Morgunblaðið - 30.07.1998, Blaðsíða 45

MORGUNBLABIÐ
FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 1998 45
I
h
»
I
&
I
9
9
9
I
9
>
9
I
'
>
j
>
BRÉF TIL BLAÐSINS
Látum ekki í minni pok-
ann fyrir vímuefnum
Frá Kolbeini Sigurðssyni:
FRAMUNDAN er stóra helgin „vit-
lausramannahelgin". Um þessa helgi
finnst mörgum Islendingum í lagi að
ákveðin lög séu brotin. Þ.e.a.s. að
fólk langt undir aldri drekki „pínulít-
ið“ áfengi. Það virðist komin hefð á
vitleysuna að unglingar landsins
flykkist til sveita og drekki áfengi.
Sumir foreldrar h'ta á þetta sem
óumflýjanlegan þátt í tilverunni og
kaupa jafnvel áfengi fyrir unglinginn
og afsaka það með því að unglingur-
inn kaupi þá ekki landa.
Allt er þetta gert undir merkjum
útihátíða þar sem löggæslan er
„trygg“ að sögn aðstandenda hátíð-
anna. Reynsla undanfarinna ára sýn-
ir að ofdrykkja, dópneysla, líkams-
árásir, nauðganir o.fl. ofl. eru ávöxt-
ur þessara „skemmtana". Það er
augljóst að þarna stíga margh- ung-
lingar sín fyrstu ski-ef í neyslu
áfengis og annarra vímuefna. Þessar
útihátíðh- hafa verið stórmarkaðs-
stemmning fyiúr vímuefni og alið af
sér nýja neytendur í stórum stíl.
Fíkniefnasalar sitja nú með vigtirnar
sínar og skipuleggja sölu verslunar-
mannahelgarinnar.
Það ætlar sér enginn að verða
alkahólisti eða dópisti! Unglingarnir
fara með því hugarfari út í þetta að
hafa stjómina á hlutunum. Þeir
drekka „smá áfengi“ og dómgreindin
flýgim í burt. Næst er boðið uppá
dóp og „einu sinni hlýtur að vera í
lagi“. Síðan er það kannski löngu
seinna að unglingurinn uppgötvar að
þetta eru hlutir sem enginn kemur
beisli á. Að þetta er ekki neitt sem
maður getur „höndlað". Það sem
sagt hefur verið um þessi efni eru
ekki ýkjur. Líf einstaklingsins
brennur upp á stuttum tíma og
margir verða gamlir fyrir aldur
fram. Einnig falla margh- í valinn
ungir að árum fyrir eigin hendi eða
taka of stóran skammt.
Það hefur sýnt sig að það skilar
árangri að gefast ekki upp og berjast
gegn vímuefnum. Forvarnir eru
mjög mikilvægar og því hafa Kross-
götur í gegnum árin gefið út forvarn-
arefni. Krossgötur hafa gefið út
bækurnar „Frá fíkn til frelsis“ og „í
gegnum eldinn“ sem innihalda sann-
ar sögur um ungmenni sem hafa lent
í harðri neyslu vímuefna og frelsast
frá fíkn sinni. Forvarnarmyndbandið
„Það er töff að segja nei“ hefur verið
oft sýnt í sjónvarpinu og í kvik-
myndahúsum. Einnig hefur frétta-
blað Krossgatna birt greinar um
þessi mál. Við viljum koma réttum
skilaboðum til barna og unglinga um
vímuefnin, áður en sölumenn dauð-
ans fara að dásama efnin fyrir þeim.
Vímuefni eru dauðans alvara og það
er skylda okkar allra að sporna við
þessari plágu. Foreldrar, það er rétt
að skipta sér af því hvað unglingur-
inn er að gera. Góð forvörn er að
verja tíma með barni sínu og hví
ekki að fara á sömu útihátíð og ung-
lingurinn velur.
Því höfum við hjá Krossgötum val-
ið þessa helgi til að vera með átak til
styrktar starfsemi Krossgatna.
Verkefni okkar er að ljúka við end-
urhæfingarheimili fyrir unga vímu-
efnaneytendur í Hlíðasmáranum í
Kópavogi og koma með nýtt forvarn-
arefni fyrir börn. Endurhæfingar-
heimilið hefur íbúðir fyrh- 40 manns
og gerir okkur kleift að sinna fólki af
báðum kynjum, en við höfum fengið
fjölda beiðna frá kvenfólki í gegnum
tíðina sem við höfum ekki getað
sinnt. Rrossgötur hófu rekstur
áfangaheimilis við Álfhólsveg 32 í
Kópavogi árið 1987 og er því starf-
semin ellefu ára á þessu ári.
Starfsemin hefur aukist með ári
hverju. Beiðnum um aðstoð hefur
fjölgað og árangur hefur verið góð-
ur. Þeh- einstaklingar sem hafa leit-
að til okkar eru oftast þeh’ verst
settu og hafa brennt allar brýr að
baki sér.
Á ÚTISAMKOMU stíga margir
unglingar sín fyrstu skref í
neyslu áfengis og annarra
vímugjafa.
Nú eru tæp þrjú ár síðan Kross-
götur hófu rekstur verndaðs vinnu-
staðar við Hlíðasmára, sem hefur
veitt þeim skjólstæðingum okkar,
sem ekki eiga aðgang að almennum
vinnumai’kaði tækifæri til atvinnu.
Starfsemin byggist á 12 spora
kerfínu ásamt vinnuþjálfun. Dvalar-
tími er ótakmarkaður en lágmarks-
dvalartími miðast við 6 mánuði.
Meginmai’kmið meðferðarinnar er
að auka skilning vistmanna á eigin
stöðu og að auka hæfni þeh’ra til að
takast á við nýtt líf án vímugjafa, lík-
amlega, andlega og félagslega. Með-
ferðin miðast ávallt við getu og
þroska hvers vistmanns.
Átak okkar heitir „Látum ekki í
minni pokann fyrir vimuefnum" og
er sala á margnota innkaupapoka
sem sýnir öðrum afstöðu þina. Pok-
inn verður á boðstólum í flestum
betri matvöruverslunum og kostar
50 krónur. Það er von okkar að þjóð-
in taki áskorun okkar vel og hjálpi
okkur í baráttunni gegn þessari
krumlu dauðans.
KOLBEINN SIGURÐSSON,
framkvæmdastjóri Krossgatna,
Vörn gegn vímu.
Atliugasemd við grein
Frá Haraldi Ágústssyni:
MIG langar til að gera smá at-
hugasemd við grein Jónu G. Ólafs-
dóttur um Þuríði Sigurðardóttur í
Morgunblaðinu 24. júlí sl.
í greininni er sagt frá því að
Þuríður hafi verið elst barna Sig-
urðar Jónssonar, fangavarðar.
Þetta er ekki rétt því faðir minn,
Ágúst Sigurðsson, prentari, var
elstur bama Sigurðar Jónssonar
og Marie Kathrine f. Nissen. Faðir
minn var fæddur í Brunnhúsum við
Suðurgötu 1873. Ég man að faðir
minn talaði um að hann hafi verið 8
mánaða gamall þegar hann fór í
tugthúsið.
Afi minn var tvíkvæntur, fyrri
kona hans var Þuríður Guðmunds-
dóttir, d. 1866. Á milli kvenna átti
hann Sigríði Bruun, sem kennd var
við Hótel Skjaldbreið. Móðir henn-
ar var Kristín Guðmundsdóttir,
Breiðabólstað, Álftanesi.
Þuríður Sigurðardóttir lék með
Leikfélagi Reykjavíkur 1897-1929.
Einnig söng hún gamanvísur.
Með vinsemd.
HARALDUR ÁGÚSTSSON,
Litlu Gnmd,
Hringbraut 50, Reykjavík-
Kynning í
Lyfju Lágmúla
fimmtudaginn 30. og
föstudaginn 31. ágúst
frá kl. 13—18.
Snyrtiíræðingur veitir ráðgjöf
Góð vara - gott verð
20%
kynningarafsláttur
LYFJA
Lágmúla 5
Sími 533 2300
láttu ekki augnabliks kæruleysi eyðileggja tíf þitt
ÍSLANDSBANKI
® TOYOTA
Tákn um gæði
IUMFERÐAR %
Iráð