Morgunblaðið - 01.05.1999, Qupperneq 18

Morgunblaðið - 01.05.1999, Qupperneq 18
18 LAUGARDAGUR 1. MAÍ 1999 FRETTIR MORGUNBLAÐIÐ Tryggja verður líf í sjávarbyggðumim Sverrír Hermannsson, formaður Frjálslynda flokks- ins, vill umbylta fískveiðistjórninni og gera tilraun með sóknarstýríngu í nokkur ár en reynist hún ekki nógu vel verði aflaheimildir seldar á uppboðum. PERSÓNULEG hefnigimi var ekki ástæða þess að Sverrir Hermannsson sagði skilið við Sjálfstæðisflokkinn og stofnaði Frjálslynda flokkinn heldur það sem hann nefnir nýfrjáls- hyggju Sjálfstæðisflokksins. „Ég losaði mig við það sem ungur maður að ala með mér óvild og uppgötvaði að ekki er til verri tímasó- un. Margur maðurinn liggur á mótgerðum við hann eins og ormur á gulli og magnar þessar hugsanir með sér, sefur ekld fyrir þeim. Þetta er ég búinn að sverfa úr mínu hugskoti fyrir lifandis löngu,“ segir Sverrir. -Hvernig viljið þið „gerbylta“ fiskveiði- stjórnuníirkerfínu eins og þið orðið það í stefnuskránni? „Við viljum fara út úr þessu kerfi með því að beita sóknarstýringu til að byrja með í tvö til þrjú ár. Við viljum að heildarþorskaflinn verði alls 400 þúsund tonn á ári og álítum að það sé ekki langt frá því sem drepið er núna þegar brottkastið er haft í huga. Þetta ógnar- lega brottkast sem menn eru neyddir til að stunda. Ef sóknarstýringin heppnast vel kemur vel til greina að henni verði haldið áfram. Við hyggjumst láta bátaflotanum eftir að sækja á grunnslóð en togaramir eiga að sækja utar án þess að við höfum markað það alveg nákvæm- lega, það er samningsatriði. Mjög misjafnt er hve fjarri landi hefðbundin togaramið liggja og það er ekki meining okkar að byggja tog- urunum út með neinum hætti. En það þarf samt sem áður að gæta þess að hleypa þeim ekki of nærri landi og auk þess er það fram- tíðarverkefni að rannsaka vandlega hvernig togaramir leika sjávarbotninn. Brottkast myndi hverfa með sóknarstýring- unni og nýir menn myndu komast inn í grein- ina ef þeir kæmust yfir bát. Allir myndu geta fengið aflaheimild þar til komið væri í 400 þúsund tonnin. Atvinnuvegur byggðarlaganna hringinn í kringum landið hættir að svelta og yfirburðir stóm útgerðanna, sem era að koll- sigla þeim minni, minnka." -Myndi þá ekki verða örtröð þegar sótt yrði um heimildir? „Nei ég geri ekki ráð fyrir að bankar myndu opna upp á gátt fyrir nýbyggingu fiskiskipa. Þá væri hér bara lausung í allri fjár- málastjóm ef lánastofnan- ir ætluðu að fjármagna út í rauðan dauðann sókn í tak- markaða fiskstofna. Þá rúlla þeir á hausinn, alveg blákalt. En verði sóknarstýring- unni ekki skynsamlega komið fyrir ætlum við að nota þessi ár til að undir- búa markaðsleiðina. Svarið hjá varðhundum núverandi kerfis er ailtaf það sama: Ef uppboðsleiðin verði farin muni þeir stóra og ríku yfirbjóða markaðinn á grandvelli gjafakvótans sem þeir hafa auðgast á. Því er til að svara að karlinn á krókaveiði- bátnum er fullkomlega samkeppnisfær á frjálsum markaði. Það kostar hann kannski þrjár krónur á kíló að ná í fiskinn og reyndar besta hráefnið en tífalt eða tuttugu sinnum meira hjá togaraútgerðinni. Olíueyðsla togar- anna er núna tvöfalt meiri við að sækja hvert tonn en fyrir nokkrum árum. Þessi ógnarlega vélarstærð gleypir olíuna. Handstýra ef nauðsyn krefur Meðan við værum að komast út úr núver- andi kerfi yrði að handstýra líka og það er ég alveg ófeiminn að segja þótt ég sé markaðs- maður. Þetta er vegna þess að við yrðum að ráðstafa lífvænlegum kvóta handa sjávar- byggðunum í landinu. Ef þær hafa ekki mátt til að keppa á markaðnum strax verðum við með einhverjum hætti að aðstoða þær. En ég blæs á þá hugmynd að fara að úthluta sveitar- félögum eða þeim ótrúlegu fyrirbrigðum sveitarstjómum beinlínis kvóta. Þegar fram í sækir leitar þetta allt saman jafnvægis. í sóknarstýringunni myndum við taka leigu af mönnum, hún yrði höfð viðráðan- leg og myndi fara eftir vísitölu afurðaverðs. Ef uppboðsmarkaðurinn tæki við, þar sem all- ar aflaheimildir yrðu boðnar upp, gæti ég vel ímyndað mér að þorskkíló gæfi 15-20 krónur í sameiginlegan sjóð sem við myndum vilja verja íyrst og fremst til hafrannsókna, til- rauna með vistvæn veiðarfæri, til öryggismála sjómanna o.s.frv." -En myndu stórútgerðirnar samt ekki reyna að neyta aflsmunar á uppboði til að ryðja burt smábátunum? „Við myndum þá skipta heildaraflanum í tvennt, hafa sérappboð fyrir togara og annað íyrir smábáta. Bátaflotinn fengi t.d. 100.000 tonn en togarar 300.000 tonn, svona til að nefna einhverjar hugsanlegar tölur. Smábátamir myndu þá keppa um sinn heildarafla og togar- amir um sinn. Þegar fram í sækir teljum við að þetta geti orðið allt á einum markaði, þá verði tvískipting hans óþörf.“ Hann segist álíta að fljótlega gæti skapast viðunandi markaðsverð sem yrði mun lægra en það sem nú er við lýði. „Krókaveiðar yrðu alltaf alfrjálsar, ekkert þak yrði sett á þær. Jafnvel þótt við værum komin upp undir 400.000 tonna hámarkið mætti halda krókaveiðunum áfram, það er mikilvægt að tryggja þannig atvinnu fólksins. Krókaveiðar era vistvænar og því er það einnig hluti af umhverfisstefnu okkar að styðja þær. Við verðum að fá að vita miklu meira um veiðiþolið og stofnstærðirnar. Öll yfirstjóm umskiptanna frá gildandi kerfi yrði í höndum þriggja manna sem skip- aðir væru af Hæstarétti og þessi nefnd myndi meðal annars gera tillögur til Alþingis um leigutekjur af veiðiheimildunum. A reynslu- tímanum myndi önnur nefnd sérfróðra manna meta allar líffræðilegar forsendur nýtingar fiskstofnanna við landið." Sverrir ræðir um hagsmunaárekstra þeirra sem sitja á þingi og eiga fé í sjávarútvegsfyr- irtækjum eða eru innanbúðar hjá stofnunum eins og Verslunarráði samhliða þingmennsku. Menn eigi að kalla til varamenn frekar en að greiða atkvæði um mál þar sem þeir eigi ríkra persónulegra hagsmuna að gæta. „Þetta er alger óhæfa að heilu flokkarnir eins og Sjálfstæðisflokkurinn skuli vera handbendi sægreif- anna, manna sem starfa í skjóli auðs sem þessir sömu aðilar í framkvæmdavaldi og á löggjafarsamkundu eru búnir að afhenda þeim á silfurfati," segir hann. „Þetta er svikamylla. Her- kostnaður flokkanna er greiddur af sægreifunum. Allar venjulegar þjóðir, t.d. Bandaríkjamenn og Þjóðverjar, hafa sett lög um að stjórnmálaflokkar skuli upplýsa um há framlög. Mennirnir sem eru að verja firnamikla hagsmuni borga eins og þeim þykir þurfa og þingmennirnir eru gjörsamlega bundnir í báða skó af þessu hagsmunafé.“ Að flytja íjöll Einnig nefnir Sverrir það sem honum finnst undarlegar ráðstafanir við kvótaúthlutun. Meðal annars hafi verið búinn til svonefndur skipstjórakvóti sem hafi verið hugsaður sem eins konar verðlaun handa aflamönnum. Fá- einir skipstjórar hafi fengið slíka úthlutun persónulega. „Og á sínum tíma var landinu skipt í tvennt með tilliti til úthlutunar aflaheimilda togara, mörkin vora á Bjargtöngum og við Eystra horn, austan við Hornafjörð. Á norðursvæð- inu vora þorskheimildir að meðaltali 600 tonn- um hærri en fyrir sunnan. Þegar menn í heimabyggð Halldórs keyptu togara frá Suð- urnesjum breytti Halldór Ásgrímsson viðmið- uninni og snaraði þannig Eystra horni vestur fyrir fjörðinn! Þannig fengu þeir 600 tonn í viðbót af þorskkvóta sem hægt er að meta Morgunblaðið/Ásdís Sverrir Hermannsson núna á svona 500 milljónir króna. Ágúst Einarsson fékk til sín skipstjóra á Viðeyna á sínum tíma og þeim skipstjóra fylgdu nær 3.000 þorskígildistonn. Ég er sannfærður um að Ágúst ræður stefnu Sam- fylkingarinnar sem ætlar að vera tuttugu ár að breyta kerfinu. Þá verður hann löngu bú- inn að selja þessi 20% sem hann á í Granda. Svona er þetta allt útbíað þvers og krass. Heldur einhver að það sé tilviljun að enginn af þingmönnum Sjálfstæðisflokksins skuli sjá nokkuð athugavert við kvótakerfið, að allir skuli þeir verja það eins og varðhundar? Nei LIU, VSI og mennirnir í Verslunaraáði ráða orðið öllu innandyra í flokknum. Hvenær hefði Bjarni heitinn Benediktsson hleypt peninga- mönnum svona inn á gafl í flokknum?“ -En hagnaðist þú ekki sjálfur um 12 millj- ónir á kvótanum þegar þú seldir þinn hlut í sjávarútvegsfyrirtæki 1988, áður en þú varðst bankastjóri? „Ég varð að selja mín 4% í Ögurvík þegar ég varð bankastjóri. Þetta var löngu áður en frjálst framsal á kvóta var leyft og fyrirtækið var ekki einu sinni skráð á hlutabréfamark- aði. Þessi eignarhlutdeild mín sést varla með smásjá þegar hún er borin saman við það sem sægreifarnir era að mylja undir sig núna, líttu á tölurnar sem ég var að nefna áðan. Það er seilst um hurð til lokunnar þegar menn fara að kenna mig við kvótabrask." -Víkjum að öðrum stefnumálum flokksins. Þið viljið koma á einu atvinnumálaráðuneyti. „Ég hef stundum hugsað til þess hvemig iðnaðurinn var leikinn hér á áram áður þegar verið var að fella gengið til að bjarga sjávarút- veginum. Iðnfyrirtækin urðu gersamlega ósamkeppnisfær. Ég er ekki að segja að allt þurfi að vera á sömu skrifstofunum en það þarf að vera samhengi í ákvörðunum. Menn geta ekki verið í forsvari fyrir einu atvinnu- ráðuneyti án þess að taka fullt tillit til annarra þátta atvinnunnar í landinu. Og landið á að vera eitt kjördæmi, við eig- ura að hætta þessu stríði um vægi atkvæða. Ég lagði þetta til ‘86 eða ‘87 í Sjálfstæðis- flokknum. Ég var þingmaður fyrir Áusturland en hetjurnar í kjördæmunum hér á suðvestur- horninu, sem mest hallaði á, ætluðu vitlausar að verða. Þeir heimtuðu nefnilega alltaf öll ráðherraembættin í staðinn fyrir atkvæða- misvægið! Þeir fengu allt framkvæmdavaldið í staðinn og til málamynda var svo hafður einn ráðherra úr kjördæmi utan af landi, stundum enginn.“ Grútmáttlaus verkalýðsforysta -Þú vilt láta Kjaradóm ákvarða almenn lág- markslaun. A að afnema frjálsa samninga á vinnumarkaði? „Hvernig er komið fyrir verkalýðsfélögun- um? Ég hjó eftir því að Jóhannes í Bónus sagði að verkalýðsforystan væri bara með hugann við að kaupa hlutafé og að geta setið í stjórnum lífeyrissjóða. Hún er orðin grút- máttlaus og tvístruð. Ég hef ekki séð önnur ráð vegna þeirra sem verst era settir kjaralega en að moka þessu öllu inn í Kjaradóm. Ef verkalýðshreyfingin er ekki fær um að semja fyrir umbjóðendur sína verður að bjarga málum með öðrum hætti. Skipta mætti í eins og 15 launastiga. Þetta væri mikil nýbreytni en ég varpa þessu fram til íhugunar. Kannski væri þó skynsamlegra að íylgja fordæmi Bandaríkjamanna. Bandaríska þingið setur lög um lágmarkslaun, Alþingi Is- lendinga gæti gert hið sama.“ -Á Island að sækja um aðild að Evrópusam- bandinu? „Ég er Evrópusinni og í Evrópu eru helstu fiskmarkaðir okkar. Það á að ræða þessi mál óhikað. En ég hef sagt að þetta geti alveg strandað á fiskveiðimálunum. Ég ætla ekki að láta Emmu Bonino ráða hér yfir miðunum, við höfum ekki efni á að hleypa þessum stór- þjóðum Evrópu inn í okkar landhelgi. Ég trúi engu af þessum upplýsingum verkalýðsforingjanna um að þetta sé greið leið, þurfi bara einhverja handsveiflu. Þetta er ragl, ég trúi því ekki fyrr en ég tek á. En við vitum það ekki nema við ræðum hlutina. En við verðum að hafa takmarkanir á þessu. Ef við getum ekki fengið sæmilegan frið með auðlindir okkar, þessi fámenna þjóð, þá getum við ekki gengið undir jarðarmen þessa sambands.“ Hann segist vilja að ríkisútvarpið verði áfram ríkisrekið, það sé nauðsynlegt til að geta eflt tungu og menningu og hamlað á móti áhrifum enskunnar. Hins vegar eigi að leggja afnotagjöldin af og veita einfaldlega fé til fyrirtækisins á fjárlögum auk þess sem það geti haft auglýsingatekjur. Nefnd há- skólamanna eigi að fara með yfirstjórnina en ekki fulltrúar flokkanna eins og nú er í út- varpsráði. -Ef sjávarútvegsmálin eru undanskilin hvað greinir Frjálslynda flokkinn þá einkum frá Sjálfstæðisflokknum? Var ekki erfitt fynr þig sem sjálfstæðismann til nokkurra áratuga að yfirgefa flokkinn? „Það sem réð úrslitum hjá mér var að minn gamli flokkur breyttist. Það er mikil óham- ingja Sjálfstæðisflokksins að Hannes Hólm- steinn skuli hafa orðið andlegur guðfaðir hans. Flokkurinn tók upp nýfrjálshyggjuna, það var hann sem yfirgaf mig. Þetta réð meira en nokkuð annað að ég þoldi ekki lengur við í flokknum. Ákvörðunin var erfið en ég gat ekki annað, samvisku minnar vegna. Ég var búinn að vera afar óánægður lengi en gat mig hvergi hrært sem bankastjóri. Þó fór ég fram, varaði kvótaeigendur við á fundi suður með sjó fyrir nokkrum áram og hvatti þá til sátta í því máli við þjóðina. Landsbank- inn var með tvo þriðju af öllum útveginum í viðskiptum og ég mátti því ekki tala svona, gat stórspillt hag fyrirtækisins. En ég lá ekk- ert á þessum skoðunum mínum. Hægra megin við miðju Stefna míns gamla flokks í sjávarútvegs- málunum er ekkert annað en svívirðilegasta einokun. Menn eru líka að undrast að aldraðir og öryrkjar hafi verið skildir eftir. En það er beinlínis stefnumið í þessari frjálshyggju hug- myndasmiðsins sem hefur náð hlustum for- ingja Sjálfstæðisflokksins. Frjálslyndi flokkurinn er að miklu leyti byggður á sama grunni og minn gamli flokk- ur, er hægra megin við miðju en með nýja sýn á stóriðju og umhverfismál og framtíðarsýn i menntun og menningu. Og það kemur meira upp úr kjörkössunum en skoðanakannanir gefa til kynna. Við þurfum ekkert marga þingmenn til þess að láta þá hafa hitann í haldinu. Það má sjá óttann. Hvað er það annað en hræðsla þegar þeir tala tungum um að þeir ætli að standa að sáttum en bóka síðan að grundvöllurinn verði óbreyttur? Þetta vita þeir allt hjá LÍÚ og hafa engar áhyggjur af lausakjaftæði flokksforkólfanna um að þeir séu tilbúnir að hlusta á einhverjar sáttatillögur. Það er ekkert annað en fagur- gali og friðþægingartal, ekkert annað.“ • Á þriðjudaginn verður talað við Halldór Ásgrímsson formann Framsóknarflokksins i, i I : I
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.