Morgunblaðið - 11.10.1997, Side 42

Morgunblaðið - 11.10.1997, Side 42
42 LAUGARDAGUR 11. OKTÓBER 1997 MORGUNBLAÐIÐ BREF ITL BLAÐSINS Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329 Grettir Smáfólk YE5, MA'AM, I KNOW THE AN5U)EK, BUT I THINK l'lL KEEP IT TO MY5ELF... : pon't wanttohumiliate VERYONE EL5E 0Y MAKINé HEM FEEL STUPID..l‘M 50RT >F HUMBLE THAT WAY.. Já, kennari, ég veit svarið, en Mig langar ekki til að niðurlægja Svarið er Það var það sem ég ég heid að ég haldi því fyrir alla með því að láta þá finnast „tólf“ ætlaði að segja... sjálfa mig ... þeir vera heimskir ... ég er eig- inlega svo lítillát... Fúkyrðaflaumur Frá Bryndísi Schram: ÉG MINNIST þess ekki að hafa les- ið annan eins fúkyrðaflaum um nokk- um einstakling (jafnvel ekki innlend- an stjórnmálamann) eins og Jónas Kristjánsson ritstjóri lætur sér sæma að viðhafa í leiðara 9. þ.m. um sendi- herra Kínveija hér á landi, Wang Jingxing. Sendiherrann er m.a. kallaður ruddi og dólgur og útsendari glæpa- flokka. Hann er sagður kunna enga mannasiði og þess er krafizt (fjórum sinnum í einum leiðara), að hann verði gerður brottrækur af landinu. Skilaboðin eru, að háttvísum íslend- ingum sé engan veginn sæmandi að umgangast kínverskan rudda. Það væri synd að segja, að ritstjór- inn tali fyrir daufum eyrum lesenda sinna, eins og sjá má af frétt á bak- síðu Morgunblaðsins í gær. Þar segir, að lögreglugæzla við sendiráðið hafí verið efld, því að sendiráðinu hafí bor- izt „fleiri tugir símtala, þar sem lýst er andúð á kínverskum stjómvöldum og fulltrúum þeirra hér á landi“. Það vill svo til, að Wang sendi- herra hefur fyrr komist í kast við „dólga“ og „glæpaflokka". Hann og kona hans voru á sínum tíma fórn- arlömb „menningarbyltingar" Maós formanns og sættu þar bæði andlegu og líkamlegu harðræði af hálfu tyft- unarmeistara, sem völdu þeim hjón- um svipuð orð og ritstjórinn í leiðar- anum. Þau hafa því vonandi nógu harðan skráp til að umbera þakklæti ritstjórans og skoðanabræðra hans fyrir störf þeirra í þágu góðra sam- skipta Kínveija og íslendinga. Það er á engan erlendan sendimann hér á landi hallað, þótt ég fullyrði, að enginn þeirra hefur unnið jafn sleitu- laust að bættum samskiptum þjóð- anna, auknum kynnum og uppræt- ingu fordóma, eins og kínversku sendiherrahjónin. Ætli þeir íslend- ingar skipti ekki hundruðum, ef ekki þúsundum, m.a. úr röðum viðskipta- forkólfa og leikmanna, svo ekki sé talað um æðstu menn ríkisins úr röðum stjórnmála- og embættis- manna, sem hafa heimsótt Kína fyr- ir milligöngu sendiherrahjónanna? Ætlar allt þetta fólk nú að sitja þegj- andi undir fúkyrðaflaumi og dóna- skap ritstjóra DV? BRYNDÍS SCHRAM. P.s. Því miður fengust þessi orð ekki birt í DV fyrr en þá í næstu viku, þv? leita ég til Morgunblaðsins. Tollheimtumenn o g farísear Frá Haraldi Guðnasyni: TOLLHEIMTUMENN eru gömul stétt. Þeirra er m.a. getið í helgri bók (Lúk. 18) og jafnframt faríse- anna, sem þökkuðu fyrir að vera ekki eins og þessir tollheimtumenn og aðrir ónefndir. Þar sem undirritaður hefur fyrr á árum pantað bók og bók frá útlönd- um (helst Danmörku) hefur hann nokkur kynni af tollpóststofunni í Reykjavík, skrifræði og stirðbusa- hætti. Víkveiji lýsir slíku í Morgunblað- inu fyrir nokkru, að hann hafi ávallt lent í hinum mestu hremmingum þá er hann hefur orðið að eiga viðskipti við þá stofnun. Þar segir: „Enginn vilji virðist vera til að sýna liðlegheit og greiða úr vanda fólks og viðmót starfsmanna í besta falli önugt og í versta falli hreinlega dónalegt." í júní sl. varð undirrituðum á í messunni, pantaði bók frá bóka- klúbbi amerískum og lét greiðslu fylgja pöntun. Nú leið og beið og í fyllingu tímans kom tilkynning frá pósthúsinu að mín biði þar sending, bókin að vest- an. Fer í einum grænum að sækja „gripinn" en þá kom babb í bátinn, vantaði fylgibréf um upphæð tolls. Nú fara að berast ítrekanir um að sendingin verði sótt, en fékkst ekki afhent vegna vafa um upphæð toíls. Þá gerði undirritaður tilboð: greiða þúsundkall á stundinni, afgang í sjóð okkar allra af einhver yrði. Þessu boði var neitað „fyrir sunnan“. Skil- ríki sögðu tollheimtumenn! Fór skrifara pistils að leiðast þóf þetta og lét kyrrt liggja. Taldi að úr því sem komið væri færi best á því að bókin yrði innlyksa í bóka- safni sem íslandspóstur hf. kynni að stofna til. Loks kom þar að stöðvarstjóri Pósts og síma fékk pata af umkomu- leysi hinnar útlendu bókar í geymslu stofnunarinnar. Hann brá við skjótt og leysti „vandann" á stundinni, þökk sé honum og starfsfólki. Hefði bókin mátt mæla hefði hún ugglaust fagnað því að komast í hendur eiganda síns eftir að hafa dvaiið á annan mánuð í einskonar öryggisvörslu. Tollinn greiddi pistilskrifari með glöðu geði, 810 krónur, en sjóðurinn okkar allra missti af 199 kr.! HARALDUR GUÐNASON Bessastíg 12, Vestmannaeyjum. Panelplötur Hvitar og ómálaðar. seríita. Úrval fylgihluta! Teinar, bæklingahólf, rammar, og framhengi fyrir herðatré í miklu úrvali. (flfc röfnasmiðjan Verslun Háteigsvegi 7 • Sími 511 1100 Verksmiðja Flatahrauni 13 • Sími 555 6100 RÆSTIVAGNAR RÆSTIÁHÖLD Arnarberg ehf. Fossháls 27, Drughúlsmegin Sími 567 7557 • Fax 567 7559

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.