Morgunblaðið - 15.04.1999, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 15. APRÍL 1999 55
Elsku amma.
Við sendum þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt.
Pig umvefji blessun og bænir,
við biðjum að þú sofir rótt.
Pó svíði sorg okkar hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Við þökkum þau ár sem við áttum
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug okkar fer.
Pó þú sért horfinn úr heimi,
við hittum þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku amma, við vitum að afi,
Pétur, Telma Rut litla og Svanlaug-
ur taka vel á móti þér.
Sofðu rótt.
Ingibjörg, Viktor, Emma og
Jón Unnar. Garðar, Kristín,
Ingeborg og Bjarni Ingi.
Ömmu verður hvorki lýst í fáum
né mörgum orðum, því svo einstök
er hún í mínum huga. Amma var
fyrst og fremst amma og langamma
og fyrir það lifði hún. Orð þriggja
ára sonar míns, þegar hann tók
mjmd af langömmu sinni og kyssti
hana og sagði: „Hún er svo góð,“
segja meira um ömmu en þúsund
orð. Amma var guðrækin og mjög
trúuð kona, og í gegnum lífið þurfti
hún oftar en ekki að leita eftir styrk
og huggun í bænum sínum. Frá því
að ég var lítill strákur hef ég vitað
að amma ætti sérstaka bankabók
sem ætti að notast fyrir jarðarför-
inni þegar þar að kæmi. Amma sá
fyrir öllu, hún borgaði fyrir sína eig-
in jarðaför. Margir muna eftir Öddu
ömmu frá þeim tima þegar hún rak
Gistiheimilið á Þingeyri ásamt afa.
Þar naut margur minnimáttar að-
hlynningar sem aldrei var greidd,
en gladdi þau. Þessi rekstur var
bæði afa og ömmu til mikils sóma.
Ömmu varð aldrei misdægurt í fjár-
málum. Viku fyrir andlát sitt lét
hún fara með sig af spítalanum til
þess að komast í banka og greiða
sína reikninga.
Deyr fé,
deyja frændur
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál)
Ætli okkar sterka samband,
amma mín, hafí byrjað nokkru eftir
að ég var fæddur, er þú vaktir yfír
mér nóttina sem læknirinn sagði
þér að búast ekki við að ég hefði það
af? En þú gafst ekki upp, frekar en
fyrri daginn og blést í mig lífi. Ekki
tókst mér að blása lífi í þig, elsku
amma mín, síðustu nóttina þína.
Það var þessa sömu nótt sem þú
valdir mér nafn og þér tókst síðar
að telja foreldra mína á að skíra mig
því nafni sem ég heiti. Og fyrstu ár-
in mín sem ég og foreldrar mínir
bjuggum hjá ykkur afa á Klöpp, og
síðar þegar ég bjó hjá ykkur afa á
Hótelinu. Þrátt fyrir langan vinnu-
dag hafðh-ðu alltaf tíma til þess að
segja mér músasögur og alltaf sástu
til þess að mýsnar slyppu frá kettin-
um. Allar stundirnar okkar þegar
þú varst í kleinubakstrinum og síð-
iiimiimmi rr;
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfisdrykkjiir
¥-
PERLAN
Sími 562 0200
asti kleinubaksturinn okkar fyrir
nokkrum árum er mér h'ka minnis-
stæður. Mér þóttu líka jólagjafím-
ar, stórar og smáar, frá þér og afa
og síðar þér, alltaf sérstakar. Eg
geymdi þær alltaf þar til síðast,
meira að segja á síðustu jólum og
stóð ég mig að því, þó orðinn hálf-
fertugur. Ekki er hægt að láta hjá
líða að minnast á allar gjafirnar sem
þú færðir mér og hinum ömmu- og
langömmubörnunum þínum, af gull-
ströndinni þinni. Ég vil líka þakka
þér fyrir hversu raungóð þú varst
bæði við Jo og Bettý og börnin mín.
Einnig þegar þú sagðir við mig að
þú værir líka amma hennar Evu
Maríu, fósturdóttur minnar, sem og
þú sýndir síðan í verki.
Þegar ég er hér að hugsa til þín,
amma mín, verða veikindi þín und-
anfarna mánuði sterk í huganum.
Þá sérstaklega viljinn og baráttan
hjá þér við sjúkdóminn. Á síðustu
jólum þegar þú varst hjá okkur og
Bettý var veik, var eins og þú fyllt-
ist aukaorku og vildir hjálpa mikið
til og gerðir það. Eins og ávallt
þýddi ekkert að banna þér eitthvað
ef þú varst búin að bíta það í þig. Og
þegar þú baðst mig að skutla þér
heim eftir matinn síðasta gamlárs-
dag, og við fengum okkur kaffí við
eldhúsborðið hjá þér í Austurbrún-
inni. Við gleymdum okkur svo í inni-
legum samræðum, að það var næst-
um því komið nýtt ár þegar við upp-
götvuðum það, og þú hafðir svo
miklar áhyggjur af að ég næði ekki
heim fyrir miðnætti til konu og
barna. En eins og þú veist hafðist
það. Loforðið sem þú þá gafst mér,
er við kvöddumst þetta kvöld, að þú
mundir ekki gefast upp fyrr en í
fulla hnefana, þá segi ég þér það
hér, elsku amma mín, að þú stóðst
við loforðið og miklu meira en það.
Síðasti sunnudagsbíltúrinn okkar
þegar við fórum upp á Akranes og
fengum okkur steikta ýsu í Borgar-
nesi, mun ávallt lifa í minningunni.
Síðasti kaffisopinn okkar saman í
Austurbrúninni, þegar þú vildir fá
að segja mér brandara. Þú sagðist
hafa sagt við konu eina að þú værir
komin á ný lyf, og hún á að hafa
sagt við þig að nú væri „ekki mikið
eftir, Adda mín“ og þú sagðir við
mig: „Hvað er hún að segja svona,
eins og ég ætli að fara að hrökkva
uppaf strax.“ Því miður reyndust
þessi orð sönn, en eins og ávallt,
amma mín, lést þú ekki slá þig út af
laginu.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
fengið að vera hjá þér á Landspítl-
anum síðasta sólarhringinn og þú
veist ekki hvað ég er þakklátur fyrir
að hafa getað átt tjáskipti við þig og
samræður okkar Laugu við þig
þarna um morguninn taka öllu öðru
fram. Ég er þér sérstaklega þakk-
Iátur fyrir það, elsku amma, að Arn-
ar bróðir skyldi ná að komast í tæka
tíð frá ísafirði til þess að kveðja þig.
Ég er líka þakklátur fyrir þá að-
hlynningu sem starfsfólk 11E á
MINNINGAR
Landspítalanum sýndi þér og jafn-
framt þá umhyggju sem það bar
fyrir þér svo og hún Lóa á Heima-
hlynningunni, þið eigið allar mínar
þakkir fyrir. Það er skondið að
hugsa til þess nú, að fötin sem stelp-
urnar völdu á þig fyrir hina hinstu
hvílu, og án þess að þær vissu það,
þá eru þetta einu fötin sem ég valdi
á þig sjálfur um ævina. Ég veit það,
elsku amma, hvað þú hlakkaðir mik-
ið til þess að fiytja í nýja húsið okk-
ar nú í sumar. Við munum búa um
rúmið þitt þegar við flytjum og
kveikja á kertaljósi við rúmgaflinn.
Mér finnst ég varla heill né hálfúr maður
og heldur ósjálfbjarga, því er ver.
Ef værir þú hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt verð ég að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
Horfið er nú sumarið og sólin
í sálu minni hefur gríma völd.
I æsku léttu ís og myrkur jólin,
nú einn ég sit um vetrarkvöld.
Ég gái útum gluggann minn.
Hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifurnar
ég reyndar sé þig allsstaðar.
Pá napurt er.
Það næðir hér
og nístir mig.
(V.Vilhj.)
Ég bið ykkur, frænkur og frænd-
ur, að varðveita minninguna um
ömmu okkar vel með Guðs hjálp.
Ég kveð þig nú, elsku amma mín,
eins og ávallt áður: Við sjáumst.
Megirðu hvíla í Guðs friði.
Kristján Sigurður.
Ai-nfríður Sigurðardóttir, Adda
amma, barn Islands, hvað þú
elskaðir þjóð þína, land þitt og mest
af öllu fjölskyldu þína. Ég þakka
Guði fyrir þau forréttindi að fá að
hafa verið hluti af þeirri fjölskyldu
og fengið hlut í þínu lífi. Eg á bara
góðar minningar um þann tíma sem
við áttum saman og þú ollir mér
aldrei sorg eða eftirsjá. Sögurnar
sem þú sagðir mér, hjálpuðu mér
betur að skilja hið dásamlega fólk á
íslandi og landið sjálft. Þitt skilyrð-
islausa samþykki á ungri stúlku frá
öðru landi. Þolinmæði og góð-
mennska voru svo ríkur þáttur í fari
þínu. Foreldrar mínir og systir,
Catherine, munu aldrei gleyma þér
og þakka þér þann tíma og þekk-
ingu sem þú veittir. Nú þegar þú
ert hjá þínum elskaða Guði, meg-
irðu hvíla í friði, hamingjusöm í
hans umsjá. Ég mun ætíð minnast
þín af ást.
Fjölskyldu þinni vottum við, ég
og Alexandar Týr, okkar dýpstu
samúð yfir þeim missi sem þið hafið
orðið fyrir.
Jo Flynn.
t
Hjartkær systir mín,
LUKKA ÞÓRHILDUR ELÍSDÓTTIR,
lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar þriðjudaginn 13. apríl.
Björg Elísdóttir.
t
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
MAGNÚS H. SIGURÐSSON,
Hólmagrund 13,
Sauðárkróki,
er lést sunnudaginn 11. apríl, verður jarðsung-
inn frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn
17. apríl kl. 11.00.
Sigurlaug Magnúsdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Unnur Elfa Guðmundsdóttir, Jón Viðar Magnússon,
Alfa Lára Guðmundsdóttir,
Guðmundur Víðir Guðmundsson,
Sigurlaug Rún Jónsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁSBJÖRN ÓLASON
frá Víðigerði,
lést á Vífilsstaðaspítala þriðjudaginn 13. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabarn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
EINAR GUÐMUNDUR GUÐGEIRSSON
bókbindari,
Stangarholti 6,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju föstu-
daginn 16. apríl kl. 15.00.
Jónína Einarsdóttir,
Guðgeir Einarsson, Sjöfn Stefánsdóttir,
Sólrún Einarsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir, Hallur Kristvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær sambýliskona, frænka, mágkona og
uppeldissystir,
ÁGÚSTA KRISTÍN BASS,
Brekku,
Hvalfjarðarströnd,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju í Saurbæ
laugardaginn 17. apríl kl. 14.00.
Erlingur Einarsson,
Jórunn Magnúsdóttir,
Gunnar Nikulásson,
Helga Gísladóttir,
Margrét Gísladóttir.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN SIGURÐSSON,
Skollagróf,
Hrunamannahreppi,
sem lést á heimili sínu sunnudaginn 11. apríl,
verður jarðsunginn frá Skálholtskirkju laugar-
daginn 17. apríl kl. 13.30.
Jarðsett verður í Hruna.
Sigurður Haukur Jónsson, Fjóla Helgadóttir,
Sigurjón Valdimar Jónsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Aðalheiður Jónsdóttir, Reynir Guðmundsson
og barnabörn.
t
Útför eiginmanns míns,
JÓHANNS ADOLFS ODDGEIRSSONAR
skipstjóra,
Grenivík,
er lést mánudaginn 5. apríl, verður gerð frá Grenivíkurkirkju laugardaginn
17. apríl kl. 14.00.
Steinunn Guðjónsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
áttu við andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar, móður, stjúpmóður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
HELGU REGÍNU EIÐSDÓTTUR,
Öldugötu 11,
Dalvík.
Matthías Jakobsson,
börn, stjúpbörn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.