Morgunblaðið - 14.11.1998, Blaðsíða 86

86 LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Athugið!
Kjósa verður 6 frambjóðendur,
hvorki fleiri né færri.
FÓLK í FRÉTTUM
Elísabet Davíðsdóttir í Vogue
(löPn FriítmtiJócfitáncJ;:i é p r □ F K j á r o b d ! i n u m
Árni R. Árnason
Gunnar 1. Birgisson
Markús Möller
Þorgerður K. Gunnarsdóttir
Kristján Pálsson
Stefán Þ. Tómasson
Jón Gunnarsson
Hólmfríður Skarphéðinsdóttir
1 Árni M. Mathiesen
Helga Guðrún Jónasdóttir
Sigríður Anna Þórðardóttir
Skrifstofa stuðningsmanna
er við Bæjarhraun 14 í Hafnarfirði.
Opið alla daga kl. 10:00-22:00.
Sfmar: 565 9523
565 9524
565 9528
Fax: 565 9538
Prófkjiir sjálfatæiiBflokkBíns
í Resk janesk jörtlæmi laugarflaginn
14. náoember 1S3B.
ENGINN af þeim sem tóku þátt í
myndatökunum með Elísabetu
hefur fyrirsætustörf að atvinnu.
HVAÐA þýðingu hefur það fyrir fyr-
irsætu að birtast á forsíðu eins
virtasta tískutímarits heims? Elísa-
bet Davíðsdóttir ætti að verða ein-
hverju nær um það næstu mánuðina
því hún var valin til að prýða forsíðu
nóvemberheftis franska Vogue.
Elísabet sem er 22 ára hefur starf-
að sem atvinnufýrirsæta í tæplega
tvö ár, fyrst í London og svo í New
York þar sem hún á heima núna. Áð-
ur hafði hún unnið við fyrirsætustörf
erlendis í sumarfríum og tekið að sér
eitt og eitt verkefni á veturna, en eft-
ir að hún lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum við Hamrahlíð
ákvað hún að freista gæfunnar og sjá
hvert það myndi leiða sig ef hún
prófaði að eyða öllum sínum tíma og
kröftum í fyrirsætustarfið.
Að finna sér rétta leið
„Þetta snýst allt um að finna sér
rétta leið til að komast áfram,“ segir
Elísabet og það er greinilegt að sú
leið sem hún fer er farin að skila
góðum árangri, en hver er galdurinn
á bak við hana? „Það er mikilvægast
að vanda valið á verkefnunum, það
geta verið dýr mistök að velja röng
Andlitskrem sem virkarf
jHHmmasmwKwSVMSW&H
www.Jsli.is
ClEAR-Ur STRIf
KRAKKARNIR í Fame læra auð-
vitað líka tónlist.
ÞETTA gæti óneitanlega verið
leikaraparið fyrrverandi Johnny
Depp og Wynona Ryder.
Freistaði
gæfunnar
Fyrirsætan Elísabet Davíðsdóttir prýðir
forsíðu nóvemberheftis franska tískublaðs-
ins Vogue; ekki er hægt að komast mikið
--------------------7-----
lengra en það í Parísartískunni. I samtali
-------—------------------
við Birnu Onnu Björnsdóttur segir hún
það óneitanlega stórt skref í klifrinu á
efsta hjalla tískuheimsins.
verkefni. Þó að það geti verið mjög
stressandi og krefjist mikillar þolin-
mæði að sitja og bíða eftir réttu
verkefnunum þá er það alveg nauð-
synlegt ætli maður sér að komast
langt.“
Hún segist smám saman hafa lært
inn á hvað teljist góð verkefni og er
orðin mjög vandlát á hvað hún tekur
að sér. Það er mikilvægt að vinna
fyrir góð og virt blöð og að fá tæki-
færi til að vinna með færum og eftir-
sóttum ljósmyndurum. Hún segir
það skipta máli fyrir mannorð sitt og
ímynd sína hvemig verkefni hún tek-
ur að sér. Ef hún vildi þá gæti hún
verið að taka að sér verkefni fyrir
Marie Claire og Cosmopolitan sem
eru vinsæl kvennablöð og víðlesin en
þó ekki alveg eins virt innan tísku-
heimsins og hátískublöð eins og til
dæmis Vogue. Þá væri hún komin
með aðra ímynd en hún vill skapa
sér sem tískufyrirsæta og gæti það
hindrað hana í því að ná þeim ár-
angri sem hún stefnir að.
Forsíða Vouge
Eh'sabet segir að auðvitað sé það
stórt og mikilvægt skref að fá mynd
af sér á forsíðu Vouge og aðspurð
segir hún að ein forsíða greiði göt-
una fyrir fleiri stórum blaðaverk-
efnum og vissulega geti önnur frá-
bær tækifæri líka fylgt í kjölfarið.
En hún segir jafnframt að nú sé
ennþá mikilvægara og vandasamara
að halda rétt á spilunum og taka
ekki að sér hvað sem er. „Þetta er
eins og með leikara, þeir byrja
kannski að leika í sjónvarpsmynd-
um og B-myndum og fá svo hlut-
verk í góðri A-mynd. Þá geta þeir
ekki snúið sér aftur að því að leika í
B-myndum ætli þeir að halda áfram
að byggja upp frama sinn, heldur
verða þeir að sitja og bíða eftir öðru
jafngóðu tækifæri.“
Hún segist einnig reyna að gæta
sín á því að gera ekki of mikið á
sama tíma. Það sé betra að vera
spar á sjálfa sig því mikið af nýjum
andlitum brenni fljótt út séu þau
allt í einu alls staðar.
Eitt stærsta nafnið hjá
Ford í New York
Elísabet starfar hjá skrifstofu
Ford í New York og er ein aðalfyrir-
sætan hjá þeim um þessar mundir.
Hún segir nú vera svo komið að
ELÍSABET, sem á að vera nýja
stúlkan í stórborginni, að
æfa sig í leikíist.
skrifstofan sé farin að vinna fyrir
hana frekar en hún fyrir skrifstof-
una. Hún geti gert kröfur til skrif-
stofunnar um að útvega sér góð og
FYRIRMYNDIN að tískuþættin-
um með Elísabetu var fram-
haldsþátturinn Fame.
áhugaverð verkefni og leggur skrif-
stofan mikið upp úr því til að reyna
að halda henni hjá sér því það er
gríðarleg samkeppni milli skrifstofa
ekki bara um verkefni heldur einnig
um fyrirsætur.
Elísabet er nýkomin heim frá E\t-
ópu þar sem hún var að sýna á tísku-
sýningum í London, París og Mflanó.
Hún segir slíkar „tarnir“ vera gífur-
lega erfiðar því þetta sé eilífur þeyt-
ingur mflli staða, mátun, svo sýning-
arnar sjálfar, myndatökur og fleira.
Dagarnir séu langir og ekki sé ljóst
um morguninn hvernig dagurinn
verði, hverjir vilji fá mann í sýning-
ar, hvað þurfi nákvæmlega að gera
og svo framvegis.
Hún segist þurfa að passa sig og
fara mjög vel með sig á meðan á
þessum sýningar-“törnum“ stendur
því það sé svo mikið að gerast í
kringum þetta allt saman og auðvelt
sé að ofkeyra sig. Þetta sé mikið álag
og við bætist stress og samkeppni
við aðra.
Skapofsi og vandræðagangur
Aðspurð segir hún samkeppni
vera mikla. Hún hafi þó aldrei lent í
neinum vandræðum með samstarfs-
stúlkur sínar en viðurkennii- hún að
sögur sem eru sagðar af vandræða-
gangi og skapofsa sumra sýningai'-
stúlknanna séu oft sannar. Hún segir
að samskipti fólks í þessum bransa
geti verið mjög yfirborðskennd og
hún hefur það stundum á tilfinning-
unni að fólk sé að reyna að koma sér
í mjúkinn hjá henni því það telji það
geta komið sér til góða. Hún treystir
þessu fólki því ekki svo glatt og á
hún aðra vini sem hún eyðir frítíma
sínum með.
Þó að henni gangi svona vel finnur
hún ekki fyrir neinni illkvittni eða öf-
und í sinn garð frá samstarfsfólki
sínu, hennar samskipti við það eru
oftast góð. „Eg lenti samt í einu svo-
lítið fyndnu atviki um daginn," segir
hún.
„Eg var að sýna á sýningu í París
og þá kom ein fyrirsætan til mín og
spurði: „Má ég sjá handlegginn á
þér, mig langar svo til að sjá örið.“
Eg er með ör á upphandleggnum því
ég brenndist á kaffi þegar ég var
eins árs. Mér fannst þetta skrýtið og
spurði hvernig hún vissi af örinu og
af hverju í ósköpunum hún hefði
áhuga á því að sjá það. Þá svaraði
hún: „Eg hef heyrt talað um að þú
sért með ör og mig langaði bara að
sjá með eigin augum að það væri
kannski í lagi að vera ekki alveg full-
komin!“