökk
fyrir allt og allt.“
„Ljúflyndi yðar verði kunnugt öll-
um mönnum. Drottinn er í nánd.
Verið ekki hugsjúkir um neitt heldur
gjörið í öllum hlutum óskir yðar
kunnar Guði með bæn og beiðni
ásamt þakkargjörð. Og friður Guðs,
sem er æðri öllum skilningi mun
varðveita hjörtu yðar og hugsanir
yðar í samfélaginu við Krist Jesú.“
(Fil. 4: 5-7.)
Hlín og Jóna
Hrönn Bolladætur.
Það er sagt að sumt fólk verði
að englum þegar það deyr, en ég
hef séð lifandi engil og það varst
þú, amma. Hlýjan þín, styrkurinn
þinn og svo þessi yndislegu augu
sem horfðu stundum á mann heil-
lengi án orða til að tjá ást og hlýju.
Þú hefur aldrei brotnað á þinni löngu
ævi þrátt fyrir tíu börn, storma og
stríð. Ég vonast til að erfa hjarta-
gæsku þína og hreinleik. Þú hefur
gefið mér svo mikinn skilning á
þessu öllu saman, hvernig á að halda
styrk sínum, þótt allt annað bregð-
ist. Þú ert hetja og ég er ekki ein
um að elska þig. Ef ég held áfram
að lifa af jafnmikilli einlægni og þú
á ég áreiðanlega eftir að sjá þig á
himnum með öllum hinum englun-
um. Þú deyrð aldrei í hjartanu mínu,
elsku amma. Ég vonast til að sjá
þig hinum megin seinna. Vertu sæl
að sinni, hetjan mín.
Þín
Elín Jónína Ólafsdóttir.
Vinkona mín og föðuramma dótt-
ur minnar, Jónína Jóhannesdóttir,
hefur kvatt, háöldruð og sátt við guð
og menn.
Hún er eina manneskjan sem ég
hef kynnst sem virtist ekki vita hvað
fordómar, illgirni og öfund eru, held-
ur umgekkst fólk með þeirri virð-
ingu, örlæti og hlýju að einstakt
má telja.
Börnum sínum, tengdabörnum og
barnabörnum miðlaði hún öllu sem
hún átti - alltaf - hvort sem það
var af andlegum auðæfum eða ver-
aldlegum eigum.
Að leiðarlokum vil ég þakka vin-
áttuna og tryggðina, elsku Jóna mín.
„Sælir eru hjartahreinir því þeir
munu guð sjá.“
Bergljót.
Birting afmælis- og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar end-
urgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi í númer 5691181.
Framvegis verður við það miðað, að um látinn einstakling birtist ein
uppistöðugrein af hæfilegri lengd en lengd annarra greina um sama
einstakling er miðuð við 2.200 tölvuslög eða um 25 dálksentimetra í
blaðinu. Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þijú erindi.
Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnamöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfrétt-
ir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali
eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect einnig auðveld í úrvinnslu.
t
Innilegar þakkir til allra sem auðsýndu okkur samhug og hlýhug
við andlát og útför eiginkonu minnar,
ERIMU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Hringbraut 30,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heimahlynningar Krabba-
meinsfélagsins.
Bragi V. Björnsson og aðrir aðstandendur.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
ÓLAFÍA GUÐNADÓTTIR,
Iðufelli 8,
Reykjavík,
er lést þann 6. ágúst sl. verður jarðsung-
in frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 14.
ágúst kl. 13.30. Blóm og kransar vinsam-
legast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hinnar látnu er bent á Hjarta-
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför okkar ástkæru
HEBU HILMARSDÓTTUR,
Hvolsvegi 13,
Hvolsvelli.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks á
deild 11 E í Landspítalanum og heima-
hlynningar Krabbameinsfélagsins.
Guðmundur Björnsson,
Guðmundur S. Guðmundsson, Gunnhildur H. Axelsdóttir,
Halla Birna Guðmundsdóttir, Lárus Ingi Magnússon,
Rakel Sif Guðmundsdóttir, Atli Þorgeirsson,
Marheiður Viggósdóttir, Guðmundur S. Bjarnason,
Hilmar Rósmundsson,
systur og barnabörn.