Morgunblaðið - 26.09.1997, Blaðsíða 22

£<? vpor (NdM'íWjp sp BiinAmtTPÍyj
22 FÖSTUDAGUR 26. SEPTEMBER 1997
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
109 myndverk boðin
upp á Hótel Sögu
GALLERÍ Fold gengst fyrir list-
munauppboði á Hótel Sögu næst-
komandi sunnudag kl. 20.30. Á
uppboðinu, sem að sögn aðstand-
enda er eitt hið stærsta sinnar teg-
undar sem haldið hefur verið hér á
landi á síðari árum, verða boðin upp
109 myndverk.
Að sögn Elínbjartar Jónsdóttur
og Tryggva Páls Friðrikssonar hjá
Gallerí Fold eru verkin frá ýmsum
tímum og af ýmsum toga. „Þarna
eru verk eftir gömlu meistarana,
þónokkuð eftir málara úr septem-
hópnum og yngri menn. Breiddin
er með öðrum orðum mjög góð,“
segir Elínbjört.
Nefnir hún iistamenn á borð við
Jóhannes Kjarval, Ásgrím Jónsson,
Siguijón Ólafsson, Kristínu Jóns-
dóttur, Jón Engilberts, Karl Kvar-
an, Tryggva Olafsson, Hring Jó-
hannesson og Jóhannes Geir máli
sínu til stuðnings.
Elínbjört segir að um helmingur
verkanna, sem boðin verða upp,
komi úr dánarbúum en verk komi
einnig frá fólki sem sé að losa um
peninga, skipta um málverk og jafn-
vel flytjast úr landi.
Gallerí Fold efnir nú í annað sinn
til listmunauppboðs og segja Elín-
björt og Tryggvi að markmiðið sé
öðrum þræði að örva áhuga fólks
á listaverkakaupum - fá það til að
líta á þau sem fjárfestingarmögu-
leika á nýjan leik. „Umhverfið hefur
verið heldur óhagstætt frá 1990
vegna fjármálaástandsins í land-
inu,“ segir Elínbjört. „Listmuna-
uppboð voru reyndar farin að sækja
í sig veðrið aftur en eftir uppákom-
ur síðustu mánaða, umræður um
meintar falsanir, er aftur komið hik
á fólk. Skyldi kannski engan undra
enda vill fólk vera öruggt um að
geta komið málverkum sem það
kaupir á uppboði aftur í verð.“
Tryggvi segir að Gallerí Fold
vandi alltaf valið þegar verk séu
tekin inn á uppboð og ef ástæða
sé til fari þau fram á eigendasögu
- á þetta einkum við um dýrustu
verkin. „Til þessa hefur engin
ástæða verið til að efast um upp-
runa þeirra verka sem við höfum
tekið inn á uppboð."
Uppboðsverkin verða sýnd í Gall-
erí Fold í dag frá kl. 10 til 22, á
morgun frá kl. 10 til 18 og á sunnu-
dag frá kl. 12 til 17.
ÁSGRÍMUR Jónsson: Arnarfell, Þingvellir.
Listaverk-
ið heldur
áfram
SÝNINGAR á franska verð-
launaleikritinu Listaverkinu
eftir Yasminu Reza heflast á
ný í kvöld. Verkið var frum-
sýnt á liðnu vori á Litla svið-
inu. Nú í haust verður fyrst
um sinn sýnt á Litla sviðinu
en fyrirhugað er að flytja sýn-
inguna í Loftkastalann upp úr
miðjum október.
Leikendur eru Baltasar Kor-
mákur, Hilmir Snær Guðnason
og Ingvar E. Sigurðsson. Pétur
Gunnarsson rithöfundur þýddi
verkið. Höfundur leikmyndar
og búninga er Guðjón Ketils-
son, lýsingu hannar Guðbrand-
ur Ægir, dramatúrg er Bjarni
Jónsson. Leikstjóri er Guðjón
Pedersen.
Auður í
Listhúsi 39
AUÐUR Vésteinsdóttir opnar
sýningu í myndvefnaði í Listhúsi
39^Hafnarfirði, á morgun kl. 15.
Á sýningunni eru ofin mynd-
verk úr ull og hör. Verkin eru
unnin á þessu ári. Sem framhald
af einkasýningu hennar í Hafnar-
borg 1995 er viðfangsefnið nú
„túnið í sveitinni" í öllum sínum
margbreytileika ræktað sem
óræktað.
Auður hefur unnið í myndvefn-
aði síðan 1980 og er þetta fímmta
einkasýning hennar. Jafnframt
hefur hún tekið þátt í fjölda sam-
sýninga hér heima sem erlendis,
m.a. í Belgíu, Finnlandi, Eist-
landi, Danmörku og Færeyjum.
Sýningin stendur til 13. októ-
ber nk.
VERK eftir Hjört Marteinsson.
Nýtt í
Nýló
HJÖRTUR Marteinsson, Ásrún
Tryggvadóttir og Berit Lindfeldt
opna, laugardaginn 27. september
kl. 16, einkasýningar í Nýlistasafn-
inu, Vatnsstíg 3b. Gestur safnsins
í setustofu er Eyjólfur Einarsson.
Hjörtur Marteinsson sýnir lág-
myndir og þrívfö verk í Forsal og
Gryfju safnsins. Á sýningunni, sem
ber yfirskriftina Undirheimar og
himinhvel, kallast Hjörtur á við
hugmyndir írska einsetumannsins
Augustine O’Sullivan (1687-1734),
er helgaði líf sitt rannsóknum á
fuglum og flugi þeirra. Þetta er
önnur einkasýning Hjartar Mar-
teinssonar.
Ásrún Tryggvadóttir sýnir 99
bækur unnar í tölvugrafík, gler-
skápa og steinaspjöld í Bjarta saln-

um. Sýningin ber yfirskriftina stein-
ar-steinar-steinar. í verkunum fjall-
ar Ásrún um náttúrusýn og nátt-
úruskoðun I manngerðri umgjörð
eða „annars konar“ náttúrugripa-
safn. Ásrún hefur verið virk í mynd-
list síðan 1978 og á að baki marg-
ar einkasýningar.
Berit Lindfeldt sýnir í Súlnasal.
Sýning hennar heitir: Ferðasaga
ísland, maí, júní 1996. Berit býr
og starfar í Gautaborg en dvaldi í
jiorrænu gestaíbúðinni í Hafnar-
borg í tvo mánuði á síðasta ári.
Verkin á sýningunni eru öll unnin
á þeim tíma. Uppistaðan er fundnir
hlutir eða leifar hluta sem hún hef-
ur safnað og sett saman á nýjan
hátt.
Eyjólfur Einarsson er gestur
safnsins í Setustofunni að þessu
sinni og sýnir hann málverk. Eyjólf-
ur hefur verið virkur þátttakandi á
íslenskum myndlistarvettvangi í
rúmlega þijátíu ár. í verkunum
fjallar Eyjólfur um landslag í ljósa-
skiptunum.
Sýningarnar standa yfir til 12.
október og eru opnar frá kl. 14-18
alla daga nema mánudaga.
TÓMSTUNDAKLÚBBURINN á Vesturbrú.
Sveiflan og sálin
á Vesturbrú
Þau ern á aldrinum 11-25 ára, þau syngja af
hjartans lyst og eru dönsk. Sigrún Davíðsdóttir
hlustaði á og ræddi við krakka frá einstökum
tómstundaklúbbi á Vesturbrú, sem koma fram í
Norræna húsinu á morgun kl. 16
JEPPE er ellefu ára, nýbyijaður í
tómstundaklúbbnum á Vesturbrú,
„Vesterbro ungdomsgárd“ og er
kominn á kaf í tónlistarlífið þar.
„Voða gaman," segir hann. Pia, Lis-
elotte og Martina eru komnar á þrí-
tugsaldur og vaxnar upp úr klúbbn-
um, en ekki upp úr tónlistinni, svo
þær syngja með. Segjast ekki alveg
geta slitið sig frá þessu. í rúman
aldarfjórðung hefur eldhuginn Bo
Schioler starfað með krökkunum,
skrifað leikrit, lög og texta, æft með
þeim og alið þá upp í tónlist, sem
krakkarnir flytja af innlifun og
krafti. Ein plata klúbbsins seldist í
100 þúsund eintökum og alls hafa
komið út 18 plötur og geisladiskar
með þeim. Og það er þess virði að
leggja eyrun við eftir textunum, sem
eru sprottnir upp úr lífi krakkanna
sjálfra, hugsunum þeirra og draum-
um. Afraksturinn er ritsöfn og eitt
er á leiðinni. Starfið hefur einnig
haft áhrif á Henrik Danaprins, sem
er verndari klúbbsins.
Tómstundastarf og meira til
En hvað er Æskulýðsgarður Vest-
urbrúar? Dönskum grunnskólakrökk-
um gefst kostur á tómstundaheimilis-
vist eftir skóla. Til og með 5. bekk
er um gæslu að ræða, þar sem krakk-
amir stunda líka ýmiss konar tóm-
stundaiðju, fara í ferðir og annað.
Frá og með 6. bekk kallast þetta
klúbbur, gæslan er ekki lengur fyrir
hendi, heldur geta krakkamir komið
og farið, en áfram er boðið upp á
ýmislegt til að gera. Þau geta saum-
að á saumavélar, stundað ýmiss kon-
ar föndur á verkstæðum, verið við
tölvur, stundað tónlist, leiklist og
dans og svo íþróttir, svo það helsta
sé nefnt. Klúbburinn á Vesturbrú var
sá fyrsti, sem flutti í húsnæði sérlega
byggt undir starfsemina og það var
1958. En hann er líka einstakur fyr-
ir leiklistar- og tónlistarstarfíð, sem
er þar í fyrirrúmi.
Þar em sett upp frumsamin leikrit
fíómm sinnum á ári, kór og hljóm-
sveit treður oft upp utan klúbbsins
og hefur undanfarin ár farið í tón-
leikaferð utanlands einu sinni á ári.
Allt kostar þetta óhemju vinnu og
undirbúning, þó sú vinna sé ekki
sýnileg þegar kórinn sveiflar sér á
sviðinu og hún er lögð fram af full-
orðnum, sem lifa og hrærast í þess-
ari vinnu. Þar við bætist svo sköpun-
argáfa Bo Schielers, tónlist hans og
textar. Schioler er sjálfmenntaður í
tónlist, en auk æskulýðsstarfsins hef-
ur hann starfað fyrir útvarp og sjón-
varp, gefið út eigin verk og er marg-
heiðraður og verðlaunaður fyrir sköp-
unarverk sín.
Pia er 25 ára, hefur verið í kórnum
í 10 ár og hefur nýlokið prófi sem
aðstoðarstúlka á elliheimili. Liselotte
er tvítug, nýstúdent, hefur verið í
kómum í sex ár og veit ekki alveg
hvað hún ætlar sér, en hvíslar því
að draumur hennar sé að ganga í
lögregluna. Martina er 22 ára kenn-
aranemi og hefur verið í kórnum í
tólf ár. Bæði Liselotte og Martina
eru tengdar tónlist annars staðar en
í klúbbnum, því Liselotte syngur í
kór og Martina er í hljómsveit. Hvor-
ug er í vafa um að klúbbst.arfíð hafí
kveikt tónlistaráhugann. Allar þijár
segja hlæjandi að þær séu vaxnar
upp úr klúbbnum, enda fullorðinslífíð
með námi og störfum tekið við og
vísast geti þær ekki verið í kómum
miklu lengur. Vináttutengsl við nú-
verandi og fyrrverandi kórfélaga á
þeirra aldra haldast þó enn.
Textar laganna koma úr leikritun-
um. Efni textanna segja þau fjöl-
breytt: stríð og friður, ástir og örlög
- glens fyrir litlu krakkana og al-
vara og umþenking fyrir þá eldri.
Það er komið inn á samfélagið eins
og það kemur krökkunum fyrir sjón-
ir og textamir endurspegla oftar en
ekki líf þeirra og vangaveltur. Áhrif-
in á krakkana af þessu starfí hafa
verið mikil segja þær stallsystur. Þær
undirstrika að í klúbbnum séu líka
stundaðar íþróttir eins og í öðmm
klúbbum, en það sé einkum leiklistin,
tónlistin og skriftir, sem hafí sett
svip sinn á klúbbinn. Um það vottar
meðal annars væntanlegt ljóðasafn
klúbbsins, sem krakkarnir leggja sitt
af mörkum til.
En starfíð hefur líka varanlega
markað afstöðu og áhugasvið krakk-
anna. Þær Pia, Martina og Liselotte
segja Bo hjartað í klúbbnum og starf
hans hefur einnig haft áhrif á fram-
tíðardrauma þeirra. Samvera ólíkra
aldursflokka segja þær að hafí eflt
umburðarlyndi þeirra. Piu langar að
vinna með fólki, gjaman með krökk-
um í tómstundaklúbbi og þá auðvitað
með tónlist og skapandi starf. Mart-
inu langar að kenna litlum krökkum
eftir kennaranámið og þá með leik-
list og tónlist. Liselotte hikar við að
segja að sig langi í lögregluna, en
varla hefur armur laganna nema
gott af innsýn í tónlist og leiklist.
Þegar krakkamir standa á sviðinu
og tónlistin streymir fram kemur í
ljós hvað megna má, þegar hjartað
fylgir með í viðfangsefninu. Það er
umhugsunarvert fyrir þá sem vinna
með bömum og unglingum - og vís-
ast sakar ekki að hafa þá hugsun í
fyrirrúmi víðar.
Hópurinn skemmtir íslenskum
skólakrökkum á næstunni og lýkur
ferðinni með tónleikum í Ráðhúsinu
4. október kl. 17.