Morgunblaðið - 15.04.1999, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 15. APRÍL 1999 53
Jt
MINNINGAR
MARGRÉT
SÍVERTSEN
+ Margrét Sívert-
sen fæddist í
Reykjavík 18. ágúst
1923. Hún lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans 2.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Ingibjörg Sig-
urðardóttir, f. á
Isafirði 6. ágúst
1902, d. 13. júlí
1964, og Þorleifur
Þorvaldsson Sívert-
sen úrsmiður í
Reykjavík, f. 25.
desember 1893 í
Hrappsey í Skarðshreppi í
Dalasýslu, d. 25. desember
1952. Margrét var elst þriggja
systkina. Bræður hennar voru
Þorvaldur Skúli Sívertsen, f.
15. nóvember 1924, d. 12. janú-
ar 1983, og Sigurður Sívertsen,
f. 10. ágúst 1931.
Hinn 3. júlí 1943 giftist Mar-
grét Jóni Sveinbjörnssyni off-
setprentara, f. 16. apríl 1922 en
foreldrar hans voru Birgitta
Guðmundsdóttir, f. 8. maí 1895,
d. 1. október 1957, og Svein-
björn Jónasson trésmiður í
Reykjavík, f. 27. október 1884,
d. 17. júní 1957.
Börn Margrétar og
Jóns eru: 1) Svein-
björn, var kvæntur
Agnesi Jónsdóttur
og eru börn þeirra:
a) Ingibjörg
Birgitta, gift Eyþóri
Sigurðssyni og eiga
þau tvo drengi,
Vigni og Kristján
Ara. b) Jón Omar, á
tvö börn með
Katrínu Jónsdóttur,
Sveinbjörn og Láru
Björk. c) Hafsteinn
Bergmann, á tvær
dætur, Heru Sól og Gunni Rún,
með Sigríði Gunnarsdóttur.
Sveinbjörn og Agnes skildu og
er hann í sambúð með Sigurrós
Jóhannsdóttur. 2) Ingibjörg Sí-
vertsen, gift Guðjóni Þorkels-
syni og eru börn þeirra: a) Mar-
grét Ósk, gift Sigurði Guð-
mundssyni og eiga þau tvo
drengi, Guðjón Inga og Bjarka
Rúnar. b) Þorkell, í sambúð með
Gígju Gunnarsdóttur. c) Elísa-
betÓsk.
Utför Margrétar fer fram frá
Grensáskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
í dag kveðum við í hinsta sinn
Margréti Sívertsen sem lést 2. apríl
síðastliðinn. Kynni mín af Margréti
hófust fyrir rúmum 30 árum en þá
kynntist ég konuefni mínu, dóttur
hennar, og höfum við verið í farsælu
hjónabandi síðan.
Margrét giftist 1943 eftirlifandi
eiginmanni sínum, Jóni Svein-
björnssyni. Hún vann verslunar-
störf á sínum yngri árum en síðan
tóku við árin þegar barnauppeldi
og heimilisrekstur voru hennar
starf. Jón rak prentsmiðju í
Brekkugerðinu og vann Margrét
þar við hlið manns síns almenn
störf við frágang á prentverki.
Einnig sáu þau hjónin í mörg ár
um að búa til íslenska fánann sem
var og hefur verið ómissandi fyrir
börnin á 17. júní og öðrum fána-
dögum.
Margrét las mikið og einnig var
fastur liður að Jón varð að kaupa
handa henni dönsku blöðin strax og
þau voru fáanleg.
Við hjónin og börn okkar höfum
alltaf haldið góðu sambandi við
Margréti og Jón og eru þær ófáar
ferðimar sem við höfum farið sam-
an í sumarfríum í sumarbústaði víðs
vegar um landið. Þá tók Margrét
ávallt handavinnuna með. Hún var
afar listræn og skapaði margai- flík-
urnar og vann aðra handavinnu.
Margrét var smekkleg og kom það
greinilega fram í fatavali og einnig
bar heimili hennar vitni um það.
Margrét og Jón hafa aukaíbúð í
húsi sínu og hafa margir fjölskyldu-
meðlimir fengið þar inni í lengri eða
skemmri tíma. Þar fengum við að
búa þegar við vorum að ljúka við
hús okkar.
Margrét varð alvarlega veik fyrir
nokkrum árum. Fór hún þá í erfiða
hjartaaðgerð og náði aldrei fullri
heilsu eftir það. M.a. varð skamm-
tímaminni hennar mjög lítið þannig
að hún dró sig oft í hlé. Hún fann
vanmátt sinn og óttaðist að hún
svaraði ekki rétt eða hefði ekki tek-
ið rétt eftir. Aftur á móti gat hún
verið minnug á það sem hafði gerst
á árum áður.
Það var á skírdag sem Margrét
var flutt á sjúkrahús og okkur var
tjáð að stutt gæti verið eftir. Fjöl-
skyldan var köiluð saman og stóð
hún saman um að vera með henni á
hennar síðustu stundum. Við vorum
við dánarbeð hennar á gjörgæslu-
deild Landspítalans en þar voru
læknir og hjúkrunarfólk sem eiga
hrós skilið. Þau gáfu sér tíma til að
hugsa vel um og leiðbeina nánustu
aðstandendum.
Eg þakka Margréti tengdamóður
minni fyrii' öll góðu árin og óska
henni velfarnaðar á þeim leiðum
sem hún leggur nú út á. Með þess-
um orðum kveð ég tengdamóður
mína. Guð blessi minningu hennar,
eftirlifandi eiginmann og alla henn-
ar nánustu.
Guðjón Þorkelsson.
Elsku amma, ég þakka þér fyrir
allar þær góðu stundir sem við átt-
um saman. Við áttum sameiginlegt
áhugamál sem var handavinna. Eg
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
kennt mér og alla þá þolinmæði sem
þú hefur alltaf sýnt mér. Hjá ömmu
og afa í Brekkugerði var ég alltaf
velkomin.
Amma og afi áttu mjög fallegt
heimili og geymir það mikið af fal-
legiú handavinnu eftir ömmu.
Amma hafði gaman af því að
kaupa sér falleg fót og var hún
alltaf svo fín í hælaskóm með fallegt
skart. Elsku amma, ég mun alltaf
muna eftir þér og veit ég að þér líð-
ur vel þar sem þú ert núna.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Margrét Ósk.
Elsku amma, þegar ég hugsa til
þess að nú sért þú farin, koma ýms-
ar góðar minningar upp í huga mín-
um eins og þegar ég var hjá ykkur
afa heilu dagana, þú að sinna hús-
verkunum eða þið afi að líma fána.
Elsku amma, ég kveð þig með
söknuði. Minningin um þig á eftir að
hlýja okkur öllum um ókomna fram-
tíð.
Elísabet Ósk.
Elsku amma, við bræðurnir
þökkum þér fyrir allar góðu stund-
irnar og biðjum Guð að vemda þig.
Ó, Jesú bróðir besti
og bamavinur mesti
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gefi að vera
og góðan ávöxt bera
en forðast allt hið illa,
svo ei mér nái að spilla.
(Páll Jónsson.)
Guðjón Ingi og Bjarki Rúnar.
Nú þegar kveðjustundin er runn-
in upp vil ég með fáum orðum minn-
ast fyrrverandi tengdamóður minn-
ar. Eg kynntist Möggu fyrir hart-
nær 40 árum þegar ég var að slá
mér upp með syni hennar. Magga
og Jón bjuggu þá í Nökkvavogi 20,
ásamt börnum sínum, þeim Ingu og ,
Bússa. Kom ég þangað oft og var
þar einatt glatt á hjalla og þá mest í
eldhúsinu. Magga kenndi mér
margt, sérstaklega að hekla og
prjóna, sem nýst hefur mér á lífs-
leiðinni. Aldrei komst ég þó með
tæmar þar sem hún hafði hælana í
þeim efnum. Við Bússi bjuggum í
kjallaranum hjá þeim Möggu og
Jóni fyrstu hjúskaparár okkar og
eignuðumst við okkar fyrsta barn
þar og þeirra fyrsta barnabarn,
Birgittu. Eftir 15 ára hjónaband og
þrjú börn skildu leiðir okkar Bússa.
Við Magga héldum alltaf okkar vin-
skap, þar til yfir lauk hjá henni.
Magga var mikill fagurkeri og
bar heimili þeirra Jóns og ekki síst f
hún sjálf, merki um það. Ég þakka
henni fyrir allt og allt og bið góðan
guð að taka hana í sinn faðm.
Hve gott er þreyttu höfði að halla
á hverjum degi í sátt við alla.
Að eiga hönd sem aldrei særði
en öðrum marga blessun færði.
(Kristján Linnet.)
Elsku Jón, Inga og Guðjón, Bússi
og Sirra og þið öll hin, megi góður
guð vera með ykkur öllum.
Agnes Jónsdóttir.
JOKULL ÆGIR
FRIÐFINNSSON
+ JökulI Ægir
Friðfínnsson
fæddist í Reykjavík
23. desember 1964.
Hann lést 8. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Rut Gíslína Gunn-
laugsdóttir, f. 21.9.
1928, d. 28.9. 1970,
og Friðfinnur Guð-
jónsson, f. 7.5.
1929. Alsystkini
Jökuls eru: 1) Sæv-
ar Bjarni, f. 3.2.
1951. 2) Hörður
Trausti, f. 8.11.
1953. 3) Garðar Borg, f. 29.10.
1955, maki Hulda Sigurðar-
dóttir, f. 8.5. 1943. 4) Ólafur
Guðjón, f. 8.6. 1957, d. 3.2.
1993. Hann lætur eftir sig tvö
börn. 5) Rut, f. 17.9. 1958, maki
Tómas Kristinn Sigurðsson, f.
5.12. 1958, og eiga þau þrjú
börn. 6) Björk, f. 29.4. 1960,
maki Jón Óskar Hauksson, f.
12.10. 1959, og eiga þau tvö
börn. 7) Viðar Már, f. 25.2.
1963, og á hann fjögur börn.
Fósturmóðir Jökuls var Lára
Hannesdóttir, f. 27.10. 1926.
Börn hennar eru: 1) Aðalheið-
ur Halldórsdóttir, f. 4.1. 1946,
maki Valdimar Jónsson, f.
24.11. 1943, og eiga þau tvö
börn. 2) Hannes Halldórsson, f.
14.4. 1947, maki
Kristín Ólafsdóttir,
f. 11.12. 1948, og
eiga þau fjögur
börn. Hannes á
eina dóttur frá
fyrra hjónabandi.
3) Gunnar Hall-
dórsson, f. 13.11.
1950, maki Guðrún
Ingvarsdóttir, f.
30.5. 1953, og eiga
þau tvö börn. Hálf-
bræður Jökuls sam-
mæðra eru: 1) Guð-
jón Hilmar Jónsson,
f. 16.6. 1946, og á
hann sjö börn. 2) Brandur
Kristinsson, f. 10.10. 1948, og á
hann fjögur börn. 3) Hilmar
Hlíðberg Gunnarsson, f. 28.11.
1949, og á hann tvö börn.
Jökull lætur eftir sig þrjú
börn. Þau eru: 1) Laufey Rut, f.
1.6. 1987, móðir: Kristín Jóns-
dóttir, f. 3.2. 1970. 2) Eyvindur
Árni, f. 27.03.1993. 3) Ólafur
Ægir, f. 19.2. 1994, móðir
þeirra er Hanna Eyvindsdóttir,
f. 17.2.1959.
Jökull ólst upp í Reykjavík,
fyrst hjá móður sinni, en eftir
lát hennar fluttist hann til föður
síns og fósturmóður.
títför Jökuls fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Nú þegar veturinn er liðinn og
ummerki vorsins má sjá allt um
kring, kveður Jökull þennan heim.
Dauðinn gerir oftast ekki boð á
undan sér og eftir standa böm og
aðrir ástvinir hans frammi fyrir
þungbærri reynslu sem fylgir frá-
falli góðs drengs. Sorgin og tilfinn-
ingar haldast í hendur og eftir lifa
minningai- og svipmyndir sem
tengjast Jökli og hans lífshlaupi.
Eg minnist Jökuls fyrst er hann
var tæplega tvítugur. Laglegur,
bjartur yfirlitum og með ákveðna
útgeislun sem eftir var tekið. Hann
kom ávallt til dyranna eins og hann
var klæddur og tjáði sig af ein-
lægni. Hann var mikil tilfinninga-
vera og trúr sjálíúm sér í þeim já-
kvæðu gjörðum sem hann tók sér
fyrir hendur. Honum hafði hlotnast
góðai- gáfur og næmleiki fyrir líf-
inu og umhvei'finu. Þess góða í fari
Jökuls minnast nú börn hans og
ástvinir.
Tel ég það hafa verið mikið
gæfuspor fyrir hann að hafa bund-
ist Hönnu Eyvindsdóttur og henn-
ar fjölskyldu en þau eignuðust tvo
syni, Eyvind Árna og Ólaf Ægi.
Honum leið vel í þeim stöðugleika
sem heimilislífinu fylgdi. Sólar-
geislarnir í lífi hans voru börnin
og vildi hann veg þeirra sem mest-
an.
Jökull var ekki allra og oft erfitt
að átta sig á hvert hann stefndi.
Stundum greindi okkur á og gu-
staði þá á milli okkar en sáttin var
aldrei langt undan því við virtum
skoðanir hvor annars.
Jökull var bóngóður og tilbúinn
að rétta hjálparhönd ef með þurfti.
Minnisstæð er mér dagsstund sem
við áttum við flutninga og ég naut
aðstoðar hans. Bar margt á góma
og veltum við m.a. fyrir okkur til-
gangi lífsins og hlutverkum okkar
hvers gagnvart öðru. Kom þá vel í
ljós hvað hann elskaði fjölskyldu
sína mikið og vildi reynast börnun-
um sínum ástríkur faðir með fram-
tíð þeirra að leiðarljósi. Sjálfur
hafði hann kynnst sorginni. Fyrst
ungur drengur er hann missti móð-
ur sína og síðar við andlát Ólafs
bróður síns, en mjög sterk tengsl
vora þeirra á milli.
Með þessum línum kveð ég Jök-
ul og votta börnum hans, fjölskyldu
og öðram aðstandendum mína
dýpstu samúð. Megi mildi Guðs
lina söknuð ykkar og auka ástvin-
um Jökuls öllum styrk í sorginni.
Hvíl í friði.
Ó, Drottinn, taktu vel þeim vini mínum,
sem vitjað hefur þreyttur á þinn fund.
Oft bar hann þrá til þín í huga sínum
og þú gafst honum traust á banastund.
Nú leggur hann það allt, sem var hans auður,
sitt æviböl, sitt lyarta að fótum þér.
(Tómas Guóm.)
Ásdfs Arnljótsdóttir.
Við spyijum margs en finnum fátt
um fullnægjandi svör.
Við treystum á hinn miMa mátt
sem mildar allra kjör.
I skjóli hans þú athvarf átt
er endar lífsins fór.
Og það er margt sem þakka ber
við þessa kveðjustund.
Fjör og kraftur fylgdi þér
þín fríska, glaða lund.
Mæt og góð þín minning er
og mildar djúpa und.
Þú skilur eftir auðlegð þá
sem enginn tekið fær.
Ast í hjarta, blik á brá
og brosin silfurtær.
Mesta auðnin eignast sá
er öllum reynist kær.
Þín minning öllu skærar skín
þó skilji leið um sinn.
Þó okkur byrgi sorgin sýn
mun sólin brjótast inn.
Við biðjum Guð að gæta þín
og greiða veginn þinn.
(G.Ö.)
Hafðu kærar þakkir fyrir vináttu
þína og tryggð. Far þú í friði. Guð
blessi þig.
Vinarkveðja.
Anna og Eyvindur.
Hér kveð ég þig vinur - því komin er nóttin
með kyrrð eftir strangan dag,
hún breiðir út faðminn í blíðu og mildi
og boðar þér nýjan hag.
Leiðir þig frjálsan til ljóssins sala
svo langt frá angri og sorg,
og ferðalúnum finnur þér hæli
í friðarins helgu borg.
(K.H.)
Það er alltaf tregafullt að kveðja,
jafnvel þótt vitað sé að einhvern
tíma á lífsleið okkar ber dauðinn að
dyram og enginn kemst undan því
að hlýða kalli hans. Söknuður eftir
látinn ástvin er ætíð sár. Orð mega
sín lítils, en minningarnar era
margar. Þú varst svo hlýr og vildir
öllum vel. Ég þakka þér fyrir syni
okkar, hlýjan hug og liðin ár.
Flýt þér, vinur, í fegra heim,
krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa Guðs um geim.
(Jónas Hallgrímsson)
Samúð mína sendi ég þeim er
syrgja brottför þína. Far þú í friði.
Drottinn blessi þig.
Hanna Eyvindsdóttir.
Takk fyrir tímann sem með þér við áttum,
tímann, sem veitti birtu og frið.
Ljós þitt mun loga og leiðbeina áfram,
lýsa upp veg okkar fram á við.
Gefi þér Guð og góðar vættir
góða tíð eftir kveðjuna hér.
Þinn orðstír mun lifa um ókomna daga,
indælar minningar hjarta okkar ber.
(P.Ó.T.)
Hjartans þakkir fyrir allar okkar
góðu stundir á okkar fyrstu árum.
Guð geymi þig, elsku pabbi.
Þínir synir,
Eyvindur Árni og Ólafur Ægir.
Elsku Jökull bróðir, okkur lang-
aði að kveðja þig með nokkrum
orðum. Þú varst einstaklega
hjartahlýr og hjálpsamur bróðir.
Ef einhver þurfti á hjálp að halda
varst þú boðinn og búinn. Það var
oft sem þú aðstoðaðir okkur við hin
ýmsu verk. Þú varst mjög vand-
virkur og allt lék í höndum þér. Við
gátum setið tímunum saman og
rætt hin ýmsu mál. Þú varst til-
finningaríkur og góður bróðir. Þú
hafðir ákveðna drauma um fram-
tíðina sem því miður rættust ekki.
Við skildum alltaf vel hvert annað.
Þú varst bamgóður og naust þess -
að vera með drengjunum þínum,
Eyvindi og Óla. Einnig leitaði hug-
ur þinn oft til Laufeyjar Rutar sem
býr í Englandi.
Hvíl þú í friði, elsku bróðir.
Nú friði fyllt mín sál
Hógnuði lyftir sér.
í Herrans blóði hjarta mitt
nú helgað er.
Ég gleðst við gæsku og náð,
nú gleður hátign þín:
Ég bam þitt, Guð minn, orðið er. .
Öll angist dvín.
Elsku Eyvindur, Óli og Laufey
Rut. Guð gefi ykkur styrk á þess-
um erfiðu tímum. Megi Guð veita
ættingjum og vinum blessun í
þeirra sorg.
Björk Friðfinnsdóttir, ,
Rut Friðfinnsdóttir.