Morgunblaðið - 17.03.1999, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 17. MARZ 1999 41^,
SIGRUN
HÓLMFRÍÐUR
GUÐBJÖRNSDÓTTIR
+ Sigrún Hólm-
fríður Guð-
björnsdóttir fæddist
á Sveinsstöðum í
Neshreppi á Snæ-
fellsnesi hinn 4.
febrúar 1900. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 3. mars
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Áskirkju 12.
Nokkur kveðjuorð til
þín, föðursystir mín
elskuleg.
Ég hitti þig síðast á 99 ára afmæl-
isdaginn þinn hinn 4. febrúar síðast-
liðinn. Þú varst rúmliggjandi og mér
fannst þú vera orðin svo lítil og brot-
hætt. Hárið þitt hvíta minnti á fal-
legt hvítt ský á koddanum. Andlitið
var eins og alltaf fínlegt, frítt og frið-
sælt, en svipurinn dálítið fjarrænn
eins og þú horfðir fram hjá mér og
sæir eitthvað sem mér var hulið. En
þegar þú heyrðir mig segja „Sæl
elskan mín“ eins og ég var vön, þeg-
ar við hittumst, snerir þú þér var-
lega að mér og svaraðir á móti: „Þig
þekki ég hvar sem er, elsku Álfheið-
ur mín,“ og svo ljómaði andlitið af
elskulega brosinu þínu sem alltaf var
til staðar. Þér þótti líka innilega
vænt um að sjá „þrjá ættliðina hans
Bjarna bróður“ eins og þú sagðir, því
í fylgd minni voru hún „Sunna þín“
eins og þú kallaðir eina dóttur mína
og lítill sonur hennar, sem sá þarna
langafasystur sína í fyrsta og síðasta
sinn. Við töluðum nú ekki lengi sam-
an, því mér fannst þú verða svo
þreytt fyrir brjóstinu, en þú sagðist
nú ekkert skilja í því, hefðir bara
ekkert talað í dag, svo ekki ættirðu
nú að vera þreytt. Svo hlóstu. Já,
hlátminn þinn, hans minnist ég ætíð
og minningarnar koma sem perlur á
bandi þó fátt sé hér upp talið í þess-
um fátæklegu línum, en ég vil muna
þig eins og ég kynntist þér og
þekkti. Alla þína tryggð, ástúð og
umhyggju fyrir mér og mínum í
gleði og sorg. Ég man brosin þín,
hláturinn, gleðina. Hvernig þú
breiddir yfir alla erfíðleika með þinni
léttu lund. Ég man kjarkinn þinn
óbilandi, listrænu hendurnar þínar
sem virtust geta gert aðdáunarverða
hluti úr litlu. Ég man skáldmælta
hugann þinn, minnið þitt og skýra
hugsunina sem miðlaði svo miklu til
mín og eðlisgáfurnar sem nýttust
þér svo vel í skóla ævi þinnar.
Þú sveigðir kannski svolítið í stór-
viðrum lífs þíns en brotnaðir aldrei í
99 ár. Þannig man ég þig.
Oft var nú frekar langt á milli
okkar í uppvexti mínum og við sá-
umst ekki árin út, en ég var samt al-
in upp við að þekkja föðurfólkið mitt
þó í fjarlægð væri og enn koma
minningar.
Reykjavíkurferð í fyrsta sinn með
mömmu. Ég er fimm ára og fer í
heimsókn á Spítalastíg til Helgu föð-
urömmu, Völlu og Bubba. Amma
gefui- mér bókina Bangsarnir þrír og
ég les fyrir hana úr bókinni, ömmu
til mikillar undrunar. Svo er farið í
heimsókn til þín. Helga dóttir þín
leiðir mig úti, vel og vandlega, eftir,
að mér finnst endalausri steyptri
stétt. Ferð er heitið í bakaríið sem
mér finnst ákaflega merkilegt fyiir-
bæri og allt öðruvísi ilmur af kökun-
um þar en hjá ömmu í sveitinni. Við
Helga fórum síðan heim til þín, og
mömmu með fullan poka af vínar-
brauðum. Þegar ég kveð er ég kysst
og föðmuð mikið.
Árin líða. Þú fylgist alltaf með
uppvexti mínum. Jólagjafii', kveðjur
á afmælum. Fermingargjöf frá ykk-
ur Ivari, þá búsettum í Amey.
Á unglingsárunum og ríflega það
var ég kannski ekki sérlega frænku-
rækin við ykkur Guðrúnu systur
þína, sem eins og þú var mér ákaf-
lega góð. En ég komst aldrei upp
með að láta líða óhóflega langt á
milli, mamma minnti mig á og þú
varst líka svo dugleg að hafa sam-
band - láta mig vita að
þú hugsaðir oft til mín.
Þegar ég komst á full-
orðinsárin og var orðin
móðir, fylgdist þú svo
vel með mér og börnun-
um og gladdir okkur.
Þú varst sannkölluð
listakona í höndunum
og bjóst til gjafir,
myndir og muni svo un-
un var að sjá. Það var
því oft þegar ég kom til
þín fyrir jól, hér á árum
áður, þá varstu alltaf
tilbúin með þvílíkan
pakkafjölda fyrir allan
hópinn þinn, sem er nú
töluvert fjölmennur að ég var alltaf
jafn undrandi á hvað þér datt í hug
og hverju þú gast afkastað. Hug-
myndaflugið var svo frjótt og allt var
nýtt í fallega hluti. Allt lék í höndum
þínum sama hverskonar handavinna
það var.
Við töluðum svo oft um pabba
minn, hann litla bróður þinn, sem
var fimm árum yngri en þú og þú
saknaðir alla tíð. Hann hafði einu
sinni trúað þér fyrir því leyndarmáli
að mest í lífínu langaði hann að verða
listamaður, helst í myndlist, en þar
sem engin tök voru á því, braust list-
hneigðin fram í fagurri skrift og
smíðuðum og útsöguðum hlutum,
unnum í stopulum frístundum ungs
bónda, sem lést 35 ára gamall frá
eiginkonu, dóttur og fjölskyldu. Þér
vöknaði oft um augu þegar þú sagðir
mér frá ýmsum draumum ykkar
systkinanna og eftir því sem ég varð
eldri kunni ég betur og betur að
meta og skynja frásagnir þínar frá
liðnum tíma. Fróðleik sem ég fæ nú
ekki aukið við lengur. Ég man þegar
þý lýstir fyrir mér gönguferðum
ykkar Guðbjamar afa um Svein-
staðalandið. Þá fræddi hann þig um
gróður jarðar, fugla og dýr. Benti
þér á stjörnur og ský himinsins, fór
með ljóð og orti til þín vísur. Ein af
náðargjöfum þínum var að þú hafðir
líka erft skáldagáfuna í ættinni okk-
ar. Við börnin mín eigum frá þér fal-
legar vísur. Þú hélst öllum skilning-
arvitum óskertum til enda, skrifaðir
ófá sendibréfin innanlands sem út í
lönd og lesturinn, hann var nú sér
kapítuli. Mikið þótti þér gaman að
lesa og þar skildum við nú hvor aðra.
Fyrh- u.þ.b. fjórum árum hringdi
síminn hjá mér. Klukkan var farin að
halla í þrjú um nóttina og þegar ég
heyrði að þú varst í símanum var ég
augnablik hálfsmeyk. En þú varst
hin hressasta og sagðist aldeilis hafa
það ágætt (því hjá þér var alltaf allt
ágætt). Þú hefðir verið að lesa svo
spennandi ástarsögu og allt í einu
farið að hugsa til mín. „Hvað er enn-
ars orðið framorðið?" spurðir þú, en
varðst alveg undrandi og hálf-
eyðilögð þegar ég sagði þér það. En
ég gat þá sagt þér að ég hefði líka
verið að lesa og það hefði ekki verið
kominn svefntími hjá mér heldur og
þá vissum við báðar það sem við viss-
um reyndar fyrir, að það að lesa
drjúgan tíma fyrir svefninn og
hverja lausa stund þar fyi'ir utan var
báðum jafn nauðsynlegt og loftið í
ki-ing um okkur og svefn ekkert að-
alatriði þegar spennandi lesefni var
annars vegar.
Aldrei heyrði ég þig kvarta yfir
neinu og alltaf leið þér ágætlega og
gast ekki haft það betra, jafnvel þeg-
ar ég vissi að þú varst lasin og
brjóstsviðinn var ágengari en góðu
hófi gegndi, auk annars.
Lífið þitt vai' ekki alltaf dans á
rósum, því mikla breytingatíma
varstu búin að fara í gegn um á
næstum heilli öld. Þú fórst oft með
vísur og heilu ljóðabálkana fyrir mig
og ég veit að þú söngst þig frá
áhyggjum hversdagsins og inn í
gleðina og manstu þegar við sátum
báðar á rúmstokknum hjá þér, héld-
umst í hendur og sungum, horfðumst
í augu, hlógum og sungum meira. Nú
ertu horfin sjónum mínum, elskuleg,
en minningamar á ég og ég veit að
þú fylgist með mér og mínum ætíð
og eilífiega.
Þegar vetur viðjar herðir
vorsins þrá í brjósti rikir.
Kæra ei veist hvað gott þú gerðir,
gafst mér yl, er hjartað rnýkir.
Sorgin öll úr vegi víld
en vonarglóð við hjartarætur
gefi þér hinn gæskuríki
Guð á himnum blíðar nætur.
(Bjami E. Guðbjörnsson.)
Við Sævar og fjölskyldan okkar
sendum innilegar samúðarkveðjur til
ástvina þinna allra og þegar við hitt-
umst aftur þá rætast síðustu orð þín
við mig í þessu lífi: „Þegar þú kemur
næst þá stopparðu svolítið lengur.“
Þín bróðurdóttir
Álfheiður Bjarnadóttir.

Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma
og systir,
GRÓA JÓHANNSDÓTTIR,
Galtarholti,
Borgarhreppi,
sem lést á Akranesspítala sunnudaginn
14. mars, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kapellu föstudaginn 19. mars kl. 10.30.
Lillý S. Guðmundsdóttir, Sigurður Bjarnason,
Ómar Guðmundsson, Hrafnhildur Karlsdóttir,
Birgir Guðmundsson, María Gísladóttir,
Svanhildur Guðmundsdóttir, Grétar Óskarsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini.

Elskulegur sonur okkar, faðir og bróðir,
HELGI EÐVARÐSSON
bifvélavirkjameistari,
Þórufelli 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fella- og Hólakirkju
fimmtudaginn 18. mars kl. 15.00.
Bára Ólafsdóttir,
Eðvarð P. Ólafsson,
Eðvarð Þór Helgason,
Ólöf og Anna Eðvarðs.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN ARASON,
áður til heimilis
á Skólabraut 5,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir mánudaginn
15. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstuda-
ginn 19. mars kl. 10.30.
Sigrún Magnea Magnúsdóttir,
Magnea Móberg Jónsdóttir, Jón Þór Aðalsteinsson,
Guðbjörg Jónsdóttir, Egill Sigurðsson,
Jón Sigmar Jónsson, Sólrún Hvönn Indriðadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐFINNA ÞORLEIFSDÓTTIR,
Grenimel 5,
Reykjavík,
er lést mánudaginn 8. mars á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur, verður jarðsett frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 18. mars, kl. 13.30.
Jónína Halldórsdóttir, Axel Sigurðsson,
Garðar Halldórsson, Lovísa Ölversdóttir,
Dagbjört Halldórsdóttir, Kristinn Erlendsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Elsku bróðir okkar, mágur og frændi,
REYNIR ARINBJARNAR,
Hátúni 12,
Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnudaginn
14. mars.
Soffía Arinbjarnar, Kristján Stefánsson,
Vilborg Arinbjarnar, Hjörtur Hjartarson
og fjölskydur.
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis í Barmahlíð 44,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli laugardaginn 13. mars.
Ingibjörg Georgsdóttir, Þórir Guðmundsson,
Sigríður Andradóttir, Matthfas Magnússon,
Guðmundur Georg Þórisson, Þórdís Hafsteinsdóttir,
Ingi Þór Þórisson, Svandís Helgadóttir,
Magnús Þórir Matthíasson,
Hulda Matthíasdóttir.
+
Faðir okkar og tengdafaðir,
BÖÐVAR EYJÓLFSSON,
Hlíðarvegi 7,
Kópavogi,
lést að heimili sínu mánudaginn 15. mars.
Fyrir hönd aðstandenda,
Emilía Böðvarsdóttir,
ína Böðvarsdóttir,
Ólöf Helgadóttir.
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KJARTAN Ó. KJARTANSSON,
Stangarholti 3,
Reykjavik,
lést á heimili sínu mánudaginn 15. mars.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kjartan Þór Kjartansson, Ásta Björk Friðbertsdóttir,
Jón Grétar Kjartansson, Guðmundur Kristinsson,
Sandra Kjartansdóttir, Halldór Karl Þórisson,
Kjartan Ægir Kjartansson.