Morgunblaðið - 26.02.1998, Side 40

'fc40 FIMMTUDAGUR 26. FEBRÚAR 1998
AÐSENDAR GREINAR
MORGUNBLAÐIÐ
Unglingar,
verið með
STUNDUM er eins og
það komist í tísku að
tala illa um ykkur ung-
lingana. Það gleymist
að þið eruð framtíðin.
Foreldrar margra ykk-
ar eru svo uppteknir af
ysjálfum sér að þið
gleymist næstum. Fé-
lagsráðgjafar og sál-
fræðingar virðast ekki
hafa hugmynd um hvað
kemur ykkur best.
Yfírvöld setja boð og
bönn sem virðast út í
bláinn en gera minna
til að gæta öryggis
ykkar. A flestum
skemmtistöðum eruð
þið of ung, á öðrum of gömul.
Margir foreldrar opinbera leti sína
og kæruleysi með því að kaupa sér
frið frá ykkur. Það felst m.a. í að
leyfa ykkur of ungum að dvelja of
lengi fjarri öryggi heimilisins með
i-s8ítt þekktum vinum á óþekktum
stöðum.
Unglingi sem finnur að foreldrar
Velinek
Nærfatnaður
Laugavegi 4, simi 551 4473
hans láta sig litlu varða
hvað hann gerir, bara
að þau séu frjáls, finnst
sem þeim þyki ekki
lengur vænt um hann.
Þið hafið ekki síður
þörf fyrir ástúð for-
eldra ykkar og það ör-
yggi sem slíkt veitir en
þegar þið voruð börn.
Aftur á móti finnst
mörgu foreldri þið
kröfuhörð og ósann-
gjöm miðað við það
sem þau komust upp
með. Slík samlíking er
bamaleg. Tímamir
breytast og mennirnir
með. I uppvexti ykkar
urðu ofsalegar og kröfuharðar
breytingar sem bæði gagnast ykk-
ur og glepja. Og svo allar áður
óþekktu hætturnar eins og eitur-
lyfin, það allra versta. En í þeim
málum hafa stjómvöld fullkomnun-
Fylgíst með, segir
Albert Jensen í grein
sem hann beinir til
unglinganna.
aráráttu í úræðaleysi. Fyrir stuttu
fór ég á fund borgarstjóra að
beiðni fólks úr einu skólahverfi þar
sem eiturlyfjasalar em að verki og
fór fram á aðgerðir. Svarið var að
þetta væri allstaðar orðið svona í
og við skólana. Einfalt svar. Ekki
satt? En hafi borgarstjóri átt við að
ekkert væri við því að gera þá tak-
ið það ekki alvarlega því það er
rangt.
Unglingar Islands, þið hafið
þrátt fyrir allar röngu áherslunnar
vonandi meiri möguleika til náms
og frelsis í okkar landi en öðmm.
Albert
Jensen
En til að svo sé þurfið þið sjálfir að
vera í lagi. Og það er mergur máls-
ins því í freistingaþjóðfélagi okkar
þurfið þið næstum að vera ofur-
unglingar ef allt á að vera í sóma.
Og það ótrúlega er að þrátt fyrir
allar hindranir á meirihluti ykkar
ánægjulega samleið með þjóðinni
þótt of margir láti eiturlyfjasala
rústa líf sitt. Eitt af því hræðileg-
asta er þegar eitursalar fá börn og
unglinga til að selja fyrir sig. Það
varðar framtíð ykkar að berjast
hvarvetna gegn slíku. Eitursalinn
hefur arð af börnum og unglingum
sem hann hefur gert að sínum bú-
peningi og endurnýjar ört, því af-
föll eru mikil vegna peningaleysis,
veikinda og dauða neytenda.
Þið getið gert margt betra fyrir
ykkur og skemmtilegra en að láta
óvandaða leiða ykkur eins og sauði
gegnum unglingsárin og jafnvel
lengra. Munið að eitursali er smán-
arblettur og uppsker allstaðar
ógeð manna og fyrirlitningu. Hann
er mannvonskan holdi klædd.
Þó hinir eldri séu ekki fullkomn-
ir þá er leiðsögn þeirra ykkur
nauðsynleg en njótið hennar með
opnum huga því ekki er allt sem
sýnist. Þið þroskist á að lesa blöð
og fylgjast með þjóðmálum.
Stjómmálamenn og fleiri eru að
móta framtíð ykkar og þar er
margt á ferð, bæði gott og slæmt.
Látið enga telja ykkur trú um að
stjómmál komi ykkur ekki við því
þau eru mikilvægur þáttur í h'fi
hvers manns. Að kjósa er að taka
þátt í og vera með. Þið munduð t.d.
ekki vilja hafa yfir ykkur stjórn
sem hyglaði fáum á kostnað fjöld-
ans. Stjórn sem kannski í beinu
framhaldi af því hefði ekki efni á að
reka á komið heilbrigðiskerfi og
drægi þar stöðugt úr. Stjóm sem
yrði þjóð ykkar til skammar á er-
lendum vettvangi í umhverfismál-
um. Sjáið fyrir ykkur stjóm sem
fómar umhverfi og heilbrigði og
þar með heill ykkar og framtíð fyr-
ir skammtíma hagnað. Stjóm sem
yki misrétti þegnanna í stað þess
að minnka það.
Unglingar, mótið eigin framtíð
sjálf. Fylgist með.
Höfundur er byggingameistari.
TVÖFALDUR
McOstborgari
189,-kr.
m
McDonald's
I ■ ■
Austurstræti 20
Suðurlandsbraut 56

Litla gula hænan
- Iðnaðurinn og
Reykjavíkurborg
HÉR Á árum áður var
eitt af fyrstu lestrar-
kveram, sem hverju
mannsbarni var gert að
lesa, kverið um litlu
gulu hænuna. Lærdóm-
urinn sem manni var
ætlað að draga af þeirri
sögu var sá, að maður á
ekki rétt til að njóta
ávaxtanna af vinnu
annarra, hafi maður
ekki lagt neitt af mörk-
um sjálfur.
Á undanfómum vik-
um hefur geisað hörð
barátta milli tveggja
fyrirtækja um það,
hvort þeirra fengi
tryggt sér aðstöðuna í Laugardals-
höll undir sjávarútvegssýningu.
Annar aðilnn, Islenska sjávarút-
vegssýningin, hefur á undanfóm-
um áram, byggt upp athyglisverða
og áhugaverða sýningu, sem höfð-
ar ekki síður til erlendra sýnenda
en innlendra framleiðenda. Vel-
gengni Islensku sjávarútvegssýn-
ingarinnar má fyrst og fremst
þakka því nána alþjóðlega sam-
starfi sem þessir aðilar hafa við
sýnendur víðsvegar um heim og
þeim áhuga, sem þeim hefur tekist
að vekja á íslenskum sjávarútvegi.
Það sem skiptir enn meira máli, er
að aðstandendur sýningarinnar
hafa sýnt ótrúlega eljusemi og
rækt við þennan markað, sem skil-
að hefur þeim árangri, að sýningin
1996 var einhver sú best heppnaða
sem haldin hefur verið frá upphafi.
Það er því ekki að undra, að
loksins þegar tekist hefur að halda
hér alþjóðlega sýningu, þar sem ís-
lenskur sjávarútvegur og íslenskt
hugvit er í forgranni, þá spretta
hér upp þeir, sem eins og í sögunni
um litlu gulu hænuna telja að nú
geti þeir tekið við. Allt alþjóðlegt
samstarf sé af hinu illa og engin
þörf á að einhverjir útlendingar
„hagnist" á Islandi og Islending-
um. Nú er tími til kominn að eign-
ast alvöra „íslenska" sýningu.
Málflutningur eins og þessi
byggist meira á misskildu þjóð-
arstolti en heilbrigðri skynsemi.
Hann minnir um margt á þá þjóð-
emisstefnu sem Samtök iðnaðarins
hafa á undanfórnum áram rekið
með linnulausum áróðri um að
menn skuli umfram allt velja það
sem íslenskt er án tillits til verðs
eða gæða. Það kom því ekki á
óvart, að þessi sömu samtök standa
meðal annarra að því að hreinsa
sjávarútvegssýninguna af þessum
óæskilegu erlendu öflum.
Þáttur Samtaka iðnaðarins í
þessu máli er allrar athygli verður.
Það hlýtur að teljast einstakt að
samtök, sem að öllu jöfnu ættu að
byggja afkomu sína á því að sinna
þörfum meðlima sinna, rísi upp
gegn vilja þeirra með þeim hætti
sem Samtök iðnaðarins hafa gert.
Stór iðnfyrirtæki, sem lýstu opin-
berlega yfir stuðningi sínum við ís-
lensku sjávarútvegssýninguna,
vora gersamlega hundsuð af sam-
tökum sínum, Samtökum iðnaðar-
ins. Hverra hagsmuna era samtök-
in að gæta? Eitt er víst, að það era
ekki hagsmunir þessara félags-
manna. Undir öllum venjulegum
kringumstæðum væri slík fram-
koma alvarlegt áhyggjuefni sér-
hverjum samtökum. En Samtök
iðnaðarins njóta hér sérstöðu.
Samtökin era á opinbera framfæri
og njóta í ár rúmlega 100 milijóna
króna framlags frá hinu opinbera.
Þau geta því leyft sér að hundsa
vilja félagsmanna sinna í einu og
öllu án þess að hafa áhyggjur af
fjárhagslegri afkomu sinni.
Sú afstaða fulltrúa
hins fyrirtækisins, sem
um höllina keppti, að
hér eigi að vera um al-
íslenska sýningu að
ræða, virðist á yfir-
borðinu vera fögur
hugsjón, en því miður
ekki sú sem sýnendur
þurfa eða sækjast eft-
ir. Þau íslensku fyrir-
tæki sem á annað borð
vilja láta taka sig al-
varlega á alþjóðlegum
markaði vita að þátt-
taka í alþjóðlegum
sýningum skilar meiri
árangri og fyrr, heldur
en þátttaka í sýningum
sem eingöngu höfða til heimamark-
aðar. Þátttaka í sýningum er mjög
kostnaðarsöm, en á heildina litið
skilar hún meira til baka til fyrir-
tækjanna í formi sölu og viðskipta-
tengsla en þau hefðu fengið með
Málflutningur eins og
þessi, segir Baldvin
Hafsteinsson, byggist
meira á misskildu þjóð-
arstolti en heilbrigðri
skynsemi.
beinni auglýsingaherferð fyrir
sama fjármagn.
Aivarlegastur hlýtur þó að telj-
ast þáttur borgarinnar í þessu
máli. Á undanfómum áram hefur
verið lögð mikil rækt við að skapa
borginni nafn sem ráðstefnuborg.
Hefur miklu fé verið varið í mark-
aðssetningu í þessum tilgangi. Af-
greiðsla borgarstjórnar á umsókn
Islensku sjávarútvegssýningarinn-
ar um afnot af Laugardalshöllinni
lýsir alvarlegu skilningsleysi borg-
aryfirvalda á eðli þeirra fyrirtækja,
sem standa fyrir og skipuleggja
sýningar eða ráðstefnur af þessum
toga. Sýningar eins og sú sem hér
er til umræðu era skipulagðar
mörg ár fram í tímann. Til þess að
þær njóti velgengni þarf að hlú að
kynningarmálum en slíkt verður
ekki gert nema með æmum kostn-
aði. Gestir sækja sýningarnar af
orðspori fyrst og fremst, ekki af
því hvar þær eru haldnar. Til þess
að byggja upp orðspor sýninga af
þessu tagi, sem haldnar eru reglu-
lega á ákveðnum stað á ákveðnum
tíma, þurfa þeir sem sýningamar
skipuleggja, að njóta ákveðinnar
góðvildar þeirra sem yfir sýningar-
sölunum ráða. Bregðist það, svarar
það hvorki kostnaði né fyrirhöfn að
standa í sýningarhaldi á þeim stað.
Ákvörðun borgaryfirvalda hefur
án efa skaðað þá ímynd borgarinn-
ar sem ráðstefnuborgar, sem þó
hefur tekist að byggja upp, á ófyr-
irséðan hátt. Eitt er víst, að skipu-
leggjendur sýninga munu hugsa
sig tvisvar um, áður en þeir leggja
út í þann kostnað og þá skuldbind-
ingu sem óhjákvæmilega fylgir því
að byggja upp vinsælar og vel sótt-
ar sýningar. Hagnaður borgarinn-
ar af uppsprengdu leiguverði
Laugardalshallarinnar kann því að
reynast skammvinnur gróði.
Hverju svo sem um má kenna, er
ljóst, að getuleysi borgaryfirvalda
að taka af skarið í máli þessu mun
þegar fram líða stundir verða tap
þeirra fjölmörgu íslensku fyrir-
tækja, sem treysta á erlendar
vörusýningar og viðskiptasam-
bönd.
Höfundur er lögmaður Samtaka
verslunarinnar - FÍS.
Baldvin
Hafsteinsson