Morgunblaðið - 23.09.1998, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 23. SEPTEMBER 1998 35
+ Guðmundur
Hauksson húsa-
smíðameistari
fæddist 30. septem-
ber 1950. Hann lést
á lieimili sínu, Lauf-
brekku 28 í Kópa-
vogi, 10. september
síðastliðinn. For-
eldrar Guðmundar
eru: Málfríður
Þórðardóttir og
Haukur Guðmunds-
son, d. 1983.
Guðmundur
starfaði við ýmis
störf í sveit og lauk
trésmíðanámi frá Iðnskólanum
á Selfossi og öðlaðist síðar
húsasmíðameistarar éttindi.
Hann dvaldist síðustu árin er-
lendis mest í Japan við smíðar
og trúboðsstörf.
Utför Guðmundar fór fram í
kyrrþey frá Fossvogskapellu
17. september.
Jesús segir: „Sælir eru hjarta-
hreinir, því að þeir munu Guð sjá.“
(Mt. 5.8).
Með þessum orðum Jesú vil ég
hefja kveðjuorð mín til vinar sem
kvaddur hefur verið hinstu kveðju.
Þessi orð komu fyi-st upp í hugann
er ég frétti af andláti vinar míns,
Guðmundar Haukssonar. Guð-
mundur Hauksson var sannarlega
hjartahreinn maður sem gott er að
hafa kynnst og eiga sem vin. Hann
var vinum og samferðamönnum sín-
um traustur félagi. Hann hafði
marga góða mannkosti, var smiður
góður og vandvirkur, sérlega næm-
ur og laginn við hesta og öll dýr,
sem hann laðaði að sér. í mannleg-
um samskiptum var hann ef til vill
ekkd áberandi og framkoma og lítil-
læti hans oft til þess að hann fékk
ekki að njóta viðurkenningar sem
skyldi.
Okkar fyrstu kynni hófust í Nes-
kaupstað haustið 1965. Gummi
dvaldi þar með móður sinni, sem
var matráðskona við söltunarstöð
Síldarvinnslunnar. Leiðir okkar
lágu saman í Gagnfræðaskólanum
og oft sátum við saman. Þessa dvöl
sína á Norðfirði rifjuðum við
Gummi upp er leiðir okkar lágu
saman að nýju í Ölfusi allmörgum
árum síðar, en þá bjó ég á Hvoli og
rak þar tamningastöð. Gummi
dvaldi á næsta bæ, Kirkjuferju og
var daglegur gestur og stundum
dvaldi hann hjá okkur Röggu í
nokkra daga, ef mikið var um að
vera í tamningunum og þar lagði
hann ýmislegt af mörkum; innrétt-
aði hesthúsið, bandaði eða frum-
tamdi folana og sinnti hestunum
sem biðu í útflutningi eða voru á
fóðrum og þurftu umsjón eða hreyf-
ingu. Öll umsjón með þessum verk-
um var yndi Gumma og allt er við-
kom skepnum og öll meðhöndlun
með dýr voru íyrir honum séstök
ánægja að fá að sinna. Gummi var
einstakt náttúrubam, sem naut sín
best í samfélagi við dýr og sérstak-
lega hesta sem veittu honum mikla
ánægju.
Nokkur hross eignaðist hann á
þessum tíma, en þau sem hann tók
séstöku ástfóstri við voru
brúndröfnótta hryssan Drífa og
leirljósi og faxprúði stóðhesturinn
Dagur frá Austvaðsholti. Þau tamdi
hann bæði og þar myndaðist gagn-
kvæmt samband sem líkt hefur ver-
ið við leyniþráð er tengir mann og
hest. Hann gh'mdi við frumtamn-
ingu þeirra og þau voru honum sí-
fellt umfjöllunarefni þegar hann
hafði náð einhverjum árangri. Hann
sýndi Dag á Degi hestsins á Mela-
vellinum um hvítasunnu og það var
honum mikil upphefð. Umræður
okkar á þessum árum voru að
mestu um hross og möguleika í
hestamennsku.
Árin liðu og alltaf héldum við
sambandi okkar á milli. Gummi lauk
trésmíðanámi á Selfossi og varð
húsasmíðameistari. Af og til atvik-
uðust hlutir þannig að Gummi varð
gestur á heimili okkar í
Mosfellsbænum er
hann kom í nágrennið.
Hann tók að sér verk-
efni við smíðar í
Reykjavík og fékk að
gista hjá okkur, enda
var oftast nóg pláss og
honum var lagið að láta
aldrei fara mikið fyrir
sér. Hann var góður
smiður og hafði háleit
markmið sem hann gat
að nokkru látið rætast,
t.d. smíðaði hann ýmis
leiktæki og húsgögn
handa börnum sem
hann lét þau njóta sem erfitt áttu 1
lífínu.
Mér er minnisstætt að fyrir all-
mörgum árum kom Gummi í heim-
sókn og sagði okkur frá því að hann
hefði fundið samfélag í trú á Jesú
Krist og þar fengi hann mikla lífs-
íyllingu. Við skynjuðum fljótt að
hann var gagntekinn af því sem þar
var boðað og fagnaðarerindið um
Jesú Krist veitti honum nýja lífssýn
sem hann tók að rækta með sér.
Hann leitaði hinnar lifandi trúar í
nokkrum trúfélögum og að lokum
fann hann samfélag sem höfðaði til
hans með enn meiri krafti andans
en áður. Hann fór í ferð til Nýja
Sjálands og fékk vinnu við trúboðs-
stöð sem kunni að meta störf hans
og reynslu við trésmíðar. Hann
reisti margar byggingar sem hýstu
trúboðsstöðvar, kirkjur og kristileg-
ar útvarpsstöðvar. Þar undi hann
hag sínum um tíma. Hann kom
heim í millitíðinni og vann við smíð-
ar í trúfélagi sínu og sótti samkom-
ur sem veittu honum mikið. Síðar
lagði hann svo upp í aðra ferð sem
var fýrst til Hawaii og þaðan til
Japans. Avallt vann Gummi fyrir
sér sem smiður og tók þátt í starfi
trúboðsins og útbreiðslu fagnaðar-
erindis Jesú Krists með félögum á
nýjum stöðum. Hann veitti starfinu
mikið lið og lagði sig allan fram.
Síðar tók hann sjálfur þátt í trú-
boðsstarfinu. Þar hafði Kristur
fengið góðan liðsmann sem sinnti
sínu starfi af kostgæfni og alúð í
þágu málstaðarins og af hreinu
þakklæti fyrir þá ást og kærleika
sem frelsarinn einn veitir þeim sem
honum kynnast. Hin lifandi trú sem
nú var orðin æðri vettvangur í lífi
Gumma reyndist honum lífsíylling
sem veitti margháttuð tækifæri og
ánægju í samskiptum við fólk og
hann fann sinn vitjunartíma í þessu
starfi. Var Gummi jafnvel farinn að
tala japönsku til að ná lengra í starfi
sínu fyrir kirkjuna sem veitti hon-
um skjól og starf.
Fyi’ir stuttu lágu leiðir okkar
Gumma enn á ný saman, en nú við
gerbreyttar aðstæður. Ég frétti af
honum á Landspítalanum og kom í
heimsókn. Nú var hann kominn
heim til lækninga við meini sem var
langt gengið er hann kom heim.
Hann hafði verið í lækningameð-
ferð í Japan hjá færum læknum,
sem vissu að hugsanlega yrði aldrei
hægt að veita fulla lækningu.
Gummi kom því heim og fékk að-
hlynningu á spítalanum og síðan á
heimili móður sinnar sem annaðist
hann þar til yfir lauk. Við rifjuðum
upp liðna daga saem endurspegla
þessi minningabrot. Nú voru aðrar
undarlegar og óvæntar forsendur
komnar upp. Ég skynjaði að
Gummi hafði lokið sínum farsæla
ferli sem verkamaður á akri Drott-
ins. Mínar aðstæður voru einnig
aðrar, rétt nývígður sem prestur til
þess að taka upp merki hans og
bera áfram. Við fundum báðir sam-
hljóm í orði Guðs. Hér hljómuðu
orðin í Davíðssálmi 9.11: „Þeir er
þekkja nafn þitt treysta þér, því að
þú Drottinn yfirgefur eigi þá, er þín
leita.“
Vegir Guðs eru órannsakanlegir.
Hann segir: „Ég er Alfa og Omega,
upphafið og endirinn. Ég mun gefa
þeim ókeypis, sem þyrstur er, af lind
lífsins vatn.“ (Opb. 21.6). Stríði þínu
er lokið í jarðvist okkar, kæri vinur.
Við söknum þín sárt en minningam-
ar um þig sem samferðamann og vin
eru okkur kærar. Verk þín sem þú
vannst af alúð og lagðir hug þinn og
hjarta í öll þín störf, þau munu lofa
þig og sannarlega er það þakkarefni
að minnasat þess að þú gerðir mörg-
um trúboðsstöðvum kleift að eignast
aðstöðu til útbreiðslu fagnaðarboð-
skapar Jesú Krists um kærleika
Guðs og frið milli allra manna. Þú
varst sjálfur friðflytjandi og skildir
eftir ljósgeisla þar sem þú komst.
Með fáum orðum er minning um
genginn vin aðeins varða sem minnir
á gengna götu. Þessa götu varðst þú
fyrri til að fara, góði vinur. Guð
blessi þig og varðveiti þig, þar sem
þú ert kominn í faðm Drottins Jesú,
sem átti þig allan og var þér svo
kær. Minning þín lifir, kæri vinur.
Friður sé með þér.
Við vottum Málfríði, móður Guð-
mundar, og Hilmari, fóstra hans, og
systrum dýpstu samúð og biðjum
Guð að vera með þeim og veita þeim
styi’k í söknuði þeirra.
Sigurður Rúnar Ragnarsson og
Ragnheiður Hall, Mosfellsbæ.
Sambýliskona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓNÍNA ÁRNADÓTTIR,
Egilsgötu 2,
Borgarbyggð,
verður jarðsungin frá Borgarneskirkju fimmtudaginn 24. september
kl. 13.00. Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði.
Bjarni Bjarnason,
Guðmundur Á. Bjarnason, Gyða Þorsteinsdóttir,
Páll Birgir Símonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar,
RANNVEIG LÁRUSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Arnarholti,
áður til heimilis I Hólmgarði 29,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju á morgun,
fimmtudaginn 24. september kl. 13.30.
Anna Auðunsdóttir, Hörður Ársælsson,
Ingibjörg Gilsdóttir, Finnur Valdimarsson,
Hafsteinn Gilsson,
Matthías Gilsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐMUNDUR
HAUKSSON
+
Hjartkær móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
MARGRÉT JÓHANNESDÓTTIR
fyrrum húsmóðir
í Hofsárkoti,
Svarfaðardal,
lést á dvalarheimilinu Dalbæ mánudaginn 21. september sl.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Frændi okkar,
HERBERT GÍSLASON
verkamaður,
Grænukinn 19,
Hafnarfirði,
varð bráðkvaddur mánudaginn 21. september sl.
Frændsystkini hins látna.
+
Ástkær maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EIRÍKUR BJÖRNSSON,
Svínadal
í Skaftártungu,
lést föstudaginn 18. september á Sjúkrahúsi Reykjavíkur.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ágústa Ágústsdóttir,
Erla Eiríksdóttir, Pétur Kristjónsson,
Björn Eiríksson, Kolbrún Þórarinsdóttir,
Ágúst Eiríksson, Erla Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
NÍELS VIGGÓ CLAUSEN,
Hafnargötu 67,
Keflavík,
lést aðfaranótt laugardagsins 19. september
á Sjúkrahúsi Keflavíkur.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Oiaf Clausen, Kolbrún Sveinsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓLAFS H. ODDGEIRSSONAR
rafvirkjameistara
frá Vestmannaeyjum,
Borgarheiði 13v,
Hveragerði.
Ragna Lísa Eyvindsdóttir,
Eyvindur Ólafsson, Sigríður Ragnheiður Jónsdóttir,
Hjörtur Ólafsson, Gunnur Inga Einarsdóttir,
Hlynur Ólafsson, Þórdís Magnúsdóttir,
Ásta Katrín Ólafsdóttir, Jóhannes Guðmundsson,
Lilja Björk Ólafsdóttir, Óskar Óskarsson,
Elva Ósk Ólafsdóttir, Andri Örn Clausen,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður míns, bróður og
móðurbróður,
EIRÍKS ÞORKELSSONAR
frá Eskifirði.
Jóhanna Eiriksdóttir,
Ingvar Gunnarsson
og systkini.