Morgunblaðið - 21.06.1998, Blaðsíða 29

28 SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 1998 29
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
KREPPAN
í JAPAN
EGAR ALVARLEGIR
efnahagserfiðleikar komu til
sögunnar hjá nokkrum Asíuríkj-
um á síðasta ári gerðu sérfræð-
ingar og stjórnvöld á Vestur-
löndum lítið úr áhrifum þeirra í
okkar heimshluta. Þó höfðu
menn þá þegar áhyggjur af
stöðu mála í Japan en engu að
síður var það almenn skoðun, að
Japan gæti átt einna mestan
þátt í að rífa efnahagslíf ná-
grannaþjóða sinna upp úr mikilli
lægð.
Nú er þetta viðhorf að breyt-
ast. í stað þess, að Japan hafi
haft forystu um nýtt uppgangs-
skeið í Suðaustur-Asíu fer ekki
lengur á milli mála, að kreppa er
skollin á í Japan líka. Viðbrögð
japanskra og bandarískra
stjómvalda fyrir nokkrum dög-
um frammi fyrir þeim veruleika
urðu tO þess að hindra gengis-
lækkun í Kína en ekki er talið
að þær ráðstafanir dugi til. I
viðtali við þýzka tímaritið Spi-
egel segir Rupert Murdoch,
einn helzti fjölmiðlajöfur heims,
sem á mikilla viðskiptahags-
muna að gæta í Asíu, að krepp-
an í þeim heimshluta eigi eftir
að koma hart niður á bæði
Bandaríkjunum og Evrópuríkj-
um.
Brezka dagblaðið Financial
Times segir í fyrradag, að efna-
hagskreppan í Asíu sé byrjuð að
hafa áhrif í Bandaríkjunum og
sérfræðingar spá því að draga
muni úr hagvexti þar á næstu
misserum, verði ekkert að gert.
í forystugrein blaðsins segir, að
Bandaríkin verði að taka afger-
andi forystu í því að leysa efna-
hagserfiðleikana í Asíu.
Þegar sérfræðingar hér hafa
verið spurðir um áhrif efnahags-
kreppunnar í Asíu á íslenzkt
efnahagslíf hafa þeir svarað á
sama veg og starfsbræður
þeirra í nálægum löndum og
gert lítið úr því. Hið sama má
segja um talsmenn þeirra fyrir-
tælga, sem mest viðskipti eiga
við Japan. Nú kann þetta hins
vegar að breytast. Japan er
mikilvægur maj’kaður fyrir
sjávarafurðir okkar, sem hefur
haft verulega þýðingu fyrir af-
komu margra sjávarútvegsfyr-
irtækja á undanförnum árum.
Það er nánast óhugsandi annað
en kreppan þar hafi einhver
áhrif á þessi viðskipti.
Margfengin reynsla sýnir, að
hagkerfi okkar er afar við-
kvæmt fyrh’ öllum breytingum í
helztu viðskiptalöndum. Verði
efnahagssamdráttur í Banda-
ríkjunum og Evrópu vegna
kreppunnar í Japan mun það
óhjákvæmilega hafa áhrif hér
um leið og ástandið austur þar
mun fyrr eða síðar hafa neikvæð
áhrif á viðskipti okkar í þeim
heimshluta.
I þeim umræðum, sem nú
standa yfir um ofhitun íslenzka
efnahagskerfisins er nauðsyn-
legt að taka áhrif kreppunnar í
Japan og öðrum ríkjum Suð-
austur-Asíu inn í myndina. Þau
áhrif geta unnið gegn þeirri of-
þenslu, sem svo margir hafa
áhyggjur af um þessar mundir.
ÁSTANDIÐ Á
S JÚKRAHÚ SUNUM
EF SVO FER sem horfir, að
hjúkrunarfræðingar gangi
út af sjúkrahúsunum um næstu
mánaðamót er alveg ljóst, að þar
mun skapast fullkomið öngþveiti
og algert neyðarástand. Það er
einfaldlega óframkvæmanlegt
að reka spítalana án þessara
starfsmanna. Það er líka ófram-
kvæmanlegt að senda stóra
hópa sjúklinga heim, þótt það
verði gert.
Hjúkrunarfræðingar geta
með réttu sagt, að það hafi dreg-
izt úr hófi að ganga endanlega
frá kjarasamningum þeirra, þótt
erfitt sé að segja, að þar sé ein-
hverjum einum um að kenna.
Þeir geta líka vísað til vaxandi
launamunar á milli sín og lækna
og þá ekki sízt aðstoðarlækna.
Bæði hjúkrunarfræðingar og
sjúkraliðar geta með réttu hald-
ið því fram, að í mörgum tilvik-
um séu launakjör þessara starfs-
hópa óviðunandi, þegar tekið er
mið af þeirri vinnu, sem af þeim
er krafizt.
En jafnframt er ljóst, að
hjúkrunarfræðingar hafa með
uppsögnum sínum komið þess-
um boðskap til skila. Sjúkrahús-
in verða ekki rekin án þeirra. I
ljósi þess má spyrja, hvort ekki
sé tilefni til að hjúkrunarfræð-
ingar sjálfir fresti því að upp-
sagnir þeirra taki gildi og láti á
það reyna, hvort það samninga-
ferli, sem nú er í gangi skili þeim
viðunandi niðurstöðu. Með slíkri
ákvörðun mundu þeir skapa
mikinn velvilja í sinn garð.
Skapist það ófremdarástand á
sjúkrahúsunum sem við blasir
að óbreyttu verður staðan erfið-
ari.
A undanförnum misserum
hefur tekizt að ná kjarasamning-
um við flesta starfshópa til
nokkurra ára. Vinnufriður hefur
verið tryggður. Þann frið þarf
líka að tryggja á sjúkrahúsun-
um, ekki bara með lausn á þeirri
deilu, sem nú stendur yfir við
hjúkrunarfræðinga heldur líka
með því að tryggja starfsfólki
sjúkrahúsanna viðráðanlegra
rekstrarumhverfi, en það hefur
átt að venjast í allmörg undan-
farin ár.
Um hlutdeild manns-
ins í sköpunarverkinu
segir Jónas að hann
hafi leyfi til að brúka
rétt heimsins gæði,
eins og hann tekur
fram í prófræðunni
sinni, og færa sér náttúruöflin í nyt
eins og hann hefur gert; að því er
einnig vikið í viðhorfum Fjölnisfor-
mála og sýnir harla nýstárlega og
nútímalega afstöðu. En maðurinn á
ekki að festa hjartað við fallvaltan
heim og gæði hans, því þá óhlýðn-
ast hann „guðs vilja“ og sýnir guði
óelsku í verki. Maðurinn má
þannig „brúka heiminn eftir þörf-
um eða gleðja sig við hans gæði
hóflega og með þakkargjörð".
Enginn skyldi halda þetta séu
orðin tóm og afstaða ómótaðs ung-
lings með litla reynslu og trúarleg
fjörbrot framundan; síður en svo.
Jónas er á tuttugasta og þriðja ald-
ursári þegar hann flytur trúarræð-
ur sínar og því nánast fullmótaður;
þroski hans svo mikill að hann hef-
ur ort 30-40 kvæði, bæði á íslenzku
og dönsku, þar á meðal aðra eins
dýrgripi og Ad amicum að hætti
Jóns á Bægisá í Paradísarmissi,
Við burtför stiftamtmanns Hoppe
og Undir annars nafni, en þessi
kvæði einkennast öll af full-
þroskaðri hugsun, öruggum efnis-
tökum og þeirri næmu ljóðrænu
tilfínningu, mýkt og hrynjandi,
sem Jónasi einum er gefín. Áhrif
fornkvæða eru að vísu augljós,
enda vildi skáldið að
svo væri; stefnir bein-
línis að því að endur-
vekja tengsl við forn-
ar gullaldarbók-
menntir eins og að er
vikið í formála Fjöln-
is. Það var einn þáttur rómantísku
stefnunnar að hverfa í viðmiðunar
skyni aftur til fomaldar.
Það er einnig athyglisvert að í
ræðunum talar Jónas um guð sem
„höfund vorrar farsældar" og vísa
þau orð fram til Islands! farsælda-
fróns, 1835, hálfum áratug síðar.
Það liggur því djúp alvara í þessum
orðum, og þá ekki sízt orðinu far-
sæld; augljóst það er í huga skálds-
ins nátengt landi og forsjón sem
skóp það. Guð stjórnar náttúrunni
enn og áfram, hvað sem deistar
segja. Það viðhorf Jónasar sjáum
við oftar en ekki í kvæðum hans og
þegar í Batteríska syndaranum,
unzguðsveður
fellir þau Mvaxta
og á þá við að forsjónin stjórni lífi
og dauða. Hér eru það ekki óbeizl-
uð náttúruöflin sem ferðinni ráða,
ekki einu sinni náttúrulögmálin,
nema að því leyti sem þau eru
hugarsmíð guðs og veröld hans í
verki. Kristin viðhorf koma þegar
fram í fyrsta eftirmælakvæði
Jónasar, trú á líf eftir dauðann og
fyrirheit kristninnar notað til
huggunar. Kvæðið fjallar um
kornabarn Björns Gunnlaugsson-
ar og konu hans sem dó úr kíg-
hósta 1826, en Björn var kennari
Jónasar í Bessastaðaskóla og síð-
ar tileinkaði hann honum þýðing-
una á Stjörnufræði Ursins. Kristin
kenning stendur hjarta Jónasar
næst allt frá upphafí þegar hann
var ungur forðum. Síðar, eða í
grein um skírnarfont Alberts
Thorvaldsens sem hann gaf lönd-
um sínum hér heima, talar Jónas
um „guðdómleg orð“ Krists, „hins
blíða vinar barnanna", en grein
þessi er prentuð í 4. árg. Fjölnis
1838. Myndir Thorvaldsens og
fegurð listar hans falla vel að
barnatrú Jónasar, afstöðu hans og
smekk.
Það er með ólíkindum hve oft
guðstrú Jónasar Hallgrímssonar
birtist í kvæðum hans; og í hve
margvíslegum tilbrigðum. Eitt
eftirminnilegasta guðstrúartil-
brigði hans er í kvæðinu um grá-
tittlinginn. Þar setur hann sig í
spor guðs og fer líknandi höndum
um lítilmagnann í næsta nágrenni.
I Svo kvað Tómas er m.a. fjallað
um samsvörun í náttúrunni, Eg
hafði raunverulega það eitt í huga
að túlka í einföldu, skiljanlegu og
aðlaðandi formi þá samstöðu alls
lífs, sem mér hafði alltaf verið
hugnæmt undrunarefni, segir
Tómas í samtölum okkar. I Grá-
tittlingnum virðist Jónas stefna að
sama marki.
M.
HELGI
spjall
REYKJAVIKURBRÉF
Laugardagur 20. júní
Tvennt VEKUR
athygli við sölu Hag-
kaups, sem sagt er frá í
Morgunblaðinu í dag,
laugardag. Fyrst ber
að nefna, að það þarf
mikinn kjark hjá fjöl-
skyldu Pálma heitins
Jónssonar til að taka ákvörðun um sölu
fyrirtækisins. Sterkar og djúpar tilfinning-
ar eru tengdar fyrirtæki sem þessu. Starf-
semi Hagkaups hófst eins og kunnugt er í
gömlu fjósi við Eskihlíð fyrir tæpum fjöru-
tíu árum. Vöxtur fyrirtækisins er eitt
mesta ævintýrið í íslenzku viðskiptalífi á
lýðveldistímanum.
Pálmi Jónsson var fyrst og fremst hug-
sjónamaður. Uppbygging fyrirtækis hans
mótaðist af þeirri hugsjón. Hann vildi
tryggja neytendum vöru á lágu verði. Yfir-
byggingin á fyrirtækinu var nánast engin
eins og fjósið gamla var kannski skýrasta
dæmið um. Velgengni og vöxtur Hagkaups
byggðist á þessu grundvallaratriði. Fyrir-
tækið stóð með fólkinu. Þetta vakti bæði
athygli og umrót. Þau fyrirtæki, sem fyrir
voru kunnu þessari nýju samkeppni illa.
Umfjöllun hér í blaðinu um þær nýjungar,
sem Hagkaup beitti sér fyrir kölluðu fram
hótanir um, að samkeppnisfyrirtæki hættu
að auglýsa í Morgunblaðinu. Pálmi Jóns-
son reyndist einn af hinum framsýnu frum-
kvöðlum í atvinnulífi þjóðarinnar á þessari
öld. Þess vegna hefur uppgangur fyrirtæk-
isins verið svona mikill.
Að selja fyrirtæki, sem á sér þetta upp-
haf og þessa sögu hlýtur að hafa verið mik-
ið tilfinningalegt átak fyrir fjölskyldu
Pálma Jónssonar - en jafnframt er ekki
ólíklegt, að sú ákvörðun mótist af sömu
framsýni og stofnun Hagkaups á sínum
tíma. Stofnendur og eigendur fyrirtækja
líta stundum á þau eins og börnin sín. Það
kemur að því að bömin þurfa að standa á
eigin fótum. Það getur líka komið sá tími í
sögu fyrirtækja, að tækifærin til vaxtar
verði meiri með breýttu eignarhaldi.
Um þetta sagði Sigurður Gísli Pálmason
á blaðamannafundi á fóstudag: ,Áður en
Pálmi Jónsson, faðir okkar og stofnandi
Hagkaups, féll frá árið 1991 hafði hann í
nokkur ár haft þá skoðun, að rétt væri þeg-
ar fram liðu stundir og hentugar aðstæður
sköpuðust, að gera Hagkaup að almenn-
ingshlutafélagi. Hugsun Pálma var ætíð sú,
að ef vel tækist til mundi slík eignaraðild
styrkja félagið mjög. Margir smáir hluthaf-
ar, sem jafnframt væru viðskiptavinir Hag-
kaups yrðu kjölfesta, sem félaginu væri
nauðsynleg til að vaxa og dafna. Jafnframt
var það sjónarmið hans og einnig okkar nú
í dag að með þessum hætti mundi almenn-
ingur í landinu njóta góðs af góðri afkomu
Hagkaups. Við teljum eðlilegt og sann-
gjarnt, að einstaklingar, starfsfólk og við-
skiptavinir Hagkaups eigi þennan mögu-
leika.“
Það er alkunna, að fjölskyldufyrirtæki
hafa stundum átt erfitt með að lifa af aðra
og þó sérstaklega þriðju kynslóð eigenda.
Þar kemur margt til. Eignarhluti dreifist á
margar hendur innan sömu fjölskyldu.
Erfingjar eiga mismunandi hagsmuna að
gæta, sem leitt geta til óeiningar og átaka,
sem oft verða fyrirtækjum að falli. Ef litið
er yfir íslenzkt viðskiptalíf í hálfa öld hafa
ótrúlega mörg fjölskyldufyrirtæki horfið af
sjónarsviðinu, sem settu svip sinn á þjóðlíf-
ið, þegar bezt gekk.
Fjölskylda Pálma Jónssonar hefur haft
kjark og framsýni til að tryggja uppbygg-
ingu og framtíð fyrirtældsins til lengri
tíma. Auðvitað er aldrei hægt að tryggja
fyrirtæki líf og velgengni um alla framtíð.
Með nýjum eigendum kemur hins vegar
bæði nýr kraftur og annars konar aðhald,
sem getur komið fyrirtækinu sjálfu, starfs-
fólki þess og viðskiptamönnum vel. Af
þessum sökum er ákvörðunin um sölu
Hagkaups einhver mestu tíðindi í við-
skiptalífinu í langan tíma og líkleg til þess
að verða öðrum í svipaðri stöðu hvatning til
þess að fylgja í kjölfarið. Verði aðrir til
þess að fylgja fordæmi Hagkaupsfjölskyld-
Morgunblaðið/RAX
HVALASKOÐUN A SKJALFANDA
unnar mun það verða atvinnulífi lands-
manna til eflingar.
mmm^m^am hitt sem vekur
Ný kynslóð í óneitanlega athygli
n. , .1 við sölu Hagkaups er
rjarmaia- hvemig að þeirri sölu
geiranum er staðið. Sú saga er
að vísu að langmestu
leyti ósögð en engu að síður er ljóst, að þar
kemur til skjalanna ný kynslóð forystu-
manna í fjármálalífinu, sem hefur ekki síð-
ur en fjölskylda Pálma Jónssonar kjark og
framsýni til að feta ótroðnar slóðir.
Kaupendur Hagkaups hf. eru Fjárfest-
ingarbanki atvinnulífsins hf. og Kaupþing
hf. Fyrrnefnda fyrirtækið er enn í rílds-
eigu og sparisjóðirnir eiga nú Kaupþing.
Forystumenn þessara fyrirtækja beggja
eru hins vegar kornungir en hafa vakið at-
hygli á síðustu árum fyrir djarfar ákvarð-
anir eins og umsvif Kaupþings í Lúxem-
borg eru t.d. til marks um. Þessi tvö fyrir-
tæki eru nú eigendur að Hagkaupi hf. til
helminga, ef rétt er skihð. Jafnframt hafa
fyrirtækin eignast kauprétt að helmings
eignarhlut Hagkaupsfjölskyldunnar í Bón-
usi. Markmið þeirra er síðan að sameina
þessi fyi'irtæki í nýtt verzlunarfyrirtæki,
þar sem hinn helmingseigandi Bónuss, Jó-
hannes Jónsson og fjölskylda hans, muni
eiga 25% hlut. Að því búnu verði hið nýja
fyrirtæki sett á markað og hlutabréf í því
seld.
Hér er um háar upphæðir á íslenzkan
mælikvarða að tefla. Kaupverð hefur ekki
verið gefið upp. Ágizkanir hafa komið fram
um, að í heild nemi þessi viðskipti 5-7 millj-
örðum króna. Ekkert skal fullyrt um, hvort
þær tilgátur eru nærri lagi. Hitt er alveg
ljóst, að það þarf kjark til að leggja út í svo
miklar fjárfestingar. Þótt líkumar séu yfir-
gnæfandi á því, að þær skili sér til baka er
engu að síður um umtalsverða áhættu að
ræða. Mun markaðurinn meta það svo, að
verðmatið á Hagkaupi hf. hafi verið rétt?
Er hugsanlegt, að hlutabréfin seljist ekki
nema á lægra verði? Hafa fýrirtækin burði
til að standa undir hugsanlegu tapi á þess-
um viðskiptum? Slíkar spurningar eiga eft-
ir að vakna og þær sýna, að viðskipti sem
þessi eru ekki fyrirfram örugg. Ungu
mennirnir í Fjárfestingarbanka atvinnu-
lífsins hf. og Kaupþingi eru að taka áhættu.
Það gerði Pálmi Jónsson líka, þegar hann
byggði Kringluna.
Viðskipti sem þessi hafa ekki farið fram
áður hér á íslandi svo kunnugt sé. Það
liggur hins vegar í augum uppi, að það er
auðveldara og einfaldara fyrir fjölskyldu
Pálma heitins Jónssonar að selja fyrirtæk-
ið með þessum hætti en að standa sjálf að
sölu þess á almennum markaði. En jafn-
framt felst í því, að það er einnig auðveld-
ara fyrir aðra í sömu eða svipaðri stöðu að
selja fyrh-tæki sín á almennum markaði
með slíkri milligöngu fjármálafyrirtækja.
Forystumenn Fjárfestingarbanka at-
vinnulífsins hf. og Kaupþings hf. hafa með
þessari viðskiptaaðferð bryddað upp á nýj-
ung, sem getur átt mikinn þátt í að auð-
velda endurskipulagningu íslenzks at-
vinnulífs á næstu árum og hrinda í fram-
kvæmd af enn meiri krafti þeirri hugsjón
manna á borð við Pálma Jónsson, Eyjólf
Konráð Jónsson og fleiri, að almenningur á
íslandi yrði virkur þátttakandi í atvinnulíf-
inu með beinni eignaraðild að fyrirtækjum.
Þessum viðskiptum er ekki lokið en tak-
ist að ljúka þeim á þann hátt að vel fari má
telja víst, að fleiri verði til þess að leita
samstarfs við fjármálafyrirtæki um slíka
milligöngu um sölu fyrirtækja á almennum
markaði. Við stöndum augljóslega á tíma-
mótum að þessu leyti. Það sem áður var
óhugsandi er nú framkvæmanlegt. Fjöl-
margir eigendur fyrirtækja hafa spurt
sjálfa sig og aðra hvernig þeir gætu bezt
tryggt framtíð þeirra með breiðari eignar-
aðild og hvemig hægt væri að standa að
slíkum breytingum. Kaup fjármálafyrir-
tækjanna tveggja á Hagkaupi vísa veginn.
Nú eru til á Islandi bæði fyrirtæki og fag-
menn, sem þeim stjórna, sem kunna til
verka og fjármagnið er augljóslega til
reiðu. Nýir tímar eru framundan.
mmmmmmmm sl. miðvikudag
Norski gaf norski seðlabank-
x, inn út yfirlýsingu, þar
huuid.- gem efnahagsstjóm
bankinn norsku ríkisstjórnar-
innar var harðlega
gagnrýnd og talið að hún stuðlaði að auk-
inni verðbólgu. I yfirlýsingunni sagði, að
ríkisstjórnin hefði að engu haft ábendingar
bankans um aðhaldssamari fjármálapólitík
og að laun væm að hækka mun meira í
Noregi en í helztu viðskiptalöndum.
Norski seðlabankastjórinn kveðst hafa
varað norska fjármálaráðuneytið við því á
síðasta ári, að meira aðhalds yrði að gæta í
fjárlagagerðinni fyrir árið 1998 til þess að
hægja á vexti efnahagslífsins. Bankastjór-
inn hefur einnig sagt, að umræður um end-
urskoðun fjárlaganna bendi ekki til þess að
menn hafi skilning á nauðsyn þess að nota
þau til þess að tryggja jafnvægi í efnahags-
lífinu. Eins og fram kemur í fréttum Morg-
unblaðsins í dag, laugardag, tókst norsku
ríkisstjórninni að fá fjárlög sín samþykkt í
norska stórþinginu í gær, fostudag. Jafn-
framt hefur norski Seðlabankinn gert
kröfu til þess að bankinn fái meira svigrúm
til að hafa áhrif á efnahagsþróunina.
Yfirlýsing norska seðlabankans sýnir, að
þar fara nú fram sömu umræður og hér um
nauðsyn þess að koma í veg fyrir ofþenslu í
efnahagslífinu. Það er þó ekki efni hennar,
sem vekur mesta athygli heldur sú stað-
reynd, að bankinn skuli með svo augljósum
hætti gagnrýna ríkisstjórn Noregs og vara
við þeirri efnahagsstefnu, sem hún fylgir. í
því felst, að norski seðlabankinn fylgir nú
sjálfstæðari stefnu en hann hefur sennilega
áður fylgt og skapar þar með stóraukið að-
hald að stjórnvöldum.
Staða seðlabanka er mismunandi eftir
löndum. Bandaríski seðlabankinn er mjög
sjálfstæð stofnun og hefur gífurleg áhrif á
þróun efnahagsmála þar í landi m.a. með
þvi að veita ríkisstjóm landsins ákveðið að-
hald. Sjálfstæði Englandsbanka hefur verið
aukið mjög m.a. af núverandi ríkisstjórn
brezka Verkamannaflokksins. Það fer ekk-
ert á milli mála, að það stuðlar að heilbrigð-
ara efnahagskerfi.
Sjálfstæðari seðlabanki hefur oft verið til
umræðu hér á íslandi. Seðlabankinn hefur
hins vegar frá upphafi starfað meira með
ríkisstjórnum en sem sjálfstæður aðili, sem
veiti ríkisstjómum aðhald af því tagi, sem
norski seðlabankinn augljóslega er að gera
nú. Að mörgu leyti má segja, að slíkt opin-
bert aðhald skorti hér. Ekki skal dregið í
efa, að bæði Seðlabankinn og Þjóðhags-
stofnun hafa frá upphafi veitt ríkisstjórnum
slíkt aðhald með innri ráðgjöf, ef svo má að
orði komast.
A þessum áratug hafa sennilega orðið
meiri breytingar en við sjálf gerum okkur
grein fyrir í efnahags- og fjármálalífi lands-
manna. Framundan er róttæk endurskipu-
lagning á bankakerfinu með sölu ríkis-
banka, sem þarf að verða fyrr en síðar og á
eftir að tryggja framgang enn meiri breyt-
inga. Það er bæði æskilegt og nauðsynlegt
að staða Seðlabanka Islands komi til um-
ræðu í því sambandi. Það er efnahags-
stjórninni til framdráttar, að bankinn hafi
sjálfstæðari stöðu. Skref í þá átt væri að
ekki yrði skipaður nýr Seðlabankastjóri nú
þegar einn þeirra þriggja, sem starfinu
gegna, lætur af störfum. Slík ákvörðun
væri vísbending um, að nýir tímar væru
framundan á vettvangi Seðlabankans.
„Forystumenn
Fjárfestingar-
banka atvinnulífs-
ins hf. og Kaup-
þings hf. hafa með
þessari viðskipta-
aðferð bryddað
upp á nýjung, sem
getur átt mikinn
þátt í að auðvelda
endurskipulagn-
ingu íslenzks at-
vinnulífs á næstu
árum og hrinda í
framkvæmd af
enn meiri krafti
þeirri hugsjón
manna á borð við
Pálma Jónsson,
Eyjólf Konráð
Jónsson og fleiri,
að almenningur á
íslandi yrði virkur
þátttakandi í at-
vinnulífinu með
beinni eignaraðild
að fyrirtækjum."