Morgunblaðið - 03.07.1998, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
FÖSTUDAGUR 3. JÚLÍ 1998 29
Tvær sýningar verða opnaðar í Nýlistasafninu á morgun, laugardaginn 4. júlí, kl. 16.
Hulda Stefánsdóttir segir frá og ræðir við listamennina.
Skúlptúr
augnabliksins
SVISSNESKI myndlistarmaður-
inn Roman Signer opnar sýningu í
Bjarta og Svarta sal Nýlistasafns-
ins. I verkum sínum skapar Rom-
an spennuþrungnar aðstæður,
stutta atburði þar sem ákveðin
breyting eða hreyfíng hefur átt sér
stað eða getur átt sér stað, - ef
ekki raunverulega þá í huga áhorf-
andans. Þannig era hreyfing og
kyrrstaða ekki andstæður heldur
fremur mismunandi ástand sama
fyrirbæris.
„Skúlptúrinn sem form í verkum
Signers, kyrrstæður hlutur í rými,
er útvíkkaður - uppleystur ef svo
má segja, til að innihalda vídd tím-
ans,“ segir Conrad Bitterli í grein
sinni „Sculptural events". Roman
sýnir tvær innsetningar í Bjarta
sal. Innsetningu með reiðhjóli og
aðra með fiskabúri. Aflöngum
kassa með hvítri málingu hefur
verið komið fyrir undir afturhjóli
reiðhjólsins sem síðan var snúið
svo hvít málningin slettist á gólfið.
„Og þess vegna er þetta málverk,"
segir Roman. „Öðru máli gegnir
um fiskabúrið því þar er það
möguleikinn á því sem gæti gerst
sem er drifkraftur verksins." Glær
plasthólkur gengur þvert í gegn-
um fiskabúr þar sem marhnútur
og koli synda um í stóískri ró. Inni
í hólknum er raketta og kveiki-
þráðurinn sem þar stendur út gef-
ur möguleika á einfaldri aðgerð
með ófýrirsjáanlegum afleiðingum.
„Verk mín eru í raun aðeins verk-
færi sem ég nota til að kalla fram
þessa náttúrulegu frumkrafta,"
segir Roman.
I Svarta sal verður sýnt mynd-
band með nokkrum verka lista-
Morgunblaðið/Jim Smart
SVISSNESKI listamaðurinn Roman Signer sýnir „aksjónir" og mynd-
bandsverk í Bjarta og Svarta sal.
mannsins sem ætti að gefa gleggri
mynd um það sem listamaðurinn er
að fást við í mismunandi verkum,
þar sem hann notar ýmsar tegund-
ir orku, s.s. sprengiefni, vatnsorku,
þyngarafl og varmaorku.
Roman hefur reglulega ferðast
til Islands á síðastliðnum S árum.
Hann segir að verk sín byggist á
þeirri orku sem náttúran feli í sér
og því njóti hann þess sérstaklega
að ferðast til fslands og upplifa
alla þá krafta sém hér búi í gos-
hverum og eldfjöllum. „Ég vildi
gjaman geta komið hingað á
hverju ári, ferðast um landið og
tekið ljósmyndir en því miður
gefst mér ekki alltaf færi á því
sökum vinnu við sýningar og ann-
að erlendis."
Listamenn á
barmi einhvers
ÞAÐ fer einkar vel á því að sýning
þessara sex ungu myndlistar-
manna skuli vera opnuð á þjóðhá-
tíðardegi Bandaríkjanna, 4. júlí,
þar sem þeir hafa flestir stundað
nám í Bandaríkjunum en einn í ná-
grannalandinu Kanada auk þess
sem þrír listamannanna eru
einmitt bandarískir. Aðalhlutverk-
in á sýningunni eru í höndum As-
mundar Asmundssonar, Érlings
Þ.V. Klingenbergs og Magnúsar
Sigurðarsonar og í aukahlutverk-
um era vinir þeirra Bruce Conkle,
David Diviney og Justin Blaustein.
„Við erum listvilltir," segir Erl-
ing. „Listamenn á barmi einhvers
en við vitum ekki alveg hvers,“
bætir Magnús við. Sameiginlegt
einkenni þeirra er að vera alltaf að
reyna eitthvað sem tekst aldrei al-
veg og felur í sér hæðni gagnvart
stöðugri glímu listamannsins við
sjálfan sig og umhverfið. „Við ger-
um myndlist sem er á mörkum
þess að vera „alvöru myndlist“,“
segir Ási. „Og leikum okkur að
skrítnu hliðunum á tilverunni,"
botnar Bruce samsöng félaganna.
Aðhlutamenn
Þeir hafa skilgreint sig sem „að-
hlutamenn" - þá sem standa að
hluta til utanvið ríkjandi fyrir-
komulag og eru kannski alltaf hálf
utangátta, eins og útlendingur sem
reynir að telja sjálfum sér og öðr-
um trú um að hann sé innfæddur ...
og tekst það næstum. Undanfarið
hafa þeir Magnús, Ási og Erling
leitað eftir séríslenskum einkenn-
um sem efnivið í listsköpun sinni -
„leitað inná við í sinn aðhluta-
mann“.
Magnús sýnir sjálfsmyndir í
SÚM-sal. Þar er hann í hlutverki
túristans á ferð um Bandaríkin
þver og endilöng, vopnaður
myndavél og kúrekastígvélum.
Hann bregður sér af og til í hlut-
verk kórdrengsins og stendur þá
uppi á stól og syngur íslensk ætt-
jarðarlög. Stundum er Magnús
landkönnuður og stundum hvíti
maðurinn, eins og þegar hann ligg-
ur nakinn á hvalavindsænginni á
stöðuvatni í New York-ríki. Hann
er líka villimaðurinn, með alvæpni í
hei-mannabúningi í Húsdýragarð-
inum. Fyrst og fremst er hann þó
alltaf í hlutverki listamannsins. Óg
það að hann skuli setja þessar ljós-
myndir fram sem eigin verk þegar
hann er viðfangseíhi ljósmyndanna
er í andstöðu við hefðbundna skil-
greiningu á höfundarverki.
Ekki alveg en næstum ...
Ásmundur sýnir þi'jú verk í for-
sal. Bar sem er líka að reyna að
vera málverk og þar sem gestum
verður boðið eggjapúns á milli kl.
17 og 18. Kassi utan um listaverk
með ummerkjum sem gefa til
kynna að þannig hafi listamaðurinn
ferðast til heimalandsins. „Þessi
verk eru öll að reyna að fram-
kvæma eitthvað sem ekki tekst en
svona næstum,“ segir Ásmundur. í
samvinnu við félaga sinn Justin
Blaustein vann Ásmundur lógó fyr-
ir öll helstu söfn og gallerí í New
York og bauð þeim til kaups. Þeir
bíða enn eftir svari.
Innsetning Erlings fjallar líka
um það að vera listamaður. Þegar
þeir Ásmundur, Erling, Magnús og
Bruce störfuðu saman að undir-
búningi sýningarinnar í gesta-
vinnustofu í Straumi í Hafnarfirði
kynntist Erling eldri manni sem
skapai' list sína úti í náttúrunni. í
verki sínu ber Erling saman þessar
tvær ólíku aðferðir við listsköpun,
sína eigin sem tekur mið af lista-
sögunni og þessa einfara sem fer
sínar eigin leiðir og skapar list án
samhengis við það sem aðrir gera
og hafa gert.
Brace sýnir verk þar sem hann
hefur tekið tróðið innan úr ákveð-
inni gerð tuskudýra sem hann seg-
ir mjög algengt _að fólk safni í
Bandaríkjunum, Ástralíu og jafn-
vel víðar. Þessi tuskudýi-agarður
hefur nú verið hengdur upp á vegg
líkt og feldir bjarndýra og ljóna
sem stofuprýði þykir að og vitnis-
burður um hetjuskap og ævintýra-
mennsku húsráðenda. Meðferð
listamannsins á þessum nælon-dýr-
um er til merkis um fjarlægð og
firringu borgarbúans sem lítur til-
búninginn sömu augum og dýr af
holdi og blóði og stærir sig af að
hafa „sigrað" þau. Innvols dýranna
Morgunblaðið/Jim Smart
AÐHLUTAMENN á barmi einhvers. Ásmundur, Bruce, Erling og
Magnús opna í dag sýningu í Nýlistasafninu.
stendur á hillu fyrir neðan feldina í
krakkum sem bera heiti fórnar-
lambsins. Loks má nefna sameigin-
legt verk listamannanna fjögurra;
óð til landsins í norðri - ísjaka úr
frauðplasti, sem hringsnúast.
Að hafa húmor fyrir sjálfum sér
„Við það að búa í Bandaríkjunum
hefur maður annan samanburð við
sjálfan sig,“ segir Magnús. „Banda-
rískt samfélag ber sig aldrei saman
við önnur samfélög heldur leitar
fólk samanburðai' inn á við, milli
ólíkra þjóðfélagshópa. Og þá fer
maður sjálfur að leita inn á við,
skoða þjóðerni sitt o.s.frv." Þeir
segjast alls ekki vera að gera grín
að listinni heldur reyni þeir bara að
hafa húmor fyrir sjálfum sér sem
listamönnum. „Maður býi- í Banda-
ríkjunum í nokkur ár og reynir af
öllum mætti að vera Bandaríkja-
maður... en tekst það ekki.“
FRÁ sýningu Karin Sand-
er á 2. hæð 1994, fægð
veggmálning.
Karin Sand-
er sýnir í
Slunkaríki
ÞÝSKA listakonan Karin Sand-
er opnar sýningu í Slunkaríki á
Isafirði laugardaginn 4. júlí kl.
16.
Karin Sander er fædd í Bens-
berg árið 1957 en býr nú í Stutt-
gart og New York. í kynningu
segir: „Verk hennar hafa verið
kynnt í virtum sýningarsölum
austan hafs og vestan. Árið 1994
sýndi hún í sýningarsalnum
„Ónnur hæð“ í Reykjavík og
kenndi auk þess við Myndlista-
og handíðaskóla íslands.
Siðasta sýning Karin Sander
var haldin í Stiftung fur Kon-
krete Kunst í Reutlingen, þar
sýndi hún verk 1-770 verk á
pappír. Sýningin heldur síðan
áfram á Isafirði með verkunum
771-806.
Söngskemmt-
un á 20m2
ÞORVALDUR Þorsteinsson
opnar sýningu í samvinnu við
Vasaleikhúsið í sýningarrýminu
20m2, Vesturgötu lOa, laugar-
daginn 4. júlí kl. 16. A sýning-
unni er gestum gefinn kostur á
að njóta söngs og hljóðfæraslátt-
ar í þjóðlegum anda.
Söngskemmtuninni verður
fram haldið sunnudaginn 5. júlí
kl. 15-18 og síðan á sama tíma
miðvikudaga - sunnudaga, til 26.
júlí.
Þorvaldur Þorsteinsson er
myndlistarmaður og rithöfundur
og hefur verið leikhússtjóri
Vasaleikhússins um árabil.
Hjálmar sýnir
málverk í Gall-
erí Stöðlakoti
HJÁLMAR Hafliðason opnar
málverkasýningu í Galleríi
Stöðlakoti við Bókhlöðustíg
laugardagin 4. júlí.
Hjálmar er fæddur í Álftafirði
við ísafjarðardjúp. Hann er
sjálfmenntaður í listum, utan að
hafa notið leiðsagnar Benedikts
Gunnarssonar og Sveinbjarnar
Einarssonar í myndlistarklúbbi
VR um nokkurra ára skeið.
Þetta er þriðja einkasýning
Hjálmars. Verkin á sýningunni
eru öll máluð með olíu á striga á
árunum 1990-1998.
Sýningin verður opin daglega
kl. 15-18 og lýkur 19. júlí.
SUMARTÓNLEIKAR í
SKÁLHOLTSKIRKJU 1998
Fyrsta tónleikahelgi
Laugardagur 4. júlí kl. 14:30
Laugardagur 4. júlí kl. 17:00
Sunnudagur 5. júlí kl. 15:00
Sunnudagur 5. júlí, messa kl. 17:00
Tónlistarflutningur hefst kl. 16:40
Ávarp - Sigurður Sigurðarson, vígslubiskup
Erindi - Sigurður Pétursson cand mag. - Draumur Brynjólfs biskups
Frumflutningur tónverka
ettir Elinu Gunnlaugsdóttur og Báru Grimsdóttur
Flytjendur
Sönghópurinn Hljómeyki
Helga Ingólfsdóttir, semball
Guðni Franzson, klarínett
Stjórnandi - Bernharður Wilkinson
Aðgangur ókeypis - allir velkomnir