Morgunblaðið - 19.12.1999, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 19. DESEMBER 1999 41
MINNINGAR
KRISTJÁN
MAGNÚSSON
+ Kristján Magnús-
son fæddist. í
Drangshlíð, A-Eyja-
ljölluin, 1. apríl 1917.
Hann lést á Dvalar-
hcimilinu Lundi á
Hellu 9.12. síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Magnús Kristj-
ánsson, Drangshlíð,
f. 1.1. 1883, d. 30.8.
1926, og Guðrún Þor-
steinsdóttir, f. 11.11.
1887, d. 1952. Systk-
ini Kristjáns eru: 1)
Guðrún, f. 23.3.1916,
d. 18.10. 1991, ógift
og barnlaus. 2) Þorsteinn, f. 6.6.
1919, d. 8.7.1967, sonur; Björgúlf-
ur, f. 28.9.1957.3) Sigurður, f. 5.9.
1920, d. 25.2. 1921. 4) Bjami, f.
12.9. 1921, d. 15.7. 1977, ógiftur
og barnlaus. 5) Högni, f. 13.5.
1924, dóttir, Guðrún Sólveig, f.
5.3.1959.
Kristján stundaði sjómennsku
frá Vestmannaeyjum um árabil á
sinum yngri árum.
Hann tók við búi í
Drangshlíð árið 1952
að móður sinni lát-
inni, ásamt systur
sinni Guðrúnu.
Ásamt bústörfum
sinnti Kristján ýms-
um trúnaðarstörf-
um. Hann var oddviti
A-Eyjafjallahrepps
til margra ára auk
þess sem hann var
umboðsmaður fyrir
Almenna bókafélag-
ið. _
Árið 1972 giftist
Kristján Ásgerði Pétursdóttur, f.
11.4.1919. Þauskildu.
Síðustu átján ár ævi sinnar naut
Kristján alúðar og umhyggju
starfsfólks á Dvalarheimilinu
Lundi, Hellu.
Útför Kristjáns fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 20. desember, og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Það er með virðingu og söknuði
sem ég nú kveð föðurbróður minn
Kristján Magnússon frá Drangshlíð,
sem eftir langa og stranga sjúk-
dómslegu hefur nú loks fengið hvfld
frá þrautum sínum.
Mínar fyrstu minningar um
Kristján eru tengdar bókum. Það
var alltaf komið við í Drangshlíð á
leið til Reykjavíkur og tekin bók frá
Almenna bókafélaginu og þá oftast
eitthvert fræðirit. Smátt og smátt
varð til bókaflokkur í hillunni heima
á Hagamel sem snerist um tækni og
vísindi. Án þess að gera mér grein
fyrir því á yngri árum, hefur þetta
sennilega markað djúp spor í ævi
mína, það að hafa þessi fræðirit við
höndina, skrifuð á góðri íslensku og
aðgengileg fyrir unga sem aldna. Bú
átti ég í brekkunni ofan við bæinn og
vitjaði þess í hvert skipti sem ég
kom, leit eftir skepnunum og hressti
við húsin. Þetta var nánast ómögu-
legt í borginni, þar var litið á svona
byggingarframkvæmdir sem óþrifn-
að og byggingarnar jafnan fjarlægð-
ar hið snarasta af yfirvöldum.
Sterk er einnig minningin um jóla-
hátíðir þegar Kristján og bróðir
hans Bjarni komu að Álftagróf til
þess að spila „vist“ og var þá oft kátt
á hjalla.
Mikið þurfti að hafa fyrir öllu í þá
daga. Afi fór að brjóta skarir á ánni
um miðjan dag, til þess að hægt væri
að ferja þá bræður yfir um kvöldið á
gamla jeppanum. Setið var að spilum
á tveimur til þremur borðum langt
fram á nætur og oft fóru kóngamir
fyrir lítið.
Ég tel það forréttindi að hafa
fengið að kynnast þessari kynslóð í
leik og starfi og því sem kölluðust
lífsgæði í þá daga.
Eftir að maður varð sjálfum sér
nógur um farartæki var stundum
skotist eftir mjaltir út undir Fjöll og
komið við í kaffi í Drangshlíð. Ekki
fannst nú honum frænda mínum far-
arskjótinn veigamikill og hafði mikl-
ar áhyggjur yfir heimferðinni austur
yfir Skógarsand. „Sláðu nú í þegar
þú ferð Draugalautina,11 sagði hann,
„og láttu mig vita þegar heim er
komið.“ Hestöflin þrjú voru svo sem
þanin alla leið hvort eð var, en hjart-
að sló þó hraðast í lautinni og ekki
vantaði kynjaverurnar í myrkrinu.
Seint á áttunda áratugnum fór
Kristján að kenna sér meins af þeim
sjúkdómi sem átti eftir að draga úr
honum allan lífsmátt með árunum.
Farinn að heilsu varð hann að yfir-
gefa sveitina sína, en þó ekki lengra
en aðHellu. Vinir og sveitungar gátu
þá komið við á leið sinni til og frá höf-
uðstaðnum.
Mikinn hlýhug bar Kristján til
Erfisdrykkjur
m
VeiHftðohú/Íé
GAPi-mn
Dalshraun 13
S.555 4477 ♦ 555 4424
þessa heimilis síns og veitti hann því
af höfðingskap sínum myndarlegar
gjafir.
Mig langar til þess að koma á
framfæri þakklæti til starfsfólks á
Dvalarheimilinu Lundi fyrir alla þá
hjálp og alúð sem Kristjáni var sýnd
þar. Hans hinsta ósk var sú að fá að
kveðja þetta heimili sitt með hús-
kveðju og var hún uppfyllt eins og
hann hefði best viljað.
Mér þykir við hæfi að kveðja
frænda minn með fyrsta erindinu í
sálminum „Nú héðan á burt í friði ég
fer“:
Nú héðan á burt í friði eg fer,
ó, faðir, að vilja þínum,
í hug er mér rótt og hjartað er
af harminum læknað sínum.
Sem hést þú mér, Drottinn, hægan blund
ég hlýt nú í dauða mínum.
(Þýð. Helgi Hálfd.)
Guð geymi þig.
Þinn frændi
Björgúlfur.
Eftir því sem lengra líður á ævi-
daginn verður skemmra á milli and-
láta þeirra, sem við höfum kynnst.
Flest er þetta fólk á efri árum, komið
yfir sjötugt-áttrætt. Mikið ævistarf
hefur þetta fólk af hendi leyst, þótt
þess sé sjaldan getið og því síður
þakkað.
Það var haustið 1953, að ungur
kennari fékk setningu fyrir skóla-
stjórastöðu undir Austur-Eyjafjöll-
um. Hann var ekki aldeilis einn á
3!ómal>ú5i»\
öai^3sk<
,om
v/ Possvogski^kjwgapð
Sími: 554 0500
Ihirid Ingcr Ohifnr
l ■tfnnu'itj. I 'mtjóti Iitjítnmtj.
LíklCISTUVINNUSTOFA
FYVINDAR ARNASONAR
1899
OSWALDS
.sími 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AÐAI SHLH I I ili • 101 REYKJAVÍK
báti á lífsins ólgusjó, því með eigin-
konu var hann með og þrjú ung böm
- og eitt enn á leiðinni. Séð hafði ver-
ið fyrir skólastað á bænum Skarðs-
hlíð, en þinghús hreppsins þar rétt
hjá var ekki lengur talið hæft til að
kenna í því börnum. Skólahúsnæðið
var óinnréttað loft íbúðarhússins,
mjög óhentugt til kennslu, án raflýs-
inga, enda hugsað sem bráðabirgða-
ráðstöfun. Skömmu síðar var reistur
barnaskóli á Skógum fyrir hreppsfé-
lagið. Þetta var nú um skólahúsnæð-
ið og geta menn, ef þeir vilja fræðst
meira um það í bókinni „Kennari á
faraldsfæti“, frá 1990.
En hvar átti kennarinn eða skóla-
stjórinn, eins og hann hét víst á
pappírnum, að dvelja með stóra fjöl-
skyldu? Lengi stóð á því að hentugt
húsnæði fengist. Loks tókst Bjarna
M. Jónssyni, námsstjóra, að fá inni í
Drangshlíð fyrir skólastjórafjöl-
skylduna. Þar var ekki um mikið
pláss að ræða, eða eitt svefnherbergi
á annarri hæð og aðgang að eldhúsi á
neðri hæðinni. Bót var í máli, að
bömin gátu verið þar mikinn hluta
dagsins. Kristján lofaði börnunum
að vera með sér í fjósi og fjárhúsi og
þeim þótti mikið í það varið. Dóttirin,
sem þá var einungis þriggja ára,
lærði utan að nöfnin á kúnum tíu í
fjósinu, en þær hétu Bjartleit,
Snotra, Skjalda, Búkolla, Lukka,
Dfla, Kola, Rönd, Von og Gæska.
Rristján var einstaklega þolinmóður
við krakkana, sem hændust mjög að
honum. Leitt, þegar slíkir menn
eignast ekki börn. Veturinn í
Drangshlíð var íljótur að líða og
hans er gott að minnast. Það var því
að þakka, að þar voru góðir hús-
bændur, hann Kristján og hún Guð-
rún.
Auðunn Bragi Sveinsson.
Formáli minn-
ingargreina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böm, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki 1 greinunum sjálfum.

ytAlvAKSTO/.-^
Lt_>-—'
7SLANDS
Útfararstofa íslands sér um:
- Útfararstjóri tekur aö sér umsjón útfarar
f samráöi viö prest og aöstandendur.
- Flytja hinn látna af dánarstaö I llkhús.
- Koma á sambandi viö þann prest sem
aöstandendur óska eftir.
- Aöstoöa við val á kistu og Kkklæðum.
- Búa um Ifk hins látna I kistu og snyrta ef
með þarf.
- Fara meö tilkynningu I fjölmiðla.
Útfararstofa íslands útvegar:
- Staö og stund fyrir kistulagningu
og útför.
- Legstað I kirkjugaröi.
- Organista, sönghópa, einsöngvara,
einleikara og/eöa annað listafólk.
- Kistuskreytingu og fána.
- Blóm og kransa.
- Sálmaskrá og aöstoöar viö val á
sálmum.
- Dánarvottorö og llkbrennsluheimild.
- Ouftker ef llkhrennsla á sér stað.
- Sal fyrir erfidrykkju og gestabók
ef óskaö er.
- Kross og skilti á Ieiði.
- Legstein.
- Flutning á kistu út á land eða
utan at landi.
- Flutning á kistu til landsins og frá
landinu.
Sverrir Einarsson Sverrir Olsen
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands - Fossvogi
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, fóst-
urfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN Þ. KRISTJÁNSSON
verkstjóri,
Langagerði 90,
Reykjavík,
lést á Landakotsspítala aðfaranótt fimmtu-
dagsins 16. desember.
Jarðsungið verður frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
21. desemberkl. 10.30.
María Jónsdóttir,
Jóhann B. Jónsson, Guðríður Bjarnadóttir,
Guðbjörg S. Guðmundsdóttir, Gísli Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA SIGURÐARDÓTTIR NJARÐVÍK,
er látin.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 21. desember kl. 15.00.
Logi Ásgeirsson,
Svanhildur Jakobsdóttir, Ólafur Gaukur,
Sigurður Jakobsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Anna Mjöll Ólafsdóttir,
Andri Gaukur Ólafsson,
Guðný Sigurðardóttir,
Jakob Sigurðsson.
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför
bróður okkar og mágs,
JÓNS GUNNARS ARNDAL
sjúkranuddara,
Hamrahlíð T7.
Jónína Þ. Arndal, Hjalti Skaftason,
Sigurður Þ. Arndal, Steinþóra Þ. Arndal,
Albert Þorsteinsson, Brynhildur Kristinsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu
og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
MIKKELÍNU MARÍU SVEINSDÓTTUR
GRÖNDAL.
Sérstakar þakkir til þeirra sem starfa á hjúkr-
unarheimilinu Eir fyrir góða umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Heidi og Benedikt Gröndal,
Sigurlaug Claessen,
Ingveldur og Halldór S. Gröndal,
Ingibjörg og Ragnar S. Gröndal,
Erla og Þórir S. Gröndal,
Ragnheiður Gröndal og Birgir Þorgilsson,
Þóranna og Gylfi Gröndal,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Alúðarþakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur hlýhug og samúð I veikindum og
við andlát og útför okkar ástkæra
ARNGRÍMSJÓNASSONAR
vélfræðings,
írafossi,
Grímsnesi.
Sérstakar þakkir sendum við Landsvirkjun,
samstarfsfólki og vinahópi Arngríms fyrir ómetanlegan stuðning.
Elín Steinunn Árnadóttir,
Tómas Hermannsson,
Stefán Jóhann Arngrímsson,
Árni Hrannar Arngrímsson,
Margrét Arngrímsdóttir,
Jónas Haukur Arngrímsson,
Magnús Jónasson,
Guðrún Björk Jónasdóttir,
Halldór Jónasson,
Hallfríður Jónasdóttir,
Árdís Jónasdóttir,
barnabörn hins látna oc
Svanhildur Eva Stefánsdóttir,
Bettý Grímsdóttir,
Ragnar Þórðarson,
Vala Hrönn Bjarkadóttir,
Sigurbjörg Sigurðardóttir,
Sólrún Ó. Siguroddsdóttir,
Þórður Björnsson,
Hjörtur Sandholt,
aðrir aðstandendur.