Morgunblaðið - 19.01.1999, Qupperneq 46

46 ÞRIÐJUDAGUR 19. JANÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
BIRGIR GUÐMUNDSSON,
Hjaltabakka 8,
er lést miðvikudaginn 13. janúar sl., verður
jarðsunginn frá Breiðholtskirkju föstudaginn
22. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á að
láta Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna
njóta þess.
Helena Svavarsdóttir.
Linda Birgisdóttir, Svan H. Trampe,
Brynja Birgisdóttir,
Birgir F. Birgisson, Dagmar Kristinsdóttir,
Rósa G. Svavarsdóttir, Gísli Eysteinsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
t
Hjartkær móðir okkar,
ÁSTA JÓNSDÓTTIR,
Feilsmúia 7,
Reykjavík,
áður búsett á Þúfu í Kjós,
lézt miðvikudaginn 13. janúar.
Útför hennar verður gerð frá Grensáskirkju á morgun, miðvikudaginn 20.
janúar, kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að láta Barnaspítala Hringsins
njóta þess.
Sveindís Eggertsdóttir Charais,
Þorsteinn Veturliðason.
ÁGÚSTÍNA
ELÍASDÓTTIR
+ Ágústína Elías-
dóttir fæddist í
Bolungarvík 1. ág-
úst 1912. Hún lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík að kvöldi nýárs-
dags. Foreldrar
hennar voru Elías
Þórarinn Magnús-
son, formaður í
Bolungarvík, f. 5.
nóvember 1878, d.
7. nóvember 1923,
og kona hans
Jónína Sveinbjörns-
dóttir, f. 26. okt.
1873, d. 26. okt.
1918. Systkini Ágústínu voru:
Jón Árni, f. 26. júlí 1901, d. 24.
júlí 1925, Olga, f. 13. okt. 1902,
d. í aprfl 1906, Sveinbjörn, f.
25. aprfl 1905, d. 8. febr. 1925,
Olga, f. 13. sept. 1906, d. 17.
júlí 1997, Elías, f. 13. júlí 1909,
d. 20. júlí 1909, og Jónína, f. 24.
okt. 1918. Jónína, móðir
Ágústínu, var áður gift Árna
Helga Gunnlaugssyni, f. 19.
júní 1873, d. 28. febr. 1898.
Þeirra börn voru: Sveinbjörn
Ejbæk, f. 1. nóv. 1895, d. 13.
maí 1896, Sveinsína Guðlaug, f.
2. júlí 1897, d. 6. júlí 1897, og
Árný Jóna, f. 2. júlí 1898, d. 6.
maí 1988. Elías kvæntist eftir
lát konu sinnar Sigríði Jens-
dóttur, f. 1881, d. 1968. Þau
áttu þrjár dætur: Guðmundu, f.
23. jan. 1920, Þorgerði, f. 20.
maí 1922, d. 15. júlí 1922, og
Þorgerði Nönnu, f.
23. maí 1923.
Börn Ágústínu
eru: 1) Esther Inga
Guðmundsdóttir, f.
21. des. 1932, henn-
ar dóttir er Hrafn-
hildur Bernharðs-
dóttir, gift Jóni
Magnússyni, synir
þeirra eru Hrafn
og Atli, áður átti
Hrafnildur son,
Örn Kára. 2) Elías
Egill Guðmunds-
son, f. 30 júní 1934,
hans kona er Guð-
ný Sigurðardóttir, börn þeirra
eru: 1) Guðlaugur Ágúst,
kvæntur Guðrúnu Júlíusdóttur,
dóttir Lilja Björk. 2) Kristján,
kvæntur Sesselju Jónsdóttur,
dætur þeirra eru Guðný og Ár-
ný. 3) Erla, sambýlismaður
hennar er Gunnar Hjálmars-
son, börn þeirra eru Birgitta
og Egill. 4) Elías Egill, ókvænt-
ur.
_ Hinn 10. júní 1960 giftist
Ágústína Jóni Þorgeiri Jóns-
syni sjómanni, f. 6. júlí 1914, d.
18. mars 1997. Þau voru barn-
Iaus, en Þorgeir átti son frá
fyrra hjónabandi, Óskar, sem
er búsettur á Akranesi. Heimili
Ágústínu og Jóns var í Reykja-
vík utan tveggja ára í Hafnar-
firði.
_ titför Ágústínu var gerð frá
Áskirkju 13. janúar.
t
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaöir og
afi,
EINAR HALLDÓRSSON
frá Holti,
Hrafnakletti 4,
Borgarnesi,
sem lést mánudaginn 11. janúar sl., verður
jarðsunginn frá Fáskrúðarbakkakirkju laugar-
daginn 23. janúar kl. 15.00.
Sætaferðir frá BSÍ kl. 13.00.
Brynja Gestsdóttir,
Þorgeir Einarsson,
Anna Einarsdóttir, Guðmundur V. Guðsteinsson,
Helga Einarsdóttir, Óskar I. Þorgrímsson,
Brynjar, Írís, Soffía og Rakel.
t
Við þökkum af alhug öllum þeim, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
GUÐNA KRISTINSSONAR
bónda,
Skarði,
Landsveit.
Að kvöldi nýrársdags lést tengda-
móðir mín hún Gústa eins og hún
var ávallt kölluð. Hún var fædd í
Bolungarvík og bar hún mjög sterk-
ar taugar til heimahaganna og hafði
gaman af að segja frá æskudögum
sínum þar. Faðir hennar og Jónína
móðir hennar voru mikið athafna-
og dugnaðarfólk. Má þar nefna að
þau fluttust frá Bolungarvík með
fjögur böm sín 1910 til Vestur-
heims, alla leið til Vancouver í
Kanada, en voru komin aftur eftir
tvö ár þar sem þeim líkaði ekki ver-
an þar.
Ekki voru æskuárin öll mjög
björt fyrir hana Gústu mína því sex
ára missti hún móður sína og þrett-
án ára var hún búin að missa fóður
sinn og tvo bræður. Fór hún þá í
fóstur til hjónanna Kristínar og
Jóns á Kvíum í Aðalvík á Jökul-
fjörðum. Talaði hún alla tíð um þau
hjón með mikilli virðingu og þökk
fyrir hvað góð og umhyggjusöm þau
hefðu verið við sig.
Hún fluttist til Reykjavíkur
sautján ára og hóf ýmis störf hér,
en fór í sfld á sumram til Siglufjarð-
ar. Síðar tók hún að sér þjónustu
við stúdenta á Gamla og Nýja Garði
ásamt góðri vinkonu sinni, Jónu
Sigurðardóttur, og ráku þær þjón-
ustuna saman í 25 ár, og margar
voru þær flíkurnar sem þær höfðu
stoppað, bætt og straujað á þeim
tíma, og oft gerðu þær að gammi
sínu og töluðu um strákana sína
sem þá voru í þjónustu hjá þeim, og
sumir þeirra eru fyrirmenn þjóðar-
innar í dag.
Kynni mín af Gústu hófust fyrir
rúmum fjörutíu árum er ég giftist
syni hennar Elíasi. Gústa var mikil
hagleiksmanneskja við það sem hún
tók sér fyrir hendur, hvort heldur
var við matargerð, hannyrðir eða
hvað það annað sem hún gerði. Ófá-
ir eru þeir fallegu hlutirair sem hún
hefur gert og liggja eftir hana. Eiga
þeir eftir að ylja okkur um ókomna
framtíð.
Gústa var ekki allra, en ákaflega
traust og vel gerð kona. Hún gat
verið glettin, en hafði alltaf svör á
reiðum höndum ef svo bar undir.
Gústa átti tvö böm sem hún unni
mjög, Esther Ingu og Elías Egil, en
það var henni alla tíð mjög erfitt að
þurfa að láta þau frá sér sem korna-
BJÖRN MAGNÚS
ARNÓRSSON
Sigríður Theodóra Sæmundsdóttir
Kristinn Guðnason, Fjóla Runólfsdóttir,
Helga Fjóla Guðnadóttir, Ingvar Ingólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir til ykkar allra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og styrk við andlát og
útför ástkærs föður okkar, tengdaföður og
afa,
SIGURÐAR JÚLÍUSSONAR,
Skúlaskeiði 5,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Margrét Sigurðardóttir,
Elísabet Sigurðardóttir, Eyþór Guðlaugsson,
Sarah Sigurðardóttir
og barnabörn.
+ Björn Magnús
Arnórsson
fæddist í Reykjavík
16. janúar 1945.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur
24. desember síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Foss-
vogskirkju 5. janú-
ar.
Bjössi, besti vinur
minn, félagi og fóstur-
faðir er látinn, langt
fyrir aldur fram. Mig
langar að minnast hans stuttlega
nú í tilefni af afmælisdegi hans sem
var 16. janúar.
Bjössa kynntist ég fyrst þegar
ég var 11 eða 12 ára, þegar ég kom
heim að lokinni sumardvöl í sveit.
Þama mætti ég manni, sem mér
fannst taka mér sem jafningja frá
fyrstu stund, En það var ékki bara
ég sem Björn náði
góðu sambandi við,
heldur voru það öll
böm í minni ætt og
víðar að því er ég best
veit, og þar er hans
sárt saknað.
Birni á ég margt að
þakka, svo sem að
vera góður vinur þeg-
ar ég þurfti á því að
halda, standa við bak
mér þegar þess þurfti
og veita mér góð ráð.
Eg veit ekki hve
margar góðar sam-
verustundir við áttum saman, þær
voru svo margar, á vellinum að
fylgjast með Fram enda báðir
Framarar, horfa á Liverpool í sjón-
varpinu eða bara tala saman um
allt og ekkert. Það var alltaf gaman
að eiga stund með honum því það
var alltaf stutt í húmorinn hjá hon-
um.
börn I fóstur. Alla tíð átti það eftir
að marka djúp spor í sál hennar. En
bæði börnin fóru í fóstur til mikilla
sæmdarhjóna sem sáu um að þau
hefðu samband við móður sína frá
upphafí. Það má til gamans nefna að
frá unga aldri voru sunnudagar
alltaf fráteknir fyiár Gústu mömmu.
Hinn 10. júní 1960 giftist Gústa
Jóni Þorgeiri Jónssyni sjómanni,
miklum ágætismanni. Þorgeir var
mikill sjósóknari og gerði út hér frá
Reykjavík og var heimili þeirra hér
í Reykjavík fyrir utan tvö ár sem
þau bjuggu í Hafnarfirði.
Ótaldar eru þær ánægjustundirn-
ar sem við fjölskyldan áttum með
þeim, svo ekki sé talað um jóladag
en hann var alltaf frátekinn fyrir
Gústu og síðar fyrir þau bæði. Ekki
má gleyma ferðalaginu um Evrópu
sem við fórum með þeim í tilefni af
70 ára afmæli Gústu og er sú ferð
perla í minningasafni okkar.
Það var mikill missir fyrir Gústu
þegar Þorgeir lést í mars 1997. Þá
vora þau nýflutt á Hrafnistu en
höfðu áður verið í þjónustuíbúðum
Hrafnistu við Jökulgrann í rúm sex
ár. Á þessum tíma var heilsu þeiira
farið að hraka mikið, og veitti
Esther dóttir hennar þeim þá mik-
inn stuðning.
Eftir að Gústa var orðin ein og
komin á Hrafnistu var umhyggja
Estherar alveg einstök. Hún heim-
sótti móður sína minnst tvisvar í
viku og þá alltaf í strætó ofan úr
Breiðholti, og sýndi henni aðra um-
hyggju og hlýju til að létta henni líf-
ið og til að henni liði sem allra best.
Gústu, nöfnu hennar og frænku, og
Ingu dóttur Gústu þökkum við um-
hyggju og hlýju við hana. En Gústa
nafna hennar og frænka bjó um
nokkurra missera skeið hjá þeim
Gústu og Þorgeiri.
Að leiðarlokum kveðja barnabörn
og langömmubörn ömmu sína og
þakka henni umhyggju og kærleika
sem hún sýndi þeim.
Gústa mín, ég kveð þig með þökk
í hjarta og bið þér Guðs blessunar.
Hinstu þakkir fyrir allt.
Guðný Sigurðardóttir.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stíð.
Far þú í friði,
ffiður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Elsku amma, nú era þrautir þín-
ar búnar og þú hefur fengið hvfld.
Minning þín er ljós í lífi okkar. Hvfl
þú í friði.
Erla, Gunnar, Birgitta og Egill.
Það var gaman að fylgjast með
því hvernig Björn náði alltaf góðu
sambandi við öll börn, meðal ann-
ars við mín börn. Sigþór sonur
minn, gat ekki hugsað sér að vera
annars staðar en hjá Bjössa afa á
gamlárskvöld, því hann vissi að þar
yrði hann með afa sínum að gera
margt skemmtilegt. Mér þykir
mjög sárt til þess að hugsa að Sig-
þór geti ekki eytt fleiri gamlárs-
kvöldum með afa sínum og ég er
viss um að hann á eftir að sakna
þeirra og ljónaleikjanna sem þeir
fóru svo oft í saman. Eins er erfitt
að sætta sig við að tvíburarnir, þær
Anita og Helena, fái ekki að njóta
þess að kynnast Bjössa afa betur
en þær gerðu, sökum fjarlægðar
milli Noregs og Islands.
Ég var beðinn fyrir góðri kveðju
frá Steina, Hildi og börnum, með
þökk fyrir ánægjuleg kynni.
Að lokum vil ég þakka vini mín-
um þau forréttindi að hafa átt þess
kost að fá að kynnast honum svo
vel sem raun ber vitni og fyrir allar
samverustundir okkar. Með sökn-
uði.
Þinn fóstri
Gunnar Þór.