Morgunblaðið - 12.08.1999, Blaðsíða 56

MORGUNBLAÐIÐ
56 FIMMTUDAGUR 12. ÁGÚST 1999
*--------------------------
MINNINGAR

t
Okkar ástkæra
ANNA ÓLAFSDÓTTIR
frá Öxl,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn
11. ágúst.
Reimar Karlsson,
Jóhannes Karlsson,
Ingólfur Karlsson,
Steinar Karlsson,
Kristjana Karlsdóttir,
Ólöf Karlsdóttir,
Ólafur Karlsson,
Kristlaug Karlsdóttir,
Elín Karlsdóttir,
Eiríkur Karlsson,
Anna Karlsdóttir,
Emilía Karlsdóttir,
Guðrún Karlsdóttir,
Sigurður Karl Karlsson,
Galína Karlsson,
Sigrún B. Jónsdóttir,
Sigrún D. Jóhannsdóttir,
Ester Halldórsdóttir,
Guðmundur Einarsson,
Vigfús Þór Jónsson,
Þórhildur Richter,
Anna Margrét Vésteinsdóttir,
Einar Þór Þórsson,
Ólafur Hjálmarsson,
Þorvaldur Bjarnason,
Ása Magnúsdóttir,
Guðbjörg Baldvina Karlsdóttir, Egill Þór Magnússon,
barnabörn og langömmubörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda vináttu, samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærs eigin-
manns míns, sonar, föður, tengdaföður og afa,
GUNNARS HELGA EINARSSONAR,
Bláskógum 9,
Reykjavík.
Málfríður Erla Lorange,
Ingibjörg Guðnadóttir,
Jóhann Ingi Gunnarsson, Guðfinna Nanna Gunnarsdóttir,
Steindór Gunnarsson, Erna Benediktsdóttir,
Aðalheiður S. Gunnarsdóttir, Björn Erlingsson
og barnabörn.
1
t
Innilegar þakkir til þeirra er sýndu okkur hlýhug
og samúð við andlát og jarðarför okkar kæru
EMELÍU MARGRÉTAR GUÐLAUGSDÓTTUR
frá Þverá.
Þorlákur Húnfjörð,
Vésteinn Bessi H. Guðlaugsson, Hólmfríður Sigurðardóttir,
Einar Þorgeir H. Guðlaugsson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Bergþóra Heiðrún Guðlaugsdóttir, Ketill Jónsson
og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
ÖNNU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Hjarðarholti 8,
Akranesi.
Sigurður Geirsson,
Björgvin Sigurðsson, Helga Magnúsdóttir,
Marta Sigurðardóttir, Tómas Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
/
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför föður míns,
tengdaföður og afa,
HRÓLFS JÓNSSONAR.
Valgerður Hrólfsdóttir, Kristinn Eyjólfsson,
Hrólfur Máni Kristinsson,
Stefán Snær Krístinsson,
Grétar Orri Kristinsson.
HELGI
BJARNASON
+ Helgi Bjarnason
fæddist á Prest-
hólum í Núpasveit
9. október 1925.
Hann varð bráð-
kvaddur á Húsavík
28. júlí siðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Húsavík-
urkirkju 6. ágiíst .
Þegar ég var við leik
með ungu afreksfólki á
íþróttavellinum á
Húsavík að morgni 28.
júlí síðastliðinn bárust
mér þær fregnir að fé-
lagi Helgi Bjarnason hefði orðið
bráðkvaddur í skúrnum hjá nafna
sínum, Helga Héðinssyni, fyrir neð-
an bakkann. Mig setti hljóðan, gat
það verið að félagi Helgi væri virki-
lega búinn að yfírgefa þennan
heim, maðurinn sem sestur var í
helgan stein eftir langa og farsæla
starfsævi, maðurinn sem sett hefur
svo sterkan svip á bæjarsamfélagið
á Húsavík með útgeislun sinni,
kímni, sögum og fróðleik um alla
skapaða hluti? Raunveruleikinn
blasti við, Helgi Bjarnason, fyrr-
verandi formaður Verkalýðsfélags
Húsavíkur, var látinn á 74. ald-
ursári.
Kynni mín af Helga Bjarnasyni
hófust upp úr 1980 þegar ég hóf að
sækja fundi í Verkalýðsfélagi
Húsavíkur. I fyrstu virkaði Helgi á
mig sem mjög hrjúfur persónuleiki
sem hafði oft hátt á fundum. Fyrir
ungan mann sem var að stíga sín
fyrstu skref á vinnumarkaði og var
jafnframt að sækja sína fyrstu
fundi í félaginu virkaði þetta ekki
hvetjandi í upphafi. Fljótlega fór
maður að sjá í gegnum þennan svo-
kallaða hrjúfa mann því hann
reyndist sérlega ljúfur inni við
beinið og bar hag félagsmanna og
allra þeirra sem minna máttu sín
fyrir brjósti. Sjálfur hafði hann
alist upp í mikilli fátækt og hafði
því aðra sýn á verkalýðsbaráttu
heldur en þeir sem aldrei höfðu
þurft að berjast við fátækt og
þekktu þvi ekki þann veruleika sem
fátækt er. Að mörgu leyti held ég
að líkja megi Helga Bjarnasyni við
Guðmund J. Guðmundsson, fyrr-
verandi formann Dagsbrúnar. Báð-
ir voru þeir farsælir leiðtogar,
sprottnir upp úr grasrótinni og
komust áfram á eigin ágæti.
Helgi sat í stjórn félagsins frá ár-
inu 1974 tU ársins 1991, þar af
gegndi hann formennsku í félaginu
frá árinu 1977. Enginn hefur setið
eins lengi í stjórn Verkalýðsfélags
Húsavíkur og Helgi Bjarnason frá
Grafarbakka.
Helgi Bjarnason er einn af þeim
mönnum sem ég hef haft sem fyrir-
mynd í verkalýðsmálum. Enda hef-
ur hann allt frá fyrstu tíð stutt vel
við bakið á mér og
hvatt mig til dáða í
þeim verkefnum sem
ég hef tekið að mér
fyrir verkafólk á Húsa-
vík og á landsvísu. Mér
er mjög minnisstætt
þegar hann bað mig að
bíða eftir sér að lokn-
um félagsfundi sem
haldinn var í Verka-
lýðsfélagi Húsavíkur
upp úr 1980. Hann
sagði að það vantaði
trúnaðarmann fyrir
starfsmenn niðri í að-
gerð (svo nefndist hús-
næði Fiskiðjusamlags Húsavíkur
þar sem aðgerð á físki, söltun og
skreiðarverkun fór fram). Sagðist
hann telja mig rétta manninn í það
embætti. Eg væri ungur og þegar
farinn að rífa kjaft á fundum sem
væri góðs viti. Ég leit á þetta sem
mikið hól og þar með hófust fyrstu
afskipti mín af störfum fyrir Verka-
. lýðsfélag Húsavíkur fyrir tilstuðlan
Helga Bjarnasonar. Ekki leið á
löngu þar til leiðir okkar lágu enn
frekar saman því árið 1986 var ég
kosinn í stjórn Verkalýðsfélags
Húsavíkur og sat þar með Helga
þar til hann lét af formennsku árið
1991.
Sá tími sem mér auðnaðist að
sitja í stjórn með Helga varð mér
mjög lærdómsríkur og ógleyman-
legur og hafði um margt mikil áhrif
á sýn mína á verkalýðsbaráttu og á
samfélagið í heild. Hann bar ætíð
hag þeirra sem minna máttu sín
fyrir brjósti, hann hafði mikla frá-
sagnargáfu svo ekki sé talað um
kímnina sem alltaf vai’ stutt í á
fundunum. Það kom fyrir að Helgi
væri stressaður í upphafi funda í fé-
laginu, sérstaklega ef eitthvað stóð
til í vinnunni, sérstaklega átti það
við ef áburðarskip var væntanlegt.
Fyrir þá sem ekki vita var Helgi
verkstjóri hjá Kaupfélagi Þingey-
inga til fjölda ára og sá m.a. um að
taka á móti úr skipum áburði sem
ætlaður var bændum. Helgi blés oft
mikið, lyfti gleraugunum upp á enni
og sagði að það væri gífurleg
pressa framundan þvi það væri
væntanlegt skip með áburði á
næstu dögum. Við brostum því við
vissum að Helgi ætti ekki í miklum
erfiðleikum með að taka á móti ein-
um áburðarfarmi. Þetta var bara
hans stfll.
Helga var alla tíð mjög annt um
sitt félag og undir hans forystu
varð Verkalýðsfélag Húsavíkur eitt
af virtustu félögum innan Verka-
mannasambands Islands. í for-
mannstíð hans var félaginu fundinn
samastaður á Garðarsbraut 26 á
Húsavík þar sem Verkalýðsfélag
Húsavíkur er til húsa í dag ásamt
öðrum stéttarfélögum í Suður-
Þingeyjarsýslu.
+
Eiginmaður minn,
KARL ÁGÚST ÓLAFSSON,
Réttarholti 5,
Borgarnesi,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju
laugardaginn 14. ágúst kl. 16.00.
Guðbjörg Svavarsdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu hlýhug og
samúð við andlát og útför
GUÐRÚNAR Ó. MELAX.
Börn og tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Helgi lagði alltaf mikið upp úr
því að félagið styddi vel við æsku-
lýðs- og íþróttastarf á Húsavík og
notaði hvert tækifæri sem gafst til
að flytja tillögur um að félagið gæfi
gjafir til þeirra mála, sérstaklega
þegar félagið átti stórafmæli. Ekki
síður lagði hann áherslu á að félag-
ið gæfi gjafir til björgunar- og líkn-
armála. I því sambandi voru
Sjúkrahúsi Húsavíkur, Hvammi,
heimili aldraðra, og Björgunar-
sveitinni Garðari færðar veglegar
gjafh’ við margvísleg tækifæri.
Helgi vildi að Verkalýðsfélag Húsa-
víkur væri áberandi í samfélaginu
og það væri tekið eftir því sem fé-
lagið væri að gera. Það stæði við
hlið félagsmanna sinna og gerði allt
sem það gæti til að bæta hag
þeirra.
Þeir sem þekktu Helga vissu að
honum var mjög annt um að menn
gleymdu ekki fortíðinni og þeim.
sem mörkuðu sporin fyrir okkur
hin sem á eftir komu. Helgi var því
mikill hvatamaður að því að saga
Verkalýðsfélags Húsavíkur var
ski’áð. Eftir að Helgi hætti for-
mennsku í Verkalýðsfélaginu tók
hann því vel að sitja í ritnefnd sem
sett var á laggirnar og starfaði þau
fimm ár sem skráning sögunnar
tók. Saga félagsins „Fyrir neðan
bakka og ofan“ sem er saga verka-
lýðshreyfingar, atvinnulífs og
stjórnmála á Húsavík í eina öld leit
dagsins ljós árið 1996.
Helgi var mikil áhugamaður um
að Sjóminjasafn risi á Húsavík. Það
var því hrærður formaður sem
gekk út af fundi í Verkalýðsfélag-
inu 1991 eftir að samþykkt hafði
verið að minnast 80 ára afmælis
Verkalýðsfélags Húsavíkur með því
að leggja fram 500.000 kr. til bygg-
ingar á Sjóminjasafni til minningar
um látna félaga. Því miður entist
Helga ekki aldur til að verða við-
staddur vígslu Sjóminjasafnsins.
Þótt félagi Helgi sé horfinn á braut
og sestur þar sem honum á eftir að
líða vel verður hugur hans með
okkur þegar Sjóminjasafnið á
Húsavík verður opnað almenningi á
næsta ári.
Eftir að ég tók við formennsku í
Verkalýðsfélagi Húsavíkur árið
1994 kom Helgi ófáar ferðirnar á
skrifstofuna til að ræða málefni líð-
andi stundar. Stundum leit hann
inn í kurteisisheimsóknir og sagði
sögur sem hann gæddi svo miklu
lífi að unun var á að hlusta. Stund-
um kom hann til að ræða verka-
lýðsmál og stjórnmál og þá var
honum oft heitt í hamsi og oftar en
ekki barði hann fast í kaffiborðið til
að leggja áherslu á orð sín svo und-
ir tók í kaffistofunni. Helgi mátti
ekkert aumt sjá eins og ég hef áður
tekið fram. I hvert skipti sem hann
varð þess áskynja að einstaklingar
eða fjölskyldur ættu í erfiðleikum
leit hann inn á skrifstofunni og bað
mig að segja við sig orð. „Getur fé-
lagið ekki gert eitthvað fyrir þessa
fjölskyldu, hún á í svo miklum erf-
iðleikum.“ Á þessu má sjá að Helgi
hætti aldrei að hugsa um velferð
þess fólks sem einhverra hluta
vegna hafði orðið undir í lífinu.
Helgi vai’ gerður að heiðursfélaga
í Verkalýðsfélagi Húsavíkur árið
1996 fyrir störf sín í þágu verka-
fólks á Húsavík. Helgi fékk afhent
heiðursskjal þess efnis 1. maí á bar-
áttu- og hátíðardegi verkafólks. Var
það vel við hæfi því Helgi lagði ætíð
mikla áherslu á að félagið héldi veg-
lega upp á 1. maí því það væri dagur
sem ekki mætti gleymast meðal
verkafólks í kapphlaupi nútímans.
„Þetta er okkar dagur,“ eins og
Helgi tók svo oft til orða.
Helgi var mikill baráttumaður og
gafst aidrei upp þó á móti blési.
Honum verður kannski best lýst
með smásögu sem mér var sögð af
manni sem lenti í því að sitja við
hliðina á Helga á landsleik í hand-
bolta hér norðan heiða. Sagan er
eftirfarandi: „Það var ekkert sæld-
arlíf að sitja við hliðina á Helga því
Helgi studdi sína menn af slíku
kappi að ég missti af leiknum. Þeg-
ar hann var búinn að slá mig fjór-
um sinnum niður varð ég að láta frá
mér gosflöskuna og beina allri at-
hyglinni að handleggjunum á