Morgunblaðið - 17.11.1996, Síða 25

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996 25
eina sinnar tegunM^mmrpykku
yfirlagi úr náttúrulegu latexi. Ofan á þetta
kemur svo vönduð yfirdýna úr bómull
eða latexi. Þú liggur ekki á DUX 2002,
þú liggur í henni, þannig að viðkvæmar
axlir og mjaðmir ganga djúpt og notalega
ofan í yfirborð dýnunnar.
Þú sofnar fyrr - þú sefiir betúr.
Við bjóðum einnig sængur og kodda úr
völdum gæsadúni í hæsta gæðaflokki.
Vertu velkomin í verslun okkar í Faxafeni 7.
Við munum taka vel á móti þér.

FYRSTA skip Haraldar Böðvarssonar,
sexæringurinn Helga María.
Við erum búnir að tala mikið og
lengi um sjávarútveg og varla
minnst á þorsk og hvað þá kvóta-
kerfið. Er þetta hægt?
Haraldur hugsar sig aðeins um
og segir síðan: „Um þorskinn er
það að segja, að vonandi nær hann
sér sem fyrst á strik og ég veit
að hann gerir það. Ef það er meira
af honum en sérfræðingarnir vilja
vera láta, þá vex hann bara og
dafnar og veiðist seinna. Hann fer
ekki neitt og fyrir öllu er að taka
ekki óþarfa áhættur þegar þorsk-
urinn er annars vegar.
Kvótakerfíð segirðu. Já, það sýn-
ist sitt hveijum um ágæti þess.
Menn hafa gagnrýnt það og talað
um að kvótinn færist yfir á fárra
hendur. Fyrirtækin verða stærri og
færri, en eigendumir fleiri. En þeir
sem ætlast til þess að greitt sé sem
hæst gjald fyrir auðlindina eiga
erfitt með að hrekja það að slíkt
gerist ekki á annan hátt en í þessu
kerfi. Ein aðalforsendan fyrir því
að uppstokkunin og sameiningam-
ar, sem við höfum rætt hér svo
mikið, gátu gengið eftir var einmitt
kvótakerfið. Það má ekki gleyma
því að öll sú hagræðing og þær
framtíðarfjárfestingar í sjávarút-
vegi sem hafa orðið síðustu árin
em vegna þessa fýrirkomulags.
Kvótakerfið er þar algert aðalatr-
iði. Stjómvöld ákveða leikreglumar,
mikilvægt er að laga sig að þeim
á hvetjum tíma hvort sem menn
erú sáttir við þær eða ekki. Það
tjáir ekki að deila við dómarann.“
Ef þú gerir kröfúr,
veldu þá aðeins það besta.
Við máttum ekki ganga frá þessu
viku seinna, svo hröð er þróunin.
Þar skildi á milli hvort hér yrði
uppbygging og vaxandi velmegun
eða mikill samdráttur
franskt eldhús, sem hefur selt kjöt- eru hluthafar í HB um 900 fýrir-
vinnsluhluta sinn og flutt fisk- tæki, stofnanafjárfestar og ein-
vinnsluhlutann á Akranes. Við er- staklingar. Ef allir félagar í lífeyr-
um að setja í gang sameiginleg issjóðum þeim sem eiga hlut í fyrir-
þróunarverkefni. Það má segja að tækinu eru taldir með, má segja
það sé hluti af framtíðarmúsík að hluthafar í HB hf. séu um
okkar“ 70.000.“
En hvað með aðra og ekki ómerki- Haraldur bætir við þetta: „Þetta
Iegri framtíðarmúsík, rekstrar- var líka spurning um ábyrgð
horfur? gagnvart byggðarlaginu. Á meðan
„Ef forsendur um afla, verðlag HB var fjölskyldufyrirtæki vorum
og verðþróun á afurðum bregðast við opnir fyrir gagnrýni af því
ekki í verulegum atriðum, er reikn- tagi að óhæfa væri að ein fjöl-
að með því að viðunandi hagnaður skylda gæti rústað atvinnulífi
verði af rekstri HB hf. á þessu ári. bæjarins með því að selja kvóta í
Árið er nú langt komið og fyrirsjá- burtu. Við vildum reyna að
anlegt að það gangi eftir. A sama tryggja að sá möguleiki væri ekki
hátt má segja að með sömu fyrir- fynr hendi. Það var hluti af ástæð-
vörum sé framtíðin björt. Þetta unni fyrir því að við opnuðum fyr-
kostar þó allt saman vinnu og yfír- irtækið á þennan hátt.“
sýn, því það eru sveiflur í einstökum
þáttum starfseminnar. Það hafa
verið erfiðleikar í hefðbundinni bol-
fiskvinnslu og við höfum verið að
gera átak að breyta henni í fram-
sækna matvælavinnslu. Á móti
koma góð ár í loðnu og við erum
að verða sterkari í sfldarvinnslu.
Þannig hanga hlutimir saman og
eitt bætir annað upp.
Við verðum að vera við því bún-
ir að hlutimir breytist, kvótar
minnki, kvótar aukist. Það er núna
til að mynda fyrirsjáanlegt að það
dragi úr afla í úthafsveiðum er
samið verður um kvóta á svæðum
eins og Smugunni, Reykjanes-
hrygg og víðar. Þær veiðar hafa
skilað miklum tekjum og það þarf
að mæta samdrætti með öðrum
hætti, hagræðingu, markaðssókn
og öðmm veiðum.“
Hvað er að segja um kvóta á út-
hafsveiðisvæðum og samvinnu við
vísindamenn?
Haraldur svarar og segir: „Það
er hið besta mál ef það koma kvót-
ar á úthafsveiðarnar. Nauðsyn
slíkra kvóta sýnir enn og aftur að
ekkert er ótakmarkað og það er
varasamt að vaða í auðlindirnar.
Við verðum að vera sjálfum okkur
samkvæmir og taka þátt í ábyrgri
stjórnun fiskimiðanna. Hins vegar
er ekki nóg að setja kvóta á okk-
ur, heldur þarf að koma böndum
á veiðar annarra þjóða þar sem
fiskveiðistjórnun er ekki eins
ábyrg. Og varðandi fískifræðinga
þá vil ég segja að við verðum að
treysta þeim. Fyrir nokkmm áram
bar á því að samskipti þeirra og
útgerðarinnar væra stirð, en það
hefur verið að breytast. Samvinnan
hefur aukist, vitneskjan fer vax-
andi og menn tala æ meira saman.“
Ábyrgðin, hugarfars-
breyting og kvótakerfið
Sturlaugur heldur áfram og vill
undirstrika betur það sem áður var
rætt um framtíðarhorfur og for-
sendur fyrir breytingum. „Við
komum að því áðan að fyrir um
tíu árum hyllti undir byltingu í ís-
lenskum sjávarútvegi. Ég myndi
segja að fyrir um fimm áram hafi
hugarfarsbreytingin gagnvart
greininni verið orðin svo alger, að
þrátt fyrir að sums staðar glími
menn við mikinn vanda þá hvarflar
ekki að nokkrum manni að kalla
til stjórnvöld og ætlast til þess að
þau komi með patentlausnir. Það
er einfaldlega liðin tíð. Menn eru
að reyna að axla sína ábyrgð og
takast á við vandann.
Þegar við hjá HB stokkuðum
upp málin var m.a. ákveðið að
opna fyrirtækið. Allt til ársins
1991 var Haraldur Böðvarsson
fjölskyldufyrirtæki, en tíðarandinn
nú er sá að fyrirtæki séu með verð-
bréfaskráningu og á almennum
hlutabréfamarkaði. Til þess að laða
að sterka hluthafa, eins og t.d. líf-
eyrissjóði, þarf að skapa traustar
og áhugaverðar einingar. Samruni
fyrirtækja í fiskvinnslu og útgerð
bauð einmitt upp á slíkt og í dag
Sænska fyrirtækið DUXINDUSTRIER
AB hefur í liðlega 70 ár framleitt
rúmdýnur og annan svefnbúnað í hæsta
gæðaflokki. Þeir framleiða dýnurnar í
mörgum gerðum og stífleikum til að
mæta mismunandi þörfum. En
flaggskipið í þessari framleic
rúmdýnan DUX
að
t.BACKMAK