Morgunblaðið - 10.04.1999, Blaðsíða 44

44 LAUGARDAGUR 10. APRÍL 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
BENÓNÝ FRIÐRIK
FÆRSETH
+ Benóný Friðrik
Færseth skip-
stjóri fæddist í
V estmannaeyjum
17. febrúar 1955.
Hann Iést á heimili
sínu í Keflavík 31.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Hall-
grímur Gísli Fær-
seth, f. 5.8. 1936, og
Jóna Sigríður Ben-
ónýsdóttir, f. 3.9.
1935, d. 20.7. 1984.
Benóný Friðrik var
elstur átta systk-
ina. Hin eru Agústa Pálina, f.
16.12. 1957, Oskar Andreas
Færseth, f. 11.11. 1958, óskírð-
ur, f. 19.7. 1962, d. 8.8. 1963,
Björgvin Viktor Færseth, f.
27.7. 1964, Sigríður Katrín
Færseth, 7.7. 1966, Hallgrímur
G. Færseth, 28.4. 1969, Andrea
Olga Færseth, 5.10. 1975.
Hinn 31. desember 1988
kvæntist Benóný Friðrik
Stellu Jónsdóttur, f. 31. júlí
1958, d. 24. janúar 1998, og
eignuðust þau fjóra drengi.
Þeir eru: 1) Jón Gísli, f. 22.8.
Nú er dag tekur að lengja og
gróðurinn að skjóta upp kollinum
ber skugga á tilveru okkar. Hann
Binni Færseth er dáinn. Og aðeins
1975, unnusta hans
er Annika Geirs-
dóttir, f. 28.12.
1971, og barn
þeirra er Geir
Jónsson, f. 23.11.
1996. 2) Hafþór, f.
19.3. 1979. 3) Sæv-
ar, f. 22.11. 1985.
4) Óðinn, f. 4.9.
1990.
Benóný Friðrik
ólst upp í Keflavík
og bjó þar þar til
hann flutti til Vest-
mannaeyja til að
stunda nám við
stýrimannaskóla Vestmanna-
eyja. I Vestmannaeyjum kynnt-
ist hann eiginkonu sinni og
hófu þau búskap saman. Ben-
óný Friðrik starfaði um árabil
sem skipsljóri á Sigurfara GK
138. Þegar útgerðin var svo
flutt til Keflavíkur vorið 1992
fluttist Benóný Friðrik ásamt
fjölskyldu sinni aftur á æsku-
slóðimar og bjó þar til æviloka.
Utför Benónýs Friðriks fer
fram frá Landakirkju í Vest-
mannaeyjum í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
rúmt ár síðan strákamir misstu
mömmu sína líka, hana Stellu.
Ég vil þakka fyrir að hafa fengið
að kynnast þeim sómahjónum.
Persónuleg,
alhliöa útfararþjónusta.
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
Stjörnuspá á Netinu
v§> mbl.is
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
EINAR GUÐMUNDUR GUÐGEIRSSON
bókbindari,
Stangarholti 6,
er látinn.
Jónína Einarsdóttir,
Guðgeir Einarsson, Sjöfn Stefánsdóttir,
Sólrún Einarsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir, Hallur Kristinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GEIR ÍSLEIFUR GEIRSSON,
Selbraut 17,
Seltjarnarnesi,
lést á Landspítalanum föstudaginn 9. apríl.
Bryndís Jónsdóttir,
Jón Ólafur Geirsson,
Geir Óttar Geirsson, Margrét Harðardóttir
og barnabörn.
Ég reri mikið með Binna á Sigur-
fara á milli þess sem maður var í
skóla, og ekki var það verri skóli að
vera um borð hjá honum, þvílíkum
fiskimanni hef ég aldrei kynnst, það
var með ólíkindum hvað hann
fiskaði vel. Oft var skipið fyllt á
nokkrum klukkutímum, og þá þótti
okkur gaman að vera til.
Þegar ég var í flugskólanum,
hringdi hann einu sinni í mig á
föstudagskvöldi og spurði hvort mig
vantaði ekki pening, hvort ég vildi
ekki koma með einn túr. Hann sag-
ist vita að það yrði fískirí. Ég svar-
aði að ég þyrfti að fara í próf á
mánudeginum. „Ekkert mál,“ sagði
hann, „ ég skila þér í land á sunnu-
dagskvöldið ef við verðum ekki bún-
ir að fylla skipið.“ Það stóðst allt hjá
honum. Hann fyllti skipið á laugar-
deginum, og peningamálunum var
borgið þann mánuðinn.
Binni var mjög kappsamur og
alltaf í keppni við sjálfan sig að
físka meira í dag en í gær.
Það var mjög gott að róa með
Binna, hann var góður félagi og
hann vildi öllum vel. Ég þakka fyrir
okkar kynni og sendi mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur til Jóns Gísla,
Anniku, Hafþórs, Sævars og Óðins.
Megi Guð styrkja ykkur í þessari
miklu sorg.
Gísli Matthías Gíslason.
Elsku Binni frændi. Við systkinin
trúum því varla að við séum að
kveðja þig í hinsta sinn. Við minn-
umst þín með kærleik í hjarta, þú
sem gafst okkur svo margar
skemmtilegar stundir og minning-
ar. Það var alltaf mikið fjör þegar
þú komst í heimsókn. Við krakkam-
ir rukum til dyra til móts við þig og
þú hlóst að fyrirganginum í okkur
og heilsaðir með kossi. Alltaf varstu
tilbúinn til þess að spjalla við okkur,
hlusta og veita athygli. Það sannað-
ist best þegar þú tókst yngsta
systkinabarnið þitt hann Benóný
litla í fangið og spjallaðir við hann
um fiskiríið, sjóinn og allt það sem
ykkur datt í hug. Það var gaman að
spjalla við þig því þú varst alltaf svo
hress, hlátuiTnildur og hallmæltir
aldrei neinum. Þú varst góður mað-
ur og þannig minnumst við þín með
hlýju, vinarhug og miklum söknuði.
Eins og ólgandi blóð
er þitt lag og þitt ljóð,
þrungið lífi og voldugri þrá
ti! að rísa frá smæð
upp í himnanna hæð
þar sem heiðríkjan vaggar sér blá.
Þegar stórviðrið hvín
fegurst faldur þinn skín
og úr fjötrunum andi þinn brýst.
Eins og stormbarið strá
nötra strandbjörgin há
er þú stríðandi í hæðimar ríst.
(Reinhardt Reinhardtsson.)
Megi góður guð styrkja og hug-
hreysta alla fjölskylduna sem og
aðra aðstandendur á þessum ei’fiðu
tímum.
Kæri Hallgrímur, Jón Gísli,
Annika og Geir, Hafþór, Sævar og
Óðinn, við samhryggjumst ykkur
innilega. Hugur okkar er-hjá ykk-
ur.
Ragna Jenný Friðriksdóttir,
Oddný Friðriksdóttir og
Benóný Friðriksson.
Elsku Binni, hvern hefði órað
fyrir því að þú yrðir næstur að
hverfa héðan frá okkur. Nei, ekki
þú sem varst svo jákvæður síðustu
daga, nýbúinn að ferma Sævar,
næstyngsta son þinn af fjórum, en,
Binni, við bara gerðum okkur ekki
grein fyrir því hversu mikið veikur
þú varst. Þú barst þig alltaf svo
karlmannlega.
Okkur fjölskylduna á Seljabraut-
inni langar að þakka þér fyrir allar
stundimar sem við áttum öll sam-
an, bæði í gleði og sorg, því mikil
var sorgin 24. janúar 1998 þegar
Stella þín lést, en við reynum að sjá
ljósið í myrkrinu og hugsum vel til
ykkar og vonum að nú séuð þið
saman á ný.
Elsku vinur, við gætum skrifað
heila bók um allt sem við gerðum
saman en við skulum láta það ógert
hér. Elsku Binni, far þú í guðs friði
og takk fyrir allt.
Elsku Jón Gísli, Annika, Geir
litli, Hafþór, Sævar og Óðinn, við
vottum ykkur okkar dýpstu samúð,
með ósk um að góður guð haldi
sinni verndarhendi yfir ykkur í
ykkar miklu sorg.
Jónas og Marta.
Við andlát vinar míns Binna
Færseth komu í hugann minningar
frá vordögum 1981 er ég tók aftur
við skipstjórn á mb. Frá eftir veik-
indi og spurði Gísla Kristjánsson,
er hafði verið með bátinn um vet-
urinn, hvernig stýrimaður Binni
væri. Svarið sem ég fékk var á þá
leið, að það væri erfitt að lýsa hon-
um Binna, en ég yrði ekki fyrir
vonbrigðum. Það voru orð að
sönnu. Hann var hinn fullkomni
stýrimaður, sem studdi við bakið á
skipstjóra sínum á hverju sem
gekk. Dugnaðarforkur og eldhugi
við allt sem við kom veiðunum.
Hann gaf sig allan í starfið og ætl-
aðist til þess að aðrir gerðu slíkt
hið sama. Fljótlega fór hann að
leysa mig af og kom þá í ljós að
hann var gæddur innsæi og ein-
beitingu, sem þarf til að verða af-
burða fiskimaður.
Vorið 1986 tekur hann við skip-
stjórn á Sigurfara VE 138, sem
Vinnslustöðin hf. keypti til lands-
HREFNA
KRISTINSDÓTTIR
+ Hrefna Krist-
insdóttir fædd-
ist í Sandgerði 18.
september 1943.
Hún lést á Landspít-
alanum 3. aprfl síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Ingi-
björg Steinunn Eyj-
ólfsdóttir, f. 23.9.
1916, og Kristinn
Hjörleifur Magnús-
son, f. 13.4. 1918, d.
3.7.
var elst í hópi sex
systkina. Hin eru:
Kristjana, f. 23.12.
1946, d. 16.6. 1997; H'ördís, f.
19.11. 1950; Sigrún, f. 17.6.
1953; Magnús, f. 7.3. 1955; og
Sólveig, f. 29.4. 1956.
Hinn 17. maí 1964 giftist Hr-
efna eftirlifandi eiginmanni
sinum, Halldóri Björnssyni
Aspar, f. 6. nóvem-
ber 1940, og eign-
uðust þau þrjú
börn. Þau eru: 1)
Kristinn, f. 9.1.
1964, unnusta hans
er Ólöf Ólafsdóttir,
f. 2.1. 1978. 2)
Björn, f. 21.11.
1965, unnusta hans
er Elín Sumarrós
Davíðsdóttir, f.
26.9. 1975. 3) Auð-
ur, f. 7.7. 1973.
Barnabörn þeirra
eru þrjú: Þórir
Sævar Kristinsson,
f. 9.5. 1986, Hrefna Kristins-
dóttir, f. 4.5. 1988, og Halldór
Kristinsson, f. 2.1. 1992.
títför Hrefnu fer fram frá
Safnaðarheimilinu í Sandgerði í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Okkur systurnar langar til að
minnast Hrefnu mágkonu okkar
með nokkrum orðum. Við kynnt-
umst henni þegar Halldór, elsti
bróðir okkar, steig það gæfuspor að
ganga að eiga hana. Hrefna er fædd
og uppalin í Sandgerði og þar reistu
þau Halldór heimili sitt. Þau eign-
ins. Skömmu eftir að Binni hóf
róðra, var hann að veiðum við Alsey
í góðu veðri, hleypur hann afturá að
gæta að víramerkjum, hrasar og
fellur fyrir borð.
Ekki voru vitni að þessu óhappi.
Enginn getur gert sér í hugarlund
hvað það hefur reynt á sál og lík-
ama Binna að horfa á bátinn fjar-
lægjast og eiga sér þá einu von, að
einhver kæmi upp í brú áður en
hann gæfist upp í þessari ævinlegu
tilbúnu gröf, sem sjórinn er. Það
leið langui' tími þar til bátnum var
snúið og leit hófst. Þegar Binna var
bjargað mátti ekki tæpara standa.
Þessi lífreynsla setti mark sitt á
sálarlíf Binna í langan tíma. En
hann átti trausta að sem hjálpuðu
honum. Hún Stella mín, sagði hann
alltaf er hann talaði um eiginkonu
sína. Stella, þessi fíngerða og
hæverska kona, veitti honum
skjólið, þegar á reyndi. Nokkrum
vikum síðar var Binni kominn á sjó-
inn og hófst þá mikið ævintýri í sjó-
sókn og aflamennsku, sem minnti
helst á afa hans Binna í Gröf.
Arið 1992 keypti útgerðarfyrir-
tækið Njáll hf. í Garði Sigurfara
VE. Ákváðu Binni og Stella að
flytja búferlum á æskustöðvar
Binna í Keflavík. Fylgdi þeim hluti
af mannskapnum. Ekki leið á löngu
þar til Binni náði tökum á fiskislóð-
unum út af Reykjanesi og allt vest-
ur á Hala. Það þakkaði hann vin-
semd kollega sinna, sem sumir
hverjir voru göldróttir, að hans
sögn. Og nú var allt keyrt á útopn-
uðu. Tvö þúsund tonn lágu eitt árið.
Og það á bát þar sem trollið var
tekið á síðuna. Togkrafturinn rétt
um tíu tonn.
Binni var orðinn goðsögn í aug-
um þeirra er fylgjast með afla-
brögðum við strendur landsins.
Hann var í hamingjusömu hjóna-
bandi með henni Stellu sinni og
áttu þau fjóra syni, sem hann var
mjög stoltur af. Hann taldi sig vera
búinn að sigrast á erfiðleikum sem
höfðu hrjáð hann eftir slysið 1986.
Hann var hamingjusamur.
I janúar í fyrra varð Stella veik
og lést eftir stutta legu 24. janúar,
aðeins 42 ára gömul. Þá hrundi ver-
öldin hans Binna og hvarf honum
hinn 31. mars síðastliðinn.
Ekki veit ég hvenær maður kveð-
ur sinn besta vin. En nú ert þú far-
inn sem sýndir mér trygga lund frá
fyrstu kynnum og algjört undir-
hyggjuleysi, vináttu sem aldrei
verður metin til fulls. Og leyfðir
mér að taka þátt í gleði þinni og
raunum.
Hvar væri ég staddur í dag, ef ég
hefði þurft að ganga í skónum þín-
um eina dagstund? Þetta er spurn-
ing vina þinna.
Óskar Þórarinsson.
uðust þrjú böm, Kristin, Björn og
Auði, þarnabörnin eru orðin þrjú,
þau Þórir Sævar, Hrefna og Hall-
dór Kristinsböm.
Hrefna var ein af þessum hetjum
hversdagslífsins sem vinna sitt starf
í hijóði og ætlast ekki til neinnar
umbunar fyrir verk sín. Sínum nán-
ustu var hún ómetanleg, studdi þau
öll á sinn hógværa og blíða hátt. I
veikindum móður okkar á síðasta
ári var hún henni mikill styrkur og
við andlát hennar miðlaði Hrefna
kærleika sínum og hlýju í okkar
garð. Margar gleðistundir áttum við
saman á liðnum árum og emm við
þakklátar fyrir þær. Stutt er síðan
við glöddumst saman í fermingar-
veislu hjá annarri okkar og gmnaði
okkur ekki þá að þetta væri síðasta
gleðistund okkar saman. Aðeins
tæpum þremur vikum eftir að Hr-
efna greindist mikið veik er hún
horfin frá okkur, lengur fáum við
ekki notið brossins hennar blíða og
hlýja bliksins í augunum, en það
geymist í minningunni.
En í sorginni getum við ekki ann-
að en verið þakklátar fyrir að hafa
fengið að kynnast og umgangast
Hrefnu. Mikill er missir Halldórs
bróður okkar og barna þeirra,
tengdabarna, barnabarna, móður og
systkina hennar. Guð blessi þau öll
og gefi þeim styrk í sorginni.
Edda Aspar, Birna Aspar.