Morgunblaðið - 21.06.1998, Blaðsíða 24

24 SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
bænasamfélags sem kallaðist Norð-
urljós og hittust menn vikulega um
árabil. „Eg var í viðskiptalífínu og
þar vissu margir af áhuga mínum á
tiiimálum. Þegar ég hitti menn þá
vildu þeir gjarnan tala við mig um
trú, sögðu að þeir ættu bænalíf og
að trúin væri þeim mikils virði, þótt
þeir færu ekki oft í kirkju. Margir
höfðu áhuga á að eiga samfélag með
öðrum trúbræðrum, þótt það væri
ekki endilega í kirkju. Ég ákvað að
fá nokkra í lið með mér og við stofn-
uðum bænasamfélagið Norðurljós."
Til að byrja með voru vikulegir
fundh' Norðurljósa haldnir á Hótel
Loftleiðum í hádegi á virkum dög-
um. Eftir málsverð var lesið í Ritn-
ingunni og beðnar bænir. „Þarna
komu mörg hundruð manna. Að
meðaltali mættu um þrjátíu manns.
Yfirleitt menn úr viðskiptalífínu og
það var ánægjulegt að sjá hvað
margir bera virðingu fyrir trú og
eiga sterka trú, þótt þeir tali ekki
mikið um það. Ég er þeirrar skoðun-
ar að það eigi menn að gera meira
opinberlega. Vera ekki í felum með
tnina.“
Helgi segir að starfið í kringum
Norðurljósin hafi verið orðið það
umfangsmikið að erfitt hafi verið að
halda utan um það. Sr. Jón Dalbú
Hróbjartsson, sem þá þjónaði í
Laugarneskirkju, var fenginn til að
taka við og hafa kyrrðarstund í
kirkju sinni í hádeginu einu sinni í
viku. Nú mun boðið upp á slíkar
kyrrðarstundir í hádeginu einhvern
dag vikunnar í mörgum kirkjum
landsins. „Við skráðum alltaf nöfn
manna sem komu á fundi og ég er
viss um að ef yrði útkall þá kæmu
þeir allir aftur,“ segir Helgi.
Sækir víða samkomur
Helgi segist rækta trúna daglega.
„Ég á mitt bænalíf og fer töluvert á
samkomur. Ég fer í KFUM, Fíla-
delfíu, Veginn, Klettinn, Hina ís-
lensku Kristskirkju, Hjálpræðisher-
inn og í Hörgshlíð." Helgi segist
vera þjóðkirkjumaður og fara stund-
um á kyrrðarstundir í hádeginu í
Laugarneskirkju og í Grensás-
kirkju, en honum finnst hann finna
betur fyrir andanum á samkomum
safnaða utan þjóðkirkjunnar.
„Kirkjan er eitt - sama hvað hún
heitir, ég geri ekki upp á milli.“
A veturna tekur Helgi þátt í
bænahópi sjö karla. Þar er beðið
fyrir velferð einstaklinga, þjóðinni
og ýmsu öðru. Bænarefnin eru
skráð í bók. En fá þeir bænasvör?
„Það er alveg öruggt að Guð svar-
ar bænum. Kannski ekki eins og við
viljum, en hann svarar bænum eins
og kemur sér best fyrir hvern og
einn. Því verðum við að trúa og
treysta. Það breytir öllu að fá leið-
sögn Guðs og Heilags. anda til að
menn þroskist og verði betri menn.“
- Er mikilvægt að geta fyiirgef-
ið?
„Það er grundvöllur betra lífs og
þroska að geta fyrirgefið og eiga
kærleika. Það skiptir öllu. Það
breytir hins vegar ekki því að krist-
inn maður getur verið ósáttur við
framkomu manna og haft sína skoð-
un á henni. Þótt ég tali um fyrir-
gefningu og kærleika þá má ekki
skilja það svo að einhver nái full-
komnun í þeim efnum. Kristnir
menn, líkt og allir aðrir, gera mis-
tök. Líf þeirra er ekkert endilega
einfaldara en annarra. En þeir eiga
traustan vin, sem þeir geta leitað til
hvenær sem er, og það skiptir máli.“
En biður Helgi fyrir málefnum
Landsbankans?
„Kristinn maður sem biður, hann
biður fyrir öllu, stóru og smáu.“
Biblían er leiðsögubók
Helgi segist alltaf hafa Biblíuna á
náttborðinu, en hann mætti lesa
meira í henni en hann gerir.
Það vakti athygli blaðamanns að
þegar Helgi var eitt sinn spurður í
fréttaviðtali um hvort ekki væri þörf
á strangari risnureglum í Lands-
banka þá spurði hann hvort átt væri
við eitthvað í líkingu við boðorðin
tíu. Er honum tamt að vísa þannig í
Biblíuna?
„Ég tel að Biblían sé leiðsögubók,
þú getur fundið þar allt sem þér er
fyrir bestu í lífinu. Því auðmýkri
sem þú ert, því betur skilur þú Biblí-
una. Þetta tiltekna dæmi - með boð-
orðin tíu - sýnir að það verður nátt-
úrulega að höfða til skynsemi
manna. Það er ekki hægt að setja
, _ Morgunblaðio/Arnaldur
SIGRUN Sjöfn Helgadóttir og Helgi S. Guðmundsson, formaður bankaráðs Landsbanka íslands hf., á heimili sínu í Reykjavík.
Helgi S. Guðmundsson, formaður banka-
ráðs Landsbanka Islands hf., komst
skyndilega í kastljós fjölmiðlanna á liðnu
hausti. Guðni Einarsson ræddi við Helga
um ævi hans og störf, trúmál og átökin í
Landsbankanum.
HELGI Sigurður Guð-
mundsson, formaður
bankaráðs Landsbanka
íslands hf., er að nálgast
fimmtugt. Hann er uppal-
inn í Smáíbúðahverfinu,
elstur fimm systkina og á
þrjár yngri systur á lífi. Yngsti
bróðirinn lést í bílslysi fyrir nokkr-
um árum. Helgi gekk í Breiðagerð-
isskóla og Réttarholtsskóla og hóf
síðan iðnnám. Hann ætlaði að verða
múrari en atvinnuleysi í þeirri stétt
á árunum 1967-68 setti strik í reikn-
inginn. Helgi kvæntist árið 1967 Sig-
rúnu Sjöfn Helgadóttur og eiga þau
þrjú uppkomin börn og þrjú barna-
börn.
Lögreglumaður í 13 ár
Það rættist ekki úr í byggingaiðn-
aðinum og árið 1969 sá Helgi aug-
lýst starf í lögreglunni á Keflavíkur-
flugvelli. Hann sótti um, fékk starfíð
og var lögreglumaður í 13 ár. Fyrst
eitt og hálft ár á Keflavíkurflugvelli,
því næst jafnlengi á Höfn í Homa-
firði og lauk þá námi við Lögreglu-
skólann. Þaðan fór Helgi til lög-
reglustarfa í Keflavík þar sem hann
starfaði í áratug, síðast sem aðstoð-
arvarðstjóri.
„Ég kunni vel við lögreglustarf-
ið,“ segir Helgi. „Þetta var mjög
þroskandi fyrir ungan mann, sér-
staklega á þessum árum. Það var
mikið að gerast í Keflavík, þar og í
Sandgerði voru verbúðir, hippatíma-
bilið að þyrja og hippakynslóðin
varð til. Ég átti töluverð samskipti
við unga fólkið sem hafði þá hug-
sjón. Starfið mótaði mig töluvert,
ungan manninn."
Helgi segir lögreglumenn kjmnast
mannlífinu með allt öðrum hætti en
annað fólk gerir. Þeir sjái það sem
almenningur sér ekki og kynnist vel
manninum og breyskleika hans.
Hann ákvað þó fljótt að verða ekki
ellidauður í lögreglubúningi.
„Ég gat ekki hugsað mér að verða
gamall í þessu starfi. Eftir að fimm-
tugsaldri er náð tel ég að það sé
erfitt að vera lögreglumaður, jafnt
þótt maður sé í góðri þjálfun. Menn
geta lent í öllu mögulegu, heiftarleg-
um átökum sem aldrei eru vituð fyr-
ir. Starfið býður upp á það. Það er
hætt við að menn séu verr undir það
búnir þegar þeir eldast,“ segir Helgi.
Sölumennska og markaðsmál
Helgi fór að líta í kringum sig eft-
ir öðrum starfsvettvangi og fékk
áhuga á sölu- og markaðsmálum.
Hann las sér til um þau fræði_ og
kynnti sér eftir bestu getu. Arið
1982 hætti hann í lögreglunni og fór
að starfa í brunadeild Samvinnu-
trygginga við að gera upp tjón.
Fljótlega fór Helgi að selja trygg-
ingar í frítíma sínum og náði svo
góðum árangri að eftir því var tekið
innan fyrirtækisins. Hann var flutt-
ur úr tjónadeild í söludeild og tók
þar þátt í endurskipulagningu sölu-
starfs Samvinnutrygginga. Helgi
réð nýja sölumenn og settur var á
fót skóli þar sem reyndir starfs-
menn kenndu sölufólkinu ýmislegt
sem að tryggingum laut. Auk þess
sótti Helgi þau námskeið sem í boði
voru um sölumennsku og markaðs-
mál. I framhaldinu var hann ráðinn
sölustjóri Samvinnutrygginga _og
gegndi síðar sama starfi hjá VIS,
þar til hann sagði upp 1. maí síðast-
liðinn. Hann segist vera sölumaður í
sér og hafa gaman af að eiga sam-
skipti við fólk með þeim hætti sem
sölumenn gera.
Trúin er ekki einkamál
Helgi er ófeiminn við að játa
kristna trú sína. Hann segir að trú-
arfræinu hafi fyrst verið sáð í for-
eldrahúsum og síðar á æskulýðs-
fundum í KFUM í Langagerði. Þar
leiðbeindu unglingunum Páll Frið-
riksson byggingameistari og Steinar
Waage kaupmaður, báðir ötulir liðs-
menn KFUM.
„Þarna átti maður góðar stundir
og svo fór ég í Vatnaskóg þrjú sum-
ur,“ segir Helgi. Þar kom að hann
dró úr samkomusókn og áhuginn
beindist að öðru um hríð. Samt var
hugur hans alltaf bundinn starfinu í
KFUM og því sem hann hafði lært
þar. „Svo gerðist það að ég fékk að
reyna kristindóminn með öðrum
hætti en ég hafði áður gert. Þetta er
erfitt að útskýra fyrir þeim sem ekki
hafa kynnst því sjálfir og ég ætla
ekki að reyna að gera það í þessu
viðtali. Þó vil ég segja að það sem ég
hef fengið að kynnast í trúnni er
mér svo mikils virði að ég vona að
allir aðrir fái að reyna það sama.“
Helgi segir að það hafi ekki verið
nein sérstök uppákoma eða vand-
ræði sem urðu til þess að trúarlog-
inn glæddist á ný. „Ég tók afstöðu
gagnvart minni trú. Maður gerir það
á þann hátt að maður viðurkennir að
Kristur sé leiðtogi lífsins og að mað-
ur vilji fylgja honum.“
Helgi segir að hann hafi orðið
þess var, eftir að málefni Lands-
bankans komust í hámæli, að orð
hans um trú sína hafi vakið athygli.
„Sumir hafa hent gaman að. Það
snertir mig ekki og ég get svo sann-
arlega tekið þátt í gamninu. En trú-
mál sem slík eru engin gamanmál.
Menn ættu að hugleiða það mjög al-
varlega, hvað trúin skiptir í raun og
veru miklu máli. Það á ekki bara að
leita til hennar þegar á bjátar. Það
er skylda hvers kristins manns að
boða trúna, segja öðrum frá. Hún
má ekki vera einkamál."
Bænasamfélagið Norðurljós
Bænastarf hefur verið Helga hug-
leikið. Hann var upphafsmaður
!
í
*
i
t
■
8
i
8
í
*
I
'
t
i
8
!
í