Morgunblaðið - 21.06.1998, Blaðsíða 33
MORGUNBLAÐIÐ
TRYGGVI
ÓLAFSSON
+ Tryg'gvi Ólafs-
son fæddist í
Reykjavík 7. febrú-
ar 1934. Hann lést á
heimili sínu 14. júní
(j síðastliðinn. For-
eldrar hans voi-u
Ólafur Ingimundar-
son, f. 16.3. 1899, d.
21.5. 1973, og Gudr-
un Mjátveit, f. í Nor-
egi 6.4. 1904, d. 8.6.
1992. Tryggvi var
einkabarn foreldra
sinna, en átti hálf-
systur sammæðra,
Lilly Borö, sem býr í
Noregi, og hálfsystkin sam-
i feðra, Ingimund Ólafsson og
Málfríði Olafsdóttur, sem nú er
* látin. Einnig átti Tryggvi fóstur-
systur, Eddu Ólafsdóttur.
Eftirlifandi eiginkona Tryggva
er Aðalheiður Svavarsdóttir.
Foreldrar hennar voru Svavar
Sigurðsson, f. 10.5. 1912, d. 25.4.
1976, og Ágústa Kolbeinsdóttir
f. 26.8. 1915, d. 15.6. 1998. Börn
Tryggva og Aðalheiðar eru: 1)
Ólafur, f. 10.12. 1955, kvæntur
Höllu Stefánsdóttur og eiga þau
þrjú börn, Svövu f. 6.12. 1978,
Tryggva, f. 27.6. 1980, og Jón
Bryiyar, f. 8.12. 1986. 2) Svavar
f. 6.4. 1960, kvæntur Aðalbjörgu
J. Jóhannesdóttur
og eiga þau tvö
börn, Atla, f. 11.5.
1984, og Aðalheiði,
f. 15.11. 1985. 3)
Sigrún, f. 2.10.
1961, var gift Ás-
geiri Ásgeirssyni og
eiga þau tvö börn,
Hjördisi Elsu, f.
28.12. 1984, og Ás-
geir Kára, f. 20.6.
1991.
Tryggvi var mennt-
aður vélvirki og
vann sem slíkur hjá
vélsmiðjunni Hamri,
fyrst fjögur ár sem lærlingur og
sfðan tvö ár sem sveinn. Hann
réðst til starfa hjá Slökkviliði
Reykjavíkur l.janúarárið 1960,
varð varðstjóri árið 1965, aðal-
varðstjóri 1968 til 1974, verk-
efnastjóri 1974 til 1977 og skrif-
stofusljóri frá ársbyijun 1977 til
1. febrúar síðastliðins þegar
hann lét af störfum eftir 38 ára
starf í Slökkviliðinu. Tryggvi
gegndi ýmsum trúnaðarstörfum
fyrir Brunavarðafélag Reykja-
víkur á starfsferli sínum.
Útfór Tryggva fer fram frá Há-
teigskirkju á morgun, mánudag-
inn 22. júní, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaður viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
(] vininn sinn látna,
^ er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
■. hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með guði,
Guð þér nú fylgi,
( hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Börn, tengdabörn
< og barnabörn.
Elsku afi. Ég trúi því varla enn að
þú sért farinn. Þú varst besti afi í
öllum heiminum. Þú varst alltaf til
Ístaðar og tilbúinn að ræða málin. Þú
skildir mann svo vel.
. Frá því ég man eftir mér hefur öll
I fjölskyldan komið saman á laugar-
I dögum hjá þér og ömmu í Espigerði
og frá því í fyrra uppi í Gullsmára.
Einfaldlega fastir liðir eins og
venjulega. Kaffi og lefsurnar hennar
ömmu og heimsmálin rædd fram og
tilbaka. Alltaf kátt á hjalla hjá ykk-
ur. Sömuleiðis hittist öll fjölskyldan
alltaf hjá ykkur á tyllidögum, föstu-
daginn langa, á jólunum og gamlárs-
kvöld. Mér er svo kær minningin frá
j síðustu áramótum þegar við stóðum
I saman, ég og þú, arm í arm og
horfðum á flugeldana. Algerlega
grunlaus um að þetta yrðu þín síð-
ustu.
Þú kallaðir mig alltaf „prinsess-
una þína“. Mér þótti ákaflega vænt
um það.
Ekki brást það að þú hringdir í
mig á afmælisdaginn minn og óskað-
i ir mér til hamingju með daginn og
minntir mig á að þú elskaðir mig.
Þú komst mér alltaf í gott skap
( með lífsgleði þinni, sem var ótrúlega
mikil miðað við að þú hefur verið í
hjólastól síðan ég man eftir mér, og
komst mér til að líta á björtu hlið-
arnar á málunum.
Við skrifuðumst á meðan ég var
úti í Englandi. Það var svo gaman að
fá bréfín frá þér. Takk fyrir pundin
sem þú sendir mér „fyrir strætó“
I eins og þú orðaðir það.
Þú áttir skemmtilega og viðburða-
* ríka ævi eins og ég las í ævisögunni
á þinni. Fórst m.a. á alþjóðlega Æsku-
lýðshreyfmgarmótið í Búkarest og
hittir ömmu á leiðinni heim í skipi
frá Kaupmannahöfn.
Þú ert svo sérstakur, afí, og ég
sakna þín svo mikið. Ég veit að þú
ert þarna einhvers staðar og ég
vona að þér líði vel.
Elsku amma, við sjáumst auðvitað
á komandi laugardögum. Guð hjálpi
þér og okkur öllum í sorginni. Afí,
ég mun aldrei gleyma þér.
Svava.
Á morgun kveðjum við Tryggva
Ólafsson í hinsta sinn. Með þessum
fátæklegu orðum viljum við þakka
honum fyrir að hafa fengið að njóta
þeirrar vináttu, reisnar, lífslöngunar
og dugnaðar, sem við urðum aðnjót-
andi hjá honum á hans lífshlaupi.
Uppvaxtarár Tryggva í Vestur-
bænum gerðu hann að ævarandi
Vesturbæingi og KR-ingi þrátt fyrir
að mestan hluta ævinnar byggi hann
í Austurbænum og nú síðast í Kópa-
vogi. Hann var einnig stoltur af að
vera hálfur Norðmaður, í móðurætt,
og ræktaði tengslin við Noreg.
Þannig var Tryggvi, hann var
fastheldinn á hefðir, skipulagður og
gott að leita til sem vinar. Sá sem
hann tók sem vin var það ævilangt,
án skuldbindinga eða kvaða.
Frjó hugsun Tryggva gerði hann
skemmtilegan í samræðum, og hafði
hann mótaða skoðun á flestum hlut-
um og gat á stundum verið þéttur
fyrir á meiningunni. Þótt Tryggvi
hafi verið sérstaklega sterkur ein-
staklingur á ég erfitt með að sjá að
hann hefði getað komist svona í
gegnum erfíðleika sína án konu
sinnar Aðalheiðar. Alla var alla tíð
þessi þögli trausti klettur sem hann
hafði við að styðjast. Hún, ásamt
börnum þeirra og tengdabörnum,
fleytti honum oft yfir erfiðustu hjall-
ana. Við eigum minningu um góðan
dreng til að ylja okkur við.
Alla, Óli, Svavar og Sigrún, Guð
gefí ykkur styrk í sorg ykkar.
Jóhanna og Geir.
Kveðja frá Brunavarðafélagi
Reykjavíkur
í dag kveðjum við fyrrverandi
formann og einn okkar traustasta
félaga, Tryggva Ólafsson. Tryggvi
var slökkviliðsmaður af lífi og sál.
Hann hóf störf í Slökkviliði Reykja-
víkur hinn 1. janúar 1960 og starfaði
til 1. febníar sl. eða samfellt í 38 ár.
Á þessum langa starfstíma sinnti
hann flestum þeim fjölbreyttu störf-
um sem sinna þarf í slökkviliði, en
síðustu tuttugu árin var hann skrif-
stofustjóri Slökkviliðsins.
MINNINGAR
Ti-yggvi gegndi fjölmörgum trún-
aðarstörfum fyrir slökkviliðsmenn í
Reykjavík. Hann var einn af þessum
mönnum sem börðust fyrir bættum
rétti og stöðu slökkviliðsmanna.
Tryggvi var í fararbroddi á ýmsum
sviðum, mjög framsýnn og velti sér
ekki upp úr því liðna heldur hvað
væri að gerast í kringum okkur og
hvað betur mætti fara. Hann var
mjög áhugasamur um samskipti við
erlenda slökkviliðsmenn og beitti
sér mjög fyrir gagnkvæmum heim-
sóknum við þýska slökkviliðsmenn
sem staðið hafa frá árinu 1972.
I gömlum eintökum af blaðinu
Slökkviliðsmaðurinn er að fínna
margar merkilegar fræðigreinai- eft-
ir Tryggva.
Hann var vel að sér í sögu Bruna-
varðafélagsins og Slökkviliðsins, en
hann var byrjaður að skrá sögu
þess. Okkur er öllum mikill missir í
því að honum entist ekki aldur til að
klára það verk.
Fyrir u.þ.b. mánuði hringdi
Tryggvi í mig og spurði hvenær farið
yrði á námsdaga norrænna slökkvi-
liðsmanna. Ég sagðist fara fljótlega.
Þá bað hann mig að skrá hjá mér
það sem færi fram því hann ætlaði
að nota það í fréttabéf Slökkviliðsins
sem gefíð verður út fljótlega.
Þetta sýnir hversu Tryggvi fylgd-
ist vel með og var skipulagður í öllu
því sem hann tók sér fyrir hendur
hvort sem var í starfí eða öðru því
sem sneri að slökkviliðsmönnum al-
mennt.
Fyrir hönd slökkviliðsmanna í
Reykjavík vil ég votta fjölskyldu
Tryggva okkar dýpstu samúð og bið
góðan guð að geyma ykkur öll og
minninguna um þennan mæta mann
og mikla félaga.
Sverrir Björn Björnsson
formaður.
í tæp 38 ár starfaði Tryggvi
Ólafsson hjá Slökkviliði Reykjavík-
ur. Hann var ákaflega metnaðarfull-
ur starfsmaður og bar hag slökkvi-
liðsins einlægt fyrir brjósti. Ferill
hans þar var óvenju framgangsríkur
og hann var mjög virkur í félagsmál-
um starfsmanna. Eftir aðeins átta
ára starf var hann orðinn aðalvarð-
stjóri í varðliðinu og fjórum árum
síðar tók hann við nýrri stöðu dag-
varðstjóra. Þeirri stöðu gegndi hann
þar til hann kenndi erfiðs sjúkdóms
sem hann barðist við eftir það. Þess
vegna lét hann af störfum í varðliði
og tók við stöðu skrifstofustjóra sem
hann sinnti til síðustu áramóta er
hann hvarf að öðrum verkefnum fyr-
ir liðið. Á stuttum tíma hafa þrír
nánir samstarfsmenn og vinir hjá
Slökkviliði Reykjavíkur fallið frá.
Enginn gerði ráð fyrir að Tryggvi
færi á eftir þeim Gunnari og Villa og
allra síst hann sjálfur, svo raunsær
sem hann var.
Okkur langar að þakka þér fyrir
samfylgdina, vinur, en hún varð
styttri en við ætluðum. Við komum
til með að sakna skemmtilegra og
gjöfulla samræðna um alla heima og
geima. Til dæmis um sameiginleg
áhugamál eins og sagnfræði og þar
á meðal sögu slökkviliðsins. En það
var ekki síður gaman að vera á önd-
verðum meiði við þig, eins og í póli-
tík. Þú varst maður hinna gömlu
gilda, festu og stöðugleika, við
stöndum eflaust fyrir eitthvað ann-
að, léttlyndi, jafnvel kæruleysi.
Stundum sauð upp úr, en alltaf
varstu tilbúinn að ræða málin þegar
um hægðist og benda þá á nýja fleti.
Þegar við kynntumst, þá sakaðir
þú okkur um ungæðishátt en við
álitum þig vera forpokaðan. Síðan
hafa árin fært okkur saman og bilið
á milli okkar er svo miklu minna en
áður. Við höldum líka að þú hafir
smám saman farið að meta okkur á
sama hátt og okkur hefur lærst að
meta þig. Og það besta við þig var
að þú útilokaðir aldrei neitt.
Þú neitaðir að láta sjúkdóma og
fotlun stjórna lífi þínu meira en
bráðnauðsynlegt var. En auðvitað
hafði það sín áhrif og líklega vorum
við ekki nægilega nærgætin í þinn
garð þegar þannig bar við. En þú
varst og verður ávallt heill í huga
okkar. Við sendum samúðarkveðjur
til Öllu sem ævinlega stóð við bakið
á þér og til fjölskyldunnar allrar.
Hrólfur og Ingibjörg Steinunn.
SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 1998 33 v
t
Elskuleg fyrrverandi konan mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og systir,
MARGRÉT HÓLMFRfÐUR MAGNÚSDÓTTIR,
sem lést á heimili sínu
Malmö,
Svíþjóð,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 22. júní kl. 15.00.
Gunnbjörn Valdimarsson,
Gunnar B. Gunnbjörnsson, Sigríður Guðjónsdóttir,
María I. Gunnbjörnsdóttir, Gunnar H. Ársælsson,
Magnús M. Gunnbjörnsson, Bjarney Valgerður Skúladóttir,
Linda H. Loftsdóttir, Bjarni Valsson,
Loftur H. Loftsson, Robina Doxi
og barnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, systir mín, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
ELÍNBORG PÁLlNA ÓLAFSDÓTTIR,
Sólheimum 38,
Reykjavík,
andaðist á Seljahlíð þriðjudaginn 9. júní.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Haukur Sveinbjarnarson, Margrét Guðjónsdóttir,
Sigríður Sveinbjarnardóttir,
Erna Sveinbjörnsdóttir, Halldór Friðriksson,
Sigurrós Ólafsdóttir,
María Tómasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
GUNNAR S. MALMBERG
gullsmiður,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 23. júní kl. 13.30.
Helga Ragnarsdóttir,
Baldur Malmberg,
Tómas Ó. Malmberg,
Arndís B. Bjargmundsdóttir,
Alexander Arndísarson.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, mágur, afi og langafi,
GUÐMUNDUR STEFÁN EÐVARÐSSON
frá ísafirði,
Miðvangi 41,
Hafnarfirði,
sem lést þ. 14. júní sl., verður jarðsunginn
mánudaginn 22. júní kl. 13.30 frá
Víöistaðakirkju, Hafnarfirði.
Hinrika Ásgerður Kristjánsdóttir,
Stefanía Guðmundsdóttir,
Gyða Guðmundsdóttir,
Birna Guðmundsdóttir,
Guðný Guðmundsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Kristján Guðmundsson,
Guðjóna Kristjánsdóttir,
Pétur Valdimarsson,
Leó Svanur Ágústsson,
Rikharð Jónsson,
Guðni Þorkelsson,
Guðbjörg Bragadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÓLAFAR BJARNADÓTTUR
frá Lambadal, Dýrafirði,
Lönguhlíð 3,
Reykjavlk.
Innilegar þakkir til sr. Braga Skúlasonar og
starfsfólks öldrunardeildar Landspítalans. Sérstakar þakkir til handa
starfsfólki Lönguhlíðar 3.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.