Morgunblaðið - 24.02.1998, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
HESTAR
ÞRIÐJUDAGUR 24. FEBRÚAR 1998 35
AÐSENDAR GREINAR '
Landsmót ‘98
Reiknað með á
þriðju milljón
í þátttökugjöld
SKRÁNINGAGJÖLD á kynbóta-
hrossum voru nýverið ákveðin á
fundi framkvæmdastjómar lands-
mótsins, en þetta mun í fyrsta skipti
sem greiða þarf slík gjöld fyrir kyn-
bótahross á landsmótum. Þá verður
einnig að greiða skráningagjöld fyr-
ir þátttakendur í gæðingakeppni,
töltkeppni og kappreiðum eins og
verið hefur.
Fyrir þátttöku í ræktunarbússýn-
ingu þarf að greiða 35.000 krónur
en sýningar þeirra fara fram á
föstudögum og laugardögum og
verður dregið um á hvomm degi
hópamir fá að koma fram. Skilyrði
fyrir þátttöku eru þau að hrossin
sem fram koma séu fædd hjá sama
aðila, fæst skulu hrossin vera 5 en
flest 6. Leyfilegt er að skrá 2 vara-
hesta. Verði mikil þátttaka áskilur
mótsstjórn sér rétt til forskoða
hópana og velja úr þeim. Þess er
getið að ekki er um keppni að ræða
heldur aðeins sýningu.
Hvert ræktunarbú fær eina siðu í
mótsskrá þar sem ræktandinn get-
ur kynnt ræktun sína og þá starf-
semi sem fram fer á viðkomandi búi
í stuttu máli og birt merki ræktun-
arinnar. Þá er ræktanda boðið að
skila inn segulbandsspólu með tali
og tónum sem leikinn verður meðan
á sýningu stendur. Ennfremur
verður ræktendum gefinn kostur á
að kynna ræktun sína í sýningarbás
eða -tjaldi með dreifingu mynda eða
bæklinga.
35 þúsund á heiðurs-
verðlaunahestana
Fyrir stóðhesta til heiðursverð-
launa þarf að greiða 35.000 krónur
en til fyrstu verðlauna 25.000 krón-
ur. Fyrir stóðhesta sex vetra og
eldri kostar 15.000 krónur en 10.000
krónur fyrir yngri stóðhestana.
Fyrir hryssur sýndar til heið-
ursverðlauna þarf að greiða 15.000
krónur en 5.000 krónur fyrir ein-
staklingshryssur.
85 stiga lágmark
í töltkeppnina
Fyrir gæðinga í A- og B-flokki
skal greiða 2.000 krónur en 1.000
krónur fyrir böm, unglinga og ung-
menni. I töltkeppnina þarf parið
(maður og hestur saman) að hafa
náð 85 stigum á þessu eða síðasta
ári og greiða 3.000 krónur. Hvað
varðar ski-áningu í tölt- og gæðinga-
keppni er tekið fram að viðkomandi
hestamannafélag sé ábyrgt íyrir
greiðslu skráningagjalda sem greið-
ast um leið og skráning fer fram.
Fyrir þátttöku í kappreiðum skal
greiða krónur 2.000 krónur en þess
ber að geta að vegleg peningaverð-
laun verða greidd íyrir þrjú fljót-
ustu hrossin í hverri grein.
Hæstu verðlaunin eru greidd fyr-
ir 250 metra skeið eða 80 þúsund
fyrir fyrsta sæti, 40 þúsund fyrir
annað sæti og 20 þúsund fyrir
þriðja sæti. í 150 metra skeiði verða
greiddar 60 þúsund krónur fyrir
fyrsta sæti, 30 þúsund fyrir annað
sæti og 15 þúsund fyrir þriðja sæti.
Fyrir fyrsta sæti í 300 metra stökki
greiðast 40 þúsund krónur, fyrir
annað sæti 20 þúsund og 10 þúsund
fyrir þriðja sæti. Lágmarkstímar
eru settir til verðlauna, í 250 metra
skeiði 24,5 sek., í 150 metra skeiði
16,5 sek. og 23,5 sek í stökkinu.
í áætlun sem framkvæmdastjórn
mótsins hefur gert er reiknað með
að heildartekjur vegna þátttöku-
gjalda verði 2.675.000 krónur. Fyrir
kynbótahross er gert ráð fyrir
1.170.000 krónum og 700.000 krón-
um fyrir ræktunarbússýningar.
Gæðingakeppnin á að skila 550.000
krónum, töltkeppnin 135.000 krón-
um og kappreiðar 120.000 krónum,
en greiddar verða, ef lágmarkstím-
ar nást, 315.000 krónur í verðlaun í
kappreiðum.
Áfengi bannað á sýningnm
og keppni
Að endingu er þess sérstaklega
getið í plaggi frá fi’amkvæmda-
stjóminni að neysla áfengis meðan
á keppni og eða sýningum stendur
sé bönnuð. Leiki minnsti grunur á
slíku verði viðkomandi vísað um-
svifalaust frá keppni. Hér er að
sjálfsögðu átt við knapa á sýningar-
eða keppnishrossum.
Valdimar Kristinsson
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Æskulýðsdagur hesta-
mannafélaganna
VEL VAR mætt á æskulýðsdag
hestamannafélaga á höfuðborg-
arsvæðinu sem haldinn var að
venju í reiðhöll Gusts í Glaðheim-
um á sunnudag. Fella varð niður
mörg fyrirhugaðra skemmtiat-
riða vegna veikinnar sem virðist
ganga um þessar mundir. Voru
það því eingöngu hestar af Glað-
heimasvæðinu sem komu fram að
þessu sinni. Þrátt fyrir þetta
tókst ágætlega til og skemmtu
hinir ungu gestir sér konunglega.
I lokin var boðið upp á tertu sem
var í formi stærstu skeifu lands-
ins og unga fólkinu boðið á hest-
bak þar sem teymt var undir í
reiðskemmunni. Vöktu reiðskjót-
arnir mikla athygli og mynduðust
langar biðraðir.
Ber að sameina sveitarfé-
lög á höfuðborgarsvæðinu?
UNDANFARIN ár
hafa augu manna
beinst að því að sveit-
arfélögin í landinu séu
of smá og að þau þurfi
að sameinast og
stækka til að valda
betur hlutverki sínu í
stjórnskipan okkar.
Mörg sveitarfélög
hafa ruglað saman
reytunum upp á
síðkastið og fleiri sam-
einingar virðast í fyr-
irsjánlegar. Samein-
ingaralda þessi hefur
ekki náð ennþá til
sveitarfélaga höfuð-
borgarsvæðisins. Þó
fóru fram almennar kosningar um
sameiningu nokkurra þeirra árið
1993, en hugmyndirnar hlutu ekki
náð fyrir augum íbúanna þá. Þar til
á allra síðustu vikum hefur lítið far-
ið fyrir umræðu um þörf á samruna
sveitarfélaganna á höfuðborgar-
svæðinu, ef frá er talin sameining
Reykjavíkur og Kjalarness.
Akvörðun íbúa Kjalarneshrepps
verður að teljast skynsamleg.
Hreppurinn er það fámennur að
nær útilokað verður að keppa við
þjónustustig t.a.m. Mosfellsbæjar
og Reykjavíkur. Hins vegar er
Kjalameshreppur ríkur af hentugu
byggingarlandi sem Reykjavík er í
mikilli þörf fyrir. Sammni þessara
tveggja gjörólíku sveitarfélaga
verður að teljast merk tíðindi, því
að bein landfræðileg tenging er
ekki til staðar.
Huga þarf að svæðinu í heild
Sveitarstjórnarmenn í öðrum
sveitarfélögum á höfuðborgarsvæð-
inu hljóta nú að huga að stöðu
svæðisins í heild. Byggðin frá Kjal-
amesi í norðri til Hafnarfjarðar í
suðri er að ná saman. Landfræðileg
skil eru óljós. Hverjir aðrii- en
kunnugir átta sig t.d. á því að þegar
Reykjanesbrautin er ekin frá
Kaplakrika í Hafnarfirði, er farið
um tvö bæjarfélög, Garðabæ og
Kópavog á örfárra kílómetra kafla,
áður en komið er til Reykjavíkur?
Bæirnir em samvaxnir og mynda í
raun eina borg. Höfuðborgarsvæðið
er orðið eitt atvinnusvæði, sam-
göngur hamla ekki íbúum í Grafar-
vogi að sækja vinnu til Hafnarfjarð-
ar frekar en öðrum í Breiðholtinu
sem aka til sinnar vinnu í Kvosinni.
Nokkur samvinna á sér nú stað á
milli sveitarfélaganna á Stór-
Reykjavíkusvæðinu. Hún hefur að
mati þess sem þetta ritar verið of
lítil. Með aukinni samvinnu og sam-
þættingu verkefna má spara um-
talsverðar fjárhæðir og
eins í mörgum tilfellum
að bæta þjónustuna við
íbúana. Hér nefni ég
aðeins eitt dæmi.
Hvaða skynsemi er
fólgin í því að halda úti
tvöföldu strætisvagna-
leiðakerfi SVR og Al-
menningsvagna á höf-
uðbrgarsvæðinu sem
myndar eina heild.
Svæðisskipulag
vantar
Þegar kemur að
skipulagsmálum vantar
oft samvinnu þeirra
sem sjá um þau mál.
Hver bæjarstjóm vinnur að sínu
aðalskipulagi. Þar er hugað m.a. að
íbúðahverfum, útivistarsvæðum og
tengibrautum. Allir reyna þó að
forðast stofnæðarnar ógurlegu sem
tengja byggðirnar saman og eru
nauðsynlegar, eigi samgöngur að
ganga greiðlega fyrir sig. Eitt sinn
var starfrækt Skipulagsskrifstofa
höfuðborgarsvæðisins, en henni var
ætlað að samræma og huga að
heildarþörfum Stór-Reykjavíkur-
svæðisins. Endanleg tillaga hennar
Aðalatriði er, segir
Einar Sveinbjörnsson,
að sameining leiði til
hagræðingar í rekstri.
um svæðisskipulag fyrir höfuðborg-
arsvæðið hlaut ekki náð fyrir aug-
um þeirra sveitarstjórna'sem hlut
áttu að máli og í kjölfarið var skipu-
lagsskrifstofan lögð niður. Skipu-
lagsóreiðan veldur því sífelldri tog-
streitu milli einstakra sveitarfé-
laga. Nefna má ólík sjónarmið
Garðabæjar og Kópavogs um flokk-
un vatnsverndarsvæða ofan byggð-
arinnar og nýlegar deilur um teng-
inu Fífuhvamms í Kópavogi við
Jaðarsel í Breiðholti.
Nú hefur verið ákveðið að endur-
vekja samráð um svæðisskipulag
fyrir höfuðborgarsvæðið. Skipuð
hefur verið nefnd með fulltrúum
allra sveitarfélaganna og er henni
ætlað að skila af sér nánast fullbú:
inni tillögu að svæðisskipulagi. I
bæjarstjórn Garðabæjar gagnrýndi
ég á dögunum að í vinnuhóp þenn-
an, sem ætlað er að marka stefnuna
um landnotkun næstu áratugina,
hafi eingöngu verið kosnir embætt-
is- og tæknimenn sveitarfélaganna.
Ekki vil ég gera lítið úr getu tækni-
mannanna til að fást við þessi mál,
en stefnumörkun sem þessi er klár-
lega á sviði kjörinna stjórnmála-
manna. Pólitískar illdeilur og
hjaðningavíg meirihluta og minni-
hluta í Hafnarfirði og Reykjavík
urðu m.a. til þess að líklegra þótti
til árangurs að halda stjórnmála-
mönnunum utan skipulagsvinnunn-
ar a.m.k. fyrsta kastið.
Bætt þjónusta og
rekstrarhagræðing
Væru hins vegar öll sveitarfélög-
in á höfuðborgarsvæðinu sameinuð
í eitt, yrði vitanlega slíkt samráð í
skipulagsmálum óþarft. Ekki ætla'
ég að leggja mat á það hér og nú
hvort æskilegast væri að stíga
skrefið til fulls í sameiningu sveit-
arfélaganna á höfuðborgarsvæðinu
í eina Stór-Reykjavík með ríflega
160.000 íbúa. Magnús Gunnarsson,
bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokks í
Hafnarfirði, hefur vakið máls á
samruna Hafnarfjarðar, Garðabæj-
ar og Bessastaðahrepps. Djarft
fnimkvæði Magnúsar hefur vakið
athygli, en skoðun mín er sú að
sameining þessara þriggja sveitar-
félaga auk Kópavogs komi einnig
fyllilega til greina. Aðalatriðið er að
sameining leiði til hagræðingar í
rekstri, svo veita megi betri þjón-
ustu án þess að hækka þurfi skatta
og álögur.
En ekki er allt gull sem glóir, í
annarri grein minni verða vegnir og
metnir kostir og gallar frekari sam-
einingar sveitarfélaganna á höfuð-
borgarsvæðinu.
Höíundur er veðurfræðingur.
Föndur
FaKafeni 14
Sími 5812121
Trévörur í rrriklu úrvali
Einar
Sveinbjörnsson